ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic Harry Potter]เมื่อได้เกิดใหม่เป็นน้องสาวฝาแฝดของลิลลี่ เอฟเวนส์

    ลำดับตอนที่ #69 : นี่แอบวาดรูปฉันหรอ?

    • อัปเดตล่าสุด 12 ธ.ค. 65


    ณ คฤหาสน์ตระกูลเจฟ 



    "ลิลลี่ไคลีย์ดูแปลกไปนะ" คริสติน่าพูดกับลิลลี่ ตั้งแต่ไคลีย์มาที่บ้านของเธอนี่ก็จะสองวันแล้วที่ไคลีย์ดูเงียบแปลกๆบางทีก็ชอบไปนั่งคนเดียวที่สวนทั้งที่หิมะกำลังตก

     

    "ฉันก็ว่างั้นแหละไคลีย์แปลกไปตั้งแต่กลับจากงานหมั้นรุ่นพี่มัลฟอย" ลิลลี่เห็นด้วย

     

    "เกิดเรื่องอะไรขึ้นที่นั่นรึเปล่า?" รีมัสพูดขึ้น

     

    "ลองถามเรกูลัสกับซีเรียสดูสิบางทีสองคนนั้นอาจรู้ก็ได้" คริสติน่าบอก

     

    ทั้งสามเดินไปลากซีเรียสกับเรกูลัสออกมาคุยและไม่ลืมที่จะเรียกเซเวอร์รัสมาด้วยปล่อยให้เจมส์นั่งอยู่กับไคลีย์สองคน

     

    "อะไรของพวกเธอเนี่ย! ลากฉันออกมาทำไมคนกำลังจะหยอกไคลีย์" ซีเรียสพูดขึ้น 

     

    "เอาไว้ค่อยหยอกทีหลังพวกเราขอถามเรื่องไคลีย์หน่อย" คริสติน่าบอกซีเรียส 

     

    "เรื่องอะไรล่ะ?" ซีเรียสถาม 

     

    "ก็เรื่องที่ไคลีย์แปลกไปตั้งแต่กลับมาจากงานหมั้นของมัลฟอยไง" คริสติน่าพูด 

     

    "อ๋อ เรื่องนั้นน่ะหรอที่จริงฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าไคลีย์เป็นอะไรแต่ตอนที่เธอเห็นมัลฟอยกับลูกพี่ลูกน้องฉันตอนสวมแหวนให้กันเธอก็น้ำตาไหลทันทีเลยพวกเธอคงรู้นะว่าไคลีย์สนิทกับมัลฟอยเอามากๆ" ซีเรียสพูด 

     

    "ใครๆก็รู้ หรือบางทีเธออาจเสียใจที่มัลฟอยหมั้นกับลูกพี่ลูกน้องนาย?"เซเวอร์รัสพูด 

     

    "ก็อาจมีส่วนมัลฟอยก็อยู่ในกลุ่มพ่อบ้านเราเหมือนกันแถมยังเป็นคนเดียวที่กล้าจีบไคลีย์ต่อหน้าคนอื่น" ซีเรียสพูดก่อนจะหันมองหน้าน้องชายเพราะลืมว่าน้องตัวเองไม่รู้เรื่องนี้

     

    "กลุ่มพ่อบ้านคืออะไร?" เรกูลัสถาม 

     

    "ไว้ฉันค่อยบอกทีหลัง" ซีเรียสบอกกับน้องชาย

     

    "เฮ้! ทุกคนอยู่ไหนกันหมดทำไมปล่อยให้ฉันนั่งอยู่กับผีสวมแว่นกัน!" เสียงไคลีย์ตะโกนเรียกหาพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะได้ยินเสียงเจมส์เถียงกับไคลีย์ 

     

    "ยัยหนวดฉันเป็นคนโว้ยไม่ใช่ผี!" เจมส์พูด ยัยนี่บทจะเงียบก็เงียบพอได้พูดก็พูดกวนไม่หยุดแถมเวลาที่เขาทำอะไรผิดก็ชอบถีบชอบตบเขาจนเขาจะได้เป็นผีจริงๆแล้วเนี่ย!

