ลำดับตอนที่ #24
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : คิดชื่อตอนไม่ออก555
เสาร์อาทิตย์ช่างผ่านไปไวซะเหลือเกินแป็บเดียวก็วันจันทร์ซะแล้ว แต่เมื่อวานกับวันก่อนนี่คุ้มมากมายเมาความหล่อของหนุ่มเล่นควิชดิช ไม่ไหวทั้งเส้นเลือดที่แขน ไหนจะผิวขาวๆนั้นอีก ซิกแพคแบบโอ้ยย ใจสั่นไม่ไหวโดยเฉพาะหนุ่มบ้านสลิธิรีนนะ โอ้ยมันดีต่อใจอีช้อยยิ่งนัก ที่เขาว่าสลิธิรีนคัดหน้าตาเข้าบ้านนี่ไม่เกินจริง บ้านอื่นก็ใช่ย่อย เห็นแล้วอยากตะโกนออกมาว่า มาเป็นผัวหนูเถอะ! (ไรท์:ใจเย็น)
ฉันนั่งเหม่อคิดเรื่องความหล่อของหนุ่มๆอยู่ที่โต๊ะประจำบ้านกริฟฟินดอร์โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเลือดกำเดากำลังไหลออกจากจมูกตัวอยู่จนเเม่เจสหันมาเห็น
"ว้าย! ตายแล้ววว" เจสสิก้าร้องเสียงดัง จนทำให้คนในห้องโถงที่ตอนนี้อยู่กันเพียบหันมามอง
"คะ.คะ.ใครตาย" ฉันถามออกมาแบบงงๆที่อยู่ๆแม่เจสก็ร้องขึ้น จนฉันได้สติแล้วเลิกคิดถึงผู้ชาย
"จะมีใครล่ะ ก็เราไงเลือดกำเดาไหลจะหมดตัวแล้วใครมีผ้าขอหน่อยเร็ว! ลูกฉันเลือดออกอย่าเป็นอะไรนะลูก" แม่เจสพร้อมเอาผ้าที่ได้มาจากใครสักคนปิดจมูกให้ฉันแต่เหมือนจะปิดแน่นไปหน่อยทำให้ฉันหายใจไม่ออกจนดิ้นเป็นปลาขาดน้ำอยู่บนตักของแม่เจสที่ไม่รู้ว่าจับฉันนอนตอนไหนแถมทุกคนก็ยังลุกออกเพื่อให้ฉันนอนอีก
"ยัยเจสเเกปิดแน่นไปรึเปล่าลูกฉันจะตายเอานะ" เมเบลพูด
"ไม่หรอกฉันเห็นมักเกิ้ลทำกัน" เเม่เจสพูด ส่วนฉันก็พยายามเเกะมือแม่เจสออกพร้อมคิดว่าศ.จไปไหนหมดเนี่ย!
"พี่เจสไคลีย์เป็นอะไรค่ะ!" ลิลลี่ที่ได้ข่าวว่าน้องสาวเลือดออกก็รีบวิ่งมาดูเพราะเมื่อเช้าเธอแยกกับน้องสาวเพราะมาดามฟอมฟรีย์เรียกไปช่วยเธอเลยให้น้องเธอมากินข้าวก่อนวันนี้ตื่นเช้ากว่าปกติ
"อยู่ดีๆเลือดกำเดาของไคลีย์ก็ไหลนะสิ ดูสิ" เเม่เจสเอาผ้าออกจากจมูกฉันให้ลิลลี่ดูทำให้ฉันรีบสูดอากาศเข้าเต็มปอด
"เป็นไงบ้างไคลีย์" ลิลลี่ถาม
"ไม่เป็นอะไรแล้วพี่ดีขึ้นแล้ว" ฉันตอบลิลลี่
"ต้องปิดจมูกไว้อีกไม่งั้นเลือดจะออกอีกนะ" แม่เจส พูดพร้อมกับกำลังยื่นผ้าปิดจมูกฉันอีก
"แม่ๆ แม่ต้องใจเย็นๆนะหนูจะตายเพราะแม่เอาผ้าปิดจมูกหนูแน่นเกินไปนี่แหละค่ะ" ฉันรีบบอก
"ฉันบอกแล้วยัยเจสเเกปิดแน่นไป" เเม่เบลพูดพร้อมเช็ดเลือดให้
"ขอโทษนะก็คนมันไม่รู้อ่ะเห็นมักเกิ้ลทำอย่างงี้ก็เลยทำตาม แต่ว่าเสื้อเปื้อนเลือดหมดแล้ว" แม่เจสพูดพร้อมจับเสื้อ
"ไม่เป็นไรหรอกแม่คนไม่รู้ย่อมไม่ผิด แต่อย่าบีบเเน่นอีกนะช่วยเหลือปากไว้ให้หายใจด้วยฮ่าๆ แต่หนูว่าคงต้องขอไปเปลี่ยนเสื้อก่อนดีกว่ายังพอมีเวลา" ฉันพูด
"ให้พี่ไปเป็นเพื่อนนะ" ลิลลี่พูด
"ไม่เป็นไรพี่กินข้าวเช้าเถอะหนูไปเองได้ แค่นี้จิ๊บๆ" ฉันพูดพร้อมกับเดินออกมา
