คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : From Zero to Fifteen
#สาเหตุที่ยังไม่ไป Novel toon เพราะเรื่องนี้มันเป็นภาคต่อ เดี๋ยวไว้แต่งใหม่ลง
ในช่วงที่หัวหน้าทีมอย่างราพีและมิฮาร่ากำลังจะถูกจับไปล้างสมอง โอกามิก็ได้แบ็คอัพข้อมูลของทั้ฃสองคนเอาไว้ก่อน และเพื่อไม่ให้ถูกลูลูชเอาไป เขาก็เลยเก็บมันไว้กับวิงซีโร่แล้วก็ช็อปปิ้งต่อ โดยเป้าหมายของโอกามิในตอนนี้คืออยากได้หุ่นที่มีพลังทำลายล้างสูงเพื่อใช้ในการเคลียร์พื้นที่ เพราะวิงซีโร่น่าจะต้องเอาไปบวกกับสไตร์คฟรีด้อมของลูลูชในอนาคต
โอกามิ : “งั้นเดี๋ยวมาร์คไว้ก่อนแล้วกัน ไว้เงินพอเมื่อไหร่จะมาซื้อนะ ดับเบิลเอ็กซ์”
300k $
จะสังเกตได้ว่าโอกามิมันไม่ได้เลือกหุ่นโกงแบบ OO Qan(T) หรือ ยูนิคอร์น มาเพราะว่านอกจากเงินไม่พอแล้วเน้นประสิทธิภาพบางส่วนเพื่อให้นิกเกะได้โชว์ประสิทธิภาพของพวกเธอบ้าง แต่ที่ต้องการจริง ๆ คือแซทเทิลไลท์แคนน่อนที่จะเอาไว้ยิงโลก
โคเซตต์ : “ถ้าจะเอาไปสู้กับคน ๆ นั้น คงต้องปรับแต่งเยอะ ๆ หน่อยแล้วล่ะค่ะมาสเตอร์...แล้วนี่เราสามารถใช้สิ่งที่เหลือจากเอวา01มาใส่กับอย่างอื่นได้ไหมคะ”
โอกามิ : “นั่นสินะ...เดี๋ยวขอดูก่อน”
โอกามิเช็คในคลังไอเท็มก็ได้เจอกับ หอกลองกีนุส ของเอวา01ที่เป็นมรดกตกทอดที่น่าจะให้วิงซีโร่ใส่ได้ รวมถึงระบบเบอร์เซิกที่น่าจะเอาไปใส่ให้ซีโร่เยเกอร์ได้เหมือนกัน
โอกามิ : “ในระหว่างที่พวกนั้นกำลังซึมอยู่ เธอช่วยไปปลอบใจด้วยนะ ฉันจะไปคุยกับนิกเกะทีมอื่น ๆ เกี่ยวกับเรื่องของลูลูช”
โคเซตต์ : “ขอให้โชคดีค่ะมาสเตอร์”
แล้วโอกามิก็ได้แยกกับโคเซตต์ แล้วเขาก็ได้ไปยังสถานที่ที่น่าจะมีนิกเกะอยู่ และทีมแรกที่ได้เจอก็คือ
ทีมแอปโซลูท ซึ่งเป็นทีมที่ราพีน่าจะเคยอยู่เนื่องจากชุดฟอร์มที่มีโทนสีดำแดงเหมือนกัน ซึ่งประกอบไปด้วย อึนฮวา(C) , เวสตี้ และเอ็มม่า
.full.3805527.jpg)
เอ็มม่า : “อาร๊ะ? ดูซิใครมา~”
อึนฮวา : “มีธุระอะไร”
หัวหน้าทีมแอปโซลูทพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยามราวกับโอกามิไปฆ่าพ่อฆ่าแม่เธอมาเลย แต่ถึงแบบนั้นโอกามิก็ได้ถามเพื่อความแน่ใจ
โอกามิ : “พวกเธอรู้จัก ผบ.ซีโร่ หรือ ลูลูช หรือเปล่า” #ซีโร่ก็คือฉายาของลูลูชนั่นแหละ
ปัง!
