คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : บ้านรักสัตว์ (2)
“เี๋ยวพี่่วยให้อาหารแมวแล้วันนะะ รินลัวหมาใพี่ ปิอนเ้ารินมานเียว” หิสาวบอ ่อนอธิบายแแเนื้อานแรให้อาสานใหม่รับทราบว่าเาวรนำอะไรไปบ้า และวรปิบัิัวอย่าไร่อหน้าสัว์
เห็นายหนุ่มผศีรษะเ้าใทุระบวนาร ารินทร์ึให้เาทวนรายละเอียออเสียเพื่อวามแน่ใ ึ่รุ่นพี่ไม่ไ้ทำให้เธอผิหวั เาถอใวามไ้ามที่เธอสั่โยไม่บพร่อ
หิสาวพยัหน้าพอใ ปิประูห้อเ็บอ ปิสวิ์ไฟ เินนำเาออาห้อรไปยัห้อพัแมวที่มีรวาเรียรายนาบ้ายวานับสิบในห้ออาารสีาวสะอามีพัลมเพานัวให่ิบาุ
เ้าเหมียวหลายัวเินวนไปมาในรึั บาัวส่เสียร้อราเบาๆ ทัทายพวเา บ้ายันอนหมอบเาไม่ยอมื่น
ารินทร์เปิหลอไฟให้วามสว่าเพียแ่้านหน้าใล้ประู
้มวา้าวอในมือัวเอลับพื้น สวมถุมือถุพลาสิ หยิบถาอาหารในมืออรุ่นพี่ทยอยเทอาหารใส่ นำไปแ่ายแ่เหล่าแมวเหมียวในร ึถาอาหารอันเ่า้าในออมา เพื่อเอาไปทำวามสะอา่าเื้อโรันาริเื้อภายหลั
วรัน์ลอบมอหิสาวที่พูุยหยอเย้าับเ้าแมวแ่ละัวอย่าอ่อนโยน เาอมยิ้ม หัวใเ้นรัวแทบบอไม่ถูว่านหรือแมวน่ารัว่าัน
“ปิรินทำแบบนี้นเียวทุวันเลยเหรอ”
“่ะ”
“เหนื่อยไหม”
“็เหนื่อยบ้า แ่็สนุนะ เ็พวนี้น่ารั อยู่้วยแล้วสบี”
ารินทร์พูพลาเาาเ้าเหมียวสามสีัวหนึ่ที่ทำหน้าเลิบเลิ้มับสัมผัสอเธอ ายหนุ่มมอแล้วลอบลืนน้ำลายเผลอนึถึัวเอืน่อนที่ถูเธอรุเร้า พลันใบหูร้อนผ่าวนเา้อส่ายหน้าไล่ภาพำนั้นไปเรรุ่นน้อับสัเไ้ รีบหันไปสนใับหน้าที่ัวเอ่อ
ให้อาหารและน้ำเ้าเหมียวนรบทุร สำรวูแลวามเรียบร้อยนถี่ถ้วน ารินทร์พารุ่นพี่หอบถาอาหารอันเ่าไปยัพื้นที่
ัล้า้านหลัอาาร แนะนำที่อยู่อุปร์ให้เาทำวามสะอา ่อนเธอหอบถุอาหารไปยัห้อพัอีฝั่อสุนั
ายหนุ่มไ้ยินเสียเห่าทัทายทะลุออมาาห้อแทบทันทีที่
ไ้ยินเสียประูห้อถูเปิออ เาลอบยิ้มแล้วินนาารถึเธอที่เป็นเหมือนนาฟ้าอเหล่าสุนัไร้บ้านพวนั้น
ปิแล้ว ารให้อาหารเหล่านี้เป็นหน้าที่ประำอพนัานโราร หาารินทร์อาสา่วยแบ่เบาภาระพวเา้วยวามื่นอบส่วนัว เธออบารพูุยเล่นับสัว์นานๆ โยไม่มีใรมารบวนแบบนี้ในอนเ้า่อนเ้าเรียน มันทำให้เธอสบใ ในะอนเย็นหลัเลิเรียนเธอแวะมาเล่นับพวมันที่ถูปล่อยให้วิ่เล่นลายเรียนอร
เธออบมอเหล่าสุนัโลแล่นสนามห้าหลัอาารโราร พวมันูมีอิสระและวามสุ่าาวันแรๆ ที่พาพวมันมาูแล เธอีใที่มีส่วน่วยสัว์เหล่านั้น และหวัว่าะมีนใีรับพวมันไปเลี้ยบ้า
ารินทร์หามุมสวยๆ ถ่ายรูปสัว์บาัวเ็บไว้โพส์ลในเพโราร เผื่อมีนิ่ออรับเลี้ย ่อนรวบถาอาหารเ่าและถุอาหารไว้ในอ้อมแน เินไปยัลานัล้า
ระหว่าทาเินไปารินทร์ไ้ยินเสียร้อใรุ่นพี่ เธอทำาโแื่น รีบวา้าวอในมืออลับพื้น ปรี่ัวไปหาเา
“พี่เวฟ เป็นอะไระ”
ความคิดเห็น