ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter2
CHAPTER2
วันถัดมา...
เอี้ยดดดดดด......รถคันแพงพุ่งเข้าที่จอดรถวีไอพีของผับแต่หัววัน ชายหนุ่มมาด
เท่ก้าวลงจากรถ แล้วเดินเข้าผับทันที
เท่ก้าวลงจากรถ แล้วเดินเข้าผับทันที
"วอทซับ มา'แมน เทม! เป็นไงบ้างวะ สักