สะดุดรัก คุณชายขี้เก็ก

ลำดับตอนที่ #1 : แรกพบ

เช้าที่สดใสของวันเปิดเทอมวันแรก วันนี้เป็นวันที่ฉันรู้สึกมีความสุขจริงๆ
เพราะมันเป็นวันเปิดเทอมวันแรกของโรงเรียนใหม่ที่ฉันเพิ่งมาเข้า
แถมโรงเรียนนี้มันก็เป็นโรงเรียนที่ฉันใฝ่ฝันอยากเข้ามานานซะด้วย 
กว่าจะใช้ความพยายามสอบเข้ามาเรียนที่นี่ได้ เหนื่อยพอควรเลยหล่ะ
 และก้อได้เวลาที่ฉันจะได้ไปเรียนที่นี่ซะที
..................
อ้อ...ลืมเล่าประวัติตัวเองเลย
ฉัน โฮชิยะ มิชิโนะ เป็นเด็กที่บ้านมีฐานะไม่ร่ำรวยนัก
ฉันอยู่กับ โฮชิยะ มิจิโกะ พี่สาวอีกคน พี่สาวเป็นคนส่งฉันเรียน
ฉันจึงตั้งใจเรียนเพื่อหาเงิน จะได้ไม่ต้องรบกวนพี่สาวตัวเอง
....................
ฉันรีบตื่นแต่เช้าอาบน้ำแล้วไปเรียนทันที 
ก้าวแรกที่ฉันเดินเข้าไปในโรงเรียน ก็ได้พบกับหนุมหล่อหน้าตาดีมากมาย
โอ๊ย..อะไรมันจะเจริญหูเจริญตาขนาดนี้ ฉันนึกพลางเดินไป
แล้วก้อต้องหยุด!! เมื่อมีใครบางคนเดินมาชนฉัน
เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี(หล่อเลยล่ะ)ตัวสูงหุ่นสมาร์ท
เขามองหน้าฉันพลางทามท่าหงุดหงิดแล้วถามฉันว่า
"เธอเดินยังไงของเธอเนี่ยดูทางบ้างรึป่าวถึงเดินมาชนฉัน"
"แล้วนายหล่ะเดินภาษาอะไรไม่ดูตาม้าตาเรือมาชนกับฉันน่ะ"
เขาทำหน้าตาหาเรื่องใช้ได้เลย แต่พอดี เพื่อนของเขา
ก็ดันเขาให้เดินต่อไปเขาพูดกับเพื่อนเขาแล้วหันมายิ้มให้ฉันและพูดว่า
"ไปกันเถอะ ยามาโตะ เดี๋ยวเข้าเรียนสายนะ เอ่อ...ขอโทษด้วยนะครับ"
แล้วเขาก็เดินไปด้วยกัน
ฉันไม่ชอบเขาเลยให้ตายสิ คนบ้าอะไร หล่อแต่ปากเสียชะมัด
ไม่มีมารยาทอีกต่างหาก เสียดายหน้าตาจริงๆ อุส่าเกิดมาหน้าตาดี
ไหงนิสัยดันใช้ไม่ได้ซะเลยนี่ เฮ้อ คนเราอ่ะนะ ได้อย่างเสียอย่าง
อ้อ...แล้วรู้สึกว่า อีตาบ้านี่จะชื่อ ยามาโตะ เท่าที่ได้ยินเพื่อนนายนี่เรียก
ว่าแต่เพื่อนของนายนี่ก็มีมารยาทใช้ได้เลยนะ
ชื่ออะไรนะอยากรู้จักจัง  คนดีสมัยนี้มันช่างหายากจริงๆ
ฉันคิดไปเรื่อยๆ พลางเดินหาห้องเรียน
........................................
และแล้วฉันก้อเจอห้องเรียน ฉันเดินเข้าไปหาที่นั่ง
มีที่ว่างอยู่ที่นึงพอดี ฉันเดินเข้าไปนั่ง ซึ่งข้างๆ มีเด็กสาวคนนึง
หันมามองหน้าฉันพลางยิ้มให้ "หวัดดีจ๊ะ ฉัน อายะ นะ"
"หวัดดี ฉัน มิชิโนะ นะ" ฉันพูดพลางยิ้ม
"นั่งสิ เดี๋ยวอาจารย์ ก็จะมาแล้วนะ"
" อืมจ๊ะ " ฉันตอบรับความหวังดีของเพื่อนใหม่ที่เพิ่งทักทายกัน
อายะเปนสาวหวาน เรียบร้อย เรียนเก่ง ซึ่ง ตรงข้ามกับตัวฉันทั้งหมด
ฉันยังนึกแปลกใจอยู่ว่าจะเปนเพื่อนที่ไปกันดีไหมเนี่ย
ฉันนึกแล้วแอบยิ้ม และก็ต้องอารมเสียอีกครั้ง
เมื่อได้ยินเสียง ที่คุ้นๆ เหมือน เคยได้ยิน ที่ไหน ซักแห่ง
