ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : XI กับดัก
    ที่ห้องอาคันทุ ห้องนี้ก็เหมือนห้องประชุมธรรมดาทั่วไปคือมีโต๊ะรูปตัวยูอยู่ตรงกลางตัวหนึ่งและมีเก้าอี้อยู่
อยู่รอบ ๆ และมีที่นั่ง 4 ที่ที่มีผู้นั่งอยู่
    \"นายได้ยินที่ผู้หญิงพวกนั้นพูดใช่ไหม\" ซูซึเกะหรือซูจังที่สาว ๆ เรียกเป็นคนเริ่ม
    \"ได้ยินสิ แต่ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคุณหนูถึงได้ไปเป็นแฟนกับไอ้คุณชายนั้น\" นันจิโร่บอก
    \"ถ้าคุณท่านหรือคุณชายรู้เรื่องนี้เข้าไม่รู้มันจะเป็นยังไง\" คุนิมิสึบอก
    \"แล้วเรื่องนี้พวกเราจะเอาไงรายงานหรือไม่\" คิคุมารุถาม
    \"เรื่องนั้นฉันว่าอย่าเพิ่งเลยดีกว่านะ และอีกอย่างฉันยังไม่เข้าเท่าไรเลยว่าทำไมคุณหนูถึงไปเป็แฟนกับฮินาโตะ ทาลันได้\" คุนิมิสึว่า
    \"ใช่ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมในเมื่อ...พวกนายก็รู้ว่าทำไม\" ซูซึเกะบอก
    \"งั้นเป็นอันตกลงถ้าเมื่อไรที่เรารู้เหตุผลที่คุณหนูไปคบกับนายฮินาโตะเราถึงจะมาคิดอีกทีว่าเราจะรายงานยายท่านหรือเปล่า\" คิคุมารุสรุป
    \"อีก 2 อาทิตย์จะถึงวันงาน 200 ปีโรงเรียนมาซิโอะแล้วห้องเราจะทำอะไรกันดี\" หัวหน้าห้องซึงก็คือทีล่าถามเพื่อน ๆ ในห้อง
    \"ทำร้านกาแฟสิ\"    \"ห้อง4-Dเอาไปแล้วหล่ะ\"  \"งั้นทำบ้านผีสิงสิ\"  \"อันนั้นห้อง4-Bก็เอาไปแล้ว\"  \"แล้วแสดงละครหล่ะเป็นไง\" ทาลันเสนอ
    \"ดี ๆ\" เพื่อน ๆ ในห้องเห็นด้วย
    \"เออ...แต่แสดงละครนี่มันยุ่งยากนะต้องหาคนแสดง ต้องเขียนบทที่จะแสดงอีก ต้องฯลฯ\" ทีล่าแย้ง
    \"ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนั้นหรอกทีล่าฉันว่าน่าสนุกดีออก\"
    \"งั้นก็ตามใจแล้วจะเล่นเรื่องอะไรหล่ะ\"
    \"ผมมีบทละครอยู่เรื่องหนึ่งไม่รู้ว่าจะถูกใจทุกคนหรือเปล่าแต่รับรองว่าสนุก\" ทาลันบอก
    \'มันชักแม่ง ๆ เหะนายนี่รู้สึกจะอยากให้แสดงละครชะมัด\'
    \"เห็นด้วยค่ะ\" พวกผู้หญิงพร้อมใจกันตอบรับ
    \"ดีแล้วเราจะมากำหนดตัวแสดงกันพรุ่งนี้ นายก็เอาบทละครมาด้วยห่ะ\" เธอสรุปแล้งหันมาบอกทาลัน
    โดยที่การกระทำทั้งหมดนั้งมีสายตา 4 คู่ที่จ้องจับผิดอยู่
    \"ทีล่ากลับบ้านกับฉันนะเด๋วฉันไปส่งเธอที่บ้านเอง\" ทาลันบอก
