ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุณหนูจอมวุ่น

    ลำดับตอนที่ #11 : XI กับดัก

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.ค. 48


        ที่ห้องอาคันทุ ห้องนี้ก็เหมือนห้องประชุมธรรมดาทั่วไปคือมีโต๊ะรูปตัวยูอยู่ตรงกลางตัวหนึ่งและมีเก้าอี้อยู่

    อยู่รอบ ๆ และมีที่นั่ง 4 ที่ที่มีผู้นั่งอยู่



        \"นายได้ยินที่ผู้หญิงพวกนั้นพูดใช่ไหม\" ซูซึเกะหรือซูจังที่สาว ๆ เรียกเป็นคนเริ่ม



        \"ได้ยินสิ แต่ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคุณหนูถึงได้ไปเป็นแฟนกับไอ้คุณชายนั้น\" นันจิโร่บอก



        \"ถ้าคุณท่านหรือคุณชายรู้เรื่องนี้เข้าไม่รู้มันจะเป็นยังไง\" คุนิมิสึบอก



        \"แล้วเรื่องนี้พวกเราจะเอาไงรายงานหรือไม่\" คิคุมารุถาม



        \"เรื่องนั้นฉันว่าอย่าเพิ่งเลยดีกว่านะ และอีกอย่างฉันยังไม่เข้าเท่าไรเลยว่าทำไมคุณหนูถึงไปเป็แฟนกับฮินาโตะ ทาลันได้\" คุนิมิสึว่า



        \"ใช่ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมในเมื่อ...พวกนายก็รู้ว่าทำไม\" ซูซึเกะบอก



        \"งั้นเป็นอันตกลงถ้าเมื่อไรที่เรารู้เหตุผลที่คุณหนูไปคบกับนายฮินาโตะเราถึงจะมาคิดอีกทีว่าเราจะรายงานยายท่านหรือเปล่า\" คิคุมารุสรุป









        \"อีก 2 อาทิตย์จะถึงวันงาน 200 ปีโรงเรียนมาซิโอะแล้วห้องเราจะทำอะไรกันดี\" หัวหน้าห้องซึงก็คือทีล่าถามเพื่อน ๆ ในห้อง



        \"ทำร้านกาแฟสิ\"    \"ห้อง4-Dเอาไปแล้วหล่ะ\"   \"งั้นทำบ้านผีสิงสิ\"  \"อันนั้นห้อง4-Bก็เอาไปแล้ว\"   \"แล้วแสดงละครหล่ะเป็นไง\" ทาลันเสนอ



        \"ดี ๆ\" เพื่อน ๆ ในห้องเห็นด้วย



        \"เออ...แต่แสดงละครนี่มันยุ่งยากนะต้องหาคนแสดง ต้องเขียนบทที่จะแสดงอีก ต้องฯลฯ\" ทีล่าแย้ง



        \"ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนั้นหรอกทีล่าฉันว่าน่าสนุกดีออก\"



        \"งั้นก็ตามใจแล้วจะเล่นเรื่องอะไรหล่ะ\"



        \"ผมมีบทละครอยู่เรื่องหนึ่งไม่รู้ว่าจะถูกใจทุกคนหรือเปล่าแต่รับรองว่าสนุก\" ทาลันบอก

        \'มันชักแม่ง ๆ เหะนายนี่รู้สึกจะอยากให้แสดงละครชะมัด\'



        \"เห็นด้วยค่ะ\" พวกผู้หญิงพร้อมใจกันตอบรับ



        \"ดีแล้วเราจะมากำหนดตัวแสดงกันพรุ่งนี้ นายก็เอาบทละครมาด้วยห่ะ\" เธอสรุปแล้งหันมาบอกทาลัน



        โดยที่การกระทำทั้งหมดนั้งมีสายตา 4 คู่ที่จ้องจับผิดอยู่











        \"ทีล่ากลับบ้านกับฉันนะเด๋วฉันไปส่งเธอที่บ้านเอง\" ทาลันบอก



        \"มะ...ไม่...\" ทีล่าจะปฏิเสธแต่



        \"ห้ามปฏิเสธเด็จขาดไม่งั้นหล่ะก็ฉันจะเอาความลับของเธอไปบอกคนอื่น ๆ\" ทาลันกระซิบที่ข้างหูทีล่า



