**กลอนสบาย**

เนื้อเรื่อง

ถึงเธอฉีกหัวใจฉันเป็นเศษๆ แล้วอินทิเกรตทั้งเศษหัวใจฉัน ใส่ขอบเขตตั้งแต่ศูนย์ถึงอนันต์ แล้วจะรู้ว่าฉันรักเธอเพียงใด

เธอคือคนสำคัญคนหนึ่ง เธอคือหนึ่งในดวงใจ เธอมีความห่วงใยให้กันและกัน เธอคือใครคนนั้นที่ฉันรักมากมาย

พยากรณ์ความรักวันนี้ เมฆแห่งความรักลอยอยู่เต็มพื้นที่หัวใจ ลมแห่งความคิดถึงมีมาก แต่มีฝนแห่งความน้อยใจเล็กน้อย

ลงเสาเข็มด้วยความรัก กดทับด้วยความเข้าใจ ต่อคานด้วยความห่วงใย ผูกพันสายใยเป็นหลังคา

ขอถามเธอ "พรุ่งนี้เธอจะยังรักฉันไหม" เพราะในใจ "อยากให้เธออยู่ตรงนี้" ฉัน "ขอเป็นคนของเธอ" ที่แสนดี เพราะ "ไม่มีอีกแล้ว" ที่ใจดีเท่าตัวเธอ

เมื่อแรกพบคิดกับเธออยากรู้จัก คบสักพักก็สนิทกลายเป็นเพื่อน ดูๆไปในหัวใจมันย้ำเตือน อยากจะเป็นมากกว่าเพื่อนคือ...รักเธอ...

ถ้าหากความคิดถึงเป็นเส้นด้าย มันคงยาวไปได้ถึงโลกพระจันทร์ หากว่ารวมด้วยความรักและผูกพันธ์ มารวมกันคงได้ "I love you"

ขอบคุณสำหรับคำหวานที่ส่งมา ขอบคุณสำหรับความคิดถึงที่มีให้ แล้วเมื่อไหร่จะได้คำว่า "รัก" ซะทีล่ะ?

ตระกร้าหวายสีขาว บรรจุดาวแห่งความฝัน เราสองมาช่วยกัน แขวนดาวนั้นคู่จันทรา เกี่ยวก้อยมาร้อยดาว ให้เต็มราวบนท้องฟ้า เรียงรายสุดสายตา เป็นคำว่าฉันรักเธอ

อยากให้เธอรับรู้เอาไว้ว่า แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ระยะทางระหว่างเราจะห่างเพียงใด แต่ในใจรักที่ให้ยังคงเดิม

ร.เรือแล่นไปบนสายน้ำ ไม้หันอากาศบินร่อนบนเวหา ก.ไก่ค่อยๆเดินตามหลังมา แล้วอ่านว่า "รัก" ซึ่งคำนี้ฉันให้เธอ

สายลมพัดพาใจล่องลอยออกไป ขอพรุ่งนี้ฉันยังมีเธอ และฉันเก็บสิ่งดีที่เธอนั้นมีให้จดจำ อยากบอกเธอสักล้านคำว่ารักเธอ

ถามหาความรักว่าอยู่ไหน อยู่ไกลที่ฟากฟ้ากว้าง หรืออยู่สุดท้ายที่ปลายทาง หรืออยู่ข้างๆใจเธอ

เก็บความรักใส่กล่อง เก็บใจเราสองใส่ลงถัง เก็บความจริงใจใส่กะละมัง แล้วเก็บกล่องในถัง ใส่กะละมังไปให้เธอ

ฉันรักเธอเท่าฟ้าและอากาศ ฉันรักเธอเท่าถาดใส่ขนม ฉันรักเธอเท่าขวดใส่ลูกอม ฉันรักเธอเท่าโหลกลมๆที่ใส่หัวใจ