คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 04 ทีมในอุดมคติ
04 ทีมในอุดมคติ
ปี๊ดด~~
“ พักเซ็ตแรกครับ ”
“ โอ๊ส!! ”
“ เคนมะคุง ถ้าทำแบบนี้จะถือลูกได้นานกว่าปกตินะคะ ลองดูมั้ยคะ ” หญิงสาวพูดแนะนำพร้อมกับทำเป็นตัวอย่างให้ชายหนุ่ม เสร็จแล้วก็แจกจ่ายผ้าเช็ดหน้าให้กับคนอื่นในทีมพร้อมกับขวดน้ำที่เตรียมเอาไว้
“ โอเค ”
”แล้วก็ยามาโมโตะคุง ใช้แรงมากเกินไปในเซ็ตแรกจะเหนื่อยเกินไปในตอนท้ายเอานะคะ “
“ โอ๊ส! ”
“ แล้วก็คุณคุโรโอะคะ ”
“ ? ”
“ บล็อกแบบติดหนึบจนทำให้เอซฝั่งนั้นหัวเสีย ถึงจะดูนิสัยไม่ดีไปบ้างแต่ก็ทำแบบนั้นต่อไปนะคะ ”
“ ทำไมคำแนะนำของฉันแรงกว่าคนอื่นล่ะฟุยุมิ! ” เจ้าของทรงผมตั้งคล้ายไก่แอบตะหงิดใจกับคำพูดแนะนำของเด็กสาวเล็กน้อย
ที่เขาตามบล็อกเอซของทีมฝ่ายตรงข้ามไม่หยุดก็เพราะหมั่นไส้เจ้าตัวล้วนๆ ใครบอกให้เขามองยัยหนูผู้จัดการคนใหม่นี้ไม่วางตากันล่ะ
เพราะเขาหมั่นไส้เจ้าเอซนั้นเฉยๆหรอกนะ
”คะ? ก็เพราะเราเข้าใจดีค่ะ ว่าในฐานะเซ็ตเตอร์ที่อยากจะหลีกเลี่ยงตัวบล็อกมันเป็นยังไง“
การมีอารมณ์ร่วมไปกับการแข่งขันนั้นไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดี แต่หากเมื่อเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความหงุดหงิดที่เกิดจากลูกบอลที่ตั้งใจเซ็ตให้ตัวตบของตัวเองนั้นถูกบล็อกได้โดยง่ายจากทีมฝ่ายตรงข้าม พลางทำให้ทีมเสียหนึ่งแต้มไปก็คงจะหัวเสียไม่ต่างจากตัวตบเลย
จากนั้นคงไม่ใช่เรื่องแปลกหากมันจะเกิดความผิดพลาดในภายภาคหน้า
“ อืม ฉันก็เห็นด้วยกับฟุยุมิ แต่ถ้าเป็นบล็อกเอาท์คงต้องให้เป็นหน้าที่ของทีมรับ ” เคนมะ
“ โอ้ ดีเลยหนิ! เรื่องนั้นไว้เป็นหน้าที่ของฉันเอง ” ยาคุ โมริสุเกะ
จากนั้นหญิงสาวก็ปล่อยให้มันสมองของทีมวางแผนกันต่อ มีบ้างที่เธอจะเสริมคำแนะนำเล็กๆน้อยๆจากประสบการณ์ของเธอเมื่อทีมต้องการ แต่ยังไงในฐานะของผู้จัดการคงต้องปล่อยในคนในทีมวางแผนการเล่นกันเอง แต่เมื่ออยากได้คำแนะนำเมื่อไหร่ เธอก็พร้อมที่จะเสนอให้ทันที
