ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic Harry Potter]เมื่อได้เกิดใหม่เป็นน้องสาวฝาแฝดของลิลลี่ เอฟเวนส์

    ลำดับตอนที่ #75 : พี่โอเคขอแค่พี่ได้ดูแลน้องก็พอ

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.พ. 66



    สเตฟานได้แต่นั่งมองไคลีย์ที่กำลังหัวเราะกับมุกที่ตัวเองเล่นแม้ว่าเธอจะหัวเราะแต่ภายใต้้เสียงหัวเราะของเธอสเตฟานรู้ดีว่ามันกำลังซ้อนความเสียใจของเธออยู่ตั้งแต่เขารู้จักไคลีย์มาสเตฟานรู้ดีว่าไคลียฺมักจะสร้างเสียงหัวเราะให้คนรอบข้างมากกว่าการมานั่งเศร้าให้ทุกคนเป็นห่วง


    "อร่อยมั้ยคะ?" ไคลีย์ถามสเตฟาน

    "อร่อยครับยิ่งมากินกับน้องยิ่งอร่อย" สเตฟานยิ้มไปให้ไคลีย์ก่อนที่จะสบตาของเธอ

    "พูดเกินไปแล้วค่ะ" ฉันหลบตาของรุ่นพี่ก่อนจะยกน้ำขึ้นมาดื่มเพื่อแก้เขิน

    "ไม่เกินไปหรอกครับพี่พูดจริงๆ" สเตฟานพูดกับไคลีย์ด้วยน้ำเสียงจริงใจเพื่อแสดงว่าเขานั้นพูดจริง

    "ได้ยินแบบนี้ฉันก็โล่งใจค่ะ ฉันนึกว่าเรื่องเมื่อกี้จะพาเสียบรรยากาศซะอีก" ดีที่รุ่นพี่ไม่ได้อึดอัดกับเรื่องเมื่อกี้

    "ไม่หรอกครับ กลับกันพี่กับรู้สึกมีความสุขที่ได้เห็นรอยยิ้มของน้อง" สเตฟานพูดพร้อมเอื้อมมือไปจับมือของไคลีย์ก่อนที่เขาจะพูดต่อ

    "น้องไคลีย์ครับช่วยอะไรพี่อย่างนึงจะได้มั้ยครับ?" สเตฟานพูดกับไคลีย์ เขาจับมือเธอแน่นเพราะไม่รู้ว่าคำตอบที่ได้ออกมาเป็นอย่างไร

    "ได้ค่ะ พี่จะให้ฉันช่วยเรื่องอะไร?" เธอบอกกับเขาก่อนที่สเตฟานจะพูดออกไป

    "ช่วยเปิดใจให้พี่หน่อยได้มั้ยครับ?" สเตฟานกำมือของไคลีย์แน่นก่อนที่เขาจะหลับตาลงเพราะไม่กล้าสบตาเธอ

    "....." ฉันไม่ได้พูดอะไรออกไปเพราะเริ่มทำตัวไม่ถูกที่มีคนมาพูดแบบนี้ต่อหน้า

    สเตฟานรู้สึกเหมือนหัวใจกำลังหยุดเต้นเพราะไคลีย์ไม่ยอมพูดอะไรออกมาแถมเธอยังดึงมือออกจากมือของเขา เขาลืมตามองเธอก่อนจะเห็นสีหน้าลำบากใจปรากฏอยู่บนหน้าของไคลีย์

    "ถ้าน้องลำบากใจก็ไม่เป็นไรครับ.." สเตฟานพูดด้วยน้ำเสียงเข้าใจเพราะไคลีย์พึ่งห่างจากมัลฟอยมาเธอคงยังทำใจไม่ได้

    "เรื่องเปิดใจจริงๆฉันเปิดใจให้พี่ตั้งแต่ที่เราทำความรู้จักกัน..." ที่จริงฉันเปิดใจให้ทุกคนที่เข้ามาพูดคุยกับฉันแต่สำหรับรุ่นพี่สเตฟานแล้วคงมากกว่าคนอื่น

    "จริงหรอครับ? น้องเปิดใจให้พี่จริงๆใช่มั้ย?" สเตฟานถามไคลีย์ด้วยความดีใจ

    "แต่ฉันลำบากใจถ้าพี่รู้ว่าฉัน...ไม่ได้จะมีพี่แค่คนเดียว" ฉันตัดสินใจบอกเขาไปว่าฉันไม่ได้จะคบเพียงแค่คนเดียวซึ่งก่อนหน้านี้คนที่เข้ามาจีบฉัน ฉันก็เปิดเผยเรื่องนี้ให้เขาฟังถ้าเขารับได้ก็จีบต่อแต่ถ้าไม่ก็ไปซะและเขาก็ไปจริงๆ ส่วนพี่สเตฟานก็คงเป็นอีกคน

    "เรื่องนั้นพี่รู้อยู่แล้วครับ แต่พี่ขอถามหน่อยได้มั้ยว่าทำไม?" เขารู้อยู่แล้วว่าไคลีย์ไม่ต้องการมีแฟนแค่คนเดียวแต่เขาอยากรู้ว่าทำไม

