NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (end)「Hunter X Hunter」L’appel Duvide [OC]

    ลำดับตอนที่ #19 : [-----------]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.1K
      358
      15 ส.ค. 62


    สอบมิดเทอมเสร็จแล้วค่าาาาา

    (อันที่จริงก็ผ่านไปนานแล้วล่ะ แต่นักเขียนไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรเพราะรอลุ้นคะแนน...)

    *ร้องไห้*

    เพราะงั้นวันนี้ก็เลยว่าจะมาแต่งอะไรฮีลใจตัวเองหน่อยค่ะ (πーπ)


    --------------------


    ส่วนเรื่องทุกคนจะเป็นยังไงหลังจีตาย

    (ในกรณีที่ไม่เกิดลูป)

    คำตอบคือ


    ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ


    555555555555555555555555555555

    ที่คิดไว้ในหัวแต่แรกคือท่านแม่ลบความทรงจำทุกอย่างเกี่ยวกับน้องออกจนหมด รีเซ็ทโลกใหม่ให้กลับไปอยู่ในสภาพเดิม

    (ซึ่งจากพลังของเธอแล้ว55555555 พวกพี่คงไม่เหลือความรู้สึกผูกพันอะไรเลยค่ะ)

    เมื่อไม่มีจี(ที่เหมือนเป็นบัคของเรื่อง)ฮันเตอร์xฮันเตอร์ก็จะดำเนินไปแบบเดิมค่ะ 

    อิลูมิเป็นพี่สุดเข้ม ฮิโซกะหาเรื่องสู้กับหัวหน้า คุโรโร่ยังเป็นโจร อะไรประมาณนั้น



    ------------------

    (อธิบายรูทจบแบบลูป)

    อะไรยังไง? ท่านแม่โผล่มาจากไหน? ตายครั้งที่สอง?

    ตายครั้งแรก : ออกไปเจอโลกภายนอก---ใจร้ายไม่เหมือนพวกพี่เลย---รู้สึกผิดที่ตัวเองทำให้พี่ลำบาก เริ่มรู้สึกแปลกแยกเพราะรู้ว่าไม่ใช่คนของโลกนี้---ฆ่าตัวตาย คำขอสุดท้ายคือของให้พวกพี่มีความสุข ไม่ต้องมาเจอกับตัวปัญหาอย่างจีอีก

    คุโรโร่เป็นคนเจอน้องตอนที่จะฆ่าตัวตาย

    ทว่าห้ามไม่ทัน น้องตายไปแล้ว ต่อหน้าต่อตา

    →ท่านแม่มาดู ถอนหายใจด้วยความเบื่อเพราะของเล่นชิ้นนี้สุดท้ายก็พังด้วยเรื่องไร้สาระ กำลังจะทำให้โลกนี้กลับไปอยู่ตามที่ควรจะเป็น

    →คุโรโร่ไม่ยอม

    →พนัน

    →ท่านแม่สนใจ อยากรู้ว่าจะอดทนอยู่ได้เท่าไหร่ 

    ทำตามคำขอ→ เกิดลูป


    เกิดเรื่องนี้ขึ้นมา

    (การเริ่มต้นชีวิตใหม่ของน้อง)


    จีเจอคุโรโร่ตอนที่บาดเจ็บ→คุโร่โร่ตะล่อมน้องไปอยู่ด้วย

    ครั้งนี้น้องเกิดสนใจพวกกอร์น

    พูดเรื่องเผ่าของคุราปิก้าขึ้นมาว่าน่าสนใจดีนะ ดวงตาสีแดงสวย เห็นว่าเป็นสีที่สวยงามที่สุดด้วย 

    →จีถูกพี่ตามใจ เริ่มผูกพัน แต่ก็ไม่อยากผูกพันเพราะรู้ว่าพวกเขาเป็นมนุษย์ ส่วนตัวเองไม่ใช่ เดี๋ยวจะเจ็บเปล่าๆ

    →ในตอนที่เบื่อก็นึกหาโอกาสละทิ้งความสัมพันธ์นี้ซะก่อนที่ตัวเองจะถอนตัวออกมาไม่ได้

