ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : แขกของไดจัง!
“ หิวจังเลย!  ไดจังมีอะไรกินบ้าง [ เอ๋! รองเท้าใครหละเนี่ย  รึว่าไดจังพาเพื่อนมาที่บ้าน ] ”  ไอริเปิดประตูบ้านเข้าไปด้วยความหิวโหย เธอมองเห็นรองเท้าคู่หนึ่งที่แปลกตาแล้วคิดอย่างสงสัยก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน
“ อ๊ะ!  อากิ ”  ชายลึกลับที่เพิ่งรู้จักชื่อตอนนี้เขานั่งอยู่ในบ้าน
“  อ้าว!  ไอริ  กลับมาพอดีเลย - - มากินข้าวเร็ว ”  ไดสุเกะเอ่ยเรียกไอริ
“  อือ! ” ฉันเดินไปที่โต๊ะกินข้าว  อากิหนุ่มสุดฮอตของโรงเรียน ที่สาว ๆ ในโรงเรียนต่างชื่นชอบในความสุขุม และลึกลับของเขา  ดวงตาสีฟ้าของเขาสร้างความประทับใจให้กับทุกคนที่ได้เห็น - -
“  ขอโทษที่มารบกวน  ”  จู่ ๆ อากิก็เอ่ยขึ้น  ทำเอาฉันแทบสำลัก
“  ฮะ ฮะ ฮ่า!  ไม่ต้องตกใจไปไอริ  อากิเขาก็เป็นคนแบบนี้หละ ”  ไดสุเกะบอกกับไอริยิ้ม ๆ  ก่อนจะบอกว่าวันนี้อากิจะมาค้างที่บ้านเรา
“  อาจจะไม่สะดวก  แต่ถ้าต้องการอะไรก็บอกมาได้เลยนะ ” ฉันบอกกับอากิขณะกำลังปูที่นอนให้กับเขาในห้องรับแขก
“  ขอบคุณ ”  เขาเอ่ยขอบคุณ  เป็นคำขอบคุณที่ฟังดูหนักหน่วงมาก
“  งั้นคืนนี้ราตรีสวัสดิ์ >_< ” ฉันบอกก่อนจะกลับเข้าไปในห้อง
“  เป็นไง!  ดีขึ้นบ้างรึยัง? ” หลังจากที่ไอริออกไป  ไดสุเกะเอ่ยถามอากิ  เขามองไดสุเกะก่อนจะพยักหน้าให้เขาเบา ๆ
“  อย่าฝืนมากนักเลย - - ไม่งั้นคนที่เจ็บจะเป็นนาย  ”  เขาบอกกับอากิ  แล้วเดินออกจากห้องไป
- - - - - 02:59 am - - - - - - -
“  เฮ้อ!  นอนไม่หลับเลยแฮะ  อิจฉาไดจังชะมัดหลับปุ๋ยเลย ” เสียงบ่นพึมพำของไอริที่นอนไม่หลับดังลงมาจากด้านบน  เธอเดินเซ ๆ ลงมาแล้วตรงไปยังตู้เย็น
“  เป๊าะ ” ไอริกัดช็อกโกแลตคำโต  แล้วเธอก็เหลือบไปเห็นเงาคนตะคุ่ม ๆ นั่งอยู่ที่โซฟาห้องรับแขก
“  อากิ!  ไม่นอนเหรอ? ” เธอเอ่ยถามอากิที่นั่งอยู่  เขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอแล้วตอบว่า
“  นอนไม่หลับ! ”
“  คงแปลกที่หนะ ToT ”
“  เปล่า?  แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย? ” เขาบอกเสียงเรียบ ๆ  เหมือนกับว่ามีเรื่องให้ต้องคิดมากงั้นแหละ
