『Fic Kimetsu no Yaiba』เพียงฝันตื่นหนึ่ง [alltan][Omegaverse]

ลำดับตอนที่ #9 : สวัสดีค่ะ (อยากให้เข้ามาอ่านจริงๆ;--;)

ด้านล่างสุดมีสปอยนะคะ

---------------------

ที่หายๆไปคือ เรากลับมาอ่านสิ่งที่ตัวเองเขียนไปอยู่หลายครั้ง แล้วก็พบว่ามันมีฉากไม่เหมาะสมให้เห็นอยู่หลายฉาก ทั้งนักเรียนกับอาจารย์ ntr pedo incest การใช้ความรุนแรง การกดขี่ ชนชั้น ข่มขืน และอื่นๆ ตรรกกะของตัวละครบางตัวก็...//ยิ้มแห้ง romanticize อย่างเห็นได้ชัดเลยล่ะค่ะ 

ถึงจะจำกัดคัทไว้ให้เฉพาะคนที่มาทัน+ทำตามกติกาแล้วก็ตาม แต่เราก็ไม่รู้ว่าคุณนักอ่านอายุถึง18ไหม เป็นผู้ใหญ่หรือเด็ก กลัวจะเป็น soft powerแก่คนอ่าน

มันคือtoxic relationship 

แค่จุดเริ่มของความสัมพันธ์ก็ย่ำแย่แล้ว

มองตามความจริงแล้วคือ แง้ ทันจิโร่ยังเด็กอยู่เลย ไม่สมควรได้รับอะไรแบบนี้เลยจริงๆนะ ;-; ถึงสุดท้ายจะตกหลุมรัก แต่มันก็ไม่ใช่เหตุผลที่น่าให้อภัยอยู่ดี ไอ้แกล้งเพราะรัก ทำไปเพราะรักนี่ก็คือพักก่อน

ไม่อยากให้มองว่าเป็นเรื่องปรกติเลย

ขอโทษจริงๆ นะคะ

มาบอกตอนนี้อาจจะสายเกินไปแล้ว แต่ยิ่งเก็บไว้ ยิ่งไม่บอก เราก็ยิ่งรู้สึกแย่ 

ใจหนึ่งเราอยากจะเขียนต่อ แต่ใจหนึ่งก็ไม่อยากให้คนอ่านเกิดทริกเกอร์เพราะฉากในนิยายเหมือนกันค่ะ 

เพราะงั้นเราขอหยุดเรื่องไว้แค่นี้นะคะ

ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่ยังติดตาม ขอบคุณคนที่ยังรออ่าน(แม้จะไม่รู้ว่ามีคนรอรึเปล่า) ขอบคุณทุกคนที่มาให้กำลังใจ ขอบคุณทุกคอมเม้นต์ที่ทำให้ในอดีตเราฮึบเขียนต่อไปได้ ขอบคุณจริงๆค่ะ 

แล้วก็ขอโทษด้วยที่เราไม่สามารถเขียนต่อตามที่เคยบอกไว้ได้อีกแล้ว

 

----------

จากนี้คือสรุปที่เหลือค่ะ

.

รายละเอียดเยอะมาก เพราะงั้นจะค่อยๆเล่านะคะ

อาจจะที่เหลือไปเล่าวันอื่นด้วย

ที่จะเขียนต่อไปนี้เป็นแค่เริ่มต้นเท่านั้นค่ะ

ทันจิโร่

ทันจิโร่(โอเมก้า)กับเนซึโอะ(อัลฟ่า)เกิดในหมู่บ้านที่คนบางกลุ่มนับถือซากุระต้นใหญ่ประจำหมู่บ้าน(เชื่อว่าเป็นเทพเจ้า)

ทันจิโร่ตาสีแดงเลยถูกบางกลุ่มที่ว่าคิดว่าเป็นปีศาจ ส่วนเนซึโอะที่มีตาสีชมพูได้รับความเอ็นดูเพราะคล้ายซากุระที่ถูกนับถือ ส่วนหนึ่งก็เพราะเนซึโอะเป็นอัลฟ่า แล้วทันจิโร่เป็นโอเมก้าด้วย

