[fic Harry Potter]เมื่อได้เกิดใหม่เป็นน้องสาวฝาแฝดของลิลลี่ เอฟเวนส์

ลำดับตอนที่ #33 : หนุ่มลอนดอนจ้าน้องมาแล้วจ้ะ

ในที่สุด! ฉันก็จะได้ไปเที่ยวแล้วตื่นเต้นมากเพราะเที่ยวได้ไกลสุดคือฮอกวอตส์ แต่ตอนนี้ได้ไปลอนดอนเลยนะ

"เด็กๆเสร็จรึยัง" ไดแอนตะโกนเรียกลูกๆ

"มาแล้วค่ะ!" ฉันวิ่งลงบันไดมาด้วยความเร็วหลังจากที่แม่เรียก

"ใจเย็นอิหนูค่อยๆเดิน" เอเลียดบอกไคลีย์ที่วิ่งลงมาด้วยความเร็ว

"พร้อมไปลอนดอนแล้วค่ะ!" ฉันพูดด้วยความตื่นเต้น

"จ้า แล้วพี่ๆของลูกล่ะ" ไดแอนถามลูกสาวพรางจัดผมให้ เพราะวิ่งมาเมื่อกี้ผมพังหมดเธออุตส่าห์ทำให้ตั้งนาน

"มาเเล้วค่ะ ไคลีย์น้องรีบจนลืมกระเป๋าเลยนะว่าเเต่น้องจะย้ายบ้านหรอทำไมมันหนักจัง" ลิลลี่พูด เพราะกระเป๋าน้องเธอหนักมากไม่รู้ว่าข้างในมีอะไร เเต่ว่าทำไมพวกเราไม่เอาใส่กระเป๋าขยายพื้นที่นะหรอก็ไคลีย์นะสิบอกว่า
' หนูอยากเดินลากกระเป๋าแบบสับๆเข้าโรงแรมค่ะ' นั่นแหละเหตุผล


"จะไปเที่ยวค้างคืนแต่ลืมกระเป๋าเสื้อผ้าหรอคะ" ไดแอนพูดติดตลกกับลูกคนเล็ก

"แฮะๆ ขอบคุณพี่ลิลลี่มากๆค่ะ แต่พ่อคะหนูเอาพีกัสไปด้วยนะ" ฉันหันไปขอบคุณลิลลี่ ก่อนจะหันไปพูดกับพ่อ

"ได้สิลูก ถ้าไม่เอาไปแล้วเจ้าพีกัสจะอยู่กับใคร" เอเลียดตอบลูกสาวคนเล็กก่อนจะไปรับกระเป๋าจากลูกสาวเเละเอาไปขึ้นรถ

"อ๋อ มีอีกเรื่องคุณไอรีนกับเซเวอร์รัสจะไปกับเราด้วยนะไหนๆก็เป็นหุ้นส่วนกันแล้ว" ไดแอนบอกเด็กๆ

"ว้าวดีจังคนเยอะดีหนูชอบ" ฉันตอบคุณเเม่

จากนั้นพวกเราก็มาที่รถ ที่จอดอยู่หน้าบ้านและเห็นคุณไอรีนกับเซฟยืนอยู่

"สวัสดีค่ะคุณไอรีน ไงเซฟ" ฉันสวัสดีคุณไอรีน ก่อนจะหันไปทักเซฟ

"สวัสดีจ้ะหนูไคลีย์" ไอรีนตอบหนูไคลีย์ที่ดูจะตื่นเต้นมากที่จะได้ไปเที่ยว

"ไงไคลีย์" เซเวอร์รัสทักไคลีย์กลับเช่นกัน ไคลีย์ดูเเต่งตัวเต็มมากนะวันนี้

"งั้นเราขึ้นรถกันเถอะจ้ะ" แม่บอก

ฉันขึ้นรถมาคนแรกสิ่งที่เห็นข้างในรถคือข้างในมันใหญ่ขึ้นมาก เพราะเบาะมันเพิ่มมาอีกและยังสามารถ เยียดเท้าออกได้สบายๆ ลักษณะคือเบาะหันหน้าเข้าหากันมีทั้งหมดแปดเบาะพื้นที่กว้างมากๆ

"รถเราเปลี่ยนไป" เพ็ตทูเนียพูดหลังจากขึ้นรถมาแล้ว

"ว้าวพื้นที่เยอะมาก" ลิลลี่พูด

"ฉันทำให้เองจ้ะจะได้นั่งสบายๆกัน" ไอรีนบอกเด็กๆ

หลังจากที่ทุกคนขึ้นรถแล้วพ่อก็ออกรถทันที
ระหว่างทางฉันก็มองออกไปนอกรถเห็นผู้คนมากมายใช้รถในการเดินทาง เเละรถคันนั้นคนขับหล่อมาก อื้มคือดี

