ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โน่ริท {Ts6 NR*GZ*GI} work for love ไม่รักได้ไง? ท่านประธาน

    ลำดับตอนที่ #4 : work for love 2 : คู่ที่หนึ่ง : ตรงข้ามบ้าน

    • อัปเดตล่าสุด 21 ธ.ค. 58




    CR.SHL



    Bee side :

    ตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงเช้าผมตื่นมาทำงานแต่เช้าเพราะเมื่อคืนกลับเร็วไปหน่อยแล้วก็นอนเร็วไปหน่อยเลยทำให้มีแรงตื่นแต่เช้า ผมลงมาข้างล่างก็เห็นอาหารเช้าวางไว้บนโต๊ะ ฝีมือใครไม่ต้องถามเพราะที่บ้านมีกันอยู้สองคนส่วนพ่อกับแม่ก็ทำงานอยุ่ที่เชียงรายหนะ

    " ตื่นแต่เช้าเชียวนะ..จะรีบไปหาสาวที่ไหน " มันก็จริงนะ ปกติผมไม่เคยตื่นเช้าขนาดนี้

    " ตลกเลยอ่ะ..เหมือนมีอะไรมาดลใจให้พี่ตื่นแต่เช้าัยังไงไม่รู้ "

    " อะไรเนี้ยย..สงสัยจะเป็นเนื้อคู่มั้ง "

    " แก่แดดจริงเลย "

    " พี่นี่!! ริทอายุเกิินเกณฑ์มาหลายปีแล้วนะ "

    " จร้าๆๆ "

    " ไม่ต้องพูดมากเลย..เอาขยะไปทิ้งด้วย ริทจะไปอาบน้ำ "

    " คร๊าบบบบ!!.. นี่แกเป็นน้องป่ะว่ะ "

    " เป็น!! " นี่ขนาดบ่นเบาๆ ยังได้ยินอีกน้องตู เฮ้ออออ!! มีน้องแบบนี้แล้วมันน่าปวดหัว

    "อ่าวววว!! บอกให้เอาไปทิ้งไง " เดินลงไม่กี้เก้าก็บ่นเป็รลุงเลยน้องกู

    " เดี่ยวจะเอาไปทิ้งตอนจะออกไปเลย "

    " ตามใจพี่!! "  ไม่พูดป่าวก็นั่งลงบนเก้าอี้แล้วกินข้าวอีกจานของตัวเิองไป ความจริงบ้านเราไม่ได้จนนะที่บอกว่าพ่อแม่ทำงานที่เชียงนายหนะ เป็นโรงแรมนะ แต่พ่อแม่อยากให้พวกผมสองคนมากรุงเทพแล้วหางานทำเองจะได้รู้จักหาเงิน ซึ่งมันก็ดีเหมือนกันนะ

    " พี่ไปแล้วนะ เตี้ย!! "

    " เห้ยยย!! พี่อยากมีเรื่องแต่เช้ารึไง " ดูมัน!! นี่พี่นะโว้ยยยย ไม่เคารพเลยกันอ่ะ

    " ไปหละๆ " ผมเดินออกมาจากบ้านโดยไม่ลืม ถุงขยะหรอกนะ ผมเดินออกมาหน้าบ้านแล้วทึ้งตรงถังขยะแต่ว่าผมคงออกรถไม่ได้แน่ๆถ้ายังมีรถมาจดขว้างทางแบบนี่หนะ

    " เห้ยยย!! ของใครว่ะ " ผมเดินออกไปบ้านตรงข้ามแล้วกดกริ่ง

    กริ๊งๆๆๆๆ

    ผมกดประมาณสี่ห้ารอบแต่ก็ยังไม่มีคนออกมา ซวยฉิบ!! แล้วตูจะไปทำงานไงว่ะ

    " นี่คุณครับ!!..คุณ..นี่ผมเอารถออกไม่ได้ "

    " ..... "  ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่คุณเรียก  เอาไงดีว่ะ

    " คุณณณณณณณณณณณณณณ!!! " ตะโกนจนปากจะฉีก แต่ฟ้าคงเป็นใจเมื่อประตูหน้าบ้านนี่เปิดออก

    " มาแล้วๆครับ " แต่คงเป็นกรรมมากกว่าที่เจ้าของบ้านเป็น...เป็น

    " ไอ้อาร์!! / ไอ้บี้!! " พวกผมตะโกนเรียกชื่อของอีกฝ้าย บ้าแล้วนี่ผมมีเพื่อนบ้านเป็นไอ้นี้ได้ไงเนี้ยยยย!! ไม่จริง ไม่จริง ผมฝันแน่

    " มึงมาอยุ่นี่ได้ไง "

    " ถามควายๆ นี่มันบ้านกู " ไอ้เชี่ยย!! เมิงซิควาย  ถามดีๆ ( ดีแล้วหรอ )

    " มาอยู่นานยัง "

    " ถามไม!! ยุ่งไม่เข้าเรื่อง " เอ้าไอ้นี่!! กวนประสาท

    " กูถามดีๆนะ...ไอ้หน้าลิง "

