ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : XIV ขออาศัยด้วยคนนะค่ะ
“อื้ม...อร่อยนี้” ทาลันบอกหลังจากกินอาหารกล่องที่ทีล่าทำมาไปคำหนึ่ง
“จริงหรอ!! งั้นขอชิมหน่อยสิ” เธอบอก
“เรื่องไร เธอทำมาให้ฉันกินนะ หรือว่าตอนเธอทำเธอไม่ได้ชิมหรือไง ดูหน้าตาเธอซิ” ชายหนุ่มบอกเมื่อหันมาเห็นทีล่าทำหน้าแปลกใจที่เขาบอกว่าอาหารที่เธอทำมานั้นอร่อย
“ก็ใช่นะสิ..อุ๊บ...”
“ห๊า....ว่าอะไรนะ”
“ปะ...เปล่าไม่มีอะไร คือว่า...”
“อะ ฉันป้อน” ชายหนุ่มบอกแล้วคีบกุ้งเทปปุระป้อนให้ทีล่า
‘โห อาชินี่ก็ทำอาหารอร่อยดีนะเนี้ยท่าทางต้องเป็นพ่อศรีเรื่อนที่ดีแน่ ๆ’
“อร่อยไหม” ทาลันถาม
“อร่อยสิ” ทีล่าตอบ
“ทีล่าครั้งหน้าทำอาหารมา 2 กล่องนะ”
“ทำไมหล่ะกล่องเดียวไม่อิ่มหรอ” เธอทำหน้าคิ้วขมวดเข้าหากัน
“เอาเถอะ อะฉันป้อน” เขาบอกและคีบอาหารในกล่องป้อนให้ทีล่าอีก
“อ่าวแล้วนายไม่กินแล้วหรอ”
“เอาเถอะกินซะฉันป้อน”
“ไม่เป็นไรฉันกินเองได้”
“งั้นก็ตามใจ” ทาลันบอกแล้ววางตะเกียบ แต่ทีล่ากลับหยิบตะเกียบคู้ไหม่ออกมาแล้วกินอาหาร
“อิ่มแล้วหรอ”
“อืม”
“’งั้นเรากลับห้องกันเถอะ” เขาพูดแล้วลุกขึ้น
“อืม” เธอตอบแล้วทั้งคู่ก็เดินกลับห้องเรียน
“ทีล่าวันอาทิตย์นี้ฉันจะมารับตอน 9 โมงนะ” ทาลันบอกแล้วก็ขึ้นรถไปและเมื่อรถBMWขับไปลับตารถปอเช่ร์สีดำก็ขับเข้ามาแทนที่ แล้วทีล่าก็ขึ้นรถคันนั้นไป
“ไปหาคุณพ่อก่อน” หญิงสาวบอกแล้วรถปอเช่ร์คันนั้นก็ค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกไป
“สวัสดีค่ะคุณหนู” เสียงของสาวใช้หลายคนพูดขึ้นพร้อมกัน
“สวัสดีค่ะ” ผู้ที่ได้ชื่อว่าคุณหนูตอบกลับและหันถามหญิงคนหนึ่งที่ดูแล้วน่าจะเป็นคนเก่าคนแก่ของบ้านนี้และมีอายุมากพอสมควร “คุณพ่ออยู่ไหนหรอค่ะ”
“คุณท่านไปดูงานที่เกาหลีค่ะแล้วคุณหนูมีธุระด่วนอะไรกันคุณท่านหรือเปล่าค่ะ”
“เปล่าหรอกค่ะ คุณพ่อไม่อยู่ก็ไม่เป็นไรค่ะ งั้นถ้าคุณพ่อกลับมาเมื่อไรมิริฝากบอกคุณพ่อด้วยนะค่ะว่ามิริจะไปอยู่บ้านอาชิ” เมื่อหญิงสาวพูดจบก็เดินไปขึ้นรถสปอทสีขาวที่โรงรถทันทีแล้วก็ขับออกไป
“แล้วนี่พวกเราจะเอายังไงกันดีหล่ะ” นันจิโร่ถาม
“ไม่เห็นต้องถาม หน้าที่ของพวกเราคือดูแลความปลอดภัยของคุณหนูเราก็ต้องทำตามหน้าที่ให้ดีที่สุดสิ” ซูซึเกะบอก
“อืม...งั้นเดี๋ยวฉันโทรไปบอกก่อนนะ” คิคุมารุบอกแล้วก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดอะไรบางอย่าง
“ฮัลโหล พี่อาชิครับนี่ผมคิคุมารุนะครับ...คือว่าพี่ช่วยจัดห้องซัก 5 ห้องได้ไหมครับ เพราะพวกเราจะไปค้างด้วยนะครับ ส่วนเหตุผลผมว่าอีกไม่นานพี่ก็รู้เองหล่ะครับ...งั้นเดี๋ยวเจอกันนะครับ บายครับ”แล้วคิคุมารุก็เก็โทรศัพท์เข้ากระเป๋าเสื้อนอก