แม้ครอบครัวจะพยายามปกปิดเรื่องนี้ไว้ แต่ทันจิโร่ก็รู้ความรู้สึกจากกลิ่นอยู่ดี

มีฉากที่ถูกเด็กในหมู่บ้านล้อเรื่องเพศรอง แล้วก็ด่าว่าเป็นปีศาจด้วย(แต่เราไม่ได้เขียน) แน่นอนว่าทันจิโร่ยอมทนเพราะตอนนั้นเสาหลักของครอบครัวอย่างพ่อเสียชีวิตแล้ว เหลือแค่แม่กับน้องๆที่ต้องส่งเสียเลี้ยงดูเท่านั้น

เพราะเป็นพี่ชายคนโตก็เลยต้องอดทน

'เขาไม่ชิน...ไม่เคยชินและไม่คอยยอมรับ ทว่าเด็กน้อยในตอนนั้นมีสิทธิ์เห็นแก่ตัวด้วยหรือไง?'----ประโยคจากตอนTear

เขาแอบอิจฉาน้องชายมาโดยตลอด

รักมากแหละ แต่ก็อิจฉามากเช่นกัน

ทันจิโร่ถูกบอกเสมอว่าเป็นพี่คนโต ก็เลยต้องแข็งแกร่ง ที่จริงทันจิโร่อยากเรียนหนังสือ แต่เงินที่บ้านไม่มากพอก็เลยต้องเสียสละให้น้องชาย เขาเสียใจ แต่ก็บอกกับตัวเองว่าสิ่งที่ทำไปถูกต้องแล้ว น้องหัวดี อนาคตต้องดีแน่ๆ

'เงินไม่ได้มีมากพอจะส่งให้ทุกคนเรียน ทันจิโร่เสียสละส่วนของตัวเองให้เนซึโอะที่หัวดีกับน้องคนอื่นๆ ส่วนตัวเองก็ออกมารับจ้างหางานเล็กๆน้อยๆทำ ถึงจะไม่ได้เงินมาก แต่บางบ้านก็เอ็นดูจนแบ่งพวกผักกับเนื้อมาให้'----(ประโยคในตอน dream)

บางบ้านที่เอ็นดูเพราะเอ็นดูนิสัยจริงๆ 

ส่วนเอ็นดูในบางบ้านคือ----pedo

มีฉากที่ทันถูกลวนลามแต่เด็กๆค่ะ(แต่เราไม่ได้เขียนเพราะน่าสะอิดสะเอียนเกินไป) เป็นประมาณหยอกเล่นกับลูกกับหลาน ทันก็เออออเพราะอีกฝ่ายบอกว่าจะให้อาหารเป็นของรางวัล

แน่นอนว่าน้องได้กลิ่นและรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าสิ่งนั้นเรียกว่าอะไร ถึงจะหัวไวยังไงแต่ก็เป็นแค่เด็ก

อีกอย่างทันถูกรอบข้างกดต่ำมาโดยตลอด

มาถูกเอ็นดู มาถูกรัก 

แค่นิดหน่อยก็ดีใจมากแล้ว

ทันเป็นเด็กต้องการความรักมากๆเลยค่ะ

(คุณแม่ดี แต่ก็มีลูกอีกหลายคนที่ต้องดูแล)

ตั้งแต่เด็กน้องถูกสอนให้รักคนอื่น 

รักมาก จนสุดท้ายก็ลืมรักตัวเอง

ในตอน dream มีฉากที่ทันทำงานจนเป็นไข้ แล้วแม่ก็มาขอโทษร้องไห้ซ้ำไปมา(รู้สึกผิดที่ไม่ใส่ใจลูก รู้สึกผิดที่ละเลยทัน)คุณแม่เสียใจมาก ตอนจะพูดขอโทษก็เลยปนเสียงสะอื้นไปด้วย

เราบรรยายในมุมมองทันจิโร่

ตอนนั้นน้องเป็นไข้ กำลังเบลอด้วย+ฟังคำที่คุณแม่พูดไม่ออก

สิ่งที่คิดในตอนนั้นเลยมีแค่ 

'คุณแม่ร้องไห้ทำไม' 'ผมขอโทษ' 'ผมจะตั้งใจกว่านี้' 'ไม่อยากทำให้เป็นห่วง' 'ขอโทษที่ผมอ่อนแอ'

อะไรประมาณนั้น

แต่ถึงน้องจะฟังออก ก็คงงงเหมือนเดิมว่าคุณแม่จะขอโทษทำไม 

"ผมเป็นพี่คนโต"

"เป็นหน้าที่ของพี่คนโตไม่ใช่เหรอครับ?"