พอโอกามิพูดจบ อึนฮวาก็ลั่นกระสุนออกมาทันที เธอรู้อยู่แล้วว่าโอกามิต้องมาถามเรื่องลูลูชแน่ ๆ และเธอก็น่าจะเป็นหนึ่งคนที่เคยมีความสัมพันธ์กับลูลูชเป็นอย่างดีมาก่อน
อึนฮวา : “ฉันไม่อยากคุยเรื่องของคนทรยศ ไปได้แล้ว”
โอกามิ : “...”
เอ็มม่า : “ผบ.ฟิฟทีนอยากทราบอะไรเกี่ยวกับเขาหรอคะ?”
อึนฮวา : “เห้ย!”
เอ็มม่า : “ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่ บางทีอาจจะมีข้อมูลอะไรบางอย่างที่ทำให้เราตกใจก็ได้นะ-”
โอกามิ : “วันก่อนฉันเจอหมอนั่นมา”
พอโอกามิพูดแบบนั้น ทั้งสามคนก็ค้างกันไปชั่วขณะเพราะพวกเธอคิดว่าลูลูชน่าจะตายไปตั้งแต่ถูกไล่ออกไปอยู่ที่พื้นผิวแล้ว แต่กลับกลายเป็นว่าสิ่งที่โอกามิเล่าให้ฟังนั้นน่าเหลือเชื่อมาก เพราะนอกจากจะรอดแล้วยังกลายเป็นผู้นำของเหล่าแรปเจอร์อีกด้วย
เวสตี้ : “ผบ.ซีโร่เขา...น่ากลัวค่ะ...นิกเกะหลายคนพังเสียหายอย่างหนักหลังจากที่เขาออกไปทำภารกิจค่ะ”
เอ็มม่า : “เขาก็เหมือนกับคุณนั่นแหละผบ.ฟิฟทีน แต่ว่าเขาบ้าคนละอย่างกับคุณ เขาคิดว่าโลกนี้ควรจะถูกปกครองโดยเขาเพียงผู้เดียว ส่วนคุณก็คิดจะล้างบางมนุษย์ทั้งหมดแล้วตายไปสินะคะ”
โอกามิ : “เคยคิด...แต่เรื่องที่ฉันอยากจะตายมันยังไม่เปลี่ยนหรอกนะ”
อึนฮวา : “งั้นคุณก็ตายมันตรงนี้แหละ-”
โอกามิ : “เดี๋ยว เธอคิดจะขัดกฏเหล็กของนิกเกะหรือยังไง? ถึงฉันจะไม่ได้คิดอะไรมากแต่มันก็เพื่อตัวเธอเองนะ”
พอพูดแบบนั้นอึนฮวาก็วางปืนลงพร้อมกับหันหน้าหนี แล้วเอ็มม่าก็ได้ถามเกี่ยวกับเรื่องที่ราพีกำลังจะถูกลบความทรงจำ
โอกามิ : “มันก็เหมือนการเคลียร์ข้อมูลนั่นแหละ ถึงมันจะเป็นเรื่องที่น่าเศร้าแต่ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น นอกซะจากฉันจะบึ้มสภาอาร์คทิ้ง”
เอ็มม่า : “คุณเห็นนิกเกะอย่างเราเป็นอะไรหรอคะผบ.?”
โอกามิ : “นั่นสินะ...ในมุมมองของฉัน พวกเธอเหมือนกับเป็นทาสที่รอวันปลดปล่อยอยู่ บางทีคำสั่งพวกนั้นมันอาจจะไม่ถูกต้องที่สุดเสมอไป พวกเธอเคยสงสัยไหมล่ะว่าตัวเองเป็นจักรกลแท้ ๆ แต่ทำไมมนุษย์ถึงต้องใส่ความรู้สึกนึกคิดด้วยล่ะ”
เวสตี้ : “ผบ. เรื่องนั้นเราไม่คุยได้ไหมคะ”
โอกามิ : “งั้นฉันไม่รบกวนงานของพวกเธอแล้วล่ะ”
โอกามิเดินจากไปทันทีและปล่อยให้ทั้งสามคนคิดถึงเรื่องที่เขาทิ้งเอาไว้
อึนฮวา : “อย่ามาทำเป็นรู้ดีหน่อยเลย...”