    เกิดแผนฆ่าพวกพี่แล้วกลายเป็นศัตรู


    และคุโรโร่รู้ว่าน้องกำลังคิดจะหนีไปหาพวกคุราปิก้า(หลังจากฆ่าพวกพี่แล้วกลายเป็นศัตรู)


    →ใกล้จะวันเกิดน้อง(จีไม่รู้วันเกิดก็เลยถือเอาวันที่เจอคุโรโร่)

    →คุโรโร่วางแผนจะเอาดวงตา บอกกับคนอื่นว่าน้องเบื่ออาหารเดิมๆ ไปหาของขวัญมาให้กัน

    →คุราปิก้าสูญเสีย

    →ของขวัญวันเกิดของจีคือดวงตาสีแดง แน่นอนว่าน้องรู้ว่าเป็นของใคร รู้ว่าถ้ากินไปต้องเป็นปัญหาแน่(คือวางแผนจะไปอยู่กับคุราปิก้า ขืนกินดวงตาเผ่าเขาแผนก็ล่มจมพอดี) --- บอกกับคุโรโร่ว่าไม่อยากมีปัญหากับคนที่จะเป็นเพื่อนในอนาคตด้วย

    แต่ก็ถูกบอกมาว่า

    ‘ถึงจะถูกเกลียดก็ยังมีฉันกับพี่คนอื่น’

    ‘เพราะยังเหลือฉันที่รักจี’

    *จากตอนnefas

    สุดท้ายความสัมพันธ์ก็ตัดไม่ขาด ยิ่งเห็นสภาพพวกพี่ที่อุตส่าห์ลำบากไปเอาของขวัญมาให้แล้ว สุดท้ายก็กิน

    ซึ่ง


    ทั้งหมดเป็นแผนของคุโรโร่

    (นักเขียน : *หัวเราะ*)


    ให้น้องกินเพื่อให้สักวันความลับจะถูกเปิดเผย ถึงจะหนีพี่ไปเป็นเพื่อนกับคนพวกนั้นก็ต้องได้แตกหักอยู่ดี

    สุดท้ายก็จะกลับมา 

    และรู้ว่าคนที่รักจีมากที่สุดคือใคร

    ‘ถ้าเด็กคนนั้นอยากออกไปก็อย่าห้าม’

    ‘ทั้งหมดก็เพื่อให้จีได้รู้’

    ‘ว่าในโลกนี้...’

    ‘...ไม่มีใครรักเธอได้เท่าพวกเราอีกแล้ว’

    *จากตอนnefas : คุโรโร่พูดกับเฟย์ตัน


    แต่มันผิดไปจากครั้งแรกที่โลกทั้งใบของน้องคือพี่


    ครั้งที่สองนี้นอกจากจะมีพี่แล้วน้องยังไปผูกพันกับคนอื่นๆ พวกกอร์น คิรัวร์ มิลกี้ อิลูมิ เลโอลีโอ คุราปิก้า ทุกคนต่างเป็นคนสำคัญที่เลือกไม่ได้ 

    ถึงจะพูดว่าจะกลับไปอยู่กับพี่แต่ก็ยังรู้สึกเจ็บ ยังทิ้งพวกเขาไว้ข้างหลังไม่ได้ แล้วก็รู้สึกผิดกับคุราปิก้าด้วย

    แต่จะกลับไปหาพวกคุราปิก้าก็แน่นอนว่าไม่ได้อีก เพราะพี่เองก็สำคัญมากเหมือนกัน


    สุดท้ายน้องก็ฆ่าตัวตาย

    คำขอสุดท้ายคือขอให้ตัวเองหายไปแลกกับการที่ไม่มีใครตาย ขอให้พวกพี่กับเผ่าคุราปิก้าไม่ยุ่งเกี่ยวกัน 

    (จะได้ไม่เกิดการล้างแค้น)


    โคเรย์(ท่านแม่)เฝ้ามองตลอดเพราะหวังจะได้ดูเรื่องสนุกๆ 

    ‘ถ้าเจ้าตายโลกนี้จะจบ’ ‘เจ้าเป็นลูกรัก ถ้าจะหายไปจริงๆข้าจะทำตามคำขอให้สักข้อแล้วกัน’