        \"นาย\" โดยที่ทาลันไม่สนใจท่าทีขัดขืนของทีล่าเขาก็พาเธอมาขึ้นรถยนต์คันหนึ่งที่จอดอยู่ที่หน้าโรงเรียนทันที รถยนต์ที่พวกเธอขึ้นไปนั้นเป็นรถยีปูซี(ไม่รู้ว่ามันสะกดยังไง)สีดำ



        \"แล้วบ้านเธออยู่ที่ไหนหล่ะ\"



        \'นั้นสิแล้วเราจะเอายังไงดี ให้หมอนี่รู้ไม่ได้เด็จขาดเออใช่รู้แล้ว\'



        \"อยู่แถว*คันชุกุ\"



        \"อืม ไปคันชุกุ\" เขาสั่งกับคนขับรถ



        \"แล้วนี่เธออยู่กับใครบ้างหล่ะ\" เขาหันหน้ามาหาเธอแล้วถาม



        \"อยู่คนเดียว\" เธอตอบโดยที่ไม่หันมามองหน้าคนถาม



        \"หรอแล้วพ่อแม่เธอหล่ะ\"



        \"ขอโทษทีนะเรื่องพวกนี้นายไม่จำเป็นต้องรู้หรอกนะ\" เธอบอกเซ็ง ๆ



        \"แต่ผมอยากรู้อะ\" แล้วทาลันก็ถามไปเลื่อย ๆ แต่ทีล่าก็ไม่ตอบซักคำถามจนมาถึงคันชุกุ



        \"ขอโทษนะครับไม่ทราบว่าบ้านของคุณผู้หญิงอยู่ตรงไหนหรอคับ\" คนขับรถหันมาถาม ดูแล้วเขาหน้าจะอายุซัก 40 ปี



        \"ตรงไปแล้วก็เลี้ยวซ้ายค่ะ\" ทีล่าบอก



        \"ครับ\" เขารับคำ  



        \"หลังนี่ค่ะ\" เธอชี้ไปที่บ้านหลังหนึ่งที่มีหญิงวัยกลางคนรดน้ำต้นไม้อยู่ในบ้าน  แล้วรถก็ค่อย ๆ จอดที่หน้าบ้านหลังนั้นแล้วทีล่าก็เปิดประตูรถและเดินลงไปเลยทำให้ทาลันต้องรีบลงมาจากรถ



        \"นี่...คุณไม่คิดจะชวนผมเข้าบ้านเลยหรอ\"



        \"ไม่คิดนายกลับบ้านไปได้แล้วขอบคุณที่มาส่ง\" ทีล่าตอบโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด



        \"เฮ้อ...ก็ได้\" เขาพูดแล้วก็ขึ้นรถกลับไป





        \"อ่าวคุณทีล่ามีธุระอะไรหรอค่ะมาถึงที่นี่\" หญิงวัยกลางคนที่รดน้ำต้นไม้อยู่พูดเมื่อทีล่าเดินเข้ามา



        \"เออ...คือหนูมีธุระกับอาชินิดหน่อยนะคะ\"



        \"อาชิเขายังไม่กลับมาเลยค่ะ ดิฉันคิดว่าอีกซักแปปก็คงกลับมาแล้วหล่ะค่ะ\" หญิงวัยกลางคนหรือก็คือแม่ของอาชิบอก เธอมีตาสีดำ ผมสีบรอน



        \"งั้นหรอค่ะ งั้นหนูกลับก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะ\" แล้วทีล่าก็ออกจากบ้านอาชิไป โดยกะว่าจะขึ้นรถเมล์กลับบ้าน(เป็นครั้งแรก)แต่มีรถจากัวร์มาจอดหน้าเธอซะก่อน แล้วผู้ชาย 4 คนก็ลงมาจากรถคันนั้น!?



    *****************************************************************************************



    *สมมุติขึ้นเอง เป็นย่านบ้านของคนฐานะปานกลาง



    -ขอบคุณทุกคนมากนะค่ะ *_* _ _ ที่กรุณามาอ่านเรื่องของวี่ มีอะไรก็โพสมาได้นะค่ะ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามมาได้ค่ะ  
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×