“งั้นพวกเราก็ไปกันได้แล้วหล่ะ” คุนิมิสึบอกแล้วพวกเขาทั้ง 4 ก็เดินไปขึ้นรถคันเดียวกับตอนมา
ออด ออด
“ใครมาเนี้ย” หญิงคนหนึ่งพูด
“สงสัยพวกซูซึเกะมั้งครับแม่ เพราะเมื่อสักครู่พวกนั้นโทรมาบอกว่าจะมา” อาชิบอก
“อ๋อ...ที่แท้ก็พวกซูจังนั้นเองที่จะมา”
“ครับ งั้นผมไปเปิดประตูก่อนนะครับ” อาชิบอกแล้วก็เดินไปเปิดประตู แต่คนที่เข้ามาแทนที่จะเป็นพวกซูซึเกะกลับเป็นหญิงสาวตาสีฟ้า
“คุณหนู!!” อาชิอุทานเมื่อเห็นคนที่อยู่ตรงหน้า
“ไม่เห็นต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นเลย” ทีล่าบอกเมื่เห็นอาชิทำหน้าตกใจ(มาก)ที่เห็นตน
“เชิญเข้ามาก่อนสิครับ ส่วนรถจอดไว้ตรงนั้นก่อนก็ได้ครับ” แล้วอาชิกับทีล่าก็เข้าไปในบ้าน
“อ่าวคุณหนูมาได้ยังไงค่ะ” แม่ของอาชิถามหลังจากที่เห็นว่าคนที่มานั้นคือทีล่า
“สวัสดีค่ะคุณป้า”
“สวัสดีจ๊ะ”
“ผมว่าเราไปคุยกันที่ห้องรับแขกดีกว่าครับ”
“งั้นเดี๋ยวแม่ไปเอาขนมมาให้ดีกว่านะจ๊ะ”
“ครับ เออ...แม่ครับถ้าพวกซูซึเกะมาก็ให้คนพาไปที่ห้องรับแขกเลยนะครับ”
“จ๊ะ” แล้วแม่ของอาชิก็เดินไปในห้องครัว ส่วนอาชิกับทีล่าก็เดินไปห้องรับแขก
“คุณหนูมาได้อย่างไรครับเออ...ไม่ใช่สิ คุณหนูมามีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ”อาชิถามเมื่อมาถึงห้องรับแขก
“จะว่าธุระมันก็ไม่เชิงหรอกนะ คือที่ฉันมาเนี้ยก็กะว่าจะมาขออาศัยที่นี่ซักพักนะ”
“ครับจะมาอาศัยที่นี่ซักพัก ห๊า...จะมาอาศัยที่นี่!!”
“จริงหรอ!! งั้นขอชิมหน่อยสิ” เธอบอก
“เรื่องไร เธอทำมาให้ฉันกินนะ หรือว่าตอนเธอทำเธอไม่ได้ชิมหรือไง ดูหน้าตาเธอซิ” ชายหนุ่มบอกเมื่อหันมาเห็นทีล่าทำหน้าแปลกใจที่เขาบอกว่าอาหารที่เธอทำมานั้นอร่อย
“ก็ใช่นะสิ..อุ๊บ...”
“ห๊า....ว่าอะไรนะ”
“ปะ...เปล่าไม่มีอะไร คือว่า...”
“อะ ฉันป้อน” ชายหนุ่มบอกแล้วคีบกุ้งเทปปุระป้อนให้ทีล่า
‘โห อาชินี่ก็ทำอาหารอร่อยดีนะเนี้ยท่าทางต้องเป็นพ่อศรีเรื่อนที่ดีแน่ ๆ’
“อร่อยไหม” ทาลันถาม
“อร่อยสิ” ทีล่าตอบ
“ทีล่าครั้งหน้าทำอาหารมา 2 กล่องนะ”
“ทำไมหล่ะกล่องเดียวไม่อิ่มหรอ” เธอทำหน้าคิ้วขมวดเข้าหากัน
“เอาเถอะ อะฉันป้อน” เขาบอกและคีบอาหารในกล่องป้อนให้ทีล่าอีก
“อ่าวแล้วนายไม่กินแล้วหรอ”
“เอาเถอะกินซะฉันป้อน”
“ไม่เป็นไรฉันกินเองได้”
“งั้นก็ตามใจ” ทาลันบอกแล้ววางตะเกียบ แต่ทีล่ากลับหยิบตะเกียบคู้ไหม่ออกมาแล้วกินอาหาร
“อิ่มแล้วหรอ”
“อืม”
“’งั้นเรากลับห้องกันเถอะ” เขาพูดแล้วลุกขึ้น
“อืม” เธอตอบแล้วทั้งคู่ก็เดินกลับห้องเรียน
“ทีล่าวันอาทิตย์นี้ฉันจะมารับตอน 9 โมงนะ” ทาลันบอกแล้วก็ขึ้นรถไปและเมื่อรถBMWขับไปลับตารถปอเช่ร์สีดำก็ขับเข้ามาแทนที่ แล้วทีล่าก็ขึ้นรถคันนั้นไป
“ไปหาคุณพ่อก่อน” หญิงสาวบอกแล้วรถปอเช่ร์คันนั้นก็ค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกไป
