คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คิดชื่อตอนไม่ออก
(Cat’s part)
‘พี่แทค ผมไม่ยอมนะ พี่จะให้ผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาอยู่ร่วมบ้านกับน้องตัวเองสองต่อสองได้ไง’
“บ้านพี่ เงินพี่ เพราะฉะนั้นแกยอมซะ ห้ามขัดขืน...แค่นี้นะ พี่ติดธุระ”ผมกดวางสายทันทีหลังจากที่พูดเสร็จไม่ได้สนใจคนที่คุยด้วยว่าจะหัวเสียแค่ไหน ไอ้เด็กเวร ไอ้เด็กบ้า ทำเสียงอย่างกับผมไปฆ่าพี่ชายมัน (อ้าว ก็กูนี่หว่า...-*-) ก่อนหน้าที่มันจะโทรมา ผมกำลังนวดให้พี่เจย์ ที่รัก(ในอนาคต)ของผมอยู่เลย พี่เจย์ก็กำลังเคลิ้ม หลับตาพริ้ม ไม่ได้ระวังตัว กะว่าจะฉวยโอกาสหอมแก้มพี่เขาสักฟอดสองฟอดซักหน่อย แม่ง...โทรมาขัดจังหวะกูชิบหาย
ไอ้คุณนั่นมันก็เพื่อนผม ไม่ใช่ ‘ผู้ชายที่ไหนไม่รู้’ อย่างที่มันว่าซักหน่อย ทำมาเป็นโวยวาย กลัวอะไรของมัน บ่นว่าอยู่บ้านกับผู้ชายสองต่อสองไม่ดี
แล้วมึง...เป็นผู้หญิงเรอะ ?
“อูยองโทรมาเหรอ”พี่เจย์ถาม
“ครับ โทรมาบ่นเรื่องไอ้คุณ”ตอบรับพร้อมกับลงมือนวดพี่เจย์ต่อ เอาเถอะ ได้จับเนื้อต้องตัวเล็กน้อย ถือเป็นความสุขของผม
“ว้า พี่ก็อยากคุยกับอูยอง ไม่ได้คุยกันตั้งนาน อื้อ จะว่าไปก็อยากคุยกับคุณด้วย ครั้งที่แล้วเจอกันพี่ก็ดันยุ่งๆ…โอ๊ย ไอ้แทค นวดเบาๆ เจ็บ”ผมต้องรีบคลายมือออกจากแขนของพี่เจย์ เหมือนจะออกแรงนวดมากไปหน่อย พี่เจย์หันมาค้อน ทำหน้าไม่พอใจ
แล้วพี่จะพูดถึงไอ้คุณทำไมล่ะครับ พูดถึงอูยองก็ทำหน้าเฉยๆแต่พอพูดถึงไอ้คุณดันตาเป็นประกาย หน้าตาเหมือนย้อนรำลึกความหลังโดยมีแบล็กกราวด์เป็นห้องนั่งเล่นกับตัวประกอบอย่างผม
น่าจับไอ้คุณไปถ่วงน้ำจริงๆ
(Wooyoung’s part)
อ๊ากก ไอ้พี่บ้า ไอ้หน้าแมว ไอ้ฟันยื่น ไอ้...โอ๊ย ทำไมมึงไม่เห็นใจน้องมึงเลยวะ ! ผมอุส่าห์โทรไปอ้อนวอน(?)ขอร้องให้มันจัดการไอ้คนต่างชาติที่มาบุกรุกบ้านผมให้แต่นี่มันกลับวางสายใส่ผมแถมยังอ้างสิทธิ์การเป็นเจ้าของบ้านเต็มที่
บ้านมึง...แต่กูเป็นน้องมึงนะ
แล้วทำมาเป็นพูดเสียงเข้มว่า ‘พี่ติดธุระ’ ใช่ซี่! ธุระสำคัญ จะมีอะไรนอกจากกำลังนัวพี่เจย์อยู่น่ะสิ
ถุ๊ย ! เห็นผู้ชายดีกว่าน้องตัวเองนี่นา
“อูยอง กินข้าวได้แล้วครับ”เดินกลับมาห้องนั่งเล่นก็เจอตัวปัญหาสองคน ไอ้คนเด็กกว่าก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอย่างกับลูกบอลอยู่บนโซฟา ไอ้คนโตกว่าก็จัดแจงอาหารการกินอยู่บนโต๊ะกินข้าว
ดีนะพวกมึงทั้งหลาย มาเหยียบบ้านคนอื่นได้ไม่ถึงวัน ทำตัวอย่างกับอยู่มาสักยี่สิบปี
“เมื่อไหร่คุณจะกลับบ้านตัวเองซักที”ผมถามคนต่างชาติที่วุ่นอยู่กับการจัดโต๊ะ เขาเงยหน้าขึ้นมามองยิ้มให้ผม
ยิ้มเพื่อ...กูกำลังไล่มึงอยู่ ฟังภาษาเกาหลีไม่ออกรึไง
“พี่ชื่อ นิชคุณ เรียกพี่ว่า พี่คุณสิ”ดูเหมือนเขาจะไม่ค่อยสนใจคำถามผมสักเท่าไหร่เพราะพูดคนละเรื่อง = = หรือมันฟังภาษาเกาหลีไม่ออกจริงๆวะ เอ๊ะ...แต่ก็เห็นพูดคล่องนี่
“ผมถามไม่ได้ยินเหรอ เมื่อไหร่คุณจะ...”