    \"มะ...ไม่...\" ทีล่าจะปฏิเสธแต่
    \"ห้ามปฏิเสธเด็จขาดไม่งั้นหล่ะก็ฉันจะเอาความลับของเธอไปบอกคนอื่น ๆ\" ทาลันกระซิบที่ข้างหูทีล่า
    \"นาย\" โดยที่ทาลันไม่สนใจท่าทีขัดขืนของทีล่าเขาก็พาเธอมาขึ้นรถยนต์คันหนึ่งที่จอดอยู่ที่หน้าโรงเรียนทันที รถยนต์ที่พวกเธอขึ้นไปนั้นเป็นรถยีปูซี(ไม่รู้ว่ามันสะกดยังไง)สีดำ
    \"แล้วบ้านเธออยู่ที่ไหนหล่ะ\"
    \'นั้นสิแล้วเราจะเอายังไงดี ให้หมอนี่รู้ไม่ได้เด็จขาดเออใช่รู้แล้ว\'
    \"อยู่แถว*คันชุกุ\"
    \"อืม ไปคันชุกุ\" เขาสั่งกับคนขับรถ
    \"แล้วนี่เธออยู่กับใครบ้างหล่ะ\" เขาหันหน้ามาหาเธอแล้วถาม
    \"อยู่คนเดียว\" เธอตอบโดยที่ไม่หันมามองหน้าคนถาม
    \"หรอแล้วพ่อแม่เธอหล่ะ\"
    \"ขอโทษทีนะเรื่องพวกนี้นายไม่จำเป็นต้องรู้หรอกนะ\" เธอบอกเซ็ง ๆ
    \"แต่ผมอยากรู้อะ\" แล้วทาลันก็ถามไปเลื่อย ๆ แต่ทีล่าก็ไม่ตอบซักคำถามจนมาถึงคันชุกุ
    \"ขอโทษนะครับไม่ทราบว่าบ้านของคุณผู้หญิงอยู่ตรงไหนหรอคับ\" คนขับรถหันมาถาม ดูแล้วเขาหน้าจะอายุซัก 40 ปี
    \"ตรงไปแล้วก็เลี้ยวซ้ายค่ะ\" ทีล่าบอก
    \"ครับ\" เขารับคำ 
    \"หลังนี่ค่ะ\" เธอชี้ไปที่บ้านหลังหนึ่งที่มีหญิงวัยกลางคนรดน้ำต้นไม้อยู่ในบ้าน  แล้วรถก็ค่อย ๆ จอดที่หน้าบ้านหลังนั้นแล้วทีล่าก็เปิดประตูรถและเดินลงไปเลยทำให้ทาลันต้องรีบลงมาจากรถ
    \"นี่...คุณไม่คิดจะชวนผมเข้าบ้านเลยหรอ\"
    \"ไม่คิดนายกลับบ้านไปได้แล้วขอบคุณที่มาส่ง\" ทีล่าตอบโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด
    \"เฮ้อ...ก็ได้\" เขาพูดแล้วก็ขึ้นรถกลับไป
    \"อ่าวคุณทีล่ามีธุระอะไรหรอค่ะมาถึงที่นี่\" หญิงวัยกลางคนที่รดน้ำต้นไม้อยู่พูดเมื่อทีล่าเดินเข้ามา
    \"เออ...คือหนูมีธุระกับอาชินิดหน่อยนะคะ\"
    \"อาชิเขายังไม่กลับมาเลยค่ะ ดิฉันคิดว่าอีกซักแปปก็คงกลับมาแล้วหล่ะค่ะ\" หญิงวัยกลางคนหรือก็คือแม่ของอาชิบอก เธอมีตาสีดำ ผมสีบรอน
    \"งั้นหรอค่ะ งั้นหนูกลับก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะ\" แล้วทีล่าก็ออกจากบ้านอาชิไป โดยกะว่าจะขึ้นรถเมล์กลับบ้าน(เป็นครั้งแรก)แต่มีรถจากัวร์มาจอดหน้าเธอซะก่อน แล้วผู้ชาย 4 คนก็ลงมาจากรถคันนั้น!?