คงจะตอบกลับประมาณนั้นแหละค่ะ

พอแม่กับน้องคนอื่นเสียก็เลยเคว้งไปพักใหญ่

ไม่มีจุดมุ่งหมาย ไม่มีหนทาง ไม่เห็นแสงสว่าง ตัวเองก็ไม่ได้เรียนด้วย ยิ่งไม่เคยถูกสอนให้รักตัวเองอีก

----ก็เลยพังเละ

(ถ้าไม่มีเนซึโอะน้องก็คงฆ่าตัวตายไปแล้ว)

ทันจิโร่อุทิศทุกอย่างที่เหลือของตัวเองให้เนซึโอะ ทำหน้าที่เป็นพี่ชายที่ดี พาหนีออกมาจากบ้านเด็กกำพร้า ดูแลตอนน้องกำลังป่วย สละอาหารส่วนของตัวเองให้

(มีเขียนไว้ในตอนsetsunai)

มีกันสองคนพี่น้อง

---เนซึโอะตอนนั้นมีโลกทั้งใบคือทันจิโร่

รักทันจิโร่มาก และรักในแบบที่เกินกว่าพี่น้อง

แต่ก็รู้ว่าลึกๆพี่เกลียดตัวเอง และไม่เคยรักเขาไปมากกว่าน้องชาย

(จะเห็นได้ว่าในตอน tear ทันจิโร่ย้ำว่าตัวเองคือพี่ตลอด----ใช่ค่ะ หลังจากพบมุซัน น้องก็เริ่มรู้จักคำว่ารัก คำว่าชอบ และรู้ว่าคนอื่นมีความรู้สึกกับตัวเองในทางไหน)

'เพราะพี่เป็นพี่ของนาย' 

'พี่รักนายที่สุด จะทิ้งนายได้ยังไงกัน' 

ถ้าไม่ใช่พี่ก็คงจะทิ้ง----ย้อนแย้งใช่ไหมล่ะค่ะ ทั้งที่เคยถูกสอนให้รักคนอื่นจนไม่รักตัวเองแท้ๆ

เฉลยว่าคนที่ทำให้น้องอยากรักตัวเอง อยากมีชีวิตเป็นของตัวเอง ก็คือคุณกิยูค่ะ

แน่นอนว่าเนซึโอะรู้ว่าพี่กับกิยูซังมีซัมติงกัน

รู้ด้วยว่าพี่(ที่นิสัยร้ายกาจขึ้นหลังถูกมุซันหักหลัง) ยอมให้คุณกิยูขนาดนั้น(ให้กัดนิ้วด้วย) ลึกๆแล้วต้องมีความสำคัญในใจมากแน่ๆ

ถ้าเนซึโอะยอมบางทีชีวิตพี่อาจจะดีขึ้น

น่าเสียดายที่เขายอมไม่ได้

'ถ้าไม่มีพี่ ผมต้องตายแน่ๆ'

เพราะพี่ทิ้งผมไปรักคนอื่น

ผมก็เลยตาย

.

ชีวิตทันก็เลยยิ่งดิ่งลงเหว

--------------

เดี๋ยวหาเวลามาเล่าต่อนะคะ

แต่ตอนจบคือ....

กิยูได้ทั้งเวลาที่เหลือของทันจิโร่ สมหวังแค่ 'อยากมีชีวิต' แต่คนที่อยากอยู่ด้วยได้หายไปแล้ว

------

อาจารย์ชิโนบุสมหวังแค่เรื่องให้กิยูมีชีวิตต่อ แต่ทั้งเธอและเขาต่างไม่มีความสุข เพราะความปรารถนานั้นแลกมาด้วยชีวิตของลูกศิษย์ที่เอ็นดูและรักที่สุด

----------

อิโนะสุเกะเลิกแกล้งทำตัวน่าเอ็นดู แล้วไปสารภาพรักในวันเรียนจบ

ที่คิดไว้ในหัวคือน่ารักที่สุดเลยค่ะ แง้;---; มีดึงเสื้อยื้อให้ทันฟังที่ตัวเองพูดด้วย อย่าหนีเหมือนทุกที---แล้วสุดท้ายทันก็ใจอ่อน ยอมฟัง