“พี่คุณ”เขาขัดเสียงเข้มระหว่างที่ผมกำลังอ้าปากพูด
“- - โอเคๆ เมื่อไหร่พี่คุณจะกลับบ้านซักทีครับ”พยายามเน้นเสียงคำว่าพี่เต็มที นี่กูตามใจมึงอยู่นะ ถึงเรียกเนี่ย เพราะฉะนั้นมึงก็ช่วยตามใจกูโดยการย้ายร่างพร้อมข้าวของออกไปนอกบ้านซะ
อ่า ให้ตายเถอะ ทำไมต้องยิ้มให้หลังจากที่ผมพูดจบด้วยนะ ทำหน้าเฉยๆเหมือนชาวบ้านเขาบ้างก็ได้
“เควิ่น กินข้าว”แทนที่จะตอบคำถามผมแต่เขากลับตะโกนเรียกไอ้เด็กที่นั่งๆนอนๆอยู่หน้าทีวี
เออ ดีนะ สนใจเจ้าของบ้างจัง ชิ
“คร้าบ”ว่าแล้วเควิ่นก็วิ่งดุ๊กมาที่โต๊ะ นั่งลงทันที
“พี่อูยองนั่งสิ กินข้าวกันๆ”ผมล่ะเกลียดความมารยาของเด็กจริงๆ ทำมาเป็นมีมารยาทเรียกคนอื่น น้ำลายตัวเองจะหยดลงจานข้าวอยู่แล้วนั่น เดี๋ยวอาหารที่ไม่น่ากินก็จะยิ่งไม่น่ากินน่ะสิ
“ไม่หิว”ผมพูดเสียงห้วน
จ๊อก
T_T ไอ้ท้องบ้า ไอ้พวกพยาธิในท้อง บางทีก็ช่วยกันรักษาหน้าเจ้าของบ้างก็ได้ เวลาอื่นมีเยอะแยะไปดันมาร้องตอนที่คนเขากำลังหยิ่งในศักดิ์ศรี มันน่าเอาน้ำยาล้างห้องน้ำกรอกปากตัวเองเพื่อให้ไอ้พวกที่อยู่ในท้องตายซะให้สิ้นซาก
“ฮ่าๆ”พี่คุณกับเควิ่นระเบิดเสียงหัวเราะออกมาพร้อมกัน
เฮ้ย ตลกมากรึไง คนเสียฟอร์มเนี่ย น่าขำมากสินะ ลองมาเป็นผมดูมั้ย ? จะได้รู้ว่าอายแค่ไหน เฮอะ ไหนๆก็เสียฟอร์มไปแล้วจะเสียฟอร์มอีกสักเล็กน้อยถึงปานกลางก็ไม่น่าเสียหาย งั้นกินแม่งเลยล่ะกัน จะแย่งกินให้หมดเลย
ไม่ใช่ว่าผมแค่คิดนะครับ ผมกินจริงๆ - -* ผมตักอาหารเข้าปากคำแรก อ่ะ ก็งั้นๆ...งั้นลองอีกคำ โอ๊ะ...ก็....ก็ดีขึ้น ไหนลองอีกคำสิ ! ก็ลองมันจนหมดจานน่ะแหละ เงยหน้าขึ้นมาก็เจอพี่คุณยิ้ม(อีกแล้ว) ยะ...ยิ้มเพื่อ ? ยิ้มอะไรกันนักกันหนา ยิ้มมากๆเดี๋ยวตีนกาก็ขึ้นเหมือนพี่แทคหรอก
“อร่อยมั้ย”พี่คุณถาม
เฮอะ ไม่อร่อยเลยสักนิดแต่คนมันหิวมันเลยกินหมด อย่าคิดจะเอาอาหารมาล่อนะ ยังไงๆเขาก็ต้องไปอยู่ที่อื่น ผมไม่ชอบอยู่ร่วมกับคนแปลกหน้า แค่’สิ่งที่เกลียด’ที่มันนั่งกินอยู่ข้างๆนี่ก็เกินพอแล้ว จำใจรับมา
“ก็ดี...แล้วเมื่อไหร่พี่จะไปซักที”ผมกอดอก จ้องตาเขา ถามเป็นครั้งที่สาม
“พี่อูยองอา ให้พี่คุณอยู่ด้วยสิ”เควิ่นพูดพร้อมกับเขย่าแขนผมจนผมต้องสะบัดออก ไอ้เด็กนี่ ยังจะมีหน้ามาขอร้องแทนคนอื่น ถ้าไม่ติดว่าพี่แชยอนเป็นคนฝาก ผมว่าจะยัดเยียดให้พี่คุณไปซะ ไปอยู่ด้วยกันสองคนเลย เควิ่นเห็นผมจิกตามองจึงรีบลุกออกไปที่อื่น อ้าว ไม่เก็บจานอีก ไอ้นี่นิ ผมเดินตามพี่คุณเข้ามาในครัว พี่ครับ ผมไหว้ล่ะครับ บางทีก็ช่วยฟังที่ผมถามบ้างอะไรบ้างเหอะนะ ขี้เกียจพูดหลายรอบ
อยู่ดีๆพี่คุณก็หันกลับมาอย่างรวดเร็วจนผมตกใจ เขาจับมือผม ยิ้มให้(อีกแล้ว) ยะ...ยิ้มอะไรวะ ถึงจะยิ้มแล้วดูดีกว่าปกติประมาณล้านเท่าก็เถอะแต่ทำไมต้องยิ้มพร่ำเพรื่อด้วยนะ เดี๋ยวผมก็เบี่ยงเบนหมด ใครจะรับผิดชอบ !
