คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เข้าวัง
าเรียวยาวอร่าบาำลั้าวเินอย่าเป็นัหวะไม่้าไม่เร็วนเินไป ฟาน่าที่มีสีหน้าไม่ยินียินร้าย
หาแ่ในใอเธอนั้นำลัเ็มไป้วยวามื่นเ้นที่ะไ้พบหน้าายที่อยู่ในวามทรำั้แ่วัยเ็นโ
ายนที่ทำให้เธอไม่เยที่ะเหลียวมอใรอี เธอิ่อนะถอนหายใเล็น้อยะที่มาหยุยืนอยู่หน้าประูทาเ้าพระราวั
ึ่ทั้เธอและเฟเร่ปลอมัวเป็นนาำนัลนใหม่ออ์หิเนิส
“ พวนามาับ้า ”
อ์หิเนิสรัสบอับทหารยามพร้อมับส่ป้ายประำอ์ให้ับทหารยามไู้ ่อนะไ้รับารถวายวามเารพามานันรที่ไ้
“ ฟู่ ! ว่าะผ่าน่านนายทวารมาไ้ ้านึว่าพวเราะไม่รอะแล้วสิ ” เฟเร่เอ่ยึ้นอย่าอารม์ี
่อนะมีอ์หิเนิสเป็นลูู่ที่ีสนับสนุนาิผู้พี่อพระอ์
“
ไปพัที่ำหนัอ้า่อนเถิเ้า่ะ
แล้ว้าะพาท่านพี่ฟาน่าไปพบับเส็พี่อเมนเทป ” อ์หิเนิสเอ่ยรัส
่อนะเส็ำเนินนำหน้าพี่สาวทั้สออพระอ์ไปอย่าไม่รีบร้อน
เพราะพระอ์้อารให้ทั้สอไ้ึมับับภาพบรรยาาศ่า ๆ
โยรอบพระราวั
“ ลับมาแล้วหรือเนิส
”
เสียเรียาอี้านหนึ่อทาเินทำให้บวนออ์หิเนิสและพี่สาวอพระอ์้อหยุล
่อนที่พระอ์ะหันพระพั์ไปและพบว่าเป็นพระเษาอ์รอ เ้าายเปโมเสส ที่ำลัำเนินมาทาพระอ์
“
เพะน้อลับมาแล้ว
แล้วเส็พี่เปโมเสสำลัะเส็ไปที่ใหรือเพะ ”
อ์หิเนิสรัสอบำถามพระเษาอพระอ์ ส่วนเฟเร่นั้นไ้แ่้มหน้าถวายวามเารพามแบบบับอนาำนัลไ้อย่าแนบเนียน รวมทั้ฟาน่า้วยเ่นัน
แววาอเฟเร่นั้นายแววยินีอย่าปิเอาไว้ไม่มินฟาน่าสัเเห็นไ้ไม่ยา
“
พี่ำลัะไปเ้าเฝ้าเส็พี่อเมนเทป
หมอหลวให้นมาบอว่าเส็พี่รู้สึพระอ์แล้ว แล้วนี่นาำนัลนใหม่อเ้าหรือน้อหิ ”
เ้าายเปโมเสสรัสบอพร้อมับถามอีฝ่าย
พร้อมับสำรวหิสาวสอนที่ไ้ื่อว่าเป็นนาำนัลนใหม่อพระนิษาอพระอ์
“
เส็พี่อเมนเทปทรรู้สึพระอ์แล้วหรือเพะ
