ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : ออด. มันก็แค่ออด - -
Chapter 1 : �ออด. มันก็แค่ออด - -
กิ๊งงงง ก่องงงง~ กิ๊งงงง ก่องงงง~ กิ๊งก่องงงง~
�
�
Heechul
�
เสียงออดหน้าบ้านของพวกผม ซูเปอร์ จูเนียร์ ดังขึ้น
�
โธ่! ไอ้หอยหลอด กดออดอยู่ได้ น่ารำคาญชิบ = =
�
ผมก็กะว่าจะไปเปิดประตูให้นะ
แต่พอดีผมไม่ว่าง! กำลังนอนอยู่!
�
\"ไอ่ชินด๊งงงงงง! แกไปเปิดประตูสิ แกก็รู้ว่าถ้ามืออันบอบบางของฉันด้านขึ้นมาฉันจะโดดบันไดตาย!\"”
�
ผมสั่งให้ไอ่อ้วนชินดงไปเปิดประตู�
�
�
เอ๋
วันนี้ผมมีนัดกับใครไว้นะ?
�
ใคร?
�
�
�
อ๋อ !
วันนี้ไอ้พวก ดงบังชินกิ จะมาปาร์ตี้กับพวกผม เอสเจล่ะ
ดงบังชินกิเห็นเงียบๆเนี่ย เก็บกดไม่ใช่น้อยนะ
ดงบังชินกิเห็นหล่อๆอย่าคิดว่ามันจะกดส้วม
ดงบังชินกิเห็นรวยๆที่จริงมันโคตรจะเค็ม
ดงบังชินกิเห็นเรียบร้อยที่จริงมันแสนจะโปรดปรานเกมส์ป๊อกเด้งของผม���
มีอะไรที่ผมคิดออกอีกนะ..
�
ไม่มีแล้วครับ! - - ผมอธิบายไม่ถูก
มันเป็นศิลปะที่ไม่มีใครคาดเดาได้ ขนาดตัวผมยังไม่รู้เล้ย
�
ผมตื่นจากภวังค์ความคิดของตัวเอง หันไปดูรอบข้างตัวผม
แล้วผมก็พบไอ่ชินดงยืนอยู่ตรงหน้าผม
\"แล้วทำไมแกไม่ไปซักทีห๊ะ!?\"
�
“
\"จะให้ผมไปได้ยังไง เมื่อพี่จิกหัวผมอยู่ TT\"”
\"จะให้ผมไปได้ยังไง เมื่อพี่จิกหัวผมอยู่ TT\"”
ผมดูที่มือทั้งสองข้างของผม แล้วผมก็พบว่า มือผมจิกหัวชินดงอยู่ =[]=
�
\"ตะกี้อ่ะ พี่เป็นบ้าอะไร เอาแต่ทำหน้าเบี้ยวเป็นสปาเก็ตตี้อยู่ได้ TT หึ! พูดแล้วหิว -..-�แล้วยังมาจิกหัวทรงแอปเปิ้ลของผมอีก โอ้ย! ยิ่งพูดยิ่งหิวโว้ยยยยย!\"“ มันพูดพร้อมกับกลืนน้ำลายไปด้วย แล้วมันจะพูดถึงของกินให้หิวทำไมวะ - -+
“
\"เออ ช่างมันเถอะ จะไปได้รึยัง?\"” ผมถามตัดอารมณ์มันไป จะได้ไม่ต้องหิว
\"เออ ช่างมันเถอะ จะไปได้รึยัง?\"” ผมถามตัดอารมณ์มันไป จะได้ไม่ต้องหิว
�
\"ไม่! ถ้าพี่ไม่ไปด้วยผมก็ไม่ไป!\"”ว่าแล้วมันก็สะอึกสะอื้น = =
�
\"เสียใจเหอะ คนอย่างคิมฮีชอล เคยยอมใครมั้ยห๊ะ! ไม่มี!~
�
ตะ..แต่ว่าตอนนี้.. อะ.. เออ! ฉันไปก็ได้เว้ย!\"
�
พอพูดจบผมกับไอ้ลูกชิ้นก็วิ่งไปที่ประตูหน้าบ้าน
�
ผมปลดล็อกกลอนประตูออก แล้วก็เปิดประตู เพื่อดูว่าใครมา
�
เอ่อ.. ผมคิดว่าน่าจะเป็นพวกดงบังนะ
�
แต่ผมพบชายชุดดำ กระโปรงยาวคลุมเข่า ยืนอยู่หน้าบ้าน!
�
หรือว่าพวกดงบังมันจะแกล้งผม!?
