คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : สร้างตำนาน วันฮาโลวีน
ทุกครั้งที่ออกจากหอเพื่อไปห้องครัวตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ฉันจะเจอกับพรีเฟ็คที่ชื่อว่า ลูเซียส มัลฟอย คนเดิมตลอด และจะโดนดุเป็นประจำครั้งนี้ก็เหมือนกัน
"เธออีกแล้ว" เขาทักฉันหลังเห็นฉันนั่งกินข้าว อยู่ในห้องครัว
"สักหน่อยมั้ยค่ะ" ฉันถามเขา ในเมื่อเจอฉันอยู่ในห้องครัวประจำก็ชวนกินด้วยกันไปเลย
"ฉันบอกเธอกี่ครั้งเเล้วว่าอย่าออกจากหอนอนตอนกลางคืน" เขาบอก
"ไม่ได้ออกมาบ่อยขนาดนั้นนะคะ" ฉันตอบเขาพร้อมกับกินขนมปังปิ้งไปด้วยอย่างไม่ใส่ใจ
"ถ้ามีครั้งต่อไปฉันจะหักคะแนนบ้านเธอ"เขาพูด
"รุ่นพี่พูดแบบนี้มาหนึ่งเดือนแล้วนะคะก็ไม่เห็นจะหักคะแนนฉันเลย" ฉันพูดออกไป ใช่เวลาที่ลูเซียสเจอฉันที่ห้องครัวจะพูดแบบนี้ประจำแต่ไม่เคยทำสักที
ลูเซียสชะงักไปพักนึงเขาก็งงกับตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงไม่เคยทำอย่างที่พูดสักที หรืออาจเป็นเพราะเขาเคยชินที่เวลามาตรวจห้องครัวทีไรก็จะเจอเด็กนี่ตลอด
ฉันที่เห็นว่าเขาเงียบก็หันไปมอง หน้าตาเขาเหมือนกำลังคิดอะไรสักอย่าง หรือว่าเขาคิดที่จะฆ่าฉันอยู่ เมื่อกี้เผลอพูดว่าเขาไม่หักคะแนนฉันสักทีที่เจอ เขาอาจจะคิดว่าฉันกำลังเย้ยเขาที่เขาไม่ยอมหักคะแนนฉันแน่ๆ ไม่นะ
"ทำหน้าอะไรของเธอน่ะ" ลูเซียสถามยัยเด็กนี่ที่ทำหน้าตาเหมือนกับอั้นอึ
ฉันสะดุ้งเมื่อเขาถามฉัน ฉันเผลอทำหน้าตาประหลาดใส่เขาอีกแล้วหรอ เป็นแบบนี้ทุกทีเวลาเครียดหรือตกใจก็เผลอทำหน้าตาประหลาดออกมาทุกที คนสวยเครียดเดี๋ยวเครียดไม่ได้เดี๋ยวยิ่งทำหน้าตาอุบาตออกไปอีกคราวนี้เเหละจบเห่
"เปล่าค่ะ อิ่มแล้วเเค่กำลังนั่งให้ย่อยตอนนี้ย่อยเเล้ว งั้นขอตัวกลับหอก่อนนะคะ" ฉันตอบ
ลูเซียสที่ได้ยินก็ถอนหายใจออกมา ลำบากเขาที่ต้องไปส่งอีกแล้ว
"ตามมาฉันจะไปส่ง" เขาบอกฉัน
ฉันเดินตามเขาออกมาจากห้องครัวไม่สิวิ่งตามต่างหาก คนอะไรเดินเร็วชิบหายเลย
"ลำบากฉันทุกทีเวลาเจอเธอ" เขาพูด
"เเหะๆ" ฉันหัวเราะเเห้งๆไปให้เขา
เขามาส่งฉันทีหอแล้วก็กลับไป ฉันเดินเข้ามาในหอเเละเข้าห้องนอนทันที พอถึงตอนเช้าฉันก็ถูกลิลลี่ปลุกทำทุกอย่างเหมือนเดิน ตื่นขึ้นอาบน้ำแต่งตัวให้ลิลลี่ทำผมให้ ให้ข้าวเจ้าพีกัส
ลงมาด้านล่างไปห้องโถงกินข้าว เรียน เเละเรียน
"วันนี้เหนื่อยชะมัด" ลิลลี่พูดหลังเรียนคาบสุดท้ายเสร็จ
"จริงพี่แถมการบ้านเยอะด้วย" ฉันเห็นด้วยกับลิลลี่
"เดี๋ยวการบ้านวันนี้ไม่มีนะ" ลิลลี่บอกฉัน
"หนูหมายถึงของวันก่อน" ฉันพูดพร้อมหลบตาของลิลลี่