เ่นนั้นน้ออามเส็ไป้วยนะเพะ ” อ์หิเนิสที่ทรีพระทัยรัสออนุาอีฝ่ายอย่าเป็นมารยาท
่อนะหันไปเรียพี่สาวทั้สออพระอ์ให้ามเส็ไป้วยัน
ฟาน่าที่ีในแทบะเ็บอาารเอาไว้ไม่มิไ้แ่เอามือุมหน้าอสัมผัสับัหวะารเ้นอหัวใที่แทบะระอนออมาาอเพราะวามื่นเ้นระนีใ
“ อ์ฟาโรห์เพะ พระอ์ทรฟื้นแล้ว หม่อมันเป็นห่วพระอ์มาเหลือเินเพะ ”
เสียหิสาวรูปร่าอวบอั๋นพูึ้นะที่ฟาน่าำลั้าวาเ้าไปในห้อบรรทมพอี
พร้อมับร่าอวบอันั้นโถมร่าายให้แนบิับอีฝ่ายที่นอนอยู่บนเียมาึ้นอย่ามีริหิ
ฟาน่าที่เินเ้ามาทันเห็นภาพนั้นพอีะัา้าวเิน
รู้สึเหมือนร่าายที่หนัอึ้วามรู้สึีใ ผิหวั
เสียใผสมปนเปันไปหมับภาพที่ไ้เห็นรหน้า
“
พระสนมเอทรเป็นห่วฝ่าบาทมาเหลือเินเพะ
พระนาไม่ยอมเสวย
ทั้ยัไม่ยอมบรรทม้วยเพะ ทรเฝ้าพระอ์อยู่้าพระแท่นลอ
”
นาำนัลนสนิทอผู้ที่ไ้ื่อว่าเป็นพระสนมเอเอ่ยึ้น
่อนที่เ้านายสาวอนาะลอบยิ้มให้อย่าพึพอใ
“
อบใเ้ามานะเฮเสน่า
พวเ้าทุนไปพัผ่อนเถิ ”
ฟาโรห์อเมนเทปรัสบอแ่้าราบริพานที่มาเ้าเฝ้า ส่วนพระสนมเอเฮเสน่าที่ยันั่ยิ้มอยู่้าพระแท่นบรรทมอพระสวามีอพระนาเอ
“
เ้า็้วยเฮเสน่า ส่วนเ้า . . .
เปโมเสสอยู่รอ่อน ”
ฟาโรห์อเมนเทปเอ่ยรัสไล่พระสนมเออพระอ์้วยน้ำเสียราบเรียบไม่แสพระอารม์ยินียินร้ายใ
ๆ
“
เ่นนั้นหม่อมันทูลลานะเพะฝ่าบาท ”
พระสนมเอเฮเสน่ารัสบอพระสวามีอพระอ์อย่าไม่สบอารม์เล็น้อย ่อนะย่อายถวายวามเารพแล้วำเนินออไป
“
เ่นนั้นหม่อมันทูลลาเพะเส็พี่
อให้พระวรายแ็แรในเร็ววันนะเพะ ”
อ์หิเนิสรัสบอับพระเษาอพระอ์้วยรอยยิ้มยินี ่อนะย่อายถวายพระพราม้วยเฟเร่ที่ไ้สิรีบสะิให้ฟาน่าทำาม
่อนที่ทั้สอะหมุนัว้าวเินามาิผู้น้ออพวเธอออไปอย่ารวเร็วนเป็นที่ผิสัเอทั้อ์ฟาโรห์และเ้าายเปโมเสส
“ เี๋ยว ! . .
