ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Rebirth Omega : The Birth of Rebirth ต้นกำเนิดจักรวาลรีเบิร์ท

    ลำดับตอนที่ #6 : ศึกตัดสินกับแฝดนรก - อัลติเมทเบิร์สของโอคุโตะ

    • อัปเดตล่าสุด 20 ม.ค. 66


    หลังจากเหตุการณ์เอเลี่ยนบุกโลก ก็ผ่านมาเป็นเวลา2ปีที่พวกตัวเอกก็ยังคงต้องรับหน้าที่ในการจัดการกับเหล่าสมุนกีกี้ของแฝดรูน - รีน  ต่อไป และถึงแม้จะได้คนมาเพิ่มก็ยังไม่สามารถจัดการได้สักที แต่ถึงจะผ่านไปสองปีแล้ว โอคุโตะก็ยังใช้ร่างอัลติเมทไม่ได้เลย

    และหนึ่งในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดก็ได้มาถึง วันนั้นโอคุโตะถูกลักพาตัวไป และแฝดนรกก็ได้จับชาโดว์กันไชน์นิ่งในร่างของโอคุโตะออกมาเพื่อให้มันฆ่าเจ้าของร่างกันเอง

    “คือหมดมุกในการกำจัดฉันแล้วหรอ?”

    “หมดความอดทนมากกว่า ไม่ว่าพวกเราจะทำอะไรก็มักจะมีแกคอยมาขัดขวางอยู่ตลอด ฉันไม่ไหวกับแกแล้ว จงตายด้วยน้ำมือของแสงและความมืดของตัวเองซะเถอะ”

    “ก็อย่างที่ว่า เชิญสนุกกับการตายอย่างช้า ๆ ของตัวเองซะเถอะ”

    แล้วแฝดนรกก็ได้นั่งดูโอคุโตะโดนแสงสว่างและความมืดของตัวเองกระทืบ ซึ่งรูนกับรีนก็ได้ควบคุมชาโดว์กับไชน์นิ่งเอาไว้

    “พวกนายสองคนนี่ก็ตั้งใจเล่นละครกันเหลือเกินนะ เอาเถอะยังไงสักวันมันก็ต้องมาถึงอยู่ดี ฉันจะก้าวข้ามพวกนายไปซะ”

    พอพูดจบ โอคุโตะก็ได้เข้าต่อสู้กับแสงสว่างและความมืดของตัวเอง ถึงแม้ว่าพลังส่วนใหญ่ของเขาจะอยู่กับสองคนนั้น แต่ว่าโอคุโตะเป็นสิ่งที่อยู่ระหว่างแสงและความมืดทำให้เขาก็มีพลังแยกเป็นของตัวเองเหมือนกัน

    “คิจิคาระ ยูเอมิ มาแล้วล่ะ”

    “ชิ มาเร็วกว่าที่คิดไว้อีกนะ”

    แล้วแฝดนรกรูน-รีน ก็ได้ออกไปแล้วปล่อยให้โอคุโตะสู้กับชาโดว์และไชน์นิ่งต่อ ซึ่งการคอมโบระหว่างแสงสว่างกับความมืดในตัวของเขานั้นมันก็แข็งแกร่งมาก ๆ จนโอคุโตะหาทางตอบโต้ไม่ได้เลย

    “ถ้าเกิดแกยังปวกเปียกอยู่แบบนี้แกจะตายนะโอคุโตะ” ชาโดว์กล่าว

    “ขอยอมรับเลยว่าที่ผ่านมาพวกเราสนุกมากเลยล่ะโอคุโตะคุง ผมชอบนายนะแต่ว่า-”

    “เรื่องพวกนั้นน่ะ...ไว้ค่อยพูด”

    โอคุโตะค่อย ๆ ลุกขึ้นมาจากการที่โดนพลังอัดร่าง ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาอาจจะตายไปอีกสักสามสี่รอบแล้ว แต่ว่าเป้าหมายสูงสุดของเขาในตอนนี้ก็คือการจัดการกับซาดิอุส 

