คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #63 : คนคออ่อน (2)
“ไอ้พี่บ้านั่นลับไปแล้วใ่ไหม” นวาถามน้ำเสียห้วนผิแผไปานิสัย อีฝ่ายรู้ไ้ทันทีว่า น้ำเมาไ้พรารุ่นน้อผู้อ่อนหวานไปเสียแล้ว
ไมอน์ส่ายหน้าถอนใหน่าย โอบแนอหิสาวล้อไว้ับลำอ ้อนร่าเธอลับห้อ หาหิสาวิ้นพล่านัืนส่เสียึ้นมูไม่พอใ
“ะพาวาไปไหน!” รุ่นน้อระาเสีย มือผลัออีนออ ไมอน์ทำัวนิ่แ็ืนฝืนอุ้มร่าเธอึ้นาที่นั่ หิสาวโบมือปัเาเป็นพัลวัน ส่เสียโวยวาย
“ไม่เอา ไม่อุ้ม ร้อน!” นวาหวีร้อพยายามิ้นให้หลุา
อ้อมแน อีฝ่าย้านแรไม่ไหวาทรุลแทบทำเธอร่ว เาึถอใวาร่าเธอไว้บนโฟาเหมือนเิม ถอนหายใเฮือให่
“เมาแล้วื้อันะ” เอ็ใส่นเมาเบาๆ ายหนุ่มทิ้ัวลนั่้า ส่ายหน้ามอเธอ้วยสายาเวทนา
วามเรี้ยวราอเธอในอนนี้ผลมาาารสั่สมเรื่อเศร้าเสียใทั้หลายเอาไว้มาเินไป ไมอน์ไม่ไ้ถือสา เพราะพบเห็นอาารแบบนี้าลู้าบ่อยรั้ เาเ้าใอารม์วามรู้สึอเธอี เลยนั่เียบๆ เบียัวเ้าไปประอร่าโนเนอเธออิบบนไหล่เา ลูบศีรษะเธอเบาๆ ล่อมให้เธอสบ ทว่านวาูไม่อบในั
หิสาวเลื่อนมือปัฝ่ามือให่ออ ยันัวเอลุาโฟา
ยมือลูบใบหน้าและลำออัวเอที่มีเหื่อผุึมไปมาอย่ารำา เลื่อนมือปลสายเสื้อที่อยู่บนไหล่ออทั้สอ้า
“ร้อน...”
เหลือบเห็นเนินอที่โผล่เหนือผ้าเือบรึ่ับุั้นใน ไมอน์าโ รีบใ้ร่าัวเอปิบัอสวนหิสาว แล้วล้วโทรศัพท์หาน้อายสั่ปิล้อวรอย่ารวเร็วโยไม่อธิบายเหุผลให้ฟั แ่ระนั้นปลายสายไม่ไ้เ้าี้ ยอมทำามำสั่พี่ายโยี
เปิโปรแรมในโทรศัพท์รวสอบูล้อเพื่อวามแน่ใอีรั้ เห็นว่าหน้า่า่อหนึ่ที่เป็นอห้อรับรอที่เาอยู่เป็นสีำมืสนิท
ไมอน์เป่าปาถอนหายใโล่ รีบแ่เนื้อแ่ัวให้หิสาวลับในสภาพเิม หาอีฝ่ายโบมือปัป่ายพยายามเลิุออ ทำให้ายหนุ่มที่พยายามเ้ามา่วยปปิอย่าเ็มที่เล้มเหนือร่าึ่เปลือยอเธอ
ไมอน์ลืนน้ำลายอึลำอแห้ผา อนเห็นเสื้อสายเี่ยวที่เธอสวม่วบนร่นลมานเห็น ั้นในลูไม้เินรึ่ัว ่วล่าายระโปรบาเลิึ้นถึเนิน้นาแทบเห็นเนินอสวนเหนือึ้นไป
ปิเาไม่ใ่พวอบวยโอาส แ่ในอนนี้มันยาะหัห้ามใ เมื่อมอเห็นวา่ำเยิ้ม้วยฤทธิ์แอลอฮอล์ ้อมอมายัเาราวเิวน
ายหนุ่มอโน้มัวเ้าไปใล้เธอมาึ้นไม่ไ้ ทำท่าะรริมฝีปาุมพิเธออย่าระหาย
“พี่ไ...” เสียแห้อหิสาวใ้ร่า ทำให้เ้าอื่อะัรีบผละัวาารระทำวู่วาม เาพึมพำอโทษ ยประอัวเธอึ้นมาในท่านั่ ทว่านัวเล็ลับไม่ยอม ุร่าเาลมาทาบทับเธอในท่าเิม มือ้าหนึ่โอบรอบอเาไม่ให้ยับ อีมือยื่นสัมผัสใบหน้าเาลูบไล้ไปมา แล้วหยุบริเวริมฝีปานิ่ม วาับ้อเาหวาน่ำ
“วาอบูบพี่...” นเมาปาเปราะระทำามิใ้สำนึ
เอื้อมมือรั้ใบหน้าายหนุ่มลมาประบปาูื่มไร้ารัเิน ทั้ฝ่ามือพยายามเอื้อมสะเปะสะปะปลระุมเสื้ออเา
นเป็นฝ่ายถูู่โมาโใ ทำท่าะผละัวออ หาแ่รสาิอ่อนหวานร้อนแรในโพรปาที่เธอปรนเปรอให้ยาทำให้เา
ถอนัว
เาอ้าปารับูบเธอ ่อนเปลี่ยนบทัวเอเป็นฝ่ายรุ ส่ปลายลิ้นแลับเธอนุ่ม่ำ หายใหอบถี่
ประสานแววาร้อนแร หนุ่มสาวโถมเ้าหาันทำามสิ่ที่หัวใและร่าายเรียร้อโยไม่สนใ ิสำนึอี่อไป โยเพาะฝ่ายาย เายอมละทิ้ิอัวเอที่ยึถือวามสมยอมเป็นหนึ่ ปล่อยมันไปับวามปรารถนาอันเร่าร้อน เ้ารอบรอร่าายหิสาว ส่เธอและัวเอถึฝั่สุสม้ำแล้ว้ำเล่า ร้าลาหน้าที่เ้าอลับผู้เร่รัลอืน
ความคิดเห็น