. ”
เสียเรียแฝไป้วยอำนาัึ้น
่อนที่ทั้สามะหยุฝีเท้าที่ำลัะ้าวออาห้อบรรทมไป
ฟาน่าที่ไ้ยินเสียทรอำนาอันุ้นเยแอบทำน่าเมื่อย่อนะ่อย ๆ
ผินร่าลับมา้า ๆ
พร้อมับ้อมศีรษะล่ำามแบบบับท่าทาอนาำนัลในวัหลวที่เธอไ้เห็นมา
“
เพะเส็พี่อเมนเทป
มีสิ่ใให้น้อรับใ้หรือไม่เพะ ”
อ์หิเนิสรัส้วยสุรเสียร่าเริามแบบบับ่อนะยยิ้มให้ผู้เป็นพระเษาอพระอ์อย่ายินี
“ พวนา ? ”
ฟาโรห์อเมนเทปรัสเสียเรียบอย่าไม่แสอารม์ใ ๆ
หาแ่เลิพระนเป็นเิถามอีฝ่าย
“
นาำนัลนใหม่ที่ท่านยายฝาฝัมาเพะ
มีอันใหรือไม่เพะเส็พี่ ”
อ์หิเนิสรัสอบ
แ่่อนที่อ์ฟาโรห์ะไ้รัสถามอะไร่อ
สรีสูศัิ์ที่แม้ะอยู่ในวัยลานแล้วแ่็ยัสามารถมอเห็นวามามในวัยสาวเอาไว้ไ้อย่าน่าเหลือเื่อรีบสาวพระบาทำเนินเ้ามาภายในห้อบรรทมอย่ารีบร้อน
“ ถวายพระพรเพะเส็ป้า เส็แม่
”
อ์หิเนิสย่อายลทำวามเารพผู้สูศัิ์ว่าที่ำลัำเนินไปนั่ที่้าแท่นบรรทมอพระโอรสอพระนาเอ
พร้อมับอีพระสนมเอพระมาราออ์หิเนิสที่ยืนอยู่้า ๆ วรอ์บานั้น
“
ฟาโรห์ทรเป็นเ่นไรบ้าลู หมอหลวมาูอาารแล้วหรือยั
”
เส็ป้าออ์หิเนิส
หรืออีอ์ราินีพระมาราออ์ฟาโรห์อเมนเทปรัสถามพระราโอรสอพระอ์เอ้วยน้ำเสียทอประายอบอุ่น้วยวามเป็นห่ว
“
ลู้อพระราทานอภัยที่ทำให้เส็แม่ทรเป็นห่ว
หมอหลวไ้มาูอาารแล้วพะย่ะ่ะ
นอนพัอีสัวัน็สามารถลับไปทำาน่อไ้ อย่าไ้ทรัวลเลยพะย่ะ่ะ ”
ฟาโรห์อเมนเทปรัสบอับพระมาราอพระอ์พร้อมุมพระหั์อีฝ่ายเอาไว้อย่าปลอบโยน
“
เ่นนั้นแม่็ลายัวล แล้วนั้นพวนา .
. . ”
สายพระเนรออีอ์ราินีระทบเ้าับร่าบาทั้สออฟาน่าและเฟเร่พอี
ึไ้เอ่ยรัสึ้นราวับอวามเห็นาร่าบาอีนที่ประทับยืน้าพระอ์
“
นาำนัลนใหม่ที่หม่อมันเล่าถวายให้ฟัเพะ ”
อีพระสนมเอเอเนสรัสบอผู้สูศัิ์ว่าที่ทราบวามนัยที่พระนา้อารเอ่ยบอ
“ เ่นนั้นหรือ เ้า . . .
ใ่เ้านั่นแหละเินเ้ามาหา้าหน่อยสิ ”
อ์ราินีทรรัสเรียให้ฟาน่าเินเ้าไปหาพระอ์
สายพระเนรที่ทอมอมาที่เธอราวับรู้ว่าเธอือใรนั้น ทำให้หิสาวอที่ะรู้สึร้อน ๆ หนาว ๆ ไม่ไ้
“ ถวายพระพรเพะอ์ราินี ” ฟาน่าเอ่ยพร้อมับย่อายถวายวามเารพ
“ ลุึ้นเถิ ไม่้อมาพิธี เ้าื่อระไรรึ? ”
อ์ราินีรัสถามหิสาวทั้ที่ทรรู้แ่พระทัยว่านาือผู้ใ
หาแ่เหมือน้อารแล้เ็อย่าอ์ฟาโรห์ที่ใร่รู้และฟาน่าที่แอบปลอมัวเ้ามา
“ เอ่อ . . .