    สาเหตุที่น้องตัดสินใจฆ่าตัวตายอีกอย่างก็เพราะประโยคที่ท่านแม่ทิ้งไว้ก่อนจะปล่อยน้องให้อยู่คนเดียว

    (ทิ้งเพราะอะไร คำตอบก็ง่ายๆ 

    เธอเบื่อจะเล่นบทแม่ลูกค่ะ5555555

    เบื่อก็เลยทิ้ง แค่นั้น)


    ที่ท่านแม่ยอมให้วนลูปก็เพราะสนใจในคำว่า 

    ‘ตกหลุมรัก’ ของคุโรโร่

    ไม่ว่าจะถามสักกี่ครั้งคำตอบก็ยังเป็นแบบเดิม คำขอก็ยังเป็นแบบเดิม ท่านแม่อยากจะรู้ว่ามนุษย์คนนี้จะดื้อด้านได้สักเท่าไหร่ก็เลยเออออ คิดว่าถ้าเขายอมแพ้ในสักวันจะกลับมาเยาะเย้ย

    แต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีวันนั้นรึเปล่า



    -------------------

    จบแล้วค่าสรุปตอนจบแบบย่อของเรา!!

    (55555555อันที่จริงคิดสดล้วนๆค่ะ ที่ผ่านมาไม่มีพล็อตในหัวเลย ไม่รู้ว่าสุดท้ายลงเอยแบบนี้ได้ยังไง)


    ท่านแม่มีเรื่องของตัวเองด้วยนะคะ

    แต่เราดอง

    นิสัยเธอค่อนข้างเขียนยาก คิดมาก คิดอะไรไม่รู้ แถมยังเอาแต่ใจขั้นสุด เหมือนเอาโช หลิง จีมาปั่นรวมกัน

    เป็นเรื่องที่ตัวเอกโคตรจะแมรี่ซู

    กั๊กพลังอะไรไม่มี ไม่พอใจใครก็ทำให้หายไป เบื่อก็ทิ้ง เปลี่ยนใจเร็ว ยิ่งทุกอย่างหมุนรอบตัวยิ่งแล้วใหญ่ หายนะเดินได้เลยล่ะค่ะ 

    (ตอน la faim คิรัวร์ถามถึงแม่จี และจีก็ตอบปัดเพราะไม่อยากพูดถึง ไม่อยากให้มา เพราะถ้ามาแล้วไม่พอใจใครก็คือหายไปได้เลย)


    และ ใช่ค่ะ

    ตาแก่ที่น้องจีพูดถึงตลอดคือประธานเนเทโล่

    ประธานแกสู้แม่ไม่ได้ก็เลยต้องมาเป็นคนใช้--แค่กๆ คนดูแล ทั้งเรื่องกินเรื่องอยู่เรื่องเงิน เงินที่ให้คิรัวร์ก็เป็นเงินจากประธานนี่แหละ(+แม่ด้วยเพราะอยากให้ลูกได้ดีที่สุด) ทรัพย์สินรวมๆแล้วน้องน่าจะติดหนึ่งในมหาเศรษฐีโลก

    (ที่ไม่เห็นไม่ใช่ประธานแกไม่ห่วงนะ แกห่วง แต่น้องก็อยู่ในที่ลำบากเหลือเกิน แถมยังจับตัวยาก วาร์ปไปวาร์ปมาอยู่นั่น)

    ท่านแม่เลือกประธานเป็นคนดูแลเพราะอยากให้ลูกรักมีแบ็คใหญ่ เกิดอะไรจะได้ไม่พังไว้(ถึงน้องจะจัดการได้อยู่แล้วก็เถอะ)

    ประธานชอบตื้อท่านแม่ให้สู้ แต่ก็ถูกปฏิเสธทุกครั้ง แน่นอน ท่านแม่เคยรำคาญจนส่งเขาไปเยือนความตายมาแล้วรอบนึง แล้วค่อยทำให้ฟื้นกลับมาใหม่(ท่านแม่ทำได้ทุกอย่าง แต่จีทำได้แค่ทำให้หายไป ถึงจะชุบชีวิตกลับมาได้แต่ก็เป็นแค่หุ่นกลวงเปล่า)

     (ความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับประธานคือ555555555555555คิดเองบันเทิงกว่าเยอะ)  

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×