หรือว่าไอ้บ้านี่มันจะเป็นพวกโรคจิต O_O
�
โว๊ะ! ผมไม่อยากจะคิด!
�
ตอนนี้ผมโคตรจะกลัวมันเลย ไอ่ชินดงก็ไม่คิดจะช่วยอะไรผมเล้ย เอาแต่ยืนแขม่วพุงหลับตาโชว์ตีนกาอยู่นั่นแหละ
= = (ไรเตอร์ : ได้ข่าวว่าเจ๊ก็มีนะ - -)
�
แล้วไอ้ชุดดำนั่นก็พูดออกมาว่า
.
�
.
�
\"สูบส้วมมั้ยคร๊าบบบบบบบบบ!\"
�
= =
�
\"ไม่สูบโว้ย! ส้วมบ้านชั้นได้รับมาตรฐานจากสมาคมแม่บ้านซูจูแห่งชาติเชียวนะ!!!! =0=\"”
�
แล้วผมก็ปิดประตูดัง ปึ้งงง! พร้อมตบหัวไอ่ชิ้นให้เลิกทำท่าทุเรศนี่ซักที !
�
\"โอ๊ย! ผมเจ็บนะพี่\"” แล้วมันก็วิ่งเข้าไปในบ้าน
�
เหอะ! ตอนนี้ผมหมดอารมณ์แล้ว ขี้เกียจแล้ว ผมง่วง
ผมอยากนอน และผมกำลังจะไปนอน ลั้ลลา~ ^^
�
( เอ่อ..ไรเตอร์อย่าลืมจ่ายตังค์ฉันด้วยนะ! มันเสียเวลาที่ฉันต้องมาด่าคนอื่นแบบนี้ ปกติฉันไม่เค้ย~ ไม่เคยด่าใครให้เสียหายเลยซักนิด )
�
�
Shindong
�
อันยองฮาเซโย~ ผมชินดงฮี ผอม(?)ที่สุดในวงซูเปอร์ จูเนียร์ครับ^^
�
ตะกี้ทุกคนคงเห็นว่าผมกำลังถูกกลั่นแกล้งใช่มั้ยครับ?
�
ชีวิตผมนี่มันช่างน่าสงสารจริงๆ YY
�
หิวแทบขาดใจ แต่กลับถูกผลักไสไล่ส่งมา..
ตะกี้ผมคิดว่าตัวเองจะได้ทิปจากเจ๊ฮีนิมซะอีก..
ที่ไหนได้ เจ๊ไม่ให้ผมซักบาท แถมยังเฉดหัวผมมาอีกตะหาก
�
ถุยชีวิตสิครับ !
�
ตอนนี้เจ๊นิมหลับไปแล้วครับ หลับตรงไหนไม่หลับ
มาหลับตรงหน้าห้องน้ำ = =
เจ๊แกเคยบอกว่า กลิ่นของห้องน้ำ มันเหมือนตอนที่เจ๊กำลังฝึกร้องเพลง โนบอดี้ ของวันเดอร์ เกิร์ลส �เจ๊แกเลยชอบ - -
�
แปลกคนดีครับ !
�
ผมกำลังเดินไปที่ห้องครัวเพื่อหาของกิน )^^(
ปรากฏว่า “ไม่มีอะไรที่กินได้ซักอย่าง”
แต่เดี๋ยวก่อน!
ผมสังเกตไปทั่วห้องครัวอีกครั้ง
แล้วผมก็พบกับ..ขนมปังอยู่ถุงนึง!!!!!!!!!
โอ้วว ในที่สุดคนดีอย่างผมก็ต้องได้ดีอยู่วันยังค่ำ!
ฮ่าๆๆ ๆ�
------------------------------------------------------------------------------
ในที่สุดก็ลงจนได้ ! หลังจากที่เก็บค้างไว้ในคอมเน่าๆมานาน.
ความอายมันได้สิ้นสุดลงซะที ^��������� . .�������� ^
ขอบคุณคนอ่านที่หลงเข้ามา��
>ตอนนี้ไรท์เตอร์อยากจะบอกว่า
\"คอมเม้นท์ของคุณคือทั้งหมดที่ไรท์เตอร์ต้องการ ♥ \"
------------------------------------------------------------------------------
ในที่สุดก็ลงจนได้ ! หลังจากที่เก็บค้างไว้ในคอมเน่าๆมานาน.
ความอายมันได้สิ้นสุดลงซะที ^��������� . .�������� ^
ขอบคุณคนอ่านที่หลงเข้ามา��
>ตอนนี้ไรท์เตอร์อยากจะบอกว่า
\"คอมเม้นท์ของคุณคือทั้งหมดที่ไรท์เตอร์ต้องการ ♥ \"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น