.
โอกามิเดินทางมาถึงสถานีรถไฟเพื่อมาเจอกับทีมต่อไปคือ อินฟินิตี้เรล ซึ่งเป็นทีมที่คอยกำกับดูแลเกี่ยวกับรถไฟซึ่งประกอบไปด้วย ดีเซล , บริด และโซลีน ที่อยู่ที่นั่น
ดีเซล : “ลูกอมสตรอว์เบอรี่หน่อยมั้ยค้า~”
หญิงสาวท่าทางเป็นมิตรยื่นลูกอมสตรอว์เบอรี่ให้ ก่อนที่ตัวของโอกามิจะรับเอาไว้พร้อมกับแกะกินทันที
โอกามิ : “(เห้ย! นี่ไม่ใช่เวลามาดื่มด่ำกับลูกอมรสผลไม้นะเห้ย!)”
บริด : “ดูท่าทางคุณอยากจะพูดอะไรสินะคะ แต่ก่อนหน้านั้นเราก็อยากขอร้องคุณหน่อย”
โอกามิ : “ขอร้องหรอ?”
บริด : “เมื่อไม่กี่วันก่อน อาร์คส่งข้อมูลให้กับเราว่ามีแรปเจอร์รถไฟขนาดใหญ่ที่ยังเพ่นพ่าน เขาก็เลยจะส่งเราที่เป็นผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับรถไฟเพื่อไปปราบมัน”
โอกามิ : “ถ้ามันไม่เข้ามายุ่งก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง”
โซลีน : “สิ่งนี้พยายามพังโล่อีจิสเข้ามาค่ะ”
โอกามิ : “(โอเคเลยถ้างั้น ดีนะไม่ขับกันดั้มมาโจมตีฐานเอง)”
บริด : “ส่วนเรื่องของผบ.ซีโร่ เราคงให้คำตอบอะไรคุณไม่ได้หรอกค่ะ”
โอกามิ : “ไม่หรอก...ว่าแต่พวกเธอรู้ได้ยังไงว่าฉันจะมาคุยเรื่องนี้”
บริด : “ดูจากสีหน้าของคุณแล้วไม่น่าจะใช่เรื่องอื่นน่ะ คุณคงไม่ตกใจกับเรื่องแรปเจอร์หรอก แต่ถ้าเป็นเรื่องของผบ.ซีโร่คุณอาจจะต้องทำอะไรสักอย่าง”
โอกามิ : “อื้ม...ขอบใจพวกเธอมาก ถ้าจะไปก็ติดต่อมาด้วยล่ะฉันจะพาทีมของฉันไปด้วย”
แล้วโอกามิก็จากไป
.
ในขณะที่กำลังจะกลับ โอกามิก็ได้รับเมลจากบุคคลปริศนาให้ออกมาเจอกันที่ด้านนอก โอกามิก็เลยตัดสินใจลอบออกมาและคนที่เรียกเขาให้ทาพบก็ไม่ใช่ใคร แต่เป็นลูลูชนั่นเอง
โอกามิ : “ฉันก็อุตส่าห์รู้ตัวแล้วนะว่ามันอาจจะเป็นกับดักแน่ ๆ แล้วนายเรียกฉันมาเพื่อฆ่าทิ้งงั้นหรอ?”
ลูลูช : “ฉันจะไปฆ่าแฮชเชอร์ด้วยลูกไม้ตื้น ๆ แบบนี้ได้ไง ฉันเรียกนายออกมาเพราะว่าฉันอยากจะคุยด้วย”
โอกามิ : “ทั้ง ๆ ที่วันก่อนจะฆ่ากันอยู่แล้วเนี่ยนะ”
ลูลูช : “ฉันไม่ได้โง่พอที่จะเปิดศึกกับแฮชเชอร์ที่ใช้พลังของแฮชเชอร์ตัวอื่นได้ในตอนนี้หรอกนะ”
โอกามิ : “แล้วมีเรื่องอะไร?”