    "มันไม่มีเหตุผลหรอกค่ะ ฉันก็แค่ชอบที่มีคนคอยมาเอาอกเอาใจมันอาจจะดูเห็นแก่ตัวไปหน่อยแต่บอกเลยว่าฉันไม่ได้เป็นภาระที่ต้องให้พวกเขาเลี้ยงดูอย่างแน่นอน" เหตุผลจริงๆก็คือฉันจะเลี้ยงหนุ่มของฉันเองจะได้ไม่ต้องมีใครมาว่าว่าตัวฉันนั้นเกาะเขากิน

    "พี่เข้าใจแล้วครับ" เขาบอกฉัน

    "ถ้าพี่ไม่โอเคเรายังเป็นเพื่อนกันได้นะคะ..." อย่างน้อยถ้าเขาไม่โอเคฉันก็ยังป็นเพื่อนกับเขาได้

    "ใครบอกล่ะครับว่าพี่ไม่โอเค พี่โอเคขอแค่พี่ได้ดูแลน้องก็พอ" เขาบอกฉันจนฉันไม่อยากเชื่อหูว่าเขาจะรับได้

    "พี่พูดจริงหรือคะ!?" ฉันถามออกไปด้วยความตกใจ

    "ครับ พี่น่ะแอบชอบน้องมาตั้งนานเรื่องแค่นี้พี่รับได้" ทำไมเขาจะรับเรื่องแค่นี้ไม่ได้ในเมื่อเขารักเธอมาก 


    "แสดงว่าพี่จะจีบฉันต่อไปงั้นหรอ?" ฉันถามเขา 


    "แน่นอนครับพี่จะเดินหน้าจีบน้องต่อไป" สเตฟานยืนยัน 


    "ขอบคุณนะคะ" ฉันลุกขึ้นก่อนจะเดินไปกอดขอบคุณเขาที่ไม่รังเกียจที่จะเข้ามาเป็นหนึ่งในฮาเร็มของฉันและแสดงตัวว่าเขานั้นชอบฉันจริงๆบางทีถ้าพวกของเซฟทำแบบนี้บ้างก็คงดี...










    *ยังไม่ตรวจคำผิด* 




    แวะอ่านนิดนึงนะคะคนดี


    มาแล้วค่าาา ที่จริงตอนนี้ยังเขียนไม่เสร็จแต่ไรท์มีเรื่องอยากจะมาพูดสักหน่อยคือเรื่องนี้เรื่องที่ไรท์แต่งบางคนอาจจะเข้าใจอยู่แล้วว่าตัวละครอย่างไคลีย์คือเด็กสาวอายุ17ปี ที่ตายเพราะเวลาของเธอหมดลงเลยมาเกิดใหม่เป็นน้องสาวฝาแฝดของลิลลี่และใช่ความทรงจำในชาติก่อนก็ยังคงอยู่แต่พอได้เกิดใหม่เป็นเด็กไรท์เลยอยากทำให้นิสัยของตัวละครมีความเป็นเด็กไปด้วยถึงแม้ว่าจริงๆแล้วจะอายุมากกว่านั้นแต่เพราะเกิดใหม่เป็นเด็กจะให้มีความเป็นผู้ใหญ่ไปเลยคงไม่ได้ไรท์เลยใส่นิสัยความเป็นเด็กปนลงไปด้วย น้องเลยออกมาดูเหมือนไม่ทันคนบ้างบางครั้ง แต่โปรดเข้าใจว่าถ้าเราเกิดใหม่ในร่างเด็กจริงๆความคิดบางส่วนก็ยังมีความเป็นเด็กของร่างนั้นอยู่ถึงแม้จะเคยอายุเยอะมาก่อนแต่พอมาเป็นเด็กเด็กยังไงก็ยังคงเป็นเด็กอยู่อย่างนั้น ไรท์ไม่ว่าหรอกนะถ้าใครจะมองว่าตัวละครมันแปลกๆเพราะเคยมีคนคอมเม้นท์มาก่อนแล้ว ไรท์ก็อธิบายให้เขาฟังซึ้งรี้ดเขาก็เข้าใจแต่เมื่อไม่นานมานี้มีคนคอมเม้นท์ว่าตัวละครมันแลดูโง่ๆจริงๆไรท์อยากจะอธิบายให้เขาฟังในคอมเม้นท์แต่ไรท์หามันไม่เจอเพราะมันขึ้นที่แอพเขียนนิยายอย่างเดียว มันไม่ผิดที่คุณจะคอมเม้นท์แต่บางครั้งมันก็ส่งผลถึงจิตใจไรท์เหมือนกันในฐานะที่เป็นคนสร้างตัวละครขึ้นมา ขอโทษที่ไรท์อาจแต่งไม่ได้เรื่องแต่ก็ขอบคุณรี้ดทุกคนที่ยังอยู่ด้วยกันตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนนี้ขอบคุณจริงๆค่ะ รู้สึกผิดจังที่ต้องให้ทุกคนมาอ่านเรื่องไรสาระแบบนี้(⁠╥⁠﹏⁠╥⁠) ทุกคอมเม้นท์ไรท์ได้อ่านหมดพวกคุณคือกำลังใจที่ดีจริงๆสำหรับคนเขียนยาย



    เอาดอกไม้ไปรี้ดที่น่ารักของไรท์ทุกคน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×