*****************************************************************************************
*สมมุติขึ้นเอง เป็นย่านบ้านของคนฐานะปานกลาง
-ขอบคุณทุกคนมากนะค่ะ *_* _ _ ที่กรุณามาอ่านเรื่องของวี่ มีอะไรก็โพสมาได้นะค่ะ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามมาได้ค่ะ 
อยู่รอบ ๆ และมีที่นั่ง 4 ที่ที่มีผู้นั่งอยู่
    \"นายได้ยินที่ผู้หญิงพวกนั้นพูดใช่ไหม\" ซูซึเกะหรือซูจังที่สาว ๆ เรียกเป็นคนเริ่ม
    \"ได้ยินสิ แต่ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคุณหนูถึงได้ไปเป็นแฟนกับไอ้คุณชายนั้น\" นันจิโร่บอก
    \"ถ้าคุณท่านหรือคุณชายรู้เรื่องนี้เข้าไม่รู้มันจะเป็นยังไง\" คุนิมิสึบอก
    \"แล้วเรื่องนี้พวกเราจะเอาไงรายงานหรือไม่\" คิคุมารุถาม
    \"เรื่องนั้นฉันว่าอย่าเพิ่งเลยดีกว่านะ และอีกอย่างฉันยังไม่เข้าเท่าไรเลยว่าทำไมคุณหนูถึงไปเป็แฟนกับฮินาโตะ ทาลันได้\" คุนิมิสึว่า
    \"ใช่ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมในเมื่อ...พวกนายก็รู้ว่าทำไม\" ซูซึเกะบอก
    \"งั้นเป็นอันตกลงถ้าเมื่อไรที่เรารู้เหตุผลที่คุณหนูไปคบกับนายฮินาโตะเราถึงจะมาคิดอีกทีว่าเราจะรายงานยายท่านหรือเปล่า\" คิคุมารุสรุป
    \"อีก 2 อาทิตย์จะถึงวันงาน 200 ปีโรงเรียนมาซิโอะแล้วห้องเราจะทำอะไรกันดี\" หัวหน้าห้องซึงก็คือทีล่าถามเพื่อน ๆ ในห้อง
    \"ทำร้านกาแฟสิ\"    \"ห้อง4-Dเอาไปแล้วหล่ะ\"  \"งั้นทำบ้านผีสิงสิ\"  \"อันนั้นห้อง4-Bก็เอาไปแล้ว\"  \"แล้วแสดงละครหล่ะเป็นไง\" ทาลันเสนอ
    \"ดี ๆ\" เพื่อน ๆ ในห้องเห็นด้วย
    \"เออ...แต่แสดงละครนี่มันยุ่งยากนะต้องหาคนแสดง ต้องเขียนบทที่จะแสดงอีก ต้องฯลฯ\" ทีล่าแย้ง
    \"ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนั้นหรอกทีล่าฉันว่าน่าสนุกดีออก\"
    \"งั้นก็ตามใจแล้วจะเล่นเรื่องอะไรหล่ะ\"
    \"ผมมีบทละครอยู่เรื่องหนึ่งไม่รู้ว่าจะถูกใจทุกคนหรือเปล่าแต่รับรองว่าสนุก\" ทาลันบอก
    \'มันชักแม่ง ๆ เหะนายนี่รู้สึกจะอยากให้แสดงละครชะมัด\'
    \"เห็นด้วยค่ะ\" พวกผู้หญิงพร้อมใจกันตอบรับ
    \"ดีแล้วเราจะมากำหนดตัวแสดงกันพรุ่งนี้ นายก็เอาบทละครมาด้วยห่ะ\" เธอสรุปแล้งหันมาบอกทาลัน
    โดยที่การกระทำทั้งหมดนั้งมีสายตา 4 คู่ที่จ้องจับผิดอยู่
    \"ทีล่ากลับบ้านกับฉันนะเด๋วฉันไปส่งเธอที่บ้านเอง\" ทาลันบอก
    \"มะ...ไม่...\" ทีล่าจะปฏิเสธแต่
    \"ห้ามปฏิเสธเด็จขาดไม่งั้นหล่ะก็ฉันจะเอาความลับของเธอไปบอกคนอื่น ๆ\" ทาลันกระซิบที่ข้างหูทีล่า