“ เยี่ยมเลยนะ ” โค้ชเนโกมาตะกล่าวพร้อมยิ้มตาปิด
“ เหมือนได้มันสมองมาเพิ่มอีกคนเลยนะครับ ”
“ … ”
“ อินาริจัง ไม่คิดเลยนะครับว่าจะได้เธอมาเป็นผู้จัดการทีมเรา ผมคิดว่าเธอคงเล่นอยู่ในทีมอันดับท็อปๆเสียอีก แต่ก็นะครับ น่าเสียดายที่ไม่ได้เห็นเธอลงแข่งในสนาม ความสามารถแบบนั้นกับความสูงแค่นี้ไม่ได้หากันได้ง่ายๆเลย คงเป็นเรื่องฝังใจสินะครับ ”
“ อืม … แต่ท่าทางแบบนั้นไม่เหมือนคนยอมแพ้กับอะไรง่ายๆเลยนะ ”
โค้ชเนโกมาตะยิ้มตาปิด และเมื่อหันไปมองทางที่หญิงสาวยืนอยู่ก็ได้เจอกับนัยน์ตาสีน้ำทะเลสวยเป็นประกายกำลังจ้องเขม่นตรงขอบสนาม กวาดสายตาไปทั่วคอร์ท มือเรียวกำปากกาและสมุดบันทึกเล่มเล็กในมือแน่น ในหัวเล็กๆนั้นคงไม่พ้นกำลังคิดวิเคราะห์ความสามารถรวมถึงสภาพร่างกายทั้งคนในทีมของตนและทีมฝ่ายตรงข้าม
“ …. นั้นสินะครับ ”
ทีมเนโกมะ , เธอคิดไว้ตลอดว่าเนโกมะเป็นทีมในอุดมคติของเธอ ทีมที่เน้นใช้ความสัมพันธ์ในทีมในการส่งเสริมการรับการป้องกัน จนเริ่มกลายเป็นการเชื่อมต่อกันเรื่อยๆเป็นทอดๆ อีกทั้งทักษะพื้นฐานวอลเลย์บอลและเซ้นส์ของผู้เล่นก็ถือว่าอยู่ในระดับที่ดี แม้ในเรื่องของการบุกที่ไม่ได้โดดเด่นมาก แต่การที่ค่อยๆค้นหาช่องโหว่หรือจุดด้อยของทีมคู่แข่งนั้นแล้วใช้กลยุทธ์ในการต่อสู้นั้น แบบนั้นแหละที่ฟุยุมิคิดว่าเนโกมะเป็นทีมที่น่ากลัวไม่ต่างจากทีมที่มีการบุกที่ฉูดฉาดเสียอีก - หญิงสาวยิ้มกับตัวเองเล็กน้อย
เชื่อมต่อ เป็นหนึ่งเดียวกัน และมิตรภาพที่ดี
ในอดีตเธอเองก็เคยเป็นส่วนหนึ่งของทีมที่มีลักษณะแบบนั้น แต่น่าเสียดายระบบข้างในของทีมมันเน่าเฟะเสียจนทนไม่ได้ ต่างคนก็ต่างแตกแยกกลายเป็นคู่แข่งกันบ้าง หรือบางคนก็เลิกเล่นมันไป เหมือนกับเธอเอง
เมื่อการซ้อมแข่งจบลง แม้ทีมเนโกมะจะเสียไปในเซ็ตแรกไปแต่ก็กลับมานำในเซ็ตที่สองและสาม จบด้วยทีมของเราชนะด้วยสกอร์ 2-1 และจากที่เธอได้เห็นวิธีการแข่งของทีมด้วยตาของตนก็พอเข้าใจแล้วว่าทีมเนโกมะนั้นมีวิธีการเล่นแบบใด เมื่อขึ้นชื่อว่าเนโกะ (แมว) ก็คงเป็นทีมที่ค่อยๆทำคะแนนไปเรื่อยๆในเซ็ตแรกโดยไม่รีบร้อนแต่ก็ตามทัน จากนั้นก็ใช้กลยุทธ์ในการชนะในเซ็ตถัดไป แบบนี้ก็สมกับเป็นแมวจริงๆนั้นแหละ