    “ตลอดสองปีมานี่ ฉันได้แต่คิดในใจนะว่าทำไมฉันถึงไปถึงจุดนั้นไม่ได้ และตอนนี้ก็ได้คำตอบแล้วล่ะ” โอคุโตะค่อย ๆ เดินเข้าไปหาพร้อมกับทำสีหน้าจริงจัง

    “ที่ผ่านมาน่ะ พวกนายแค่ให้ฉันยืมพลัง ไม่ได้ยอมรับในตัวฉันเลย ในตอนนั้นเมื่อสองปีก่อนเองก็เหมือนกัน พวกนายแค่สงสารฉันเท่านั้นแหละ”

    “โห...งั้นเราจะให้บททดสอบสุดท้ายกับนายแล้วกันนะโอคุโตะ ถ้านายรอดจากการโจมตีนี้ได้โดยไม่หลบ ถือว่านายชนะ”

    ชาโดว์กล่าวก่อนที่เขากับไชน์นิ่งจะตั้งท่าเพื่อปล่อยพลังออกไป พื้นที่แถวนั้นเริ่มสั่นไหวจากการรวบรวมพลังของแสงสว่างและความมืด

    “(ถ้าเป็นชั้นเมื่อก่อน ตอนนั้นยังไม่มีเป้าหมาย ไม่มีอะไรเลย แต่ว่าตอนนี้เป้าหมายของฉันน่ะชัดเจนแล้ว)”

    ชายหนุ่มผมสีแดงสดกำหมัดเอาไว้แน่นก่อนจะวิ่งเข้าไป ส่วนแสงสว่างและความมืดของเขาก็ได้ปล่อยท่าออกมา

    ท่าประสาน ไลท์แอนด์ดาร์คเนส ทวินเบิร์ส!

    ท่าที่ชาโดว์และไชน์นิ่งปล่อยออกมานั้นรุนแรงจนขนาดกระจกพิเศษในแล็ปของแฝดรูน-รีนก็ยังแตก ซึ่งตัวของโอคุโตะก็โดนท่านี้ไปเต็ม ๆ แต่ชาโดว์กับไชน์นิ่งยังรู้สึกว่าพลังของพวกเขาถูกต้านกลับมาอยู่เลย ซึ่งท่าหลัก ๆ ของโอคุโตะที่น่าจะใช้ได้ก็มีแค่ จัดท์เมนท์ อินเฟอร์โน ซึ่งไม่น่าจะต้านพลังของพวกเขาได้แน่ ๆ แต่ว่าสิ่งที่ทั้งสองคนเห็นก็คือตอนนี้โอคุโตะเข้าสู่ ฮาฟอัลติเมท โดยที่ไม่พึ่งพลังของทั้งสองคนเลยด้วยซ้ำ แถมยังมีแนวโน้มที่สีผมของโอคุโตะจะเริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำขึ้นเรื่อย ๆ

    “ชาโดว์คุงดูนั่นสิ!”

    “อะไรกัน!?”

    โอเมก้า ดิเอนด์!

    ตู้ม!!! 

    ท่าของชาโดว์และไชน์นิ่งถูกทำลายทิ้งก่อนที่ทั้งสองคนจะถูกโอคุโตะต่อยหน้าเข้าอย่างจังด้วยพลังทำลายล้างที่มหาศาล ถึงจะไม่เท่ากับตอนแรกแต่นี่ก็คือ 75% ที่ใช้ได้แล้ว 

    แต่ว่าพอสู้เสร็จ ชายหนุ่มก็ทรุดลงเนื่องจากบาดเจ็บจากการโจมตีไม่ตายของชาโดว์และไชน์นิ่ง แต่ถึงแบบนั้นทั้งแสงและความมืดของเขาก็ได้พ่ายแพ้ให้กับตัวตนที่อยู่ตรงกลางแล้ว

    “ฉันชนะแล้ว...”