    " นี่มึงด่ากูหรอ " ผมทำหน้าทะเล้นใส่ ก็มันหน้าลิงจริงๆนี่

    " เออ!! มัยว่ะ "

    " ไอ้..ไอ้หน้าบุบ " เห้ยยย!! พูดอย่างงี้เดี๋ยวสวย

    " เมิงด่ากูหรอ " คำถามคล้ายๆกัน

    " เออ!! มัยว่ะ " คำตอบเม่งก๊อปปี้ ไอ้บ้าเอ้ยยยย  พวกผมสองคนยืนทะเลาะกันโดยไม่สนใจคนในหมู่บ้านเลยว่าเค้าจะออกมาดูหรือไม่ แค่ผมต้องการด่ามันก็เท่านั้นเอง

    " ไอ้สมองปลิง "

    " ไอ้ปากตุ๊กแก "

    " ไอ้มือกระบือ "

    " ไอ้เท้าวัว "  ด่ากันอยู่อย่างงี้จนเวลาผ่านไป ผมก็มีโทรศัพดังขึ้น จากใครที่ไหน จากเจ้านายผมเองแหละครับ

    " ครับพี่ "

    [ บี้!! อยู่ไหน ]
     
    " อยู่หน้าบ้านพี่..พอดีทะเลาะกับหมาหน้าบ้าน " ผมเน้นคำว่า หมา เป็นพิเศษเพื่อให้คนอีกฝั่งของรั้วได้ยิน และก็เป็นผลเมื่อไอ้อาร์ทำหน้าจะด่าผม

    [ ลูกค้ารออยู่นะ..ไม่งั้นงานพรีเซนท์ของนายไม่ผ่านไม่รู้นะ ]

    " ครับ..เดี๋ยวอีกสิบห้านาทีถึงครับ "

    [ รีบมาหละกันนะ ] หลังจากวางสายเสร็จผมหันมาคุยกับไอ้อาร์ต่อ

    " นี่!! เอารถนายออกไปก่อน.ฉันรีบไปทำงาน "  ดูเหมือนไอ้นี่จะไม่ได้ฟังผมเลยครับเพราะเดินเข้าไปในบ้านเฉยแต่ดีที่ไม่ได้ล็อคผมเลยเดินตามเข้าไป

    " นี่พูดไม่รู้เรื่องรึไง " เมื่อถึงด้านหลังมันผมก็จับไหล่แล้วหันมันให้มาเผชิญกับผม

    " นายเข้ามาได้ไง!! " โง่อีกแหละ

    " ประตูไม่ได้ล็อค " ไม่ยอมล็อคแล้วถ้าเกิดไม่ใช่ผมจะทำไง

    " เข้ามาทำไม " เมิงถามกูมาแต่ละคำถาม!! โง่ๆทั้งนั้น!!

    " ไปขยับรถนายออกจากประตูบ้านฉัน " ผมชี้ไปทางหน้าบ้านผมแต่มันไม่สนใจเลย

    " ทำไมต้องทำตามอ่ะ " ไอ้เชี่ยยยยยย!! มึงจะเอายังไงกับกู

    " มึงจะเอายังไง " ผมเริ่มอารมณ์ไม่ดีเท่าไร..กูจะไปทำงานไม่ทันเพราะมึงนี่แหละไอ้อาร์

    " ถ้ากูถอยรถให้มึง..มึงจะให้อะไรกู " ไอ้เชี่ยยย!! ต่อรองกูจัง 

    " แล้วมึงจะเอาหน้าเข้ามาใกล้ทำเชี่ยอะไร "  ผมดันหน้ามันออก

    " เอาไง "  มันถามขึ้นพร้อมรอยยิ้มแปลก  ไอ้ห่านี่เอาไงเนี้ยย!!

    " เออๆๆๆๆๆ..ได้..ตกลง.. " หลังจากตัดสินใจอยู่นานประมาณสิบปี ( เวอร์ไป ) ผมก็ตอบกลับไป จะทำไงได้เวลาใกล้แล้ว

    " ได้..ถ้ากูถอยรถให้..มึงต้องจ่ายค่าน้ำ ไฟ ข้าว ให้กู "  เอาเข้าไป!! ทำอย่างกับกูเป็นหนี้มึงมากมาย สาดดดดด!! เกลียดมึงจริง

    " เชี่ยยย!! เยอะไปแล้ว "

    " เอาไม่เอา "

    " เอา..ได้โปรดไปเลื่อนรถให้เถอะนะ "  หลังจากผมพูดจบ มันก็เดินออกไปเลื่อนรถให้แล้วเดินสวนกับผมด้วยท่าทางมีความสุข ใช่สิ!! ของฟรีเยอะหนิ แต่ผมไม่มีเวลามาต่อล้อต่อเถียงหรอกนะ ทำงานจะไม่ทันเอา












    ++++++++++++++++++++++++++


    writter said : 1. วันนี้แต่งให้สองตอน หวังว่าจะชอบเรื่องนี้นะ
                        2. ไม่เมนท์เลยนะ  น้อยใจยังไม่หาย เรื่องไม่สนุกหรอ? TTOTT ได้โปรดเมนท์ให้กำลังใจให้หน่อยนะ พลีสสสสส!!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×