พ่อขับมาจอดที่ร้านขายของในเมืองเพื่อซื้อของ ผู้ใหญ่ทุกคนออกไปซื้อของ ของเเต่ล่ะคนโดยบอกให้เด็กๆรออยู่ในรถ

ฉันหันออกมองนอกหน้าต่างอีกครั้ง เเต่เอ้ะนั่นมันคนขับรถที่ฉันเจอเมื่อกี้นิ โอ้ววงานดีดูผู้ดีมากด้วย

เขาหันหน้ามาทางนี้ทำให้เราจ้องตากันทันทีเขายิ้มมาให้ฉันด้วยเเหละ อร้ายเขิน เเต่สุดท้ายมันก็พังทลายเพราะเขามากับเมีย รู้ได้ยังไงนะหรอก็เพราะเมียเขาท้องยังไงล่ะ เลิกมองค่ะ!

หลังจากนั้นฉันก็ไม่มองออกนอกหน้าต่างอีกเลยและหันมาเล่นกับเจ้าพีกัสที่นอนอยู่ตักแทน
เราขับมาถึงลอนดอนตอนหนึ่งทุ่มพอดี

"ในที่สุดก็ถึงแล้ว" ฉันลงจากรถพร้อมบิดขี้เกียจ เเล้วเดินไปเอากระเป๋า

"ให้พ่อถือให้มั้ยหนักนะนั่น" เอเลียดพูดกับลูกสาวคนเล็ก ไม่รู้ว่าลูกเขาขนอะไรมาบ้างถึงได้หนักขนาดนั้น

"ไม่เป็นไรค่ะมันมีล้อลาก" ฉันพูดพรางเอาล้อที่ติดอยู่กระออกมาเพื่อลากมันเข้าไปด้านในโรงเเรมเเบบสับๆ

"ให้น้องเอาเข้าไปเถอะค่ะ น้องบอกอยากลากกระเป๋าแบบสับๆเข้าไปในโรงแรม" ลิลลี่บอกผู้เป็นพ่อ เเละทุกคนที่ยืนอยู่ด้วยกัน โดยที่น้องของเธอกำลังเดินแบบสับๆเข้าไปในโรงเเรม
ทุกคนตอนนี้กำลังยืนเอ๋ออ้าปากค้างแล้วมองไปที่ไคลีย์ ที่กำงเดินแบบสับๆอยู่

"มาสิค่ะทุกคน" ฉันตะโกนเรียกทุกคนที่กำลังยืนมองอะไรสักอย่าง

ทุกคนที่ได้ยินไคลีย์เรียกก็ได้สติจากนั้นก็เดินเข้าไปด้านในกัน

เอเลียดจองห้องทั้งหมดสามห้อง ห้องหนึ่งของเขากับไดแอน อีกห้องของลูกๆเขาจ้องให้แบบสามเตียง ส่วนอีกห้องเป็นของคุณไอรีนและเซเวอร์รัส ทุกห้องเป็นแบบแยกเตียงแต่ของเขาเป็นแบบเตียงคู่เเบบคู่รักคือนอนเตียงเดียวกัน นอนเเยกกับคุณภรรยาไม่ได้นอนไม่หลับ

พวกเราทุกคนแยกย้ายไปห้องใครห้องมันเราอยู่ชั้นบนสุดทำให้มีความเป็นส่วนตัวกันมาก

"เด็กๆเอาของไปเก็บแล้วเจอกันที่ล๊อบบี้นะจ้ะ" ไอรีน บอกเด็กๆทั้งสามคน

"ได้ค่ะคุณไอรีน" ลิลลี่ตอบกลับก่อนจะเข้าห้อง

ฉันเข้าห้องมาคนเเรกข้างในดีมากกว้างด้วยฉันเอากระเป๋าไปวางไว้เเละกระโดดขึ้นเตียงที่อยู่ตรงกลาง พร้อมเจ้าพีกัสที่นี่ได้ใจฉันไปเต็มๆเพราะสามารถเอาสัตว์เลี้ยงเข้ามาได้

"หนูจ้องตรงกลางนะคะ!" ฉันบอกกับพี่ๆ

"ต้องเป็นของน้องอยู่แล้ว" ลิลลี่พูดเธอเลือกทางขวา เพราะเปิดประตูเเละเดินเข้ามาก็เจอเลย ส่วนพี่เพ็ตเลือกซ้ายสุดตรงกระจกบานใหญ่ที่ทำให้เห็นวิวด้านนอก

"เตรียมตัวไปที่ล๊อบบี้กันเถอะ" เพ็ตทูเนียบอกกับน้องๆ จากนั้นเเม่ก็มาเคาะห้องพวกเราเเละพาไปที่ล๊อบบี้

"มากันเเล้ว" ไอรีนพูดหลังเห็นเด็กๆเเละคุณไดเเอนเดินมา

"เราไปกินข้าวกันเถอะเด็กๆ" เอเลียดพูด

"ไปกัน!" ฉันพูดพรางวิ่งไปหาพ่อ

เนื่องจากร้านอาหารอยู่ใกล้โรงเเรมพวกเราเลือกที่จะเดินไปแทน ได้บรรยากาศดี วิวดีเช่นกันหิมะที่ว่าขาวเเล้วต้องมาเจอหนุ่มลอนดอนขาวมากดีที่สุด!