“  กินมั๊ย? ”  ไอริลงไปนั่งข้าง ๆ  พร้อมทั้งชวนอากิกินช็อกโกแลต  เขารับไปกินอย่างง่ายดาย ตาสวยจัง!  เป็นลูกครึ่งรึไงนะ
“  เธอก็ชอบตาของฉันเหมือนกันรึ!? ”  อากิเห็นเธอจ้องเขาจึงเอ่ยถาม  ไอริสะดุ้งอย่างตกใจก่อนที่จะพยักหน้ายอมรับอย่างอาย ๆ ที่ถูกจับได้
“  นายเป็นลูกครึ่งเหรอ? ” ในที่สุดก็ถามออกไปจนได้
“  แม่หนะ!  แม่เป็นคนฝรั่งเศส  ”  เขาพูดด้วยน้ำเสียงแฝงความขมขื่น - - ไม่น่าไปถามเลยเรา
“  งั้นฉันไม่รบกวนนายแล้วหละ ตามสบายนะ > _ < ”  ฉันเห็นท่าทางของอากิก็รีบขอตัวขึ้นไปนอน  แต่เขากลับดึงแขนของฉันไว้
“  อยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนได้มั๊ย? ”  เขาเอ่ยกับเธอแววตาของเขาดูเศร้าหมอง - - ไอริค่อย ๆ นั่งลงอย่างงงๆกับท่าทีของอากิ 
“  นะ นายเป็นอะไรรึเปล่า  ทะ ท่าทางไม่ค่อยดีเลย ”
“  ฉันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ? ”
“  ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก  แต่ดู ดูตาของนายเศร้าจัง! =_= ”
“  โธ่! นี่ตาฉันมันบ่งบอกขนาดนั้นเลยเหรอ? ”  เขาเอ่ยถามเสียงเศร้า ๆ  ก่อนจะเงียบไปชั่วครู่หนึ่ง
“  ดูอากิสนิทกับไดจังมากเลย  รู้จักกันมานานแล้วเหรอ? ”  ฉันเอ่ยถาม เพื่อไม่ให้บรรยากาศมันเงียบมากไปกว่านี้
“  ก็ตั้งแต่เข้าเรียนม.ปลายนี่แหละ ฮะฮะ! ตอนนั้นนะหมอนั่นสุดยอดเลย! ” อากิบอก ก่อนจะหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงเรื่องเขาไดสุเกะเมื่อตอนปี 1
“  อ๋า! ไดจังเป็นถึงขนาดนั้นเชียวเหรอเนี่ย!? ไม่เห็นรู้มาก่อนเลย ”
“  อือ! ใช่! ฉันยังไม่รู้เลยว่าเด็กห้องEเรียนกันที่ไหน? ”
“  ไม่ได้เรียนหรอก! ถึงเวลาก็มาสอบ ถ้าสอบผ่านก็ได้เลื่อนชั้นแต่ถ้าสอบไม่ผ่านก็ต้องไปเรียนกับเด็กห้องธรรมดา ”
“  งั้นแสดงว่าพวกนายก็เป็นเด็กห้องอัจฉริยะของโรงเรียนหนะสิ! โอ้ว์! สุดยอด ”  ฉันร้องออกมาอย่างตกใจที่รู้เรื่องของเด็กห้องE
“  ฮะ ฮะ ฮ่ะ! ฉันไม่เก่งถึงขนาดนั้นหรอกนะ  อย่าเพิ่งเข้าใจผิด! ” เขารีบพูดถ่อมตน  ฉันมองยังไงก็ไม่เชื่อ  ทั้งท่าทาง  บุคลิก ลักษณะนิสัย  ดูแล้วยังไงมันก็ต้องเป็นพวกเรียนดีแหงๆ  อย่ามาโกหกให้ยาก!
