ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Violence!

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : [AoixUruha]

    • อัปเดตล่าสุด 20 ก.ค. 53


    อุรุฮะ....ลงมาได้แล้วลูก...อาโอยซัง มาแล้วเสียงแม่สุดโหดของผมเรียกอย่างรีบร้อนปนดุดุเล็กน้อยเพราะวันนี้ผมตื่นสายมากแล้ว

    เอ้า....ไหนๆ ก้อสายแล้ว ทานข้าวเช้ากันก่อนเถอะพ่อผมพูดเสียงเรียบฟังดูเย็นชาเหมือนเช่นเคย

    ทานข้าวเสร็จแล้วไปซ้อมที่โรงฝึกด้วยน่ะ....แล้วเย็นๆค่อยออกมาเสียงมีอำนาจของผู้เป็นพ่อดังขึ้นอีกครั้งด้วยเสียงหนักทุ้มเป็นเชิงคำสั่ง

    ครับ

    ครับ ผมและอาโอยพูดรับคำสั่งพร้อมกันแทบจะในทันที

    ผม และอาโอยเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็กเพราะบ้านผมและบ้านของอาโอยสนิทกัน จนเหมือนญาติสนิทคนนึงเลยทีเดียว.....บ้านของผมเป็นตระกูลช่างตีดาบที่โด่ง ดังมาตั้งแต่สมัยโบราณและพ่อของผมก็มีหน้าที่รับช่วงธุรกิจนี้ต่อไป...เมื่อ ถึงเวลาคนที่รับช่วงต่อคงเป็นผม....พ่อของผมให้ผมฝึกสารพัดการต่อสู้ทุกรูป แบบโดยเฉพาะการฟันดาบและเคนโด้จนไม่มีใครชนะผมได้เลยในเด็กวัยอายุ 17 ด้วย กันและรวมไปถึงอีกหลายๆคนที่อายุมากกว่าจนไปถึงรุ่นผู้ใหญ่เลยหล่ะ..แต่... มีอยู่คนเดียวที่ผมไม่สามารถชนะเค้าได้คือ..อาโอย..แต่อาโอยไม่เคยออกตัวว่า เค้าเก่งกว่าใครๆเลยสักครั้งเค้าทำตัวเป็นเพลย์บอยไปวันๆเท่านั้นเอง.... สำหรับผมแล้วเค้าควรจะเป็นคนที่จะสืบทอดธุรกิจนี้มากกว่าผมซะอีก....เพราะ ตัวผม....จริงๆแล้วเกลียดการต่อสู้และความรุนแรงเป็นที่สุด...ต่างจากอาโอย ...ในตัวเค้าผมรู้สึกถึงความรุนแรง ตัณหา และ ความเกรี้ยวกราด ได้อย่างชัดเจนโดนเฉพาะจากทางสายตา.....


    ปัง!!  เวลาเที่ยงครึ่ง เวลาเดิม ประตูโรงฝึกปิดลงอีกครั้ง เหมือนทุกๆวันหยุดสุดสัปดาห์.แต่วันนี้บรรยากาศมันแปลกไป..วันนี้อาโอยยังไม่พูดอะไรกับผมสักคำ

    ขณะ ที่เราที่สองคนเริ่มเตรียมตัวสำหรับการฝึก บทสนทนาบทแรกของวันนี้ก็เริ่มขึ้นผมไม่เข้าใจเหมือนกัน..แต่ผมรู้สึกสบายใจ ยังไงก็ไม่รู้...ที่เค้าเริ่มคุยกับผมแล้ว...

    อุรุฮะ...ฝึกเสร็จวันนี้ชั้นวันนี้มีเรื่องคุยกับนายอาโอยพูดด้วยเสียงจริงจังกว่าทุกวัน

    ได้สิ....งั้นวันนี้..ชั้นจะชนะนายให้ดูผมพูดกับอาโอยด้วยคำพูดเฮฮาเช่นเคย

    วันนี้เรามาเล่นเกมส์กันไม๊??อาโอยพูดด้วยหน้าตามีเลศนัย

    เอาสิ..น่าสนุกดีนี่....ผมพูดอย่างอยากเอาชนะเพราะผมไม่เคยชนะเค้าเลยสักครั้ง

    ถ้าชั้นชนะ...นายต้องทำตามที่ชั้นบอกทุกอย่าง..โอเค มั๊ย??”

    อาโอยพูดเสียงอึมครึมกว่าเดิม

    เอาสิ..ถ้าชั้นชนะ ... นายต้องทำตามที่ชั้นบอกน่ะผมพูดด้วยความหวังว่าอยากเอาชนะคนตรงหน้าสักครั้ง

    เราสองคนถือดาบไม้เคนโด้ไว้ตรงหน้าและโค้งเคารพกันตามมารยาท....

    ย๊ากกก....ผมเริ่มโจมตีเข้าใส่อาโอยก่อนด้วยความอยากเอาชนะ

    ปัง..ปัง....โพละ..โพละ....ปั๊ก ๆ

    ในที่สุดผลก็ออกมา........

    ว๊า....ในที่สุดก็แพ้นายอีกจนได้...วันนี้นายอยากกินอะไร..ชั้นเลี้ยงผมพูดตามปกติเพราะปกติผมก็แพ้เค้าเสมอแล้วก็ต้องพาเจ้าคนกินจุไปเลี้ยงข้าว

    .....ไม่มีคำตอบจากคนตรงหน้า

    ในขณะที่ผมและอาโอยกำลังถอดชุดฝึกอยู่นั้น..ผมก็นึกอะไรบางอย่างออก

    เอ้อ..ที่นายว่ามีอะไรจะคุยกับชั้น..หน่ะ..อะไรหรอ

    คิดว่านายจะลืมซะแล้วอาโอยตอบเรียบๆพร้อมกับเดินเข้ามาหาผมทีละก้าวพร้อมยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×