Five in blank

        "ผมไปโรงเรียนแล้วนะครับแม่"
        เด็กหนุ่มวัย 17 ปีหยิบกระเป๋าใบใหญ่ขึ้นสะพายหลังก่อนเดินออกจากบ้านด้วยหน้าตาสดใสเขาชื่อว่า "แจ" เป็นเด็กหนุ่มที่มีหน้าตาดี ผิวขาว ออกไปทางน่ารักและสวยมากกว่าที่จะหล่อเพราะใบหน้าของเขานั้นหวานคล้ายเด็กผู้หญิง บ่อยครั้งที่มีเด็กผู้ชายคนอื่นเข้ามาขอเบอร์เขาเพราะคิดว่าเป็นเด็กผู้หญิง 
        แจ เดินไปโรงเรียนตามปกติแต่แล้วเขาก็หยุดเดินเพราะเขาสังเกตุเห็นกลุ่มคนจำนานไม่น้อยกว่า 30 คนกำลังมุงดูอะไรบางอย่างอยู่ ความสงสัยทำให้เขาเดินเข้าไปดู สิ่งที่เขาเห็นคือ เด็กหนุ่มอายุประมาณ 17-18 ปี กำลังโชว์ลีลาการเต้นขั้นเทพ พร้อมกับมีหมวกใบหนึ่งวางอยู่ซึ่งหมวกใบนั้นเต็มไปด้วยเงินทั้งเหรียญ 10 ใบ 20 และใบ 100 อยู่เยอะพอสมควร แจ ยืนดูอยู่นานเพราะทึ่งในท่วงท่าลีลาของชายหนุ่มคนนั้น จนกระทั้ง 10นาที ผ่านไปเขาเพิ่งนึกได้ว่าตัวเองนั้นสายแล้วจึงล้วงใบ 20 ใส่หมวกและรีบวิ่งไปโรงเรียน
       ในการเรียนช่วงเช้า เจ ได้แต่นึกถึงการเต้นของผู้ชายคนนั้นเพราะ เจ นั้นมีความฝันอยากจะเป็นศิลปิน และเสียงของ เจ นั้นก็ดีเสียด้วยเป็นเสียงที่ทรงพลังและนุ่มนวล แต่ติดตรงที่เขานั้นเต้นไม่เอาไหนเสียเลย เจ เป็นสมาชิกวงคอรัสของโรงเรียน เขามักได้รับคนชมจากครูและสมาชิดคนอื่นๆอยู่เสมอเพราะเทคนิคการร้องและเสียงของเขานั้นไพเราะเหลือเกิน
       เย็นวันนั้น แจ กลับบ้านดึกกว่าปกติเพราะต้องอยู่ซ้อมวงคอรัสเพื่อร้องในงานโรงเรียนที่จะจัดขึ้นเร็วๆนี้ เขาเดินทางกลับบ้านด้วยความเหนื่อยล้า แต่เขาก็หยุดเดินและมองไปที่ชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังนั่งดื่มเบียร์อยู่ที่ม้านั่งในสวนสาธารณะเขาพยายามนึกว่าเคยเจอกับคนๆนี้ที่ไหน เขานึกอยู่นานจึงจำได้ว่าคนๆนี้เป็นคนที่เต้นเปิดหมวกที่เขาเห็นเมื่อตอนเช้า ด้วยความสงสัยปนอยากทำความรู้จัก แจ จึกเดินตรงเข้าไปหาชายหนุ่มคนนั้น
       "เอ่อ...สวัสดีครับ ผมได้ดูคุณเต้นด้วยนะ เมื่อเช้านี้น่ะ มันเป็นการเต้นที่สุดยอดมากเลย" แจ กล่าวทัก พร้อมนั่งลงข้างๆเขา
       "อ๋อ ขอบใจนะ" หนุ่มนักเต้นกล่าวตอบสั้นๆ
        เขาเป็นคนที่ผิวคล่ำนิดๆ หน้าตาคมเข้ม น่าจะสูงประมาณ 180 ผมสั้น ดูเป็นผู้ชายที่หล่อเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
       "คือ...ผมชื่อเจนะครับ อายุ17 เรียนอยู่โรงเรียนใกล้นี้ล่ะครับ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรหรอ ??" แจถาม
       "ฉันชื่อ ยุน อายุ 18 ปี" หนุ่มนักเต้นตอบสั้นได้ใจความ พร้อมกับยกเบียร์เข้าปากอีกครึ่งขวด
       "แล้วพี่ยุนเรียนที่ไหนอ่ะครับ ??"
