คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ผู้นำทางท่ามกลางหิมะ
หลังจากปราบอัลไทเซนได้สำเร็จ กลุ่มของโอกามิก็ได้กลับมาพักผ่อน แล้วพอกลับมาถึงฐานที่ด่านหน้าก็ได้เจอกับซูเอินที่ดักรออยู่
ซูเอิน : “ฉันเคยบอกนายหรือเปล่าว่าให้ทำความสะอาดคอกหมูนี่สักที”
โอกามิ : “ฉันก็เคยบอกเธอไปหรือเปล่าว่าไม่เคยเชิญเข้ามาน่ะยัยเตี้ย”
โคเซตต์ : “มาสเตอร์ ช่วยสงบสติอารมณ์นิดนึงค่ะ”
โคเซตต์เดินเข้าไปจับมือโอกามิที่เตรียมจะชักปืนออกมาแล้ว เพราะเธอคนนั้นกับโอกามิดูจะไม่ชอบหน้ากันเลยสักนิด น่าจะหนักกว่าแอนเดอร์สันในช่วงแรกอีก
ซูเอิน : “ก็ใช่ว่าฉันอยากจะมา แต่ว่าฉันอยากจะมอบภารกิจให้พวกนายไปทำ”
ซูเอินพูดจบ จู่ ๆ ราพีก็ได้ให้สัญญานกับโอกามิก่อนที่เธอจะวิ่งเข้าไปเตะที่กลางลำตัวของซูเอินอย่างรุนแรงจนซูเอินทรุดลงไปด้วยความเจ็บปวด
แอนีส : “ไอ้หยา~”
ซูเอิน : “อึก...นี่มัน...อะไร”
ราพี : “พบผู้บุกรุกค่ะ ประหารเลยไหมคะ?”
ซูเอิน : “เดี๋ยวสิ...ไม่รู้หรอฉันเป็นใคร...”
โอกามิ : “เมื่อวันก่อนเธอถูกลบความทรงจำน่ะ จำใครไม่ได้หรอก ฉันเองก็โดนมาเหมือนกัน”
ราพี : “คนรู้จักหรอคะ? ขอประทานอภัย”
ราพีค่อย ๆ ถอยออกมา แล้วโอกามิก็ได้โทรเรียกหมอของมิสิลิสให้มารับตัวซูเอินกลับไป แต่ก่อนที่จะส่งกลับโอกามิก็ได้ดีดหน้าผากไปหนึ่งทีจนสลบลงไปเลย
แอนิส : “ไม่เกินไปหน่อยหรอกัปตัน ทั้งด่าทั้งดีดเนี่ย”
โอกามิ : “สมควรโดนยิงด้วยซ้ำ แต่ช่างเหอะ...แอนเดอร์สันแชทมาล่ะ”
โอกามิเปิดโทรศัพท์คุยแชทกับแอนเดอร์สัน
แอนเดอร์สัน : “ซูเอินกำลังไปหา ซ่อนตัวไว้ ผมไม่รู้เธอจะมาไม้ไหน”
โอกามิ : “กลับไปแล้วล่ะ”
แอนเดอร์สัน : “จริงหรอ ดีจัง ผมมีภารกิจใหม่มอบให้คุณพอดี”
โอกามิ : “ว่ามาสิ”
แอนเดอร์สัน : “ผมอยากให้คุณขึ้นทางเหนือ เราตามแกะรอยของนิกเกะพวกนั้นได้แล้ว”
โอกามิ : “แล้วนิกเกะพวกนั้นคืออะไรหรอ?”
แอนเดอร์สัน : “เราเรียกรวม ๆ ว่า พิลกริม เป็นนิกเกะที่อาศัยอยู่บนพื้นผิว และเราไม่รู้จุดประสงค์ของพวกเขาด้วย”
โอกามิ : “ขอบคุณสำหรับข้อมูล”
แล้วโอกามิก็จบแชทกับแอนเดอร์สัน พร้อมกับอธิบายเนื้อหาภารกิจให้กับสาว ๆ ฟัง ก่อนจะเปิดร้านค้าแล้วก็ไปเจอกับ อุปกรณ์สร้างตัวตนเสมือน ราคา 300k ซึ่งสามารถดึงลักษณะเด่นของวัตถุหนึ่งอย่างให้สามารถกลายเป็นหุ่นสภาพคล้ายกับนิกเกะออกมาได้ โอกามิก็เลยซื้อมาลองกับวิงซีโร่และซีโร่เยเกอร์ทันที
โอกามิ : “งั้น เดี๋ยวเทสก่อนนะ”
โอกามิได้ยิงลำแสงใส่วิงซีโร่ก่อนที่เครื่องนี้จะประมวลผลและสร้างตัวตนเสมือนวิงซีโร่ออกมา แล้วมันก็กลายเป็นสาวน้อยที่ต้องบอกเลยว่าน่ารักมาก
โอกามิ : “เฮือก! อะไรเนี่ย!”
แอนิส : “ก กัปตันทำฉันกลัวนะเนี่ย!”
วิงซีโร่(?) : “เจ้านาย!? แล้วก็นั่นมันฉันหรอคะ!”
เด็กสาวชี้ไปที่หุ่นขนาดใหญ่ด้วยความตื่นตระหนก ซึ่งโอกามิมันก็ยังงงๆอยู่ แล้วมันก็ยิงใส่ซีโร่เยเกอร์ต่อ ซึ่งผลลัพธ์ของซีโร่เยเกอร์ก็ออกมาเป็นสาวค่อนข้างดุเล็กน้อย
ซีโร่เยเกอร์(?) : “เจ้านาย?...ขออภัยเรื่องเมื่อตอนนั้นด้วย ฉันสมควรตาย”
โอกามิ : “เดี๋ยว ๆ นี่มันอะไรเนี่ย!”
โคเซตต์ : “คาดว่าเครื่องที่มาสเตอร์ซื้อมาน่าจะสร้างบุคลิกของสองตัวนี้ขึ้นและเอามาใส่ในร่างนี้น่ะค่ะ”
โอกามิ : “อ๋อ...ของดีนี่หว่า เอาล่ะตั้งชื่อหน่อยดีกว่า... วิงซีโร่เอาเป็น ... ฮาเนะ(วิง) ละกัน ส่วนซีโร่เยเกอร์...คิดช่วยหน่อยสิ”
โคเซตต์ : “เจ้าหมาบ๊อกๆ”
ซีโร่เยเกอร์(?) : “ฉันไม่ใช่หมานะโคเซตต์ ฉันอยากจะบอกเธอหลายครั้งแล้วแต่ฉันพูดไม่ได้”
ฮาเนะ : “น่า ๆ ไลกะ(ไลเกอร์)จัง ไม่เป็นไรหรอก”
โอกามิ : “ไลกะ?”
ฮาเนะ : “อื้อ ฉันเรียกแบบนี้แหละ”
โอกามิ : “ถ้างั้นก็…”
ไลกะ : “แล้วแต่ประสงค์ของเจ้านายเลย...แต่ตอนที่ฉันถูกแรปเจอร์ควบคุม ฉันอยากจะได้รับบทลงโทษ-”
โอกามิ : “โดนฉันต่อยไปหมัดนึงแล้วยังไม่พอใจอีกงั้นหรอ”
ไลกะ : “แค่นั้นมันไม่พอหรอกค่ะ”
โอกามิ : “เอาแบบนี้แล้วกัน”
ชายหนุ่มผมสีแดงสดวางมือไว้บนหัวของหญิงสาวพร้อมกับลูบเบา ๆ ถึงมันจะไม่ใช่บทลงโทษแต่มันก็ทำให้รู้สึกดีขึ้น
ฮาเนะ : “เจ้านาย! ฉันก็อยากได้ลูบ ๆ บ้างเหมือนกันนี่!”
โคเซตต์ : “ฉันด้วย!”
โอกามิ : “ทีละคนสิเห้ย!”
ราพี : “(บางทีก็เริ่มรู้สึกสงสารเขาแล้วล่ะ)”
.
