จอมโจรKID(โคนัน)

เนื้อเรื่อง

ไคโตะ…ลูกรัก
       
        สมัยที่พ่อยังอยู่ พ่อมีเรื่องบางเรื่องที่อยากบอกให้ลูกรู้ เรื่องที่สมควรเก็บเป็นความลับไว้ตลอดกาล แต่ความลับไม่มีในโลก ความลับที่เก็บซ่อนไว้ ล้วนต้องมีวันเปิดเผยเข้าสักวัน แต่ว่า...พอจะพูดเรื่องนี้กับลูกทีไรรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอทำให้พูดไม่ออก…..ทุกครั้งไป…

พ่อเคยปรารถนาอยากให้ลูกได้รู้ถึงความลับของพ่อ
แต่พอเห็นดวงตาสีฟ้าครามของลูก
…ดวงตาที่งดงามยิ่งกว่าอัญมณีนับล้านที่เคยพานพบ…
…แววตาที่ใสซื่อบริสุทธิ์ยิ่งกว่าแสงสว่างของดวงจันทร์…
….และรอยยิ้มที่ปราศจากมลทินใดๆ…
…ล้วนทำให้รู้สึกอยากปกป้อง…

        มันทำให้พ่อเปลี่ยนใจที่จะบอกความลับนี้กับลูก…และทำให้พ่อเลือกที่จะดำรงความลับนี้ไว้ในใจพ่อแต่เพียงผู้เดียว

…อยากปกป้องแววตาและรอยยิ้มของลูกให้คงอยู่แบบนี้ตลอดไป…

        ตอนนี้พ่อคอยเฝ้ามองลูกอยู่บนฟากฟ้า และนึกว่าลูกเป็นยังไงบ้างหลังจากที่พ่อจากไป…
ไม่ใช่มีแต่ลูกเท่านั้นที่เศร้าเสียใจกับการจากไปของพ่อ แม่ของลูกก็เศร้าเสียใจไม่แพ้กัน หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ

…เพื่อทำให้แม่เค้าร่าเริง ลูกจึงเริ่มยิ้มและเริ่มหัวเราะเหมือนเมื่อก่อน…
แต่แววตาของลูกก็ไม่เหมือนสมัยก่อน…
รอยยิ้มของลูก…
ถึงแม้จะบ่งบอกถึงความสนุกสนานและเสียงหัวเราะ
แต่ส่วนลึกๆนั้นก็แฝงไว้ด้วยความเศร้า
…พ่อทำให้แววตาของลูกไม่สดใสร่าเริงเหมือนแต่ก่อน…
…พ่อทำให้รอยยิ้มของลูกต้องมัวหมองไปด้วยความเศร้า…
…พ่อเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้..พ่อขอโทษ…
………………

        ตอนที่พ่อจากไป ความลับอันนี้ก็น่าจะจากไปพร้อมกับพ่อด้วย แต่ว่า…ความลับนี้ยังคงอยู่ เพียงแค่หลับไปจนกว่าจะมีคนมาปลุกมันให้ตื่นขึ้นก็เท่านั้นเอง ถ้าเป็นไปได้อยากให้มันเป็นความลับแบบนี้ตลอดไป การที่ลูกไปพบกับห้องนั้น อาจเป็นเรื่องบังเอิญ ถ้าเป็นไปได้อยากให้ลูกไม่ต้องรับรู้อะไรทั้งนั้น...

"แต่การที่ลูกเลือกเป็นจอมโจรKID อาจเป็นชะตาลิขิต"

และบางที พ่ออาจเป็นคนลิขิตชะตานั้นให้แก่ลูกก็เป็นได้ เรื่องที่ลูกเลือกจะเป็นจอมโจรKID พ่อไม่โทษใครทั้งนั้น พ่อไม่โทษลูกที่เข้าไปในห้องลับ พ่อไม่โทษจิอิที่เผลอพูดเรื่องของพ่อให้ลูกฟัง พ่อไม่โทษเจ้าฆาตกรที่มันฆ่าพ่อ ทั้งๆที่มันเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ลูกเลือกเดินบนเส้นทางนี้…เพื่อแก้แค้นให้พ่อ…

…แต่พ่อโทษตัวของพ่อเอง…

…ยกโทษให้พ่อด้วยนะ ไคโตะ…

        ถึงพ่อเลือกที่จะปิดความลับเรื่องนี้ไว้ เพราะไม่อยากให้ลูกสืบทอดสิ่งที่พ่อเป็น งานที่เสี่ยงอันตราย พ่อไม่อยากให้ลูกเป็นอย่างพ่อ

แต่ว่า...

บางที…

ในใจลึกๆของพ่อ...

พ่ออาจจะอยากให้ลูกสานต่อเวทย์มนตร์ของพ่อก็เป็นได้…

         แต่ไคโตะ…ลูกต้องรู้ไว้อย่างหนึ่ง การที่พ่อสอนมายากลให้กับลูก ไม่ได้หมายความว่าพ่อสอนให้เพราะอยากให้ลูกเป็นนักมายากลหรือว่าจอมโจรKID แต่ที่สอนให้ เพราะลูกเป็นลูกของพ่อ ลูกชายที่พ่อรักยิ่งกว่าเหนือสิ่งอื่นใด พ่อจึงอยากถ่ายทอดความรู้ทั้งหมดของพ่อให้แก่ลูก

ส่วนเรื่องที่ลูกจะเป็นนักมายากลหรือว่าจอมโจรKID…

…นั่นเป็นเรื่องที่ลูกต้องเลือกด้วยตัวของลูกเอง…

…แต่ไม่ว่าลูกจะเลือกทางไหน…

…ลูกก็ยังเป็น…

...ลูกชายที่พ่อรักยิ่งเหนือสิ่งอื่นใด…

…ตลอดกาล....

***************************************************
ช่วยลงความคิดเห็นเยอะๆ จะได้มีกำลังใจเยอะๆค่ะ เผื่อไปเจอจะได้เอามาลงให้อีก
อันนี้ไปอ่านเจอมา เห็นเพราะดี(หายากด้วยเพราะไม่ค่อยมีคนเขียนถึงพ่อจอมโจรคิด)เลยเอามาให้อ่านค่ะ
ต้องขอบคุณผู้แต่งเป็นอย่างสูงค่ะ ที่ยังไม่ลืมคุโรบะ ไคโตะของเรา^^