"ไคลีย์ พี่บอกเธอกี่ครั้งเเล้วให้ทำทันทีหลังจากที่ ศ.จสั่ง น้องมัวเเต่ห่วงกินจนลืมทำใช่มั้ย" เธอถาม
"ขอโทษคร้าบคุณพี่น้องจะไม่ห่วงกินแล้วคร้าบ" ฉันบอกลิลลี่ เเต่ในสมองยังคงไม่พ้นเรื่องของกินอยู่ดี
ลิลลี่ไม่รู้จะพูดกับน้องเธอยังไงดีวันๆเอาเเต่กินทั้งวันเวลาเรียนก็ไม่เว้นจนเธอต้องคอยดุตลอดถามว่าน้องเธอสำนึกไม่ บอกเลยว่าไม่แถมหนักกว่าเดิมอีก หัวจะปวดกับน้องคนนี้
"จริงสิวันนี้เป็นวันฮาโลวีนนี่หน่า" ลิลลี่พูดขึ้น
"จริงด้วยวันนี้มีคอนเสิร์ตด้วยนิได้ยินแม่เจสพูด" ฉันพูดออกมาหลังได้ยินลิลลี่บอก
"งั้นเรารีบห้องโถงกันเถอะ" ลิลลี่บอก
พวกฉันมาที่ห้องโถงข้างในจัดตกเเต่งด้วยฟักทองแกะสลัก เพดานก็ตกแต่งด้วยตะเกียงฟักทองทำให้รู้สึกอบอุ่นเพราะด้วยโทนสีที่ออกไปทางอมส้มเหมาะกับบรรยากาศการกิน เเต่ยังไม่ถึงเวลาอาหารหรอกนะมันพึ่งห้าโมงเย็นเอง
"นั้นไงลูกๆฉันมาพอดี" เมเบลพูด
"ไงเด็กๆ สนใจนั่งด้วยกันรึเปล่า" เจสสิก้าชวน
"ยินดีคร้าบคุ๊ณแม่~" ฉันพูดพร้อมกับเดินไปนั่งกับคุณแม่เจส ตามด้วยลิลลี่
พวกเรานั่งคุยกันจนงานเลี้ยงเริ่ม ทำให้ทุกคนมารวมกันอยู่ที่ห้องโถง
"เงียบหน่อยเด็กๆ ศ.จดับเบิ้ลดอร์มีอะไรจะพูด" ศ.จมักกอนนากัลบอกให้ทุกคนเงียบหลังจากทุกคนเงียบศ.จดับเบิ้ลดอร์ก็เริ่มพูด
"ฉันมีอะไรจะพูดสักหน่อย วันนี้เป็นวันฮาโลวีนทางโรงเรียนได้เตรียมนักดนตรีที่กำลังโด่งดังในตอนนี้มาร้องเพลงให้พวกเราฟังตั้งแต่ตอนนี้จนถึงเที่ยงคืน ขอให้สนุกกับดนตรีเริ่มงานเลี้ยงได้! ศ.จดับเบิ้ล ดอร์ประกาศทำให้ทุกคนลุกขึ้นเฮกัน
นักดนตรีเริ่มบรรเลงเพลงเเรกด้วยเพลงมันๆ ทุกคนตอนนี้ไม่มีใครสนใจอาหารแล้ว เพราะทุกคนลุกขึ้นเต้นกันหมด เเม้เเต่บ้านสลิธีรินก็ตาม ส่วนฉันน่ะหรอก็เต้นกับพวกเขาไปด้วยเลยสิค่ะ แม้จะไม่รู้จักเพลงก็ตาม ในใจนี้อยากจะขอเพลง แม่ฮ้าง ซะเหลือเกิน
ฉันเต้นกวนตีนเขาไปทั่ว เพลงช้าก็เต้น แม่เจสกับแม่เบลที่เห็นฉันเต้นได้กวนตีนก็หัวเราะชอบใจกันใหญ่ ทุกเต้นกันอย่างสนุกสนานตอนนี้ไม่มีการเเบ่งเเยกระหว่างบ้าน ทุกคนเต้นรวมกันจนเป็นก้อนเดียวกัน ถ้าถามถึงโต๊ะประจำบ้านอะนะนู้นไปอยู่ตามมุมของห้องโถงเรียบร้อยทำให้ตรงกลางจากที่มีโต๊ะตอนนี้มันโล่ง ทำให้ทุกบ้านมาอยู่ด้วยไม่มีการแบ่งบ้านแม้เเต่บ้านสลิธีรินที่มีเพื่อนอยู่กริฟฟินดอร์ก็มาเต้นด้วยกัน เป็นภาพที่แม้แต่ดับเบิ้ลดอร์ยังยิ้มออกมาพอเห็นเเบบนี้
ฉันเห็นเซฟยืนอยู่ไกลๆไม่เข้ามาสนุกด้วยก็เลยเดินไปจับ(ลาก)เขามาเต้นด้วยกันซะเลย
"นายจะยืนดูเฉยๆไม่ได้นะเซฟวันนี้ต้องสนุกสิ" ฉันบอกเขา
"ไม่เอาหน่าไคลีย์ฉันไม่อยากเต้น" เขาตอบกลับ