ลูลูช : “เป้าหมายของฉันก็คือการครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนายเองก็รู้ ฉันก็เลยถูกพวกสภาอาร์คเนรเทศออกมา แต่สำหรับนายฟิฟทีน เป้าหมายของนายน่ะคือการปลดปล่อยนิกเกะสินะ ทำไมเราไม่มาอยู่ด้วยกันล่ะ-”
โอกามิ : “โทษที แต่ฉันเลือกเส้นทางแล้ว”
ลูลูชถอนหายใจยาวหนึ่งครั้ง ทั้ง ๆ ที่น่าจะสามารถอยู่ด้วยกันได้
ลูลูช : “เอาล่ะ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะบอกนายนะฟิฟทีน”
ลูลูชเดินเข้ามาใกล้ ๆ พร้อมกับกระซิบข้างหูของโอกามิ
ลูลูช : “มาเรียนน่ะ เป็นของฉันแล้ว”
เมื่อลูลูชพูดจบ สไตรค์ฟรีด้อมก็โผล่มาก่อนที่ตัวของลูลูชจะกระโดดขึ้นไปบนหุ่นพร้อมกับขับกันดั้มจากไป
โอกามิ : “(มาเรียน...ถ้าเกิดว่ามันจำเป็น ฉันก็จะฆ่าเธออีก...)”
.
.
.
.
โอกามิกลับมาที่ทำงานของเขา ตอนนี้ราพีก็ได้กลับมาจากการล้างสมองแล้ว แต่ว่าทั้ง แอนิส , เนออน และโคเซตต์ ยังคงไม่เชื่อกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
แอนิส : “กัปตัน...ราพีเขา”
โอกามิ : “อะไร ราพีทำไม?”
ราพี : “ความทรงจำของฉัน...ไม่ได้ถูกลบไปค่ะ”
โอกามิ : “อื้ม...ไม่ดีแล้วสิ เก็บเอาไว้เป็นความลับแล้วกันนะ อย่าให้คนอื่นรู้ นี่เป็นคำสั่ง”
เนออน : “แต่ฉันเป็นสายลับนะคะ”
โอกามิ : “เขารู้กันหมดทั้งอาร์คแล้วมั้งน่ะ”
ราพี : “แล้วจะเอายังไงต่อล่ะคะ? ช่วงพักงานแบบนี้-”
โอกามิ : “ฉันมีข่าวจะมาบอก ตอนนี้มาเรียนถูกสร้างขึ้นมาใหม่แล้วด้วยฝีมือของลูลูช”
พอพูดถึงเรื่องมาเรียน สาว ๆ ก็อึ้งไปพักนึง แถมคนที่สร้างมาเรียนขึ้นมาใหม่ก็ดันเป็นตัวของลูลูชอีก คิดว่าต่อไปคงจะไม่ง่ายแน่ แต่มันก็ไม่ได้ยากเกินไปสำหรับตัวตนอย่างโอกามิในการทำลายทิ้ง
โอกามิ : “จริง ๆ แล้วอีกสอง-สามวันฉันจะไปจัดการแรปเจอร์รถไฟกับทีมอินฟินิตี้เรล ก็เลยงอกโปรเจ็กต์ใหม่ขึ้นน่ะ”
ราพี : “โปรเจ็กต์ใหม่?”
โอกามิ : “พวกเธอสี่คนช่วยปรับแต่งซีโร่เยเกอร์ให้ฉันหน่อย ส่วนวิงซีโร่ฉันจะเป็นคนปรับแต่งเอง”
เนออน : “ในที่สุดเราก็จะได้เห็นวิงวิงสู้แล้ว!!!!”
ทุกคนตรงนั้น : “วิงวิง...”
เนออน : “เริ่มงานกันเถอะค่ะ! ขอคำสั่งด้วยค่ะกัปตัน!”
โอกามิ : “ไปอาบน้ำนอนไป”
เนออน : “โน้ววววว!!!!!!!”
แล้วเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปโปรดติดตาม...
ฉีกเนื้อเรื่องละ ไปตีรถไฟละ
ถ้างั้นก็ เจอกันตอนหน้าครับ เย้
ความคิดเห็น