ฉันเดินออกมาจากห้องโถงเเละเดินตรงไปทางหอนอนของดริฟฟินดอร์
"ไม่น่าคิดถึงหนุ่มๆเมื่อวานเลย" ฉันพูดกับตัวเอง ฉันเดินมาถึงหอบอกรหัสและเข้าข้างในมีคนอยู่ไม่เยอะเพราะพวกนั้นก็เป็นแก๊งตัวกวน
นั่นเเหละ
"ไปทำอะไรมาน่ะไคลีย์เลือดเต็มเลย" รีมัสทักฉันหลังฉันเดินเข้ามา
"อ๋อเลือดกำเดาไหลนิดหน่อย" ฉันบอก
"ไม่หน่อยแล้วมั้งเต็มเสื้อขนาดนั้น" ซีเรียสพูดขึ้น ฉันมองเสื้อตัวเองแล้วขึ้นไปอาบน้ำใหม่
"ว่าแต่ไปสนิทกันตอนไหน" เจมส์ถามรีมัสหลังเห็นเอฟเวนส์คนน้องขึ้นหอไป
"ก็นั่งทำงานด้วยกันบ่อยๆไงเลยสนิทกัน" รีมัสตอบ
"แล้วว่านายแยกสองคนนั้นออกได้ไง" ปีเตอร์ถาม
"ก็ดูสีผมไงถ้ามองดีๆสีของคนน้องเข้มกว่าคนพี่ไปเถอะไปกินข้าวกัน" รีมัสพูดแล้วชวนเพื่อนของเขาไปกินข้าว
หลังจากฉันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จฉันก็ตรงดิ่งไปที่ห้องเรียนทันที โชคดีหน่อยที่ศ.จยังไม่มา วิชาแรกเรียนปรุงยากับสลิธิรีน
"มาแล้ว" ฉันบอกลิลลี่
"ทำไมนานจังเป็นอะไรรึเปล่า" ลิลลี่ถาม
"พอดีเสียเวลาทำผมนิดหน่อยค่ะ" ฉันบอกลิลลี่เเละนั่งลงตรงกลางที่ลิลลี่กับเชฟเว้นไว้ให้ไม่ใช่อะไรหรอกสองคนนี้กลัวฉันแอบโดดเรียนอีก
"เดี๋ยวจบคาบนี้เดี๋ยวพี่ทำให้ปล่อยไว้ก่อน" ลิลลี่บอก ฉันพยักหน้าให้
"เธอโอเครแล้วนะ" เซฟถาม
"โอเครเเล้ว" ฉันบอกกับเขา
"อ๋อเมื่อเช้าน้องไม่อยู่ ศ.จดับเบิ้ลดอร์บอกว่าศ.จซลักฮอร์นไม่อยู่จะมีคนมาสอนแทน" ลิลลี่บอก
"ใครหร.." ฉันยังถามลิลลี่เสร็จอยู่ประตูก็เปิดออก คนที่เดินเข้ามาทำฉันแทบทรุดลงกับพื้น
"สวัสดีเด็กๆ" เขาพูด
"สวัสดีค่ะ/ครับ" ทุกคนสวัสดีพร้อมกัน
"พวกเธอคงรู้จักฉันแล้ว เอาล่ะฉันจะแนะนำตัวอีกครั้งก็แล้วกัน ฉันอบราซัส มัลฟอย หรือต่อไปนี้คือศ.จมัลฟอย ฉันมาสอนแทนชั่วคราวหวังว่าทุกคนจะให้ความสนใจในการสอนของฉันและให้ความร่วมมือในการเรียนเป็นอย่างดี" เขาเดินไปพูดไปและมาหยุดที่หน้าโต๊ะของฉัน ฉันได้แต่คิดว่าต่อจากนี้ไปวิชานี้จะไม่เห็นฉันนั่งด้านหน้าอีกต่อไป
"เอาล่ะเปิดไปที่หน้า213 อ่านและเขียนสรุปใส่ม้วนกระดาษสองม้วนกระดาษ" เขาสั่งงานแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะด้านริมซ้ายสุด(ซ้ายมือนักเรียนนะคะเเต่ขวามือของศ.จเวลามายืนหน้าชั้น) ทุกคนที่ได้ยินก็ได้เเต่บ่นเบาๆ เเต่ไม่กล้าพูดแรงหรอก
ฉันนั่งอ่านนั่งเขียนจนมือหงิก โอ้ยปวดมือโว้ยยฉันหยุดเขียนหลังเขียนไปเกือบเสร็จ แล้วเอามือขึ้นมานวดแทน
"เป็นอะไรไคลีย์ ปวดมือหรอ" เซฟถาม
"อือ~ปวดมือเขียนไม่ไหวเเล้ว" ฉันบอกเซฟ
"เอามือมาสิ ฉันจะนวดให้ ดีขึ้นแล้วค่อยเขียนต่อ อาจเป็นเพราะเธอเขียนเร็วเกินไป" เซฟบอกพร้อมกับเอามามือฉันไปนวดให้เขาเอามือข้างซ้ายมานวดให้ส่วนมือข้างขวาก็ยังคงเขียนงานต่อ เขานั่งด้านขวาฉันส่วนลิลลี่นั่งด้านซ้าย