โอ๊ยๆๆๆ คิดแล้วเจ่บนม 

นึกภาพอิโนะดึงเสื้อแล้วสารภาพรักข้างหลัง ทันยอมฟังจนจบ สุดท้ายก็ขอบคุณและปฏิเสธโดยไม่หันหลังกลับไป

----เพราะระหว่างที่อิโนะสารภาพ ทันเหลือชีวิตน้อยนิด เลือดกำเดาไหลเปื้อนทั้งหน้าทั้งเสื้อ

ไม่อยากหันกลับไปเพราะจะกลายเป็นความทรงจำอันเลวร้ายของอีกฝ่าย

บอกว่าขอให้อิโนะสุเกะแยกกันไปด้วยดี มีชีวิตของตัวเอง มีคนที่รักแล้วก็รักตัวเองกลับนะ

อิโนะก็ตอบประมาณว่า 'ก็อยากจะรักแค่เธออยู่ดี' 'ถ้าในอนาคตเจอกันอีกครั้ง ก็อยากจะพาเธอไปหาแม่เค้าด้วย'

แต่ทันคงไม่มีชีวิตถึงอนาคตที่ว่าหรอกค่ะ

แล้วก็เรื่องคุณแม่โคโตฮะ

ในตอน way to go มีประโยคหนึ่งบอกว่าอิโนะสุเกะเคยเล่าเรื่องคุณแม่ที่หมอพยายามยื้อชีวิตไว้ ให้ทันฟัง

บอกว่าอยากอยู่กับแม่มากๆ เพราะเหลือครอบครัวเพียงคนเดียว

ต่อมาก็มีปาฎิหาริย์ทำให้แม่ฟื้นได้จริงๆ

'ก่อนหน้านี้เขาเล่าเรื่องแม่ให้ทันจิโร่ฟัง ทันจิโร่ก็อวยพรให้หายดีด้วย ผ่านมาไม่ถึงสัปดาห์คำอวยพรก็เป็นจริงแล้ว!'

....

แฮะๆ

เอะใจบ้างไหมคะ

น้องบังคับโดมะให้พาไปแหละค่ะ

อิโนะสุเกะคุง ทันจิโร่ได้เจอคุณแม่แล้วนะ;---;

-----------------

โดมะ---pedo ข่มขืนด้วย ใช้ความรุนแรง ตรรกกะแปลกๆ 

ทำยัยทันแค้นจนเคยอยากจะฆ่า---แต่น้องให้พลังกับคนอื่นมากเกินไปก็เลยสูญเสียความรู้สึกแค้นทั้งหมดในอดีตไปแล้วฃ

ถึงอย่างนั้นทันก็รักไม่ลงอยู่ดี

ให้มากสุดได้แค่ความสงสาร

----------------------

มุซัน----หาความดีงามไม่ได้เลยค่ะ โดมะเลวร้ายแล้ว ตานี่x100เท่า

ทำลายชีวิตทันและคนอื่นเพื่ออำนาจล้วนๆค่ะ

ตอนแรกเห็นทันเป็นแค่เครื่องมือเท่านั้น

ภรรยาก็เป็นเครื่องมือเช่นกัน---ที่เห็นรักอย่างนั้นเพราะแสดงละครล้วนๆ ทั้งเพื่อความสะใจตอนเห็นทันเจ็บปวด ทั้งสายตาคนรอบข้างเพื่อให้คิดว่าตัวเองรักภรรยามากขนาดนี้

ลึกๆแล้วรู้ว่าทันรักตัวเอง

เบื่อน้องที่ง่ายๆ หัวอ่อนเชื่อฟัง ก็เลยจัดการทำลายซะ

ผลที่ได้คือทันร้ายกาจ น่าปราบพยศตามที่หวัง

----

ครึ่งปีที่ให้ทันไปอยู่กับโดมะ คือตัวเองจะออกตามหาผู้มีพลังคนอื่น(ให้ชีวิตได้อย่างทัน)

ทิ้งเพราะรู้ว่าทันใช้งานไม่ได้แล้ว

ถึงบอกโดมะว่าโง่(จะเสียสละตำแหน่งและสมบัติเพื่อเครื่องมือไร้ประโยชน์ไปทำไม)

สุดท้ายก็ไปพบผู้มีพลังคนหนึ่ง

แน่นอนว่าจับมาใช้งานแทนทัน

.....