ทูลอ์ราินีหม่อมันื่อ ยูิเพะ ” เธอัสินใเอ่ยื่อริาโลที่ามา
่อนะแอบเห็นรอยยิ้มสรวลาหิสูศัิ์รหน้า
“ ยูิรึ
เ่นนั้นแล้ว่อไปนี้้าอสั่ให้เ้าูแลอ์ฟาโรห์เป็นนาำนัลประำพระอ์็แล้วันนะ
”
อ์ราินีรัสสั่โยไม่ถามวามเห็นผู้ใ
แม้แ่อ์ฟาโรห์เอ็ามยัไม่มีสิทธิ์โ้แย้พระมารา
เพราะเพียแ่พระอ์ำลัะแ้มพระโอษ์เอ่ยปิเสธ็ไ้รับสายาุ ๆ
าผู้ที่ไ้ื่อว่าเป็นพระมาราส่มาให้
ทำให้อ์ฟาโรห์ำ้อปิพระโอษ์มิเอื้อนเอ่ยสิ่ใออมาอี
“ เอ่อ . . . พะ พะ
เพะ ”
ฟาน่ารับำอย่าเสียไม่ไ้ ่อนะรู้สึเหมือนหัวใวน้อยอเธอะหลุออมาาอทันทีที่หันไปสบาับนร่าสูอีนที่เอาแ่นั่้อเธออยู่บนแท่นบรรทมนั้น
“ เอาละ เ่นนั้นแม่็อัวลับ่อน็แล้วนะ อ์ฟาโรห์็ทรูแลพระวราย้วย แล้วแม่ะมาเยี่ยมใหม่ ” อ์ราินีรัสึ้นพร้อมับลุึ้นยืนโยมีท่านป้าเอเนส อฟาน่าอยประอให้ลุและเินาไป
่อนที่อ์หิเนิสะอพระอ์ลับไปที่พระำหนัพร้อมับเฟเร่ ส่วนเ้าายเปโมเสส็ทูลลาอไปสะสาานราารที่้าอยู่
อนนี้ภายในห้อบรรทมนั้นึเหลือแ่เพียอ์ฟาโรห์ที่เอาแ่้อมอเธอไม่วาา
และเธอที่พยายามทำัวลีบแทบะสิเ้าไปอยู่ในผนัับรูปวาให้รู้แล้วรู้รอไป
“
ไม่ทราบว่าอ์ฟาโรห์ประส์สิ่ใหรือไม่เพะ
หม่อมันะไปนำมาทูลถวายให้ ”
ฟาน่าลั้นใถามอีฝ่ายออไปพร้อม้มหน้าไม่สบา ่อนสายาอเธอเอนั้นะเหลือบไปเห็นแหวนที่เธอใส่ินิ้วเป็นประำ
ทำให้วหน้าามอเธอายแววระหนแ่เพียรู่
่อนะรีบเ็บอาารพร้อมับมืออี้าที่นำมาุมไว้ไม่ให้อีฝ่ายเห็นแหวนอเธอ หรือว่าเาะเห็นแล้ว และำเธอไ้
ฟาน่าิอย่าใเ้น
“ ้าหิวแล้ว ”
ร่าสูออ์ฟาโรห์รัสเสียเรียบอย่าไม่ใส่พระทัยในท่าทีออีฝ่าย
ไม่ใ่ว่าพระอ์ไม่สัเเห็นแววาื่นระหนออีฝ่าย
เพียแ่พระอ์ยัไม่แน่พระทัยนัว่านาะใ่นที่พระอ์ิหรือไม่
“ เพะหม่อมันะไปเรียมอาหารมานำถวายให้ รอสัรู่เพะ ” ฟาน่าที่โนับฝันลาวัน้วยหลิว่าอีฝ่ายะำเธอไ้เอ่ย้วยน้ำเสียล้ายะหุหิ เหมือนไม่พอใอยู่หลายส่วน เธอรีบรับำอีฝ่าย่อนะรีบเินออาห้อบรรทมไปเพื่อเรียมอาหารให้ับร่าสูที่นอนเอนพิบนแท่นบรรทมอย่าสบายอารม์ไม่เหมือนนป่วยสันิ
-------------------------------
มีใริถึไรบ้ามั้ยน้าาา อนใหม่มาแล้วนะะ
หวัว่ารีที่รออ่านะไม่ผิหวัันนะะ ^ ^
ความคิดเห็น