ฉันนั่งให้เซฟนวดมือให้อยู่สักพักแต่ทำไมรู้สึกร้อนแปลกๆ คงไม่มีอะไรหรอกแต่ตอนนี้กำลังมีความสุขที่มีคนมานวดมือให้ ฉันถามลิลลี่อยู่นะว่าต้องการคนนวดมือให้รึเปล่าเเต่เธอปฏิเสธ
ด้านอบราซัสที่ตอนนี้นั่งจ้องยัยเด็กหัวส้มแฝดคนน้องที่กำลังนั่งหน้าระรื่นให้คนอื่นนวดมือให้อยู่ จ้องขนาดนี้ยังไม่รู้ตัวอีกถ้าเขาเป็นเสื้อเด็กนี่คงโดนเขากินไปแล้ว (เสือจะค่อยๆย่องไปหาเหยื่อทำให้เหยื่อไม่รู้ตัว)
ฉันเลิกให้เช
"เขียนเสร็จก็รวบรวมของแต่ล่ะบ้านมาส่ง" เขาบอก ทุกคนรวบรวมกันเเล้วเอาไปส่งทุกคนรวบรวมกันเเล้วเอาไปส่งที่โต๊ะ
"น้องจะไม่โดดเเล้วใช่มั้ย" ลิลลี่ถามฉันพร้อมเก็บของ
"ค้าบบไม่โดดเเล้ว" ฉันบอกลิลลี่และกำลังเดินออกไป
"คุณเอฟเวนส์คนน้องอยู่ก่อน"
"คะ ศ.จ" ฉันหันไป
"อย่างที่ได้ยินอยู่ก่อน นอกนั้นออกไปก่อน" เขาบอก
"งั้นพี่กับเซฟไปรอที่ห้องของศาสตราจารย์บินส์นะ" ลิลลี่บอก ฉันพยักหนัาให้เธอ หลังจากเธอออกไปห้องเรียนก็เริ่มเงียบ
"ศ.จมัลฟอยมีอะไรรึเปล่าคะ" ฉันถาม ก่อนที่เขาจะพูดก็ได้ร่ายคาถาทำให้คนภายนอกไม่ได้ยินเสียง
"ฉันเเค่จะถามว่าเธอชอบแหวนที่ฉันส่งมาให้รึเปล่า" เขาถาม
"ไม่ชอบค่ะ ช่วยถอดมันออกให้ด้วย" ฉันพูด
"เอามือมาสิฉันจะถอดออกให้" เขาพูด ฉันที่ได้ยินก็รู้สึกว่าทำไมมันง่ายแปลกๆ
"หรือเธอไม่อยากเอาออก ก็แล้วเเต่" เขาพูดอีกครั้งเมื่อเห็นว่าฉันลังเล
ทำให้ฉันต้องเดินไปหน้าโต๊ะเขาแล้วยื่นมือข้างซ้ายที่มีเเหวนไปให้เขา เขาจับมือฉันไว้เเน่น
พอเขาถอดออกฉันก็พยายามดึงมือกลับ
"คุณถอดแหวนออกแล้วช่วยปล่อยด้วย เเค่ดึงเเหวนออกไม่ต้องจับมือก็ได้ค่ะ" ฉันพูดเเต่เหมือนเขาจะไม่ฟังแถมยังยัดแหวนใส่นิ้วนางฉันอีก กูว่าเเล้วต้องโดนหลอกซื้อหวยไม่เคยถูก
"เรียบร้อย" เขาพูดอย่างสบายใจ
"เรียบร้อยที่ไหนกันเล่า! ฉันบอกให้คุณถอดออกไปไง" ฉันพูดอย่างหัวร้อนใส่เขา
"ก็ถอดให้แล้วไงถอดออกจากนิ้วชี้เป็นนิ้วนาง"เขาพูด
"ฉันหมายถึงถอดออกไปเลยต่างหาก" ฉันพูด
"หมดธุระเเล้วไปเรียนวิชาต่อไปสิ" เขาพูดพร้อมกับใช้คาถาเปิดประตูให้
ฉันเดินอย่างหงุดหงิดออกมาจากห้องเรียนวิชาปรุงยา เเล้วเดินไปห้องเรียนวิชาประวัติศาตร์เวทมนตร์ ฉันเดินอย่างอารมณ์เสียเข้ามาในห้อง
"มาแล้วหรอนึกว่าจะโดดเรียนซะแล้ว" ลิลลี่พูด
"ไม่โดดเเล้วเเต่ถ้าโดดเดี๋ยวหนูชวน" ฉันพูดติดตลกออกไป
"มาสิเดี๋ยวพี่ทำผมให้มัดหางม้าก็พอเนาะ" ลิลลี่ถาม
"ได้หมดเลยคุณพี่" ฉันพูด หลังหมดคาบตอนบ่ายก็ไม่มีเรียนมีเเค่ตอนเที่ยงคืนที่เรียนดาราศาสตร์ใน
ฉันมานั่งเล่นที่ทะเลสาบช่วงนี้ไม่ร้อนไม่หนาวเกินไปทำให้นักเรียนส่วนใหญ่ที่ไม่มีเรียนคาบบ่ายก็จะมานัาเล่นที่นี่กันวันนี้คนเยอะเป็นพิเศษ