แต่

ใช้งานไม่ได้จ้า

คำสาปคู่แห่งโชคชะตาทำงาน

จากจะได้พลังชีวิต---กลายเป็นได้พิษแทน

นังกระอักเลือดจะตาย หมอที่ไหนก็รักษาไม่ได้แล้ว

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

สุดท้ายก็กลับไปตายรังที่ทัน

---------------

ฆ่าโดมะเพราะมาขัดขวาง

ไปเจอทันนั่งใต้ต้นซากุระ กำลังทักเสื้อคลุมไหมพรม---ของเด็กเล็กอยู่

ทันจิโร่หน้าซีด ผอมกว่าที่เจอครั้งล่าสุด ท้องก็เริ่มจะโตหน่อยๆ---ผมที่ยาวขึ้นถูกรวบไว้และปักด้วยปิ่นสวยงาม(ของขวัญจากโดมะ)

ท้อง? ท้องกับใคร?

มุซันคิดว่าถ้าไม่ใช่กิยู ก็คงเป็นโดมะ

แต่ลูกแกนั่นแหละ

ครั้งที่นังดูดพลังล่าสุดไป น้องวุ่นวาย+ไม่มีสติจนลืมกินยาคุม เลยพลาด

ทันจิโร่แค่อยากจะทำอะไรให้ลูกบ้าง แม้จะรู้ว่าเขาจะไม่มีวันเกิดมา แล้วเราก็จะตายทั้งคู่

ถักไปอยู่ดีๆ ทันก็กำเดาไหล สำลักเลือด

ดันมาเจอมุซันอีก อารมณ์ยิ่งแปรปรวนไปใหญ่ 

มุซันเห็นสภาพก็พูดประมาณว่าน้องเป็นของไร้ประโยชน์จริงๆ

พูดถึงลูกในท้องว่า---ถ้าน้องคลอดออกมาเขาจะเอาไปรับเลี้ยง เพราะพ่อของเด็ก(คิดว่าเป็นโดมะ)ก็ตายไปแล้ว

พูดถึงอดีตของน้อง

พูดว่าลูกในท้องก็คงจะว่าง่ายแบบนั้น

ทันโมโห 

'คิดว่าคุณจะสมหวังเหรอ'

แล้วก็เฉลยว่าเป็นลูกของมุซัน

'...ผมจะตายไปพร้อมกับเขา'

'คุณอยากได้แค่ลูก ไม่ได้ต้องการแม่'

'น่าเสียดายที่ผมก็ไม่ต้องการคุณเหมือนกัน...และก็ไม่อยากให้ลูกต้องไปเจอกับตัวบัดซบแบบนี้ด้วย'

'เพราะงั้นคุณก็อยู่คนเดียวไปเสียเถอะ'

'ครองรักกันจนกว่าจะหาไม่อะไรนั่น...น่าตลกสิ้นดี'

'ไม่ว่าจะชาติไหนก็ขออย่าให้ได้เจอกันอีกเลย'

--------

ทันจิโร่ใกล้จะตาย

เขาเองก็ใกล้จะตายเช่นกัน

 

'โดดเดี่ยวหรือ? จะแย่งทุกอย่างไปจากฉันหรือ?'

มุซันกระซิบ

'อย่าอวดดีให้มันมาก ทันจิโร่'

'ถ้าเธอกล้าตาย คู่ชีวิตอีกคนที่เธอรักขนาดแบ่งชีวิตให้ก็อย่าหวังเลยว่ามันจะรอด'

'โทมิโอกะ กิยู---อาจารย์คนนั้น อย่าหวังเลยว่ามันจะได้มีชีวิตสงบสุข'

'ถึงจะมอบชีวิตให้มันก็ไร้ประโยชน์'

'สุดท้ายก็ทำได้แค่นี้หรือ?'