    “ให้ตายสิ แกนี่มันมีอะไรให้ตกใจตลอด...ยินดีด้วย แกผ่านบททดสอบสุดท้ายของเราแล้ว”

    ชาโดว์กล่าวพร้อมกับยิ้ม ส่วนไชน์นิ่งก็หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข ซึ่งทั้งสองคนก็ยินยอมให้โอคุโตะเป็นคนควบคุมพลังทั้งหมดแล้ว ก่อนที่ทั้งสองคนจะกลับเข้าไปในร่างของโอคุโตะ

    “เอาล่ะ...ถึงเวลาตายของพวกแกแล้ว ไอ้พวกแฝดนรก”

    .

    .

    .

    .

    ตัดมาที่การต่อสู้ระหว่างยูเอมิและแฝดนรกรูน-รีน ซึ่งการที่ยูเอมิมาคนเดียวทำให้เธอนั้นเสียเปรียบมากแน่นอน ซึ่งพอพวกแฟนท่อมมาถึง ยูเอมิก็ถูกใช้เป็นตัวประกันซะแล้ว

    “ถ้าพวกแกไม่จากไปดี ๆ ชีวิตของยัยนี่ได้จบลงแน่-” รีนกำลังจะใช้ปืนยิงไปที่หัวของยูเอมิ แต่ว่าในตอนนั้นก็มีเสียงนึงดังมาจากด้านหลัง

    “เอามือสกปรกของแกออกไปจากเธอเดี๋ยวนี้”

    พอสิ้นเสียงนั้น รีนก็ถูกโจมตีด้วยหมัดเปล่า ๆ เข้าไปที่หน้าจนฟันหลุดออกมาก่อนที่จะมีชายหนุ่มรับร่างของหญิงสาวเอาไว้

    “อ...โอคุโตะจัง...”

    “มาช่วยด้วยหรอเนี่ยยัยบ้า ฝืนตัวเองอีกแล้วนะ”

    แป้ก! 

    ชายหนุ่มดีดหน้าผากหญิงสาวก่อนจะอุ้มร่างของเธอไปฝากไว้กับเพื่อนอีกสามคนที่ตามมา ซึ่งทั้งฝั่งตัวเอกและฝั่งตัวร้ายก็งงว่าทำไมมันมาอยู่ตรงนี้ได้

    “ไม่ให้เราช่วยจะดีหรอ?” โซตะถามแต่โอคุโตะก็บอกไปว่าทั้งสามคนรอไปจัดการกับคนอื่นดีกว่า ส่วนแฝดรูน-รีนนะเขาจะจัดการเอง

    จากนั้นสีผมของเขาก็กลายเป็นสีดำสลับกับสีแดงซึ่งยูเอมิก็จำร่างนี้ได้ พลังของร่างนี้นั้นต่างจากร่างฮาฟอัลติเมทอย่างลิบลับ แถมยังรู้สึกว่าน่าจะสูงกว่าตอนสู้กับซาดิอุสครั้งแรกอีก

    อัลติเมท เบิร์ส” มิคุระที่พึ่งตามมาก็อึ้งกับพลังนี้ของโอคุโตะเหมือนกัน

    “ไม่อยากจะนึกสภาพตอนที่รวมกับซาดิอุสเล้ย” ซาตานผมสีน้ำเงินกล่าว

    แล้วกลุ่มตัวเอกก็ได้พายูเอมิออกไป ส่วนโอคุโตะเขาก็ได้สู้กับรีนและรูน โดยที่เขาโดนรุม2ต่อ1 แต่ว่าด้วยความที่โอคุโตะใช้ร่างอัลเมทเบิร์สได้แล้ว ศัตรูที่ไม่ได้เก่งเท่ากับซาดิอุส ไม่มีทางสู้เขาได้แน่นอน ถึงแม้ว่าจะรวมพลังกันสู้แล้วก็ตาม