ฉันเอากีต้าร์ขึ้นมาถ้าถามเอามาจากไหนกระเป๋าขยายพื้นที่ค่าา ฉันแอบไปสั่งมาแม้มันจะยุ่งอย่าแต่ก็คุ้ม ลิลลี่ก็มีนะเชฟด้วยฉันซื้อให้เองทำไงได้ฉ้นมันสายเปย์จนหมด เหลือเเต่ขอขยะกินหน่อยครับ ขอขยะกินหน่อยครับ ฮ่าๆๆ
"น้องเล่นกีต้าร์เป็นด้วยหรอ" ลิลลี่ถามหลังเห็นฉันเอากีต้าร์ขึ้นมา
"เล่นเป็นค่ะ" ฉันบอก
"เล่นให้ฟังหน่อยสิ" เซฟพูด
"ได้ขอคิดเพลงก่อนนะ" ฉันพูด ฉันคิดอยู่สักพักก็ได้เพลงเเละเริ่มเล่น
หลังจากฉันร้องจบก็ได้ยินเสียงตบมือมาจากด้านหลัง
"ขอบคุณสำหรับเพลงผ่อนคลายก่อนไปกินข้าวนะเพราะมาก" ใครสักคนพูด
"นั้นสิว่างๆมาร้องให้พวกเราฟังอีกนะ"
"ว้าวเพราะตัว น้องแต่งเองหรอพี่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย" ลิลลี่ถาม
"นั้นสิเพราะมากแถมความหมายก็ดี" เซฟพูด
"เอ่อ..หนูเห็นในหนังสือมานะก็เลยเอามาร้องเเต่ตอนนี้หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้" ฉันพูด
"ดีจังร้องให้พี่ฟังบ่อยๆ" ลิลลี่บอก
"นี่ก็เที่ยงแล้วเราไปกินข้าวกันเถอะ" เซฟบอกจากนั้นพวกเราก็เข้าห้องโถงเพื่อไปกินข้าวเที่ยง
กลับมารายงานตัวแล้วค้าบบบ เนื่องจากอาทิตย์ที่เเล้ว โรงเรียนของไรท์มีคนติดโควิท 1ในนั้นคือกระผมเอง วันนี้หายดีเเล้วก็เลยมาอัปลงให้เขียนตอนนี้นานแล้ว อย่างนึงคือลืมรหัสพึ่งเข้าได้555 ส่วนนิยายของไรท์นั้นเป็นนิยายแบบ
All x oc ฮาเร็มอะไรอย่างงี้นะ เพราะเฉพาะนั้นใครอยู่เรือไหนไม่ต้องกลัวตกเรือเพราะรี้ดจะไม่ได้พายเอง เราจะขึ้นเรือสำราญไปด้วยกันทั้งหมดนี้แหละ5555 ส่วนเรื่องที่มีการจิ้นกับ อบราซัส มัลฟอย ทุกคนอย่าพึ่งว่าคุณเขาเเก่55 คุณเข้าน้อยใจหมดแล้ว มีรุ่นพ่อก็ไม่ได้เเย่นะ555 ฝากเอ็นดูลุงเขาก่อน ลุงเขาอยากอยู่ต่อ555
ฉันนั่งเหม่อคิดเรื่องความหล่อของหนุ่มๆอยู่ที่โต๊ะประจำบ้านกริฟฟินดอร์โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเลือดกำเดากำลังไหลออกจากจมูกตัวอยู่จนเเม่เจสหันมาเห็น
"ว้าย! ตายแล้ววว" เจสสิก้าร้องเสียงดัง จนทำให้คนในห้องโถงที่ตอนนี้อยู่กันเพียบหันมามอง
"คะ.คะ.ใครตาย" ฉันถามออกมาแบบงงๆที่อยู่ๆแม่เจสก็ร้องขึ้น จนฉันได้สติแล้วเลิกคิดถึงผู้ชาย
"จะมีใครล่ะ ก็เราไงเลือดกำเดาไหลจะหมดตัวแล้วใครมีผ้าขอหน่อยเร็ว! ลูกฉันเลือดออกอย่าเป็นอะไรนะลูก" แม่เจสพร้อมเอาผ้าที่ได้มาจากใครสักคนปิดจมูกให้ฉันแต่เหมือนจะปิดแน่นไปหน่อยทำให้ฉันหายใจไม่ออกจนดิ้นเป็นปลาขาดน้ำอยู่บนตักของแม่เจสที่ไม่รู้ว่าจับฉันนอนตอนไหนแถมทุกคนก็ยังลุกออกเพื่อให้ฉันนอนอีก
"ยัยเจสเเกปิดแน่นไปรึเปล่าลูกฉันจะตายเอานะ" เมเบลพูด
"ไม่หรอกฉันเห็นมักเกิ้ลทำกัน" เเม่เจสพูด ส่วนฉันก็พยายามเเกะมือแม่เจสออกพร้อมคิดว่าศ.จไปไหนหมดเนี่ย!