-----------

ทันจิโร่โกรธจัด

เลยใช้แรงฮึดเฮือกสุดท้ายกำปิ่นปักผมที่ได้จากโดมะแน่น----จากนั้นก็แทงเข้าที่อกของมุซัน

ผลักลงกับพื้น ขึ้นคร่อม แทงไม่ยั้ง

ทั้งท้อง อก คอหอย---สองมือกำแน่น แทงไปโดยที่ร้องไห้ไป ทั้งแค้น โกรธ และรัก จนแทบจะหายใจไม่ออก เลือดจากตา จมูก ปาก ก็หยดรวมกันกับคู่ชีวิตที่ได้เจอคนแรก ที่ทำให้เขารู้สึกรักมากเป็นครั้งแรก ที่มอบความอบอุ่นให้ และ----

ทันจิโร่เพิ่งรู้ตัวว่ามุซันไม่ได้พยายามห้าม

เมื่อมองผ่านม่านน้ำตา ถึงได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของอีกฝ่าย

รอยยิ้มสาแก่ใจ

.....

'ฉันจะไม่ยอมให้เธอตายแน่'

ครั้งหนึ่งเขาเคยพูดเอาไว้

'ยาอย่างเธอที่มีคู่เป็นผู้มีพลังหายากก็ไม่ต่างอะไรจากต้องคำสาป…มีชีวิตอยู่ชั่วนิรันด์ ครองรักกันจนกว่าจะหาไม่อย่างในตำนานเพ้อฝัน'

'เธอต่ออายุขัยฉัน ฉันปกป้องเธอ'

'ยอมรับเถอะทันจิโร่ ดิ้นรนไปก็เท่านั้น'

'ยังไงเธอก็ไม่มีทางตายก่อนฉัน'

สุดท้ายเขาก็ถูกตบหน้าอย่างเจ็บแสบ

รอยยิ้มไร้ความหมายในตอนนั้นไม่ใช่เพราะยอมจำนนต่อโชคชะตา 

แต่เพราะรู้อยู่แล้วว่าสุดท้ายปลายทางจะเป็นยังไง

 

ทันจิโร่....ทันจิโร่

--------------

'อย่าได้เจอกันอีกเลยงั้นหรือ?'

มุซันลูบแก้มที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด

'สุดท้ายเราก็ได้ตายด้วยกัน'

'ทันจิโร่ ต่อให้ชาติหน้าเธอจะเป็นใคร จะอยู่ที่ไหน...ก็อย่าหวังเลยว่าจะหนีฉันพ้น'

'เธอจะรักฉันอีกครั้ง'

'และฉันก็จะทำลายชีวิตเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า'

-------------

'เรื่องโทมิโอกะ กิยู...ฉันไม่คิดจะสนใจเลยสักนิด เพราะตอนนี้ที่ใช้ชีวิตของเธอมันก็ทรมานจะตายอยู่แล้ว'

มุซันยิ้ม มองราวอีกฝ่ายเป็นคนโง่

'ที่พูดไป....ก็แค่ล้อเล่นน่ะ'

------

มุซันตายพร้อมทันค่ะ

พร้อมลูกด้วย

ฉากหลังเป็นซากุระ

มุซันไม่อยากตาย แต่เมื่อทันใกล้ตายแล้ว จุดจบของตัวเองก็อยู่ไม่ไกลเช่นกัน

ลองไปอ่านตอน rain ที่มุซันพูด แล้วเอามาเทียบกับทันที่ใกล้จะตายดู

55555555555555555555

ตลกร้าย

มุซันคิดว่าทันรู้จุดจบของตัวเองตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว

ที่ยิ้มนั่นก็เหมือนจะเยาะเย้ยให้เขาเป็นคนโง่ไม่รู้อะไร

ก็เลยพูดยุจนได้ตายพร้อมกัน

---------------

เพียงฝันตื่นหนึ่ง

ถ้าให้เจาะจงก็คือ เพียงฝันร้ายตื่นหนึ่งค่ะ

ถ้ามุซันไม่เข้ามาวุ่นวาย ฉากที่ทันจิโร่จะตาย จะจบชีวิต มองย้อนกลับไปเรื่องต่างๆก็เหมือนเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ---ที่ทำให้เขาตายทั้งเป็น

เดี๋ยวฉากอื่นมาเล่าต่อทีหลัง สำหรับวันนี้สวัสดีค่ะ//กราบ