“ แกก็ไปสิ ”
“ แกนั้นแหละ ไป ”
ฟุยุมิที่กำลังจะนำตะกร้าที่บรรจุขวดน้ำหลายขวดไปเก็บ ก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันเล็กๆดังขึ้นใกล้ๆส่งผลให้หญิงสาวเรือนผมสีขาวต้องหันไปมอง พบกับเอซของทีมฝั่งตรงข้ามที่กำลังผลักกันไปมากับเซ็ตเตอร์ของทีมตน และเมื่อเห็นว่าเอซหนุ่มกำลังรวบรวมความกล้าเดินมาที่ที่เธอกำลังยืนอยู่ ชายหนุ่มทรงผมทรงผมสุดเท่สีทองก็มาโผล่ที่ตรงหน้าของเธอทันที
“ อินาริจัง มาทางนี้หน่อยสิ! ”
“ อ๊ะ คุณยาคุ กำลังไปค่ะ ” หญิงสาวหันไปมองชายหนุ่มที่จู่ๆก็มายืนอยู่ด้านหน้าของเธอ แต่เพราะว่าเขาหันหน้าไปทางเอซและเซ็ตเตอร์หนุ่มของทีมนั้นทำให้ฟุยุมิไม่รู้ถึงสาเหตุที่พวกเขากำลังหน้าซีดนิดหน่อยนั้น แต่นั้นไม่ใช่เรื่องของเธอ หญิงสาวจึงเดินไปตามคำเรียกของรุ่นพี่ในทีม
“ ยามาโมโตะ อย่าไปแกล้งทีมนั้นสิ! ” เสียงของกัปตันดังขึ้น
“ พวกมันจะมาอ้อร้อผู้จัดการทีมเรานะครับคุณคุโรโอะ! ” ยามาโมโตะร้องตอบ
“ แกล้ง? ”
“ ฮ่าฮ่า อย่าไปสนใจเลยอินาริจัง ” ไคพูดยิ้มๆ
“ คงไปทำหน้าเหมือนนักเลงใส่ทีมตรงข้ามน่ะสิ ” ยาคุ
“ คะ? ”
เมื่อส่งทีมคู่แข่งเสร็จ จากนั้นโค้ชทั้งสองก็เรียกทีมให้รวมตัวกันเพื่อมาฟังประกาศสำคัญก่อนที่จะให้ไปทำความสะอาดยิม และเรื่องที่ว่าก็คือการแข่งในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ คู่แข่งคือโรงเรียนคาราสึโนะจากจังหวัดมิยางิ พร้อมกับการอธิบายเสริมถึงการเดินทาง และเรื่องอื่นๆ
คาราสึโนะ เธอเคยได้ยินมาก่อนในการแข่งขันฮารุโค ในระดับประเทศ แต่พักนี้ชื่อของโรงเรียนนี้กลับไม่ได้ติดในรายชื่อการแข่งขันอีกเลย ทั้งที่ฟุยุมิคิดว่าโรงเรียนนี้ค่อนข้างจะโดดเด่นในด้านการบุกที่ฉูดฉาด และตอนนี้กำลังมาเป็นทีมซ้อมแข่งกับทีมของเธอเสียแล้ว
คาราสึโนะหรอ น่าสนใจจัง
จะเป็นทีมแบบไหนกันนะ?