     

    "คนที่ไหนผีชัดๆ" ไคลีย์ยังคงกวนเจมส์ต่อ

     

    "เอาล่ะๆ พวกฉันมาแล้ว" ลิลลี่เข้าไปนั่งคั่นกลางระหว่างทั้งสองเพราะกลัวว่าเจมส์จะโดนไคลีย์หยุมหัวเอาเขายิ่งเป็นที่ระบายอารมณ์ชั้นดีอยู่ 

     

    "มีใครหิวบ้าง?" คริสติน่าถาม

     

    "ฉันหิวแลัว" ไคลีย์พูดก่อนใครเพื่อน

     

    "ฉันก็หิว" เจมส์พูด

     

    "โอเคงั้นเราไปกินข้าวกันเถอะ" คริสติน่าพูดก่อนจะเดินนำเพื่อนทุกคนไปที่ห้องครัว 

     

    ฉันนั่งลงข้างลิลลี่กับคริสติน่าก่อนที่แม่บ้านของคริสติน่าจะเอาอาหารมาเสริฟ์บอกได้เลยว่าคริสติน่าก็รวยไม่ใช่น้อยบ้านหลังใหญ่จนไม่คิดว่าจะอยู่กันแค่สามคนถ้าไม่รวมแม่บ้านอีกห้าหกคนอ่ะนะรวยเวอร์โปรโมทร้านเพชรให้ดีมั้ยเนี่ยหึหึ

     

    "นี่เนื้อย่างของโปรดเธอ" คริสติน่าพูดพร้อมกับเอาเนื้อย่างของโปรดไคลีย์ให้เจ้าตัวก่อนจะเห็นว่าไคลีย์นั่งนิ่งไม่ยอมกิน

     

    "ไคลีย์ไม่กินหรอ?" ลิลลี่ถามน้องสาวที่นั่งมองเนื้อย่างนิ่งๆทั้งที่ปกติจะเริ่มกินทันทีที่เห็น 

     

    "กินสิ…" ฉันพูดก่อนจะกั้นใจกิน ให้ตายสิเห็นเนื้อย่างทีไรชอบคิดเรื่องคืนนั้นที่คฤหาสน์มัลฟอยตลอดเลยคิดแล้วก็ปวดใจเฮ้อ~

     

    หลังจากที่ทุกคนกินเสร็จก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำนอนพวกผู้ชายแยกกันนอนสามสองเพราะปีเตอร์มาไม่ได้เลยมีแค่ห้าคนส่วนผู้หญิงนอนด้วยกันที่ห้องของคริสติน่า 

     

    "ไคลีย์น้องนอนตรงกลางนะ" ลิลลี่บอกน้องสาว

     

    "ได้ค่ะ" ฉันพูดก่อนจะกระโดดขึ้นเตียงในท่านอนคว่ำหน้าก่อนจะสังเกตุเห็นรูปข้างเตียงที่ดูคุ้นๆ

     

    คริสติน่าและลิลลี่ต่างมองหน้ากันพลางคิดว่าใครจะเป็นคนถามว่าเกิดอะไรขึ้นที่คฤหาสน์มัลฟอยแต่ทั้งสองไม่กล้าสุดท้ายก็เป็นลิลลี่ที่ถามออกไป

     

    "นี่ไคลีย์พี่ขอถามอะไรหน่อยสิ" ลิลลี่พูดกับน้องสาว

     

    "ได้สิ พี่จะถามอะไร?" ฉันพูดพร้อมกับหันตัวแล้วลุกขึ้นนั่ง

     

    "เอ่อ..คืนนั้นที่คฤหาสน์มัลฟอยมันเกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ?น้องดูซึมๆหลังจากกลับมาจากที่นั่น" ลิลลี่ถามก่อนที่เธอจะไปนั่งข้างซ้ายของไคลีย์ตามด้วยคริสติน่าที่ลงไปนั่งข้างขวาของไคลีย์

     

    "คือ..." ฉันอ้ำอึ้งไม่รู้จะบอกทั้งสองยังไง

     

