สาวสุดกวน...พบรักกับ...นายทะเล้น

ลำดับตอนที่ #6 : /....../ฝนตกชั่งโรเเมนติกจังเลย/......./

วันนี้ฉันตื่นมาก้อเป็นวันที่อากาศสดใสมากเลย



เพราะมีฝนตกเล็กน้อยบรรยากาศชั่งโรเเมนติกจังเลย



เเล้วเสียงโทสับของฉันก้อดังขึ้นมาทามมัยชั่งรู้จัยจิงๆเลย



ถึงมาได้เวลาได้พอดีเลย



\"ฮัลโหล\" ไฮซะโกะหรอคับวันนี้ฝนตกเนอะใช่ค่ะอากาศชั่งดีนะคับ



วันนี้ผมไปส่งคุณที่โรงเรียนนะคับก้อได้ค่ะฉันขอเวลา10นาทีนะค่ะ



ได้คับเเล้วเจอกันหน้าบ้านนะคับ



ฉันก้อรีบไปอาบน้ำเเต่งตัวเพราะไม่อยากให้จุนเซรอฉันนาน



เดียวเขาจะบ่นเอาฉันเเต่ฉันใช้ไปเเค่5นาทีเอง



พอฉันเดินออกไปหน้าบ้านก้อเห็นจุนเซเดินมาเเล้ว



ฉันเลยวิ่งไปหาเขาทั้งที่ฝนยังตกอยู่



เขาก้อเอาร่มกางออกเพราะกลัวฉันเปียก



\"เธอวิ่งมาทำไมก้อฉันคิดถึงเธออะเลยวิ่งไปหาไง\"



อืมงั้นผมไปส่งที่โรงเรียนนะคับงั้นเราไปกันเลยนะ



\"เเล้วเราสองคนก้อเดินอยู่ในร่มคันเดียวกันที่ไม่สามารถเดินไปทางไหนได้เลย



เพราะว่าฝนมันตกเเล้วก้อเดินไปถึงโรงเรียน



เขาก้อเดินเขาไปส่งฉันถึงที่ทางขึ้นเลยเพราะกลัวฉันเปียก



เเล้วฉันก้อรีบเดินขึ้นห้องไปเพื่อนๆทุกคนต่างมองฉันกันเป็นสายตาเดียวกันหมด



เลยว่างเอะไฮซะโกะใครมาส่งเธออะอ้อพี่ชายฉันเอง



\"เธอมีพี่ชายด้วยหรออ๋อพี่ที่รู้จักกันอะ\"



งั้นหรอยะนึกว่าเเฟนเธอมาส่งสะอีก



ฉันก้อเดินเข้าห้องเรียนไปอย่างไม่สนใจใครเลย



เพราะฉันรู้ถึงฉันพูดไปก้อไม่มีใครเชื่อสะหน่อยฉันเลยเงียบไว้ดีกว่า



เเละยัยยุนจีนก้อถามว่าเด๋วนี้เธอสนิทกะจุนเซเเล้วหรอจ๊ะ



ฉันสนิทกะจุนเซมาพักนึง



ทามมัยเธอไม่บอกฉันละ



ก้อไม่เห็นเธอเลยอะเลยไม่ได้บอกงั้นหรอยะ



อืม งั้นวันนี้ยุ่นจีนไปกินข้าวกะฉันนะอืมงั้นก้อได้



ฉันจะไปกินกะเธอเเล้วจุนเซละอ๋อวันนี้คงไม่ออกไปกินข้าวกันหรอก



คุยอยู่สักพักเสียงโทสับก้อดังขึ้นอันเเน่จุนเซโทมาอะสิ



ยุนจีนเเซวหยุดไปเลยเพื่อนรัก





\"ฮัลโหล/สวัสดีคับ\" ไฮซะโกะหรอคับสสบายดีรึป่าว  



ก้อสบายดีนิค่ะ หรือจุ่นเซไม่สบายค่ะ



ก้อไม่สบายใจอะสิกลัวเธอจะไม่สบายเอา



เพราะเธอเปียกฝนอะคนอย่างฉันนี่นะเเข็งเเรงอยู่เเล้วคงไม่สบายยากอะค่ะ



อิงจิงหรอคนอย่างเธอนี่นะผมจะคอยดูละกันว่าถ้าเธอไม่สบาย



ผมจะไปคอยเฝ้าดูเเลเธอนะได้เลยค่ะ



ถ้าฉันไม่สบายเมื่อไรนะฉันจะให้เฝ้าทั้งเช้าเย็นเลยดีมั้งละ



เเล้วอย่าลืมกินข้าวละคับ



\"ค่ะฉันไม่ลืมกินข้าวหรอก\"



เเล้วก้อวางไปเพราะเขายังทามงานไม่เสด



เเล้วฉันก้อไปกินข้าวกะยุนจีนก้อกินไป



เเล้วก้อคุยไปจน13.00โมงเเล้วก้อได้เวลาเข้าเรียนพอดีเลย



เเล้วเราก้อไปเข้าห้องเรียนกันเเละก้อเรียนไปเรื่อยๆจนเย็น



เเละเสียงกริ่งเลิกเรียนก้อดังขึ้น



เเล้วฉันก้อเดินไปเรื่อยๆเพราะว่าฉันไม่รู้ว่าจะกลับบ้านไปทำไม



กลับไปก้อไม่มีใครอยู่บ้านเเละเเล้วก้อมีคนวิ่งตามฉันมา



เออไฮซะโกะวันนี้ไปร้องเพลงที่บ้านฉันกันนะ



ไปร้องเพลงบ้านเธอนะหรอ



ก้อได้ฉันไม่รู้เลยจะรีบกลับบ้านไปทำไมงั้นเราก้อไปกันเลย



เเล้วฉันก้อกลับบ้านพร้อมกับพวกเพื่อนในกลุ่มของฉันอะเดินอีก2นาทีก้อคงถึงเเล้วเเหละ



\"พอถึงฉันก้อรีบเดินไปห้องน้ำเพราะว่าจะโทไปหาจุ่นเซ\"



\"ฮัลโหล/สวัสดีคับ\"



ฉันจะบอกกะจุ่นเซว่าวันนี้ฉันกลับบ้านดึกนะมารับฉันได้ปะ



หรอคับงั้นเด๋วคืนนี้ผมไปรับคุณนะคับเเล้วเราสองคนก้อกดสายวางทิ้งไป



\"เเล้วฉันก้อเข้าไปนั่งกะเพื่อนๆของฉันที่กำลังร้องเพลงอยู่\"



เอะฉันว่าพวกเรากลับกันได้เเล้วนะนี่มันก้อดึกมากเเลยด้วย



\"พวกเพื่อนบอก\"ไฮซะโกะกลับไปก่อนก้อได้นะ



\"ถ้างั้นฉันขอตัวกลับก่อนละกัน\"



ฉันก้อโทไปหาจุ่นเซบอกว่าออกมารับฉันไปเเล้ว



\"คับงั้นเด๋วผมจะออกไปเด๋วนี้เเหละ คลิ้กๆเเล้วก้อวาง ฉันก้อยืนรอสักพักเเละเเล้วจุ่นเซก้อมา รอผมนานไหมคับก้อไม่นานหรอกค่ะ\"



งั้นเรากับบ้านกับเถอะเเล้วฉันก้อกลับบ้านกับจุ่นเซ\"



\"ไฮซะโกะถึงบ้านเธอเเล้วนะงันหรอค่ะ\" คับ



งั้นไว้พรุ่งนี้เราเจอกันนะ