แต่พอมาถึงแดนเหนือ คนที่โอกามิเอาออกมาด้วยก็มีแค่ไลกะ ส่วนฮาเนะกับโคเซตต์นั้นอยู่ในตัวของเขา และแน่นอนว่าหุ่นซีโร่เยเกอร์กับหุ่นวิงซีโร่เองก็ถูกเก็บไว้เหมือนกัน
ไลกะ : “ขอบคุณเจ้านายที่เลือกฉันให้ออกมานะคะ”
โอกามิ : “ก็เธอดุที่สุดนี่ ยัยโคเซตต์ก็บ๊อง ๆ ฮาเนะก็เป็นนุ่ม ๆ ฟู ๆ มีแต่เธอนั่นแหละที่ดูจะเหมาะกับงานแบบนี้ ถ้าฉันเรียกโทวกะออกมาได้ฉันคงทำนานแล้วล่ะ”
ไลกะ : “โทวกะอาการหนักกว่าโคเซตต์อีกไม่ใช่หรอคะ”
พอไลกะพูดแบบนั้น โอกามิก็รู้ได้ทันทีว่าเธอมีความทรงจำของไลเกอร์อีกสามตัวที่โลกก่อนแน่ ๆ
ราพี : “กัปตัน อากาศแบบนี้ร่างกายคุณไม่เป็นไรหรอคะ?”
โอกามิ : “น่าจะเป็นคำถามที่ฉันเอาไว้ถามพวกเธอมากกว่านะ แต่จะว่าหนาวไหม มันก็เย็นดี-”
แป๊ะ!
ในขณะที่กำลังคุยงานกับราพีอยู่ ลูกบอลหิมะก็ถูกปาอัดเข้าเต็มหน้าของเขาด้วยฝีมือของเนออน
โอกามิ : “ให้ตายเหอะ! เราไม่ได้มาเที่ยวกันนะเว้ย! ยัยพวกนี้นี่!”
โอกามิวิ่งไล่เนออนและแอนิส
แอนิส : “โกรธแล้ว ๆ หนีเร็ว~”
ราพี : “อย่าวิ่งสิ! เดี๋ยวหิมะก็”
ครืนนนนนนนนนน
ไลกะ : “พูดไม่ทันขาดคำเลย เจ้านายคะ!”
ไลกะพุ่งเข้าไปหาโอกามิด้วยความรวดเร็วก่อนที่หิมะจะถล่มลงไปทับตัวของทั้งสองคนจนแยกกับพวกราพีไปคนละทาง
.
โอกามิตื่นมาบนกองหิมะที่หนาวเหน็บและมีตัวของไลกะที่นอนอยู่ข้าง ๆ โอกามิเลยเก็บไลกะเอาไว้แล้วก็เอาโคเซตต์ออกมาแทนเนื่องจากเขากลัวว่าระบบที่คัสต้อมซีโร่เยเกอร์ในตัวของไลกะตอนนี้มามันจะError
โคเซตต์ : “มาสเตอร์ดูเป็นห่วงเป็นใยเธอมากเลยนะคะ”
โอกามิ : “ก็นะ อุตส่าห์มาช่วยกันทั้ง ๆ ที่รู้อยู่ว่าฉันไม่เป็นไร มันก็น่ารักดีไม่ใช่หรอ?”
พอโอกามิพูดแบบนั้นโคเซตต์ก็ทำหน้าบึ้ง ทั้ง ๆ ที่เธออยู่ก่อนแท้ ๆ แต่โอกามิไม่เคยเอ่ยปากชมเธอเลย
โอกามิ : “จะให้ฉันปฏิบัติกับเธอเหมือนคนอื่นได้ไงล่ะโคเซตต์ ก็เธอคือส่วนหนึ่งของฉันนี่”
โคเซตต์ : “พูดแบบนั้นไปฉันก็ไม่ดีใจหรอกค่ะ”
ในขณะที่กำลังคุยกันอยู่นั้นก็มีนิกเกะสองคนเดินเข้ามาหา และพวกเธอก็ตกใจเล็กน้อยที่โอกามิไม่เป็นไร
นิกเกะชุดสีชมพู : “พบผู้ประสบภัยค่ะองค์ราชินี- แต่เขาไม่เป็นไรเลย”
นิกเกะผมสีทอง : “นายน่ะ ชื่ออะไร เป็นใคร?”
