คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : คัดสรร
"ขึ้นลำละ3-4คนอย่าเกินกว่านี้" เขาตะโกนบอกนักเรียน
พวกเรานั่งลำเดียวกันและมีเพื่อนมานั่งเพิ่มอีกคน นั่งมาได้สักพักคนคุมเรือก็บอกให้ทุกคนก้มหัวลงเพื่อลอดผ่านม่านต้นไอวี่ หลังจากผ่านม่าน
ต้นไอวี่มาเรือก็มุ่งตรงไปเรื่อยๆ ผ่านอุโมงค์มืดๆใต้ปราสาทและจบที่อ้าวใต้ดินที่เต็มไปด้วยก้อนหินและกรวดพวกเราเดินทางมาในปราสาทคนคลุมเรือพามาหาผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าประตูห้องโถง คงเป็นศาสตราจารย์มักกอนนากัลไม่ผิดแน่เป็นดังคาดจากนั้นศาสตราจารย์ก็พาปี1เข้าไปด้านในห้องโถงจากที่ด้านในส่งเสียงดังกลับเงียบลงเมื่อพวกเราเข้ามา ทุกคนในนั้นหันมามองพวกเรา ทำเอาฉันเกร็งไปหมด ศาสตราจารย์พามาหยุดที่เก้าอี้ที่มีหมวกเก่าๆอยู่บนนั้น
ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์พูดเกี่ยวกับกฎเล็กน้อย
"เมื่อฉันขานชื่อใครให้ออกมา" ศ.จ มักกอนนากัลพูด
"เจมส์ พอตเตอร์" เขาก้าวออกไปด้านหน้าและนั่งลง
"อื้ม~ดื้อใช่เล่น อารมณ์ร้อน ฉันรู้แล้วว่าเธอควรอยู่บ้านไหน กริฟฟินดอร์!" หมวกคัดสรรตะโกนออกมาทำให้บ้านกริฟฟินดอร์เฮกันเสียงดัง จากนั้นก็ตามด้วยคนอื่น จนมาถึงเชฟ
"เซเวอร์รัส สเนป" ถึงตาเซฟแล้ว เขาเดินออกไป
"มีความทะเยอทะยานสูง อื้ม~ ฉันรู้แล้ว สลิธีริน!" หมวกตะโกนออกมาเขาหันมายิ้มให้พวกฉันก่อนเดินไปที่โต๊ะ
ผ่านไปสักพักก็มาถึงตาของลิลลี่แน่นอนเธอได้อยู่กริฟฟินดอร์ ผ่านไปอีกจนเหลือฉันคนสุดท้าย
"ไคลีย์ เอฟเวนสฺ์ " ฉันถอนหายใจจากที่ตื่นเต้นเป็นเบื่อไปเป็นที่เรียบร้อย ยืนจนปวดขากล้ามขาขึ้นแล้วมั้ง
ฉันเดินขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้ จากนั้น ศ.จ ก็สวมหมวกให้
"ไง ในที่สุดก็ได้เจอกันสักทีนะ นานเชียว" หมวกพูด
"อะไรทำเหมือนกับไปรู้อะไรมาอย่างนั้นเเหละ" ฉันพูดออกไป
"คงใช่ เอาล่ะอยากอยู่บ้านไหน" หมวกถามฉัน
"ปกติคุณก็เลือกให้ทุกคนไม่ใช่หรอ" ฉันถาม
"เธอไม่อยากเลือกเองงั้นเรอะ" มันถามกลับ
เหมือนว่าจะนานไปหน่อยทำให้ทุกคนฮือฮาเสียงดัง จนมันทำให้ฉันเขินขึ้นมา หน้าฉันคงแดงหมดแล้วมั้ง
"ก็ได้ๆ ฉันจะเลือกให้" มันพูด
"โอเค" ฉันตอบกลับ
"กริฟฟินดอร์!" มันตะโกนทำให้บ้านกริฟฟินดอร์ตบมือเสียงดัง ฉันที่กำลังจะลงแต่จู่หมวกก็ตะโกนอีกครั้ง
"ฮัฟเฟิลพัฟ!" ฉันที่ได้ยินก็ตกใจว่าสรุปว่าฉันจะได้อยู่บ้านไหนกันแน่ แต่ไม่ทันหายตกใจมันก็ประกาศอีก
"เรเวนคลอ!" เชี่ยไรเนี่ย! เห้ยจะให้อยู่บ้านไหนกันแน่ มันประกาศชื่อบ้านอีกครั้งจนทำให้ดับเบิ้ลดอร์ลุกขึ้นยืนดูสถานการณ์ คิดว่าจบแต่ไม่จ้ะมันประกาศอีก
"สลิธีริน!" ทุกคนที่ได้ยินก็ตกใจไม่แพ้ฉัน
"ทำไมหมวกถึงขานชื่อบ้านทั้ง4ล่ะ" ใครคนใดคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา
"เอาล่ะใจเย็นๆ ให้ฉันได้พูดกับคุณเอฟเวนส์สักแป๊บ" ดับเบิ้ลดอร์พูดพร้อมเดินมาหาฉันและพาฉันออกมาที่หน้าประตู
"เอาล่ะคุณเอฟเวนส์คุณทำได้ยังไง" ดัมเบิลดอร์ถาม
"ไม่รู้ค่ะ ทีแรกหมวกคัดสรรเป็นคนให้หนูเลือกแต่หนูปฎิเสธไปแล้วแล้วให้หมวกนั้นพูดตามสมควรว่าหนูควรอยู่บ้านไหนแต่จู่ๆมันก็ประกาศชื่อบ้านทั้งหมดเลย" ฉันบอกเขาออกไปตามตรง
"เป็นอย่างนั้นงั้นสิ แต่บ้านที่หมวกประกาศชื่อแรกคือกริฟฟินดอร์งั้นเธอก็อยู่กริฟฟินดอร์ก็แล้วกัน" เขาบอกและพาฉันเข้ามาด้านใน
แป็บเดียวจริงๆฉันคิด
"เราได้บ้านให้คุณเอฟเวนส์แล้วนั้นคือ กริฟฟินดอร์!"