"ไม่รู้เเหละนายต้องเต้นกับพวกฉัน" ฉันพูดพร้อมจับมือเขาให้เต้นตาม ฉันแกล้งสอนเขาเต้นท่า ดึงดาวด้วยนะ แม้เเรกๆเขาจะเขินก็ตามแต่หลังๆเขาก็เริ่มสนุกกับเพลง แต่ว่าไอ้ท่าดึงดาวนั้นมันทำให้ทุกคนเต้นตาม ฉันที่เห็นทุกคนเต้นก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งเพราะคนที่เต้นตามฉันกับเซฟก็คือแม่เจสกับแม่เบลนะสิ เธอบอกว่าท่ามันกวนดีเลยชวนคนในบ้านรวมถึงคนอื่นเต้นด้วยหลังจากนั้นทุกคนก็เริ่มเต้นตาม
ฉันหันไปมองโต๊ะของศ.จ ก็ทำให้ฉันหัวเราะอีกครั้ง
ไม่ให้หัวเราะได้ไง ก็ศ.จดัมเบิ้ลดอร์ก็เต้นดวยนะสิตอนนี้ฉันหัวเราะจนเกือบขิตหัวเราะจนเหนื่อย เลยขอมานั่งพักหายใจตรงบรรไดหน้าทางเข้าห้องโถง
นั่งสักพักก็รู้สึกว่ามีคนมานั่งด้วยทำให้ฉันหันไปมอง
คนที่มานั่งด้วยก็คือ รีมัส
"เธอไปเอาท่าเต้นตลกๆนั้นมาจากไหนนะ" รีมัสถามฉัน
"ก็เอามาจากบ้านฉันนะสิ แต่ไม่คิดว่าคนจะเต้นตามฉันเเค่แกล้งเชฟเล่นเองนะฮ่าๆ" ฉันพูด เพราะทีเเรก เเค่เเกล้งสอนเชฟเล่นเฉยๆแต่แม่เจสกับแม่เบลดันเห็นนะสิ
"สุดยอดเลย ไคลีย์" เขาพูด
"นายแยกฉันกับพี่ออกด้วยหรอ" ฉันถามเขา เขารู้ได้ไงว่าคนไหนฉันคนไหนลิลลี่
"อ๋อใช่เธอกับลิลลี่ถึงเป็นแฝดกันแต่สีผมเธอถ้าดูดีๆมันเข้มกว่าลิลลี่แถมเธอใส่เเหวนนั้นอีกฉันเลยจำได้" เขาพูด
"ฉันไม่ได้สังเกตเลยแฮะว่าผมฉันสีเข้มกว่าลิลลี่" ฉันพูดพร้อมกับจับผมตัวเองมาดู
"ถ้าเกิดมองผ่านๆมันดูไม่ออกหรอก" เขาบอกฉัน
"ก็จริงอย่างที่นายพูด"
"งั้นเราไปข้างในกันเถอะ" รีมัสชวนฉัน
"ไปก่อนเลยขอนั่งพักสักแป๊บ" ฉันบอกเขาเขาพยักหน้าเเล้วเดินกลับเข้าไปในงาน แต่เหมือนฉันได้ยินเสียงเดินมาทางนี้เลยคิดว่ารีมัสเดินกลับมา
"มีอะไรรึเปล่า รีมัส..." ฉันเงยหน้าถามรีมัสเเต่กลับไม่ใช่รีมัสนะสิ
"ออกมาทำไม ทำไมไม่ไปเต้นท่าประหลาดนั้นอีกล่ะ"
"อย่าแซวสิค่ะรุ่นพี่มัลฟอย" ใช่ไม่ใช่รีมัสแต่เป็น
ลูเซียส
"เธอเต้นได้กวนโอ้ยมากรู้รึเปล่า" เขาพูด
"พูดอย่างนี้แสดงว่ารุ่นพี่แอบดูฉันอยู่สินะคะ" ฉันพูดหยอกเขา
"ใครไม่ดูก็บ้าเเล้ว ท่าประหลาดนั้นทำให้ทุกคนเต้นตาม" เขาพูด
"อยากให้สอนรึเปล่าค่ะ ฉันสอนให้รุ่นพี่ได้นะง่ายๆเองเต้นอย่างงี้ค่ะ" ฉันพูดพร้อมกับเต้นท่าดึงดาวใส่เขาพอเต้นเสร็จฉันก็วิ่งหนีพร้อมหัวเราะเข้ามาในงาน ที่วิ่งไม่ใช่อะไรนะกลัวโดนตีน
ลูเซียสที่เห็นยัยเด็กนั้นเต้นใส่เขาพร้อมกับหัวเราะแล้ววิ่งหนีเข้างานก็เอามือกุมขมับเเล้วหัวเราะออกมาเบาๆ ยัยเด็กนั่นทำเขาปวดหัวเรื่องความกวนจริงๆ
ทุกคนดูหัวจะปวดกับยัยน้องมากนะ 555
*ยังไม่ตรวจคำผิด*
ความคิดเห็น