"พี่เจสไคลีย์เป็นอะไรค่ะ!" ลิลลี่ที่ได้ข่าวว่าน้องสาวเลือดออกก็รีบวิ่งมาดูเพราะเมื่อเช้าเธอแยกกับน้องสาวเพราะมาดามฟอมฟรีย์เรียกไปช่วยเธอเลยให้น้องเธอมากินข้าวก่อนวันนี้ตื่นเช้ากว่าปกติ
"อยู่ดีๆเลือดกำเดาของไคลีย์ก็ไหลนะสิ ดูสิ" เเม่เจสเอาผ้าออกจากจมูกฉันให้ลิลลี่ดูทำให้ฉันรีบสูดอากาศเข้าเต็มปอด
"เป็นไงบ้างไคลีย์" ลิลลี่ถาม
"ไม่เป็นอะไรแล้วพี่ดีขึ้นแล้ว" ฉันตอบลิลลี่
"ต้องปิดจมูกไว้อีกไม่งั้นเลือดจะออกอีกนะ" แม่เจส พูดพร้อมกับกำลังยื่นผ้าปิดจมูกฉันอีก
"แม่ๆ แม่ต้องใจเย็นๆนะหนูจะตายเพราะแม่เอาผ้าปิดจมูกหนูแน่นเกินไปนี่แหละค่ะ" ฉันรีบบอก
"ฉันบอกแล้วยัยเจสเเกปิดแน่นไป" เเม่เบลพูดพร้อมเช็ดเลือดให้
"ขอโทษนะก็คนมันไม่รู้อ่ะเห็นมักเกิ้ลทำอย่างงี้ก็เลยทำตาม แต่ว่าเสื้อเปื้อนเลือดหมดแล้ว" แม่เจสพูดพร้อมจับเสื้อ
"ไม่เป็นไรหรอกแม่คนไม่รู้ย่อมไม่ผิด แต่อย่าบีบเเน่นอีกนะช่วยเหลือปากไว้ให้หายใจด้วยฮ่าๆ แต่หนูว่าคงต้องขอไปเปลี่ยนเสื้อก่อนดีกว่ายังพอมีเวลา" ฉันพูด
"ให้พี่ไปเป็นเพื่อนนะ" ลิลลี่พูด
"ไม่เป็นไรพี่กินข้าวเช้าเถอะหนูไปเองได้ แค่นี้จิ๊บๆ" ฉันพูดพร้อมกับเดินออกมา
ฉันเดินออกมาจากห้องโถงเเละเดินตรงไปทางหอนอนของดริฟฟินดอร์
"ไม่น่าคิดถึงหนุ่มๆเมื่อวานเลย" ฉันพูดกับตัวเอง ฉันเดินมาถึงหอบอกรหัสและเข้าข้างในมีคนอยู่ไม่เยอะเพราะพวกนั้นก็เป็นแก๊งตัวกวน
นั่นเเหละ
"ไปทำอะไรมาน่ะไคลีย์เลือดเต็มเลย" รีมัสทักฉันหลังฉันเดินเข้ามา
"อ๋อเลือดกำเดาไหลนิดหน่อย" ฉันบอก
"ไม่หน่อยแล้วมั้งเต็มเสื้อขนาดนั้น" ซีเรียสพูดขึ้น ฉันมองเสื้อตัวเองแล้วขึ้นไปอาบน้ำใหม่
"ว่าแต่ไปสนิทกันตอนไหน" เจมส์ถามรีมัสหลังเห็นเอฟเวนส์คนน้องขึ้นหอไป
"ก็นั่งทำงานด้วยกันบ่อยๆไงเลยสนิทกัน" รีมัสตอบ
"แล้วว่านายแยกสองคนนั้นออกได้ไง" ปีเตอร์ถาม
"ก็ดูสีผมไงถ้ามองดีๆสีของคนน้องเข้มกว่าคนพี่ไปเถอะไปกินข้าวกัน" รีมัสพูดแล้วชวนเพื่อนของเขาไปกินข้าว
หลังจากฉันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จฉันก็ตรงดิ่งไปที่ห้องเรียนทันที โชคดีหน่อยที่ศ.จยังไม่มา วิชาแรกเรียนปรุงยากับสลิธิรีน
"มาแล้ว" ฉันบอกลิลลี่
"ทำไมนานจังเป็นอะไรรึเปล่า" ลิลลี่ถาม
"พอดีเสียเวลาทำผมนิดหน่อยค่ะ" ฉันบอกลิลลี่เเละนั่งลงตรงกลางที่ลิลลี่กับเชฟเว้นไว้ให้ไม่ใช่อะไรหรอกสองคนนี้กลัวฉันแอบโดดเรียนอีก
"เดี๋ยวจบคาบนี้เดี๋ยวพี่ทำให้ปล่อยไว้ก่อน" ลิลลี่บอก ฉันพยักหน้าให้