“นี่มันก็ดึกมากแล้วนะอูยอง เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ค่อยไปได้มั้ย”เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ
คิดว่า ใช้น้ำเสียงแบบนี้แล้ว...ผมจะใจอ่อนยังงั้นเหรอ
............................................................................................................................................................................................................
ตอบเม้น
staysatit24 ปกติเสียงออกมันไม่ใช่แบบนี้หรอ ฮ่าๆ ๆ
สาระแน ตอนแรกสงสัยว่ากฏเมอร์ฟี่คืออะไร(ง่าว)เลยไป serch หาดู อ๋อ ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง ฮ่าๆ "อะไรถ้ามันมีโอกาสจะเลวร้าย มันก็มักจะมีโอกาสเกิดขึ้นเสมอ" ซวยจริงๆด้งชั้น
yaya เห็นด้วย แต่คิดว่าคนต่างชาติน่าจะดูแลทั้งเด็กและด้งเลยมั้ง -*-
kimaira-fire เทวดา...คิดถึงเอ็มวีของ 8ight(พิมถูกป่าวหว่า) เป็นบุญของเธอจริงๆด้ง
คุณด้งSocute 555 อย่างงั้นด้งก็คงต้องเป็นแม่แล้วล่ะคะ เหลือตำแหน่งเดียว โฮะๆ(มัดมือชก) ขอบคุณที่ชมค่า
lany แต่งเองก็ขัดเอง = = ทำไมด้งที่น่ารักของชั้นถึงกลายเป็นแบบนี้ อ๋อ ด่าไม่ออกเพราะหลักฐานมันฟ้องสินะ ฮ่าๆ
lopassot ด้งมันฮาเรอะ ดูไปแล้วๆขี้บ่นมากกว่าแฮะ
kungnit คนต่างชาตินี้สิ จะทำให้ด้งหลงรักเชียว < - - อ๊ากก เขิน เหมือนชีวิตจริง ฮ่าๆๆ
§l3eSTChESs§ มันดูวุ่นไปมั้ยคะ ทุกอย่างเกิดขึ้นในวันเดียว นี่มันเร็วไปมั้ย
Poky..eie = ] ดีนะที่ชั้นไหวตัวทันวงเล็บไว้หลัง 'ไข่' ไม่งั้นพินาศแน่ = = (แต่ขนาดวงเล็บแล้วก็ยังมิวาย) โฮะๆๆ อยากซวยแบบด้งแฮะ
ปอลอ.เรื่องนั้นขอดองไว้อีกสักระยะ ฮ่าๆ คิดไม่ออก (แนวโน้มเหมือนจะอัพเรื่องนี้บ่อยกว่า)เปิดเทอมก็จะพยายามมาอัพค่ะ(มั้ง) T T
ปาม,, ก็คนเค้ารอบคอบ กลัวโดนทักท้วงเลยต้องวงเล็บ ฮ่าๆ แหม เนียนหอมเควิ่นสินะ -*- เด็กกลัว โฮะๆ ความจริงด้งน่าจะดีใจ ได้ทั้งสามี(หล่อ) ลูก(น่ารัก)ภายในวันเดียว อย่างกับเป็นแพ๊คเกจแน่ะ คุ้มแสนคุ้ม ชอบคาแรกเตอร์ด้งขี้บ่นสินะ
ปอลอ.ปอลอ.2 กดดันมากกก = = อย่าเชื่อใจกันเล ย ยย
ความคิดเห็น