    "ระบายออกมาเถอะเผื่ออะไรมันจะดีขึ้น" คริสติน่าพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเพราะไม่ยากให้ไคลีย์เคียด

     

    "นั่นสิระบายออกมาให้พี่ฟังเถอะ" ลิลลี่เห็นด้วย 

     

    "ก็ได้คือ...วันนั้นฉันขอตัดความสัมพันธ์กับรุ่นพี่ลูเซียสไม่ใช่สิต้องรุ่นพี่มัลฟอย..." ฉันตัดสินใจบอกเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นให้ทั้งสองฟัง

     

    "....." คริสติน่านิ่งเงียบเพราะไม่คิดว่าที่ไคลีย์แปลกไปจะเป็นเรื่องนี้ 

     

    "ทำไมงั้นหรอ?" ลิลลี่ถามน้องสาว

     

    "เพื่อตัวเขาเองนั่นแหละและเพื่อให้เกียรติคู่หมั้นเขาด้วย" ฉันบอกลิลลี่ ถ้าฉันไม่ถอยออกมาเจ้าเด็กหัวเรียบก็คงไม่ได้เกิดเพราะดูท่าแล้วเขาคงไม่ยอมสร้างความสัมพันธ์กับรุ่นพี่นาร์ซิสซ่าแน่ถ้าเขายังคบกับฉันอยู่ เพื่อไอ้เด็กหัวเรียบแล้วฉันยอมถอยดีกว่า

     

    "ฉันเข้าใจเธอนะไคลีย์ไม่วันนี้ก็วันหน้าเธอก็ต้องปล่อยเขาไปแต่ฉันเชื่อว่าเขาก็จะยังรอเธออยู่" คริสติน่าพูดพร้อมกับจับไปที่มือของไคลีย์เพื่อปลอบเธอ ฉันเข้าใจไคลีย์นะเพราะตอนที่มัลฟอยกับไคลีย์ยังอยู่ด้วยกันตอนนั้นมัลฟอยยังไม่หมั้นแต่พอมัลฟอยหมั้นไคลีย์เลยต้องยอมถอยออกมาเพราะเขามีคนหมั้นจริงๆที่ไม่ใช่แค่คำพูด

     

    "ขอบใจคริสติน่า ว่าแต่เธอเถอะวาดรูปฉันด้วยหรอ?" ฉันพูดก่อนจะถามเธอเกี่ยวกับรูปตัวเองที่ใส่กรอบอย่างดีอยู่บนโต๊ะข้างเตียงของคริสติน่า

     

    "เฮ้ย! ไม่มีอะไรหรอกไม่ต้องสนใจฉันแค่วาดเล่นๆ" คริสติน่าพูดพลางเช็ดเหงื่อบนหน้าหลังจากที่กระโดดไปเก็บรูปที่โต๊ะข้างเตียง 

     

    "อะไรกันฉันขอดูหน่อยสิ" ฉันพูด 

     

    "ไม่ต้องหรอกมันไม่สวย" คริสติน่าพูด ให้ตายสินึกว่าเก็บหมดแล้วทำไมฉันถึงลืมเก็บตรงนี้ไปได้นะแถมรูปนี้ฉันวาดตั้งแต่เห็นไคลีย์ครั้งแรกทีแรกก็กะจะเอาไปให้แต่กลัวว่าเธอจะไม่เอาเลยเก็บไว้แต่ความดันมาแตกซะได้

     

    "แสดงว่าฉันคงน่าเกียจสินะเธอถึงว่าไม่สวย" ฉันพูด

     

    "ปะ-เปล่าเธอสวยแต่ฉันวาดไม่สวย" คริสติน่าพูดพลางหลบตาฉันที่เลิกคิ้วฟังที่เธอพูดอยู่

     

    "ก็เอามาดูก่อนสิฉันจะได้บอกว่ามันสวยไม่สวย" ฉันบอกเธอ

     

    "กะ-ก็ได้แต่เธออย่าโกรธฉันนะที่วาดรูปเธอโดยไม่ได้รับอนุญาติ" คริสติน่าพูดดักไคลีย์ไว้