โอกามิ : “ก่อนจะถามชื่อคนอื่นก็แนะนำตัวเองเป็นมารยาทก่อนสิคุณผู้หญิง”
ลุดมิลล่า : “ก็ได้...เด็กคนนี้ชื่อว่า อลิซ ฉันชื่อว่า ลุดมิลล่า พวกเราคือ อันลิมิเต็ด นายเคยได้ยินว่าถ้าหลงทางบนพื้นผิวให้ขึ้นทางเหนือหรือเปล่าล่ะ”
โอกามิ : “ก็เคยอ่านผ่านอยู่ตอนที่เรียน...เอาเถอะ ฉันชื่อ เซย์จิ โอกามิ โค้ดเนม ฟิฟทีน เป็นผู้บัญชาการของทีมเคาท์เตอร์”
ลุดมิลล่า : “(ผบ.ฟิฟทีนหรอ? ทางฝั่งอาร์คเหมือนจะเริ่มเอาจริงแล้วแฮะ)”
ลุดมิลล่าคิดในใจ
ลุดมิลล่า : “แล้วคิดว่าระหว่าง ผู้บัญชาการ กับ ราชินี อันไหนใหญ่กว่ากัน?”
โอกามิ : “ถ้าพูดถึงในกรณีแบบนี้น่ะ ราชินีใหญ่กว่าอยู่แล้ว ผู้บัญชาการก็ไม่ได้มีความสำคัญอะไรขนาดนั้นหรอก เห็นพวกเธอมีอิสระทางความคิดแบบนี้ฉันก็ดีใจแล้วล่ะ”
ลุดมิลล่า : “(แปลกคนจริง...)”
อลิซ : “แล้วพวกคุณมาที่นี่เพื่อจัดการกับราชินีโพแดงหรอคะ?”
โอกามิ : “เปล่า...จริง ๆ แล้วฉันมาเพื่อ...(จะบอกไปว่ามาหาศูนย์วิจัยก็ยังไงอยู่ ตอบเบียว ๆ ไปหน่อยละกัน)”
โอกามิคิดอยู่พักนึง
อลิซ : “เพื่อ?”
โอกามิ : “จัดการกับลูลูช”
อลิซ : “น...นี่คุณหมายถึง...ผบ.ซีโร่หรอคะ!”
โอกามิ : “ใช่ หมอนั่นแหละ”
ลุดมิลล่า : “(เหมือนว่าคน ๆ นี้ไม่ได้โกหก ถ้าจะชนะซีโร่คนนั้นให้ได้ อาจจะมีแค่ฟิฟทีนคนเดียวในโลกแล้ว...)”
โอกามิ : “ถึงหมอนั่นจะไม่มีทางมาเดินเตร็ดเตร่อยู่แถวนี้ก็เถอะ”
ลุดมิลล่า : “แล้วคิดว่าจะชนะเขาได้หรอ?”
โอกามิ : “กีอัส ของหมอนั่นน่ากลัวก็จริงแต่นอกจากนั้นฉันคิดว่าฉันชนะได้”
อลิซ : “ค คุณดูทำการใหญ่จังเลยนะคะ”
โอกามิ : “จะทำงานใหญ่จิตใจต้องมั่นคงไม่ใช่หรอ? เอาล่ะช่วยนำทางไปหาราชินีโพแดงนั่นที ฉันจะได้จัดการให้สิ้นซาก”
แล้วเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปโปรดติดตาม...
รูปของ ไลกะ กับ ฮาเนะ ผมใช้AIของแอป Face play วาดให้นะครับ ลองไปเล่นดูได้(แต่อาจจะเสียเงินนิดหน่อย)
ถ้างั้นก็ เจอกันตอนหน้าครับ เย้
ความคิดเห็น