       "ฉันไม่ได้เรียนหรอก อันที่จริงฉั้นเป็นคนบ้านนอก ที่เข้ามาในเมืองหลวงนี้ก็เพื่อมาหางานทำ แต่หาอยู่นานก็หาไม่ได้ ก็อย่างว่าแหละฉั้นน่ะ จบแค่ ม.3 ความรู้ความสามารถก็ไม่มี จะมีก็แต่เต้นเป็นอย่างเดียวนี้แหละมั้ง ฉันเลยต้องมาเปิดหมวกเต้น อย่างเมื่อเช้านี้ไง" เมื่อดื่มเบียร์เข้าไปนักเต้นผู้เงียบครึ่มกลายเป็นคนรักการพูดขึ้นมาในทันที "อันที่จริงฉันก็มีความฝันนะ ฉันอยากเป็นศิลปิน แต่ก็ได้แค่ฝันไปงั้นๆแหละ มันคงจะไกลจากความเป็นจริงมากเกินไป" ตอนนี้เขารักการพูดแบบถอนตัวไม่ขึ้น
       "จริงหรอครับพี่ ผมก็มีความฝันว่าอยากจะเป็นศิลปินเหมือนกันครับ แต่...มันก็แค่ฝันน่ะแหละครับ นอกจากร้องเพลงแล้วอย่างอื่นผมไม่เอาไหนเลย" แจและยุนเริ่มคุยกันถูกคอมากขึ้นเพราะมีความฝันเหมือนกัน
       ยุน หันมามองหน้า แจ พิจารณาอยู่นาน ยุนทำหน้าหื่นเล็กน้อยพร้อมพูดขึ้นว่า "ฉันว่าหน้าตานายก็ดีนะ หน้าสวยยังกับผู้หญิง เอ๊ะ...หรือนายเป็นทอม??" ยุนนักเต้นบ้านนอกถาม แจ พร้อมอาการเมานิดๆ
      "เปล่าพี่!!! ผมเป็นผู้ชายนะ ฟังเสียงสิ เสียงนุ่มขนาดนี้ยังว่าเป็นผู้หญิงอีก" แจ ตอบพร้อมแสดงอาการไม่พอใจเล็กน้อย
      "เอ่อ...นายว่านายเสียงดีนี่นา ร้องให้ฉันฟังสักเพลงสิ ถ้าถูกใจเดี๋ยวฉันยกให้ขวดนึง" นักเต้นยุนเมื่อสุรามาเต็มก็เลยขอเพลงบรรเลงสักหน่อย
       "ผมไม่ชอบดื่มครับพี่ แต่เดี๋ยวผมจะร้องให้ฟัง" เมื่อพูดเสร็จ แจ ก็ยืนขึ้นและเริ่มร้องเพลง 
       เมื่อ ยุน ได้ยินเสียงขอ แจ ทำให้เขาตัวแข็งทื่อคล้ายคนโดนของ ยุน หลับตาลงเพื่อดื่มดั่มกับบทเพลง
       "เป็นไงบ้างพี่ เสียงผมใช้ได้ใหม??" แจ ถาม ยุน อย่างอายๆ เพราะไม่มั่นใจว่า ยุน จะชอบหรือป่าว
       "เฮ้ย...เสียงดีนี่หว่า" ขี้เมา ยุน ตบมือชอบใจ
       "ขอบคุณครับพี่...แต่นอกจากร้องเพลงแล้ว อย่างอื่นผมทำได้ไม่ดีเลย เต้นไม่เอาไหนเลยครับพี่" แจ พูดพร้อมทำหน้าเศร้า
       "เอางี้สิ เดี๋ยวฉันสอนให้นายเอง แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ นายก็ต้องสอนฉันร้องเพลงด้วย เพราะนอกจากการเต้นแล้ว อย่างอื่นฉันก็ทำไม่เป็นเหมือนเหมือนกัน ฮ่าๆ พอนายเต้นได้ ฉั้นร้องเพลงได้ เราก็ไปสมัครออดิชั่นกันเลย เอิ๊กๆ"ขี้เมายุน เริ่มเพ้อเจ้อเป็นการใหญ่เพราะพิษเบียร์
       "ได้สิครับพี่ งั้นเอาเบอร์พี่มาแล้วกัน จะได้เอาไว้โทนัดกัน" แจ ล้วงมือถือขึ้นมา
       "ได้สิ เอ๊านี่เบอร์ฉัน 080-2541158" แจ รีบกดมือถือเพื่อบันทึกเบอร์ พร้อมแอบเมนว่า นักเต้นขี้เมา
       แจ มองดูที่นาฬิกาข้อมือ เห็นว่ามันดึกแล้ว จึงจะขอตัวกลับบ้าน       
       "พี่ครับตอนนี้มันก็เริ่มดึกแล้วยังไงผมขอตัวกลับก่อนนะครับพี่" แจ บอก
       "โอเค ฉันพักอยู่แถวนี้แหละ นายว่างก็โทรมาแล้วกัน ฉันก็จะกลับพอดี" ยุนตอบ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------