เซเวอร์รัสที่เห็นไคลีย์ที่เอาเเต่มองผู้ชายก็ได้จับหัวเธอให้หันมา

"อะไรเนี่ยเซฟ" ฉันพูดหลังถูกเขาจับหัวให้หันมา

"เลิกมองเเล้วตั้งใจเดิน" เขาบอกเธอ

ฉันเลิกมองหนุ่มลอนดอนเเม้จะหล่อแค่ไหนเเต่เพราะว่าคนที่เดินข้างฉัน มองเเบบจับผิดฉันอยู่


พวกเราเดินมาถึงร้านอาหาร ที่ดูดีมากหมายถึงผู้ชาย โอเครหยุดมองผู้ชายได้เเล้วไคลีย์ ฉันพูดกับตัวเอง

"สั่งเลยทุกคน" แม่พูด

จากนั้นทุกคนก็สั่งอาหารมากินพวกผู้ใหญ่กำลังพูดเรื่องานส่วนพวกฉันก็นั่งคุยกัน จนอาหารมาเสริฟ ทุกคนหยุดพูดเเละลงมือกินข้าวทันที กินไปมองผู้ไปมันดีย์~

"อิ่มจนเดินไม่ไหวแล้วค่ะ" ฉันพูดหลังกินเสร็จ

"ไม่อิ่มให้มันรู้ไปกินสเต็กไปสองจานเเถมกิน พุดดิ้งไปอีกสอง" ไอรีนพูดพรางเอามือจิ้มท้องป่องๆของลูกสาว

"ก็มันอร่อยนิคะ" ฉันพูด

"จ้าคุณลูก" แม่พูดพรางส่ายหน้า ทำไงได้ก็มันอร่อยจริงๆนิ

"พ่อคะ~ อุ้มหนูหน่อยเดินไม่ไหวเเล้วค่ะ" ฉันเข้าไปอ้อนพ่อให้อุ้ม ทั้งอิ่มทั้งง่วง

"โธ่ไคลีย์เฮ้ย" ลิลลี่พูดพรางยิ้มออกมาหลังเห็นน้องเข้าไปอ้อนพ่อให้อุ้ม

"มาสิคะ คงง่วงสิท่า" เอเลียดพูดพร้อมกับอุ้มลูกขึ้น

ฉันที่ถูกพ่ออุ้มขึ้นตาก็พร้อมปิดทันที สุดท้ายก็หลับ

"หลับแล้วค่ะ" เพ็ตทูเนียพูด

"กินอิ่มเเล้วก็หลับเลยลูกฉัน" ไดแอนพูดพรางจัดเสื้อให้ไคลีย์เพราะกลัวลูกหนาว


เอลียดกับไดแอนบอกลาคุณไอรีนเเละเซเวอร์รัสก่อนจะเดินไปส่งลูกๆเข้านอน พวกเขาเข้ามาด้านใน
ห้อง

"เตียงน้องอยู่ตรงกลางค่ะ" ลิลลี่บอกพ่อ

เอเลียดวางลูกสาวคนเล็กลงก่อนจะห่มผ้าเเละจุ๊บไปที่หน้าผากของลูกสาวคนเล็ก ไดเเอนก็เช่นกัน พวกเขาจุ๊บหน้าผากของลูกๆก่อนจะกลับห้องไปนอน

ลิลลี่เเละเพ็ตทูเนียจัดผ้าห่มให้น้องอีกครั้งก่อนจะปิดไฟนอน เพราะพรุ่งนี้เราทุกคนจะได้ไปงานโชว์เพชร ก่อนมาที่ลอนดอนพ่อเอาสร้อยมาให้พวกเราสองคนเลือกใส่และเก็บไว้เป็นของตัวเองเเถมพ่อยังสลักชื่อใส่ให้ พ่อบอกของน้องที่เลือกก่อนหน้านี้ก็สลักชื่อให้เหมือนกัน

*ยังไม่ตรวจคำผิด*

หน้าทุกคนที่มองยัยน้องเดินเเบบสับๆเข้าโรงเเรม

ขนตาสวยนะ