คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : โลกกำลังจะหยุดหมุน
The Star ค้นฟ้า คว้ารัก Part6
ตอน โลกกำลังจะหยุดหมุน
สายลมเดือนเมษาหอบหิ้วเอาความร้อนระอุมาด้วย แม้แต่ตอนนี้ในเวลาใกล้4ทุ่มแล้ว
กระแสแห่งความร้อนก็ยังมีเจือจางอยู่ในสายลมที่พัดมากระทบผิวหนัง
ความร้อนนี้อาจส่งผลให้อารมณ์ของใครหลายๆคนปะทุขึ้นด้วยความหงุดหงิด
แต่...มันไม่ใช่สำหรับผมในตอนนี้
ผมอยากให้โลกหยุดหมุน...ผมบอกตัวเองอย่างนั้น ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อยืดเวลานี้
ออกไปให้ได้มากที่สุด เพียงแค่อีกสิบวินาที จะให้ผมไปตายที่ไหนก็ได้
ก็ความรู้สึกนี้ไม่ใช่หรือที่ผมรอ ถวิลหามาตลอด 2 เดือน ความรู้สึกที่ราวกับมีประจุไฟฟ้าวิ่งผ่านมาจากมือใหญ่
ที่แสนอบอุ่นนั้น ความรู้สึกแรกที่ร้อนแปลบไปทั่วอณูขุมขน
ก่อนจะเปลี่ยนไปเป็นความอบอุ่นที่ค่อยๆ ซึมแทรกเข้ามาราวกับมันเป็นยาปฏิชีวนะ
ที่แสนวิเศษ มาทำลายล้างเชื้อโรคบางอย่างที่เกาะกินในใจผมมาตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว
ที่ผู้ชายเจ้าของมืออบอุ่นคู่นี้ต้องบอบช้ำจากการระเบิดอารมณ์ในวันนั้น
แล้วทำให้ผมไม่กล้าที่จะเป็นฝ่ายเริ่มต้นอะไรอีก
ผมค่อยๆรวบรวมสติทีละนิด และเมื่อผมรวมมันได้มากขึ้น
ผมจึงสามารถที่จะเปล่งเสียงถ้อยคำออกมาได้
“พี่ฮั่น ผมไม่เป็นอะไรแล้วพี่ ปล่อยเถอะ” ผมพยายามทรงตัวให้มั่นคง
แต่มือใหญ่นั้นก็ยังบีบที่บ่าของผมแน่น เจ็บนะ แต่ไม่อยากให้ปล่อยหรอก
“แล้วถ้าพี่ไม่ปล่อยล่ะ” เสียงแหบนั้น ส่งมาจากด้านหลังมันไม่ต่างอะไรกับเสียงกระซิบ
แต่มันผ่านโสตประสาท และกระดูกหู ค้อน ทั่ง โกลนที่ผมเคยเรียน
เข้าไปตะโกนก้องในหัวใจของผม
“ถ้าพี่ไม่อยากปล่อยแกง อยากจะดูแลแกงไปอย่างนี้ล่ะ”โอว..คราวนี้ยิ่งกว่าระเบิดปรมาณูที่เข้าไปถาโถมในใจผม
“ จะบ้า หรือ พี่” ผมหัวเราะ แต่ผมจับได้ถึงเสียงที่สั่นไหวยิ่งกว่าแอดลิป
ตอนร้องเพลงจนถึงตอนนี้ ผมยังไม่กล้าแม้แต่จะหันหน้าไปสบตา
“ใครดูแลใครกันแน่ ผมต่างหากที่ต้องคอยปากเปียกปากแฉะกับพี่
ให้ทำโน่นนี่คอยปลอบเวลาพี่นอยด์”ผมแกล้งทำเสียงแข็งขันไปงั้นแหละ
ทั้งๆที่จริงๆแล้ว ผมอยากจะละลายเป็นขี้ผึ้งยามถูกไฟลน ไปซะเดี๋ยวนี้
“ขอบใจนะ ที่คอยดูแลพี่” เสียงนั้นใกล้เข้ามาราวกับมากระซิบอยู่ข้างๆหูผม
มือใหญ่นั้นปล่อยมือจากบ่า ผมถอนหายใจมาเฮือกหนึ่ง ก่อนที่สะดุ้งสุดตัวและกลั้นหายใจเมื่อสองมือใหญ่นั้น
กลับมาโอบรอบไปทั้งตัวของผม...
ความคิดเห็น