    “แกเป็นฮีโร่ของคารามะนะ! แกจะฆ่า-” รีนพยายามจะโน้มน้าวแต่ก็ถูกโอคุโตะสวนกลับมา

    “ฮีโร่? ฉันไม่เคยเรียกตัวเองแบบนั้นเลยนะ ฮีโร่น่ะคือยูเอมิกับพี่ฮิเมะ ส่วนฉันคือ ผู้ทำลาย

    โอคุโตะชาร์จท่าเอาไว้ รูนกับรีนที่ไม่สามารถไปไหนต่อได้แล้วทั้งสองคนก็เลยจะพยายามต้านดูสักครั้ง เนื่องจากที่ผ่านมาท่าของโอคุโตะใช้กับทั้งสองไม่ได้เลย ถึงแม้จะเป็น แม็กซิมั่ม ของ จัดท์เมนท์อินเฟอร์โน แล้วก็ตาม

    “ดูท่าพระเจ้าจะไม่เลือกแกนะ! เซย์จิ โอคุโตะ-”

    “ท่านี้ไม่ใช่จัดท์เมนท์อินเฟอร์โนสักหน่อย”

    “ห๊ะ...”

    โอเมก้า ดิเอนด์

    ตู้ม! 

    บาเรียที่รูนกับรีนสร้างขึ้นมาถูกต่อยแตกสลายในหมัดเดียว และทั้งสองคนก็ถูกต่อยเข้าไปที่กลางลำตัวด้วยหมัดที่อัดแน่นไปด้วยพลังทำลายล้าง ด้วยความที่ทั้งสองคนร่างกายไม่ได้แข็งแกร่งอะไรอยู่แล้วทำให้ทั้งสองคนร่างแหลกสลายตายในการโจมตีนั้นทันที

    “จบสักที หน้าที่ของผู้พิทักษ์”

    “โอคุโตะจัง!”

    ฟุ๊บ!

    หญิงสาวผมสีชมพูกระโดดกอดชายหนุ่มผมสีดำสลับแดงจนทั้งสองคนล้มลงไป หญิงสาวกอดเขาเอาไว้แน่นพร้อมกับร้องไห้ออกมา

    “ขอบคุณนะ...ขอบคุณนะ...รักที่สุดเลยโอคุโตะจัง”

    “อ๋า~ แบบนี้ก็เหลือแต่ซาดิอุสกับเอบีสน่ะสิ” แฟนท่อมกล่าว

    “ถึงจะสุดยอดก็เถอะ แต่ซาดิอุสก็ยังเก่งกว่านายอยู่ดีนะโอคุโตะ”

    “เรื่องนั่นชั้นไม่เถียงหรอก...แต่ว่า ในเมื่อแฝดนรกเวรนั่นตายไปแล้ว ไปกินราเม็งฉลองดีกว่า!”

    โอคุโตะพูดขึ้นมาแล้วก็ได้อุ้มยูเอมิท่าเจ้าหญิงก่อนจะพาเดินไปทั้งอย่างนั้นเลย แต่แล้วยูเอมิก็ทุบอย่างรุนแรงเพราะเธออายมาก ก่อนที่วันนั้นจะจบลงไปด้วยรอยยิ้ม...

    .

    .

    .

    .

    ตัดมาที่เอบีสที่ตอนนี้รู้แล้วว่ารูนกับรีนได้ถูกโอคุโตะในร่างอัลติเมทจัดการไปแล้ว เขาก็ได้ไว้อาลัยให้พวกนั้น3วินาที

    “ตลอด20ปีมานี้พวกแกทำงานได้ดีมาก...พักผ่อนซะนะ...ซาดิอุส ต่อไปคงต้องฝากฝังแกแทนแล้วล่ะ”


    แล้วเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปโปรดติดตาม...

    ----

    ถ้างั้นก็ เจอกันตอนหน้าครับ เย้

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×