"เธอโอเครแล้วนะ" เซฟถาม
"โอเครเเล้ว" ฉันบอกกับเขา
"อ๋อเมื่อเช้าน้องไม่อยู่ ศ.จดับเบิ้ลดอร์บอกว่าศ.จซลักฮอร์นไม่อยู่จะมีคนมาสอนแทน" ลิลลี่บอก
"ใครหร.." ฉันยังถามลิลลี่เสร็จอยู่ประตูก็เปิดออก คนที่เดินเข้ามาทำฉันแทบทรุดลงกับพื้น
"สวัสดีเด็กๆ" เขาพูด
"สวัสดีค่ะ/ครับ" ทุกคนสวัสดีพร้อมกัน
"พวกเธอคงรู้จักฉันแล้ว เอาล่ะฉันจะแนะนำตัวอีกครั้งก็แล้วกัน ฉันอบราซัส มัลฟอย หรือต่อไปนี้คือศ.จมัลฟอย ฉันมาสอนแทนชั่วคราวหวังว่าทุกคนจะให้ความสนใจในการสอนของฉันและให้ความร่วมมือในการเรียนเป็นอย่างดี" เขาเดินไปพูดไปและมาหยุดที่หน้าโต๊ะของฉัน ฉันได้แต่คิดว่าต่อจากนี้ไปวิชานี้จะไม่เห็นฉันนั่งด้านหน้าอีกต่อไป
"เอาล่ะเปิดไปที่หน้า213 อ่านและเขียนสรุปใส่ม้วนกระดาษสองม้วนกระดาษ" เขาสั่งงานแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะด้านริมซ้ายสุด(ซ้ายมือนักเรียนนะคะเเต่ขวามือของศ.จเวลามายืนหน้าชั้น) ทุกคนที่ได้ยินก็ได้เเต่บ่นเบาๆ เเต่ไม่กล้าพูดแรงหรอก
ฉันนั่งอ่านนั่งเขียนจนมือหงิก โอ้ยปวดมือโว้ยยฉันหยุดเขียนหลังเขียนไปเกือบเสร็จ แล้วเอามือขึ้นมานวดแทน
"เป็นอะไรไคลีย์ ปวดมือหรอ" เซฟถาม
"อือ~ปวดมือเขียนไม่ไหวเเล้ว" ฉันบอกเซฟ
"เอามือมาสิ ฉันจะนวดให้ ดีขึ้นแล้วค่อยเขียนต่อ อาจเป็นเพราะเธอเขียนเร็วเกินไป" เซฟบอกพร้อมกับเอามามือฉันไปนวดให้เขาเอามือข้างซ้ายมานวดให้ส่วนมือข้างขวาก็ยังคงเขียนงานต่อ เขานั่งด้านขวาฉันส่วนลิลลี่นั่งด้านซ้าย
ฉันนั่งให้เซฟนวดมือให้อยู่สักพักแต่ทำไมรู้สึกร้อนแปลกๆ คงไม่มีอะไรหรอกแต่ตอนนี้กำลังมีความสุขที่มีคนมานวดมือให้ ฉันถามลิลลี่อยู่นะว่าต้องการคนนวดมือให้รึเปล่าเเต่เธอปฏิเสธ
ด้านอบราซัสที่ตอนนี้นั่งจ้องยัยเด็กหัวส้มแฝดคนน้องที่กำลังนั่งหน้าระรื่นให้คนอื่นนวดมือให้อยู่ จ้องขนาดนี้ยังไม่รู้ตัวอีกถ้าเขาเป็นเสื้อเด็กนี่คงโดนเขากินไปแล้ว (เสือจะค่อยๆย่องไปหาเหยื่อทำให้เหยื่อไม่รู้ตัว)
ฉันเลิกให้เช
เซฟนวดมือให้แล้วเขียนต่อจนเสร็จพอเขียนเสร็จฉันแทบจะสลายไปกับโต๊ะ โชคดีหน่อยที่วิชาต่อไปคือประวัติศาสตร์เวทมนตร์จะได้นอนพักเอาเเรงสักหน่อย
"เขียนเสร็จก็รวบรวมของแต่ล่ะบ้านมาส่ง" เขาบอก ทุกคนรวบรวมกันเเล้วเอาไปส่งทุกคนรวบรวมกันเเล้วเอาไปส่งที่โต๊ะ
"น้องจะไม่โดดเเล้วใช่มั้ย" ลิลลี่ถามฉันพร้อมเก็บของ
"ค้าบบไม่โดดเเล้ว" ฉันบอกลิลลี่และกำลังเดินออกไป