    \"นาย\" โดยที่ทาลันไม่สนใจท่าทีขัดขืนของทีล่าเขาก็พาเธอมาขึ้นรถยนต์คันหนึ่งที่จอดอยู่ที่หน้าโรงเรียนทันที รถยนต์ที่พวกเธอขึ้นไปนั้นเป็นรถยีปูซี(ไม่รู้ว่ามันสะกดยังไง)สีดำ
    \"แล้วบ้านเธออยู่ที่ไหนหล่ะ\"
    \'นั้นสิแล้วเราจะเอายังไงดี ให้หมอนี่รู้ไม่ได้เด็จขาดเออใช่รู้แล้ว\'
    \"อยู่แถว*คันชุกุ\"
    \"อืม ไปคันชุกุ\" เขาสั่งกับคนขับรถ
    \"แล้วนี่เธออยู่กับใครบ้างหล่ะ\" เขาหันหน้ามาหาเธอแล้วถาม
    \"อยู่คนเดียว\" เธอตอบโดยที่ไม่หันมามองหน้าคนถาม
    \"หรอแล้วพ่อแม่เธอหล่ะ\"
    \"ขอโทษทีนะเรื่องพวกนี้นายไม่จำเป็นต้องรู้หรอกนะ\" เธอบอกเซ็ง ๆ
    \"แต่ผมอยากรู้อะ\" แล้วทาลันก็ถามไปเลื่อย ๆ แต่ทีล่าก็ไม่ตอบซักคำถามจนมาถึงคันชุกุ
    \"ขอโทษนะครับไม่ทราบว่าบ้านของคุณผู้หญิงอยู่ตรงไหนหรอคับ\" คนขับรถหันมาถาม ดูแล้วเขาหน้าจะอายุซัก 40 ปี
    \"ตรงไปแล้วก็เลี้ยวซ้ายค่ะ\" ทีล่าบอก
    \"ครับ\" เขารับคำ 
    \"หลังนี่ค่ะ\" เธอชี้ไปที่บ้านหลังหนึ่งที่มีหญิงวัยกลางคนรดน้ำต้นไม้อยู่ในบ้าน  แล้วรถก็ค่อย ๆ จอดที่หน้าบ้านหลังนั้นแล้วทีล่าก็เปิดประตูรถและเดินลงไปเลยทำให้ทาลันต้องรีบลงมาจากรถ
    \"นี่...คุณไม่คิดจะชวนผมเข้าบ้านเลยหรอ\"
    \"ไม่คิดนายกลับบ้านไปได้แล้วขอบคุณที่มาส่ง\" ทีล่าตอบโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด
    \"เฮ้อ...ก็ได้\" เขาพูดแล้วก็ขึ้นรถกลับไป
    \"อ่าวคุณทีล่ามีธุระอะไรหรอค่ะมาถึงที่นี่\" หญิงวัยกลางคนที่รดน้ำต้นไม้อยู่พูดเมื่อทีล่าเดินเข้ามา
    \"เออ...คือหนูมีธุระกับอาชินิดหน่อยนะคะ\"
    \"อาชิเขายังไม่กลับมาเลยค่ะ ดิฉันคิดว่าอีกซักแปปก็คงกลับมาแล้วหล่ะค่ะ\" หญิงวัยกลางคนหรือก็คือแม่ของอาชิบอก เธอมีตาสีดำ ผมสีบรอน
    \"งั้นหรอค่ะ งั้นหนูกลับก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะ\" แล้วทีล่าก็ออกจากบ้านอาชิไป โดยกะว่าจะขึ้นรถเมล์กลับบ้าน(เป็นครั้งแรก)แต่มีรถจากัวร์มาจอดหน้าเธอซะก่อน แล้วผู้ชาย 4 คนก็ลงมาจากรถคันนั้น!?
*****************************************************************************************
*สมมุติขึ้นเอง เป็นย่านบ้านของคนฐานะปานกลาง
-ขอบคุณทุกคนมากนะค่ะ *_* _ _ ที่กรุณามาอ่านเรื่องของวี่ มีอะไรก็โพสมาได้นะค่ะ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามมาได้ค่ะ 
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น