“  อย่างว่าแหละนะ ฉันมันหน้าตาดีนี่ ”  เขาพูดขำ ๆ ก่อนจะลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
“  เหวอ! หลงตังเองเหมือนกันนะเนี่ย! ”
“  ราตรีสวัสดิ์นะ ไอริ^_^ ”  เขาเดินตรงมาหาเธอแล้วเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา  แล้วเดินขึ้นข้างไปอย่างอารมณ์ดี
“ หวา! นะ นึกว่าจะถูกจูบซะอีก  ตกใจแทบแย่! เอ๊ะ! ฉันคิดอะไรบ้า ๆ ออกมาอีกแล้วเนี่ย ”  ไอริยืนอึ้งกับเหตุการณ์เมื่อครู่  อากิเข้ามาใกล้ ๆ เธอ จนทำให้เธอนึกว่าเขาจะเข้ามาจูบเธอ ก่อนที่เจ้าตัวจะไล่ความคิดบ้า ๆ ออก แล้วเดินขึ้นนอนไปอย่างมึน ๆ
********* วันรุ่งขึ้น*********
“  ตื่นได้แล้ว  ไอริ - - สายโด่งแล้ว  ”  เสียงของไดสุเกะดังขึ้นข้าง ๆ หูของเธอ  ไอริลุกขึ้นมาอย่างตกใจ
“  โอ้ย! ไดจัง แสบหูจะตายอยู่แล้ว จะตะโกนทำไม ”  เธอเอามืออุดหูทั้ง 2 ข้าง แล้วบ่นกลับไป
“  ก็เรียกตั้งนานแล้ว ดูสิ!นี่มันจะ 2 โมงครึ่งแล้วนะ ”  ไดสุเกะตะโกนกลับไป  ไอริคว้านาฬิกามาดูอย่างตกใจ  แล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที  ไดสุเกะมองไอริแล้วถอนใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะก้มลงเก็บที่นอนให้กับเธอ
“  เอี๊ยด! ”  เสียงรถของไอริจอดลงที่ลานจอดรถอย่างรีบร้อน  ทันทีที่เธอเปิดประตูรถลงมาก็ต้องเจอกับสิ่งที่ไม่คาดฝัน ( ไดจังเอารถมาอีกคัน )
“  อ๊ะ! นานาโกะจัง มาแต่เช้าเลยนะค่ะ ”  ไอริเอ่ยทักอาจารย์นานาโกะที่ปรึกษาประจำห้อง  เธอหน้าตาอ่อนหวาน  สวยเหมือนางฟ้า แต่นั่นเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น!!
“ ทำไมเพิ่งมาเอาป่านนี้ย่ะ รู้มั๊ย! นี่มันเริ่มคาบแรกไปแล้วนะ ” เธอแว๊ดใส่ไอริทันที  ไอริรีบเอามือปิดหู
“  แล้วนี่มันอะไร!  ต่างหูเนี่ย ”  เธอเอามือมาจับต่างหูที่ไอริใส่อยู่  ไอริร้องโอยเบา ๆ
“  แหม!  นานาโกะจังหละก็! แค่ 2 รูเองนะ ”
“  เป็นถึงประธานนักเรียน  หัดทำตัวให้มันน่าดูเป็นตัวอย่างหน่อยสิ! แล้วรถหนะ! ขับให้มันช้า ๆ หน่อย  โอ้ย! ฉันหละกลุ้มใจกับเธอจริง ๆ ” นานาโกะบ่นไอริไปตลอดทางจนกระทั่งถึงห้อง 
“  ไอริ!  มานี่เร็ว ”  เคียวเอ่ยเรียกเธอทันทีเมื่อเดินเข้ามา  ไอริมองอย่างสงสัย
“  อะไร!? ”  เธอเอ่ยถาม  เคียวยืนหนังสือนิตยสารฉบับฮอตของญี่ปุ่นให้เธอดู  ไอริรับมาดูงงๆ  อะไรกัน? ให้ฉันดูอะไรหละเนี่ย? เอ๋!
