ขอกอดทีได้ไหม

ข้อมูลเบื้องต้น

คิดถึงจัง

           

 
อ่านแล้วห้ามหัวเราะหรือยิ้มนะคะ

เนื้อเรื่อง

ขอกอดทีได้ไหม

            เสียงรถราจอแจบนถนนเบาบางลงมากหลังจากเลยช่วงเวลาเร่งด่วนไปแล้ว  ในตอนพบค่ำ  เด็กสาวในชุดนักศึกษา  ผมยาว  กระโปรงพีชยาวคลุมเข่า  ท่าทางสดใส     ร่าเริง  ติดกิ๊ฟคิตตี้สีชมพู

            ชื่อของเธอคือ  ฮาวาซากิ  ยูมิจัง  เด็กสาวยืนอยู่หน้าระเบียงเหม่อมองไปข้างนอก  ด้วยอารมณ์ครุ่นคิดเป็นเวลาครู่ใหญ่แล้วพร่างบอกกับตัวเองว่า  ทำยังไงดีนะถึงจะเปลี่ยนคณะบ้าๆนี้ได้

            กริ๊ง  กริ๊ง  กริ๊ง....  เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้หญิงสาวหลุดจากผวังแห่งการครุ่นคิด

            “ สวัสดีค่ะ   .... ยูมิจังค่ะ ”   หญิงสาวพูดด้วยเสียงหวานไพเราะให้กับผู้ถือสายรอ

            “ ดีจ๊ะ ยูมิจัง ”

            “ ใครอะ ”  หญิงสาวถามกับไปอย่างประหลาดใจ

            “ พี่โนฮาราครับแค่วันเดียวจำไม่ได้แล้วเหรอ ”  ชายหนุ่มตัดพ้ออย่าน้อยใจ

            “ ค่ะจำได้ค่ะ ”

            หลังจากนั้นเราก็คุยกันถึงเรื่องสัพเพเหละทั่วไปอย่างสนุกสนานจนลืมเรื่องที่กำลังคิดสะหมดเลย  ออ!  พี่โนฮาราเป็นใครก็ไม่รู้พึ่งรู้จักกันแต่พี่แกเป็นคนสัมเลเทเมา  ชอบกินเหล้า  สูบบุหรี่  หน้าตาก็คงงั้นๆมั้ง  แต่พี่แกทำให้เด็กสาวอย่างยูมิจังรู้สึกแปลกในการกระทำของพี่แกอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว  ในวันที่ฝนตกหนักชั้นนั่งมองออกไปนอกหน้าต่างพร้อมกับฮัมเพลงของศิลปินในดวงใจ  พี่โนฮาราคนนี้แหละก็ดันโทรศัพท์เข้ามาขัดจังหวะความสุขของชั้นสะงั้น  แล้วบอกว่าพี่ตากฝนไปดูเรื่องเปลี่ยนคณะให้แล้วนะ  แต่จริงๆแล้วชั้นทำใจเรื่องนี้ได้แล้วไม่จำเป็นแล้วละ  แต่ก็ไม่ได้พูดออกไป  หลังจากนั้นเราก็โทรศัพท์คุยกันตลอดจนเกิดความสนิทสนม

            กริ๊ง  กริ๊ง  กริ๊ง ....  “ สวัสดีคะพี่โนฮารา ”

            “ ดีจ๊ะทำไรอยู่เหรอ ”

            “ กำลังคิดถึงพี่โนฮาราไง  อิอิ ”

            หลายครั้งที่เราชอบพูดแกล้วพี่แกเล่นแบบนี้เป็นประจำจนกลายเป็นเรื่องตลกไป

หาเรื่องต่างๆมาแกล้งพี่โนฮาราให้หงุดหงิดเล่นๆชีวิตจะได้มีสีสัน  แต่ในความสนุกนั้นอาจกำลังทำร้ายใครบางคนอย่างไม่รู้ตัว  ยูมิจังเป็นเด็กสาว  บ้าคิตตี้  แสนซน  ชอบแกล้งคน  จนวันหนึ่งพี่โนฮาราโทรมาก็พูดว่า

            “ ดีค่ะ  คิดถึงจังเลย  รักพี่โนฮาราจัง  อยากกอดด้วย ”

พี่แกเงียบไปชั่วครู่ขณะก็พูดว่า

            “ ยูมิจังอย่าล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นแบบนี้สิ ”

ยูมิจังตอบกับไปอย่างไม่ทันคิด  “ เค้าไม่ได้ล้อเล่นกับความรู้สึกคนอื่นสะหน่อยเค้าล้อเล่นกับความรู้สึกของพี่โนฮาราต่างหากละ  อิอิ ”

            ที่ยูมิจังชอบทำอะไรแบบนี้แค่อยากจะดูปฏิกิริยาของพี่แกต่างหากไม่ได้คิดอะไรสะหน่อยและยูมิจังก็แกล้งพี่โนฮารามาตลอด  บางครั้งก็แกล้งหนักขึ้นจนทำให้พี่แกคิดมาก  และแล้ววันหนึ่ง  ยูมิจังก็หยิบโทรศัพท์สุดรักสุดหวงสีชมพูหวานแหวขึ้นมากดเบอร์โทร  0841782202

            ติ๊ด  ติ๊ด  ติ๊ด....  “ดีค่ะยูมิจังคิดถึงจังหายไปไหนตั้งหลายวันอะ ”

“ เปล่าพี่โนฮารา  เค้ามีไรจะบอก  เค้าขอโทษนะ  ”  หญิงสาวพูดคำว่าขอโทษทั้งที่ทุกครั้งไม่เคยคิดจะพูดเลยด้วยซ้ำ

“ ไม่เอาอะพี่ไม่ให้ขอโทษอะ  รู้ไหมห้ามขอโทษคนอย่างพี่รู้ไหม ”

“ ค่ะ ”

            เราคุยกันไปเลื่อยเปื่อย  จนมาตั้งกฎเกณฑ์กันระหว่างเราสองคนคือห้ามกินเหล้าในวันพระ  และวันที่  20  เพราะเป็นวันเกิดเค้า  แต่รู้ไหมคนขี้เหล้าอย่างพี่แกก็ทำได้ตามสัญญาสะด้วยสิ  พี่แกชอบพูดว่า  รู้ไหมถ้ายูมิจัง  รักทุกคนบนโลกนี้  พี่ของเป็นหนึ่งคนที่ยูมิจังเกียจ  จะได้ไม่เหมือนกับคนอื่นจะได้จำพี่ได้ไง  แต่ยังไงเราก็คงชอบพี่ไม่ได้  เพราพี่ไม่ใช่หนุ่มเกาหลีขับฮาเล่ไงพี่ก็รู้ใช่ปะ  แต่พราโนฮาราก็กลายมาเป็นพี่ชายเค้าที่คอยเป็นห่วงเค้าเท่าๆกับพี่ชายของเค้าจริงๆแล้วนะถึงตอนนี้เค้าอยากบอกพี่จัง  ขอกอดทีได้ไหมพี่ชายที่แสดดี  ถึงวันนั้นคงอบอุ่นมากเลยสินะ  นายขี้เหล้าหัวใจนักดนตรี

                                                                        คิตตี้ซากุระสีรุ้ง