—
“ว่าแต่ คุณคุโรโอะคะ “
“ ว่าไงฟุยุมิ ”
“ จะว่าไปวันนี้เคนมะคุงดูแปลกไปจากปกติมั้ยคะ จะว่ายังไงดี ดูขยันขึ้น? ”
ฟุยุมิกล่าวถามกัปตันของทีมพลางนัยน์ตาสีน้ำทะเลเหลือบมองไปยังชายหนุ่มผมสองสีที่วันนี้ดูแปลกไปจากปกติ ตอนนี้เคนมะคุงกำลังใช้ไม้ถูพื้นถูสนามอย่างขะมักเขม้นและอย่างกะตือรือร้น ในขณะที่วันก่อนยังเอื่อยเฉื่อยตามประสาแมวขี้เกียจอยู่เลย ดวงตาสีเหลืองทองคล้ายแมวสามสีเองตอนนี้เหมือนจะเป็นประกายอยู่หน่อยๆด้วย อีกทั้งตอนที่ซ้อมก็ดูเหมือนฟอร์มจะดีกว่าทุกวันด้วยหรือเปล่านะ
หรือว่าเคนมะคุงกำลังป่วย?
ไม่สิไม่สิ ปกติถ้าเคนมะคุงป่วยคงไม่ทำอะไรแบบนี้แน่
คุโรโอะที่เมื่อโดนถามก็ขำก๊ากทันที พลางมองคนตัวเล็กกว่าที่กำลังคิดมากในหัวเล็กๆนั้นอย่างเอ็นดู และอดไม่ได้ที่จะลูบเรือนผมสีขาวนั้นเบาๆ
“ เธอยังไม่เคยเห็นมุมนี้ของเคนมะล่ะสิ ”
“ คะ? ” เธอเอียงหัวอย่างสงสัย
“ วันนี้คงเป็นวันที่เกมโปรดเคนมะวางขายล่ะมั้ง “
“ ถึงว่า วันนี้เคนมะคุงดูฟอร์มดีกว่าทุกวันเลยนะคะ ”
“ วันนี้ฉันจะไปซื้อเกมก่อนกลับบ้าน! ” ว่าจบก็เร่งความเร็วในการทำความสะอาดสนามขึ้นจนคนในทีมอึ้งไปตามๆกัน
“ ถ้าเกมนั้นวางขายทุกวันก็ดีสิคะ ” ฟุยุมิว่า
“ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ” คุโรโอะขำก๊าก
Talk w/kittenkin
ตอนต่อไปจะเป็นการแข่งกับทีมคาราสึโนะนะคะ จะได้เจอกับทีมตัวเอกแล้วค่า เย้ แต่ๆก่อนจะถึงตอนนั้นก็ต้องเป็นซีนสำคัญก่อนที่จะแข่งใช่มั้ยล่ะคะ เราอยากเขียนตอนนั้นมากๆ เพราะเราชอบมากเลยค่ะ รออ่านได้เลยนะคะ (^^)
ซีนก่อนจบเป็นซีนใน haikyuu mag ใน part Q&A ของพี่ยาคุนะคะ เราชอบมากก็เลยยัดใส่มาค่ะ เหมือนว่าเป็นอีกมุมของเคนมะที่ไม่ได้มีบ่อยๆ น่ารักดีค่ะ ^o^
มาเร็วตามที่บอกไว้ตอนที่แล้วเลยค่ะ คงต้องได้ดราฟตอนต่อไปไว้เรื่อยๆ จะได้มาอาทิตย์ละครั้งตามที่แพลนไว้นะคะ แล้วก็ตามที่เราแพลนไว้คร่าวๆอยากจะแต่งให้ถึงฮารุโคหรือตอนจบของมังงะเลย แต่ในระหว่างนั้นเราอาจจะมาช้าหน่อยเพราะเดือนนี้มหาลัยจะเปิดเทอมแล้วค่ะ TT แต่ความฝันเราคืออยากแต่งนิยายให้จบสักเรื่องดังนั้นจะพยายามแบ่งเวลาให้ดีนะคะ
ถ้าชอบอย่าลืมกดใจ กดเฟบ และคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์กิ้นด้วยนะคะ (〃ω〃)
ปล. ขอบคุณทุกคอมเม้นที่เม้นให้กันนะคะ ชอบมากค่ะ คอมเม้นกันเยอะๆได้นะคะ .ไหว้
ความคิดเห็น