เขาประกาศชื่อบ้านออกมาทำให้คนในบ้านตบมือและเฮ้กันเสียงดังฉันเดินมานั่งฝั่งตรงข้ามลิลลี่ ด้านหลังฉันคือบ้านฮัฟเฟิลฟัพเเละเรเวนคลอส่วนด้านหลังลิลลี่คือสลิธีริน พอฉันนั่งลงคนในบ้านก็ถามว่าทำได้ยังไงตอนคัดสรรฉันได้แต่ตอบว่าไม่รู้และนั่งเงียบๆรอดับเบิ้ลดอร์พูดอีกสักหน่อย พอเขาพูดเสร็จอาหารมากมายก็มาอยู่ตรงหน้า ฉันที่เห็นอย่างนั้นก็ลงมือกินทันที กินไปสักพักเหมือนคนที่นั่งตรงข้างฉันมีอะไรจะพูดด้วยเเต่ไม่พูดสักทีจนฉันอดทนไม่ไหว
"นายมีอะไรรึเปล่า" ฉันถามออกไป
"เปล่านิ" เขาพูดพร้อมสะบัดหน้าหนีไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็น ซีเรียส แบล็คนั้นเอง
"เอ้า มองหน้าฉันเหมือนอยากพูดยังจะมาบอกว่าเปล่าอีก แปลกคน" ฉันพูดออกไป
"ไม่มีอะไรหรอกกินๆไปเถอะเธอนะ" เขาพูด
"จ้า" ฉันตอบเขากลับ สงสัยโดนฉันสวดบนรถไฟจนเข็ดละสิ
ฉันนั่งกินสักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนมองอีกแล้วทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นมาดูคนที่แอบมองก็ทำให้ฉันเห็นว่าคนที่มองคือ
ลูเซียส มัลฟอย
ฉันที่เห็นว่าคนมองคือลูเซียสก็ก็ชะงักไปแป๊บหนึ่งทำไงได้ ตอนอยู่โลกก่อนฉันติ่งผู้ชายที่มีอายุทุกคน จริงๆคือติ่งทุกคนนั่นเเหละ แต่คนนี้มีคู่หมั้นแล้ว
ไม่ได้ๆ ฉันคิดแล้วสะบัดหน้าเรียกสติตัวเอง
ด้านลูเซียสที่มองไคลีย์อยู่
เขาได้รับคำสั่งจากพ่อของเขาให้มาสอดแนมคนที่ชื่อไคลีย์์ เอฟเวนส์ เขาก็สงสัยว่าพ่อจะให้มาดูทำไมแถมบอกให้เขาเอาแหวนนี่ไปให้อีก เขาไม่ได้สนใจอะไรแค่ให้ๆไปก็จบเพราะไม่อยากยุ่งกับพวกเลือดสีโคลนสักเท่าไร จนมาถึงตอนเรียกชื่อคนที่ชื่อไคลีย์ เอฟเวนส์ ทำให้เขาได้เห็นก็ไม่ต่างจากแฝดเท่าไรนอกจากสีผมที่ส้มกว่านิดหน่อย ถ้ามองผ่านๆก็ไม่สังเกตเห็น จนถึงตอนหมวกประกาศชื่อบ้านทำให้เขารู้แล้วว่าเธอต้องมีอะไรสำคัญ พ่อก็คงรู้เช่นกันถึงได้ให้มาสอดแนมเธอแถมยังบังคับให้เขาเอาแหวนนี่ให้เธอใส่ให้ได้
เมื่อไรจะเลิกจ้องว่ะจ้องอยู่ได้ฉันที่หันไปทางโต๊ะ
สลิธีรินทีไรเห็นแต่ลูเซียสจ้องมาที่ฉัน ฉันทำตัวไม่ถูกโว้ยยมันทำให้ฉันอิ่มไม่กล้ากินต่อ(เพราะผู้มอง)
สุดท้ายเขาก็เลิกจ้องเพราะเขาต้องพาเด็กปี1ไปหอสลิธีริน ฝั่งฉันก็เช่นกันพรีเฟ็คพาพวกเราเข้าหอนอน ฉันกับลิลลี่ได้อยู่ห้องเดียวกัน
มาแล้ว ๆ
*ยังไม่แก้คำผิด*
*รอปรับเนื้อเรื่องถ้าไม่สนุก*
ความคิดเห็น