"คุณเอฟเวนส์คนน้องอยู่ก่อน"
"คะ ศ.จ" ฉันหันไป
"อย่างที่ได้ยินอยู่ก่อน นอกนั้นออกไปก่อน" เขาบอก
"งั้นพี่กับเซฟไปรอที่ห้องของศาสตราจารย์บินส์นะ" ลิลลี่บอก ฉันพยักหนัาให้เธอ หลังจากเธอออกไปห้องเรียนก็เริ่มเงียบ
"ศ.จมัลฟอยมีอะไรรึเปล่าคะ" ฉันถาม ก่อนที่เขาจะพูดก็ได้ร่ายคาถาทำให้คนภายนอกไม่ได้ยินเสียง
"ฉันเเค่จะถามว่าเธอชอบแหวนที่ฉันส่งมาให้รึเปล่า" เขาถาม
"ไม่ชอบค่ะ ช่วยถอดมันออกให้ด้วย" ฉันพูด
"เอามือมาสิฉันจะถอดออกให้" เขาพูด ฉันที่ได้ยินก็รู้สึกว่าทำไมมันง่ายแปลกๆ
"หรือเธอไม่อยากเอาออก ก็แล้วเเต่" เขาพูดอีกครั้งเมื่อเห็นว่าฉันลังเล
ทำให้ฉันต้องเดินไปหน้าโต๊ะเขาแล้วยื่นมือข้างซ้ายที่มีเเหวนไปให้เขา เขาจับมือฉันไว้เเน่น
พอเขาถอดออกฉันก็พยายามดึงมือกลับ
"คุณถอดแหวนออกแล้วช่วยปล่อยด้วย เเค่ดึงเเหวนออกไม่ต้องจับมือก็ได้ค่ะ" ฉันพูดเเต่เหมือนเขาจะไม่ฟังแถมยังยัดแหวนใส่นิ้วนางฉันอีก กูว่าเเล้วต้องโดนหลอกซื้อหวยไม่เคยถูก
"เรียบร้อย" เขาพูดอย่างสบายใจ
"เรียบร้อยที่ไหนกันเล่า! ฉันบอกให้คุณถอดออกไปไง" ฉันพูดอย่างหัวร้อนใส่เขา
"ก็ถอดให้แล้วไงถอดออกจากนิ้วชี้เป็นนิ้วนาง"เขาพูด
"ฉันหมายถึงถอดออกไปเลยต่างหาก" ฉันพูด
"หมดธุระเเล้วไปเรียนวิชาต่อไปสิ" เขาพูดพร้อมกับใช้คาถาเปิดประตูให้
ฉันเดินอย่างหงุดหงิดออกมาจากห้องเรียนวิชาปรุงยา เเล้วเดินไปห้องเรียนวิชาประวัติศาตร์เวทมนตร์ ฉันเดินอย่างอารมณ์เสียเข้ามาในห้อง
"มาแล้วหรอนึกว่าจะโดดเรียนซะแล้ว" ลิลลี่พูด
"ไม่โดดเเล้วเเต่ถ้าโดดเดี๋ยวหนูชวน" ฉันพูดติดตลกออกไป
"มาสิเดี๋ยวพี่ทำผมให้มัดหางม้าก็พอเนาะ" ลิลลี่ถาม
"ได้หมดเลยคุณพี่" ฉันพูด หลังหมดคาบตอนบ่ายก็ไม่มีเรียนมีเเค่ตอนเที่ยงคืนที่เรียนดาราศาสตร์ใน
ฉันมานั่งเล่นที่ทะเลสาบช่วงนี้ไม่ร้อนไม่หนาวเกินไปทำให้นักเรียนส่วนใหญ่ที่ไม่มีเรียนคาบบ่ายก็จะมานัาเล่นที่นี่กันวันนี้คนเยอะเป็นพิเศษ
ฉันเอากีต้าร์ขึ้นมาถ้าถามเอามาจากไหนกระเป๋าขยายพื้นที่ค่าา ฉันแอบไปสั่งมาแม้มันจะยุ่งอย่าแต่ก็คุ้ม ลิลลี่ก็มีนะเชฟด้วยฉันซื้อให้เองทำไงได้ฉ้นมันสายเปย์จนหมด เหลือเเต่ขอขยะกินหน่อยครับ ขอขยะกินหน่อยครับ ฮ่าๆๆ
"น้องเล่นกีต้าร์เป็นด้วยหรอ" ลิลลี่ถามหลังเห็นฉันเอากีต้าร์ขึ้นมา
"เล่นเป็นค่ะ" ฉันบอก
"เล่นให้ฟังหน่อยสิ" เซฟพูด
"ได้ขอคิดเพลงก่อนนะ" ฉันพูด ฉันคิดอยู่สักพักก็ได้เพลงเเละเริ่มเล่น
Oh no, did I get too close?