“สวัสดีค่ะคุณหนู” เสียงของสาวใช้หลายคนพูดขึ้นพร้อมกัน
“สวัสดีค่ะ” ผู้ที่ได้ชื่อว่าคุณหนูตอบกลับและหันถามหญิงคนหนึ่งที่ดูแล้วน่าจะเป็นคนเก่าคนแก่ของบ้านนี้และมีอายุมากพอสมควร “คุณพ่ออยู่ไหนหรอค่ะ”
“คุณท่านไปดูงานที่เกาหลีค่ะแล้วคุณหนูมีธุระด่วนอะไรกันคุณท่านหรือเปล่าค่ะ”
“เปล่าหรอกค่ะ คุณพ่อไม่อยู่ก็ไม่เป็นไรค่ะ งั้นถ้าคุณพ่อกลับมาเมื่อไรมิริฝากบอกคุณพ่อด้วยนะค่ะว่ามิริจะไปอยู่บ้านอาชิ” เมื่อหญิงสาวพูดจบก็เดินไปขึ้นรถสปอทสีขาวที่โรงรถทันทีแล้วก็ขับออกไป
“แล้วนี่พวกเราจะเอายังไงกันดีหล่ะ” นันจิโร่ถาม
“ไม่เห็นต้องถาม หน้าที่ของพวกเราคือดูแลความปลอดภัยของคุณหนูเราก็ต้องทำตามหน้าที่ให้ดีที่สุดสิ” ซูซึเกะบอก
“อืม...งั้นเดี๋ยวฉันโทรไปบอกก่อนนะ” คิคุมารุบอกแล้วก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดอะไรบางอย่าง
“ฮัลโหล พี่อาชิครับนี่ผมคิคุมารุนะครับ...คือว่าพี่ช่วยจัดห้องซัก 5 ห้องได้ไหมครับ เพราะพวกเราจะไปค้างด้วยนะครับ ส่วนเหตุผลผมว่าอีกไม่นานพี่ก็รู้เองหล่ะครับ...งั้นเดี๋ยวเจอกันนะครับ บายครับ”แล้วคิคุมารุก็เก็โทรศัพท์เข้ากระเป๋าเสื้อนอก
“งั้นพวกเราก็ไปกันได้แล้วหล่ะ” คุนิมิสึบอกแล้วพวกเขาทั้ง 4 ก็เดินไปขึ้นรถคันเดียวกับตอนมา
ออด ออด
“ใครมาเนี้ย” หญิงคนหนึ่งพูด
“สงสัยพวกซูซึเกะมั้งครับแม่ เพราะเมื่อสักครู่พวกนั้นโทรมาบอกว่าจะมา” อาชิบอก
“อ๋อ...ที่แท้ก็พวกซูจังนั้นเองที่จะมา”
“ครับ งั้นผมไปเปิดประตูก่อนนะครับ” อาชิบอกแล้วก็เดินไปเปิดประตู แต่คนที่เข้ามาแทนที่จะเป็นพวกซูซึเกะกลับเป็นหญิงสาวตาสีฟ้า
“คุณหนู!!” อาชิอุทานเมื่อเห็นคนที่อยู่ตรงหน้า
“ไม่เห็นต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นเลย” ทีล่าบอกเมื่เห็นอาชิทำหน้าตกใจ(มาก)ที่เห็นตน
“เชิญเข้ามาก่อนสิครับ ส่วนรถจอดไว้ตรงนั้นก่อนก็ได้ครับ” แล้วอาชิกับทีล่าก็เข้าไปในบ้าน
“อ่าวคุณหนูมาได้ยังไงค่ะ” แม่ของอาชิถามหลังจากที่เห็นว่าคนที่มานั้นคือทีล่า
“สวัสดีค่ะคุณป้า”
“สวัสดีจ๊ะ”
“ผมว่าเราไปคุยกันที่ห้องรับแขกดีกว่าครับ”
“งั้นเดี๋ยวแม่ไปเอาขนมมาให้ดีกว่านะจ๊ะ”
“ครับ เออ...แม่ครับถ้าพวกซูซึเกะมาก็ให้คนพาไปที่ห้องรับแขกเลยนะครับ”
“จ๊ะ” แล้วแม่ของอาชิก็เดินไปในห้องครัว ส่วนอาชิกับทีล่าก็เดินไปห้องรับแขก
“คุณหนูมาได้อย่างไรครับเออ...ไม่ใช่สิ คุณหนูมามีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ”อาชิถามเมื่อมาถึงห้องรับแขก
“จะว่าธุระมันก็ไม่เชิงหรอกนะ คือที่ฉันมาเนี้ยก็กะว่าจะมาขออาศัยที่นี่ซักพักนะ”
“ครับจะมาอาศัยที่นี่ซักพัก ห๊า...จะมาอาศัยที่นี่!!”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น