“  ตรงนั้นหนะ!  เบา ๆ กันหน่อย ” นานาโกะที่อยู่หน้าห้องตะโกนว่า  แต่ดูเหมือนว่าไอริจะไม่สนใจเสียแล้ว  ตอนนี้เธอจับจ้องอยู่ที่หนังสือที่อยู่ในมือแน่น
“  ฉันบอกว่าให้เบา ๆ โคร่ม! ” เธอเดินเข้ามาหาทั้ง 2 แล้วลากออกไปข้างนอก
“  อ๊ะ!  อะไรกันครับ ”  เคียวเอ่ยถามหลังจากที่ถูกโยนออกมาข้างนอกพร้อมไอริ
“  ไม่ต้องมาทำหน้าหล่อ  ฉันไม่หลงเสน่ห์นายหรอกย่ะ นั่งสำนึกผิดจนกว่าจะหมดคาบ ” เธอบ่นเสียงดัง 
“  ใจร้ายชะมัด! ”  เสียงสบถออกมา  เขาหันไปมองไอริที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้าง ๆ  แล้วสะกิดเธอ
“  ทำไมมันเป็นแบบนี้อ่ะ? ”  ไอริหันมาถามเคียว 
“  ไม่รู้สิ!  สงสัยบรรดาแฟนคลับเธอจะส่งรูปไปมั้ง - - เท่จะตายไป >_< ”  เคียวบอกยิ้ม ๆ ก่อนจะดึงหนังสือที่อยู่ในมือของไอริมาอ่าน
“  - - สาวสุดฮอตประจำเดือนนี้  เป็นใครไปไม่ได้นอกจากประธานนักเรียนสาวสวยแห่งโรงเรียนยามาซากิอันเลื่องชื่อ  ชื่อของเธอคือ โอโมริ  ไอริ! - - ”  พาดหัวข่าวตัวเบ้อเริ่ม  กว่าครึ่งเล่มของหนังสือมีทั้งประวัติและรูปของไอริเต็มไปหมด 
“  ควับ! ควับ! เธอนี่เท่ชะมัดเลยรู้มั๊ย? ”  เคียวมองรูปของไอริที่ลงในหนังสือก่อนจะหันกลับไปมองเจ้าตัวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ  แล้วชมออกมา
“  รู้มั๊ย!  ฉันไม่ดีใจหรอกนะ ”  ไอริบอกเสียงเซ็งๆ  เคียวหัวเราะกับท่าทีของเธอ 
“ ครืด! ” นานาโกะเดินออกมาพร้อมกับแว๊ดใส่ทั้ง 2 หนักกว่าเดิม  เคียวกับไอริเอามืออุดหูแล้วรีบวิ่งหนีไป  ทิ้งให้นานาโกะยืนอยู่อย่างโมโห! 
“  กรี๊ด!  รุ่นพี่ไอริ - - ไม่เข้าเรียนเหรอค่ะ อ๊ะ! รุ่นพี่เคียวก็อยู่ด้วย ”  เด็กปี 1 เอ่ยทักเมื่อเห็นไอริกับเคียวนั่งหอบอยู่ริมบันได
“  ครับ! ”  เคียวหันไปตอบยิ้มแย้มตามแบบฉบับหนุ่มฮอต  ไม่นานนักตรงที่พวกเรานั่งอยู่นั้นก็กลายเป็นม๊อบย่อย ๆ ของสาว ๆ
“  ไอริจัง!  รูปนี้เท่ไปเลยนะจ๊ะ ”  รุ่นพี่ปี 3 เอ่ยขึ้นพร้อมกับชูหนังสือเล่มเดียวกับที่ไอริถืออยู่
“  ขอบคุณค่ะ>_< ” ไอริหันไปตามพร้อมกับส่งยิ้มขอบคุณไปให้ 
“  เห็นไหมหละ เหมือนที่ฉันบอกไม่มีผิด เธอหนะเท่จะตาย ”  เคียวพูดขึ้น  ใครบอกหละว่าฉันอยากให้สาว ๆ ชมว่าเท่  ฉันอยากให้ชมว่าสวยต่างหาก  และภายในวันนั้นฉันก็ได้รับการติตต่อจากนิตยสารเล่มนั้นให้ไปถ่ายรูปขึ้นปกเล่มต่อไปให้หน่อย  ฉันปฏิเสธทันที - - แต่! ตาเคียวบ้าแย่งโทรศัพท์ไปแล้วตอบตกลงแทนฉัน  ทำให้ฉันต้องจำใจไปในที่สุด - -
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++อัพแล้วจ้า!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น