(โอ้วไม่ หรือฉันใกล้เกินไป?)
Oh, did I almost see what's really on the inside?
(โอ้ หรือว่าฉันเกือบที่จะเห็นว่าจริงๆ แล้วอะไรอยู่ข้างใน?)
All your insecurities
(ความไม่น่าเชื่อถือทั้งหมดของคุณ)
All the dirty laundry
(การชำระล้างสิ่งสกปรกทั้งหมด)
Never made me blink one time
(ไม่ได้ทำให้ฉันส่องแสงขึ้นเลยแม่แต่ครั้งเดียว)
Unconditional, unconditionally
(ไม่มีเงื่อนไข อย่างไม่มีเงื่อนไข)
I will love you unconditionally
(ฉันจะรักคุณอย่างไม่มีเงื่อนไข)
There is no fear now
(ตอนนี้ไม่มีอะไรที่ต้องกลัว)
Let go and just be free
(ไปกันเถอะและแค่รู้สึกเป็นอิสระ)
I will love you unconditionally
(ฉันจะรักคุณอย่างไม่มีเงื่อนไข)
Come just as you are to me
(มาเหมือนที่คุณจะมาเพื่อฉัน)
Don't need apologies
(ไม่จำเป็นสำหรับการขอโทษ)
Know that you are all worthy
(ฉันรู้ว่าคุณมีค่ามากแค่ไหน)
I'll take your bad days with your good
)ฉันจะทำวันที่เลวร้ายของคุณกับความดีของคุณ)
Walk through this storm I would
(เดินผ่านพายุนี้ฉันจะ)
I'd do it all because I love you, I love you
(ฉันจะทำทุกอย่างเพราะฉันรักคุณ ฉันรักคุณ)
นี่เป็นส่วนหนึ่งของเพลง
Unconditionally - Katy Perry
ไปฟังกันได้เด้อ
หลังจากฉันร้องจบก็ได้ยินเสียงตบมือมาจากด้านหลัง
"ขอบคุณสำหรับเพลงผ่อนคลายก่อนไปกินข้าวนะเพราะมาก" ใครสักคนพูด
"นั้นสิว่างๆมาร้องให้พวกเราฟังอีกนะ"
"ว้าวเพราะตัว น้องแต่งเองหรอพี่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย" ลิลลี่ถาม
"นั้นสิเพราะมากแถมความหมายก็ดี" เซฟพูด
"เอ่อ..หนูเห็นในหนังสือมานะก็เลยเอามาร้องเเต่ตอนนี้หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้" ฉันพูด
"ดีจังร้องให้พี่ฟังบ่อยๆ" ลิลลี่บอก
"นี่ก็เที่ยงแล้วเราไปกินข้าวกันเถอะ" เซฟบอกจากนั้นพวกเราก็เข้าห้องโถงเพื่อไปกินข้าวเที่ยง
นักร้องสาวท่านหนึ่ง555
กลับมารายงานตัวแล้วค้าบบบ เนื่องจากอาทิตย์ที่เเล้ว โรงเรียนของไรท์มีคนติดโควิท 1ในนั้นคือกระผมเอง วันนี้หายดีเเล้วก็เลยมาอัปลงให้เขียนตอนนี้นานแล้ว อย่างนึงคือลืมรหัสพึ่งเข้าได้555 ส่วนนิยายของไรท์นั้นเป็นนิยายแบบ
All x oc ฮาเร็มอะไรอย่างงี้นะ เพราะเฉพาะนั้นใครอยู่เรือไหนไม่ต้องกลัวตกเรือเพราะรี้ดจะไม่ได้พายเอง เราจะขึ้นเรือสำราญไปด้วยกันทั้งหมดนี้แหละ5555 ส่วนเรื่องที่มีการจิ้นกับ อบราซัส มัลฟอย ทุกคนอย่าพึ่งว่าคุณเขาเเก่55 คุณเข้าน้อยใจหมดแล้ว มีรุ่นพ่อก็ไม่ได้เเย่นะ555 ฝากเอ็นดูลุงเขาก่อน ลุงเขาอยากอยู่ต่อ555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น