     

    ฉันรับรูปกับคริสติน่ามาดูก่อนจะเห็นรูปตัวเองที่กำลังนั่งจดงานอยู่ที่โต๊ะฉันไม่รู้ว่าคริสติน่าวาดฉันตอนไหนแต่ในรูปฉันดูสวยมากเผลอๆสวยกว่าตัวจริงอีก

     

    "ไม่สวยก็บ้าแล้วคริสติน่านี่มันสวยมาก" ฉันพูดพร้อมกับมองรูปในมืออย่างทึ้งๆ

     

    "นั้นสิเธอวาดสวยมากฉันยืนยันอีกเสียง" ลิลลี่พูดหลังจากที่นั่งเงียบมานาน

     

    "ขอบใจพอดีว่าฉันสนใจด้านนี้อยู่น่ะ" คริสติน่าพูดอย่างเขินๆที่มีคนชมภาพที่ตัวเองวาด

     

    "ว่าแต่เธอวาดฉันตอนไหนงั้นหรอ?" ฉันถามคริสติน่าก่อนจะส่งรูปคืน

     

    "ก็..วันแรกที่เรานั่งข้างกันไงพอดีว่าฉันแอบวาดน่ะ" คริสติน่าบอกพลางคิดว่าตอนนี้ตัวเองคงหน้าแดงมากแน่ๆ

     

    "ดีนะที่เธอวาดตอนฉันนั่งเขียนงานอยู่ถ้าเธอวาดฉันแคะจมูกนี่จบเลยนะ" ฉันพูด

     

    "....." คริสติน่าเงียบ

     

    "อย่าบอกนะว่าเธอวาดไปแล้ว?" ฉันถามหลังจากที่คริสติน่าเงียบไป

     

    "ใช่...ก็มันน่ารักดีนิ" คริสติน่าตอบ

     

    "....อ๊ากก!เอาไปทิ้งเลยนะมันคงน่าเกียจแน่ๆ" ฉันร้องแหกปากทันทีที่รู้ว่าคริสติน่าวาดมันไปแล้ว 

     

    "ไม่ได้ฉันอุตส่าห์ตั้งใจวาดนะ!" คริสติน่ายืนยันที่จะเก็บไว้

     

    "ไม่น้าา~" ฉันร้องพลางจินตนาการรูปตัวเองตอนแคะจมูก

     

    คริสติน่ากับลิลลี่ต่างหัวเราะออกมาเพราะไคลีย์ตอนนี้กำลังนอนดิ้นอย่างเอาแต่ใจอยู่บนเตียงอย่างน้อยตอนนี้ไคลีย์ก็เริ่มกลับมาร่าเริงกว่าก่อนหน้านี้ 





    *ยังไม่ตรวจคำผิด*


    มาแล้วจ้าาาา โอเคเดี๋ยวไรท์เปิดตอนไปด้วยแก้คำผิด+เพิ่มเนื้อไปด้วยถ้าใครอ่านตั้งแต่ตอนที่8ลงมาแล้วมีคำผิดอย่าหยุมหัวไรท์นะจ๊ะเพราะไรท์กำลังแก้ให้ (⁠◕⁠ᴗ⁠◕⁠✿⁠)

      ปล. ตระกูลเจฟคือนามสกุลของคริสติน่าเผื่อใครลืมและพ่อของคริสติน่าเป็นพ่อมดส่วนแม่เป็นมักเกิ้ล 




    รักรี้ดที่ลงเข้ามาอ่านแม้บางคนอยากหยุมไรท์ที่ชอบเขียนผิดก็ตาม.....ใช่ไรท์มันปึก!





    ไคลีย์ : บ้าน่ามันไม่จริงใช่มั้ย...

    ไคลีย์ตอนรู้ว่าคริสติน่าวาดรูปตัวเองตอนแตะจมูก 



    ไคลีย์ตอนรู้ว่ามันคือความจริง

    ไคลีย์ : อ๊ากก!ไม่น้า!


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×