กำลังว่าฉันจากด้านหลัง "นั่นมันยัยเฉิ่มที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเมื่อเช้านี่นา"
เสียงนั้นพูดกับคนทมี่นั่งอยู่ข้างๆ "นี่นายจะบ้าหรอ..ไปว่าเขาแบบนั้นได้ไง เขาได้ยินนะ"
เสียงนินทาที่ได้ยินนี้ไม่ใช่เสียงใครที่ไหน แต่เป็นเสียงของนายปากเสีย
ที่เดินชนฉันเมื่อเช้านี้ นั่นเอง แถมกำลังว่าฉันอยู่ด้วย
" เมื่อกี้นายเรียกใครว่า ยัยเฉิ่ม นะ"
"ก็เธอน่ะสิยัยเฉิ่มหูตึงด้วยหรอ..ซุ่มซ่าม แล้วยังหูตึงด้วยเนี่ยไม่ไหวเลยนะ"
ตายแล้วตาบ้านายว่าใครนะ เกิดมาฉันไม่เคยโดนใครด่านะยะ
"ทำไม นายคุณชายขี้เก็ก ฉันจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของฉัน แล้วนายมีสิทธิ์
อะไรมาว่าฉันมิทราบ " ฉันเถียงกลับไป เรื่องอะไรฉันจะยอม
ฉันน่ะไม่เคยยอมแพ้ใครง่ายๆอยู่แล้ว
"โห..ไม่สวยแล้วยัง..ไม่ยอมรับความจริงแน่ะ..แบบนี้ใครเขา
จะอยากเอาไปเปนแฟนเนี่ย..ท่าทาง - คาน - คงรอเธออยู่สินะ"
ไม่ย๊อม...ไม่ยอม มาว่าคนอย่างมิชิโนะอย่างเดียวยังพอทน
แต่ดูถูกแบบนี้ไม่ยอมเด็ดขาด สู้ตายเป็นไงเป็นกัน
"นายพูดแบบนี้มันหาเรื่องกันชัดๆนี่หว่า" ฉันมองนายนั่นตาเขียว
เพื่อนของเขาที่เงียบอยู่นานสะกิดเขา "นายอย่าไปว่าเขาสิ นายเริ่มหาเรื่องเขาก่อนจริงๆ
อย่ามีเรื่องเลยน่ะ ยังไงวันนี้ก็เปิดเทอมวันแรกนะ"
" ทัตซึยะ นายอย่ามายห้ามฉัน ยัยเฉิ่มนี่ผิด ที่เดินมาชนฉันต่างหาก"
อ๊า...นายนี่ชื่อ ทัตซึยะ นี่เอง หน้าตาดีแล้วเปนคนดีแบบนี้น่าชื่นชมหน่อย
"เห็นไหม เพื่อนนายยยังว่านายผิดเลย ดังนั้นนายขอโทษ ฉันซะเดี๋ยวนี้"
"เรื่องอะไรฉันจะขอโทษคนอย่างเธอไม่อยากพูดกับคนบ้าแล้ว ไปดีกว่า"
นาย ยามาโตะ เดินเก็กหล่อไปจากฉัน ปล่อยให้ ทัตซึยะ
หันมายิ้มพลางพูดกับฉันว่า " ขอโทษแทน ยามาโตะ ด้วยนะ
นายนี่ก็เป็นแบบนี้ประจำและ ไม่ยอมใคร "
" อืม ฉันไม่ถือสาไอ้คุณชายนั่นหรอก ขอบใจที่มาขอโทษแทน นะ"
ฉันล่ะชอบนิสัยนายทัตซึกินี่จริงๆ มีมารยาทต่อ สุภาพสตรี จริงๆ
( แล้วฉันทามตัวเหมือน สุภาพสตรีตรงไหนเนี่ย )
แล้วนายนี่ก็วิ่งตามหมอนั่นไป
.............................................
วันรุ่งขึ้นซึ่งมีวิชาพละ มีเรียนเต้นลีลาศด้วย ฉันต้องเต้นคู่กับผู้ชายหรอเนี่ย
นึกแล้วสยองไงไม่รู้ และแล้วก็มีการจับฉลากกันว่าใครจะได้คู่กับใคร
แล้วก็มาถึงคู่ฉัน " โฮชิยะ มิชิโนะ คู่กับ อิจิมะ ยามาโตะ"
สิ้นเสียงอาจารย์ ฉันแทบเป็นลม ฉันได้คู่กับหมอนั่น
ให้ตายเถอะ ฉันจะทำอย่างไรต่อไปดีเนี่ย ถ้าได้เต้นกับนายนี่ มีหวัง
ฆ่ากันตายไปข้างนึงแน่ๆ แต่ถ้าไม่เต้นก็ไม่ได้
โอ้..พระเจ้า...ช่วยลูกด้วยๆๆๆๆๆ   T-T

* ติดตามชมตอนต่อไปนะคะ ว่า มิชิโนะ จะทำอย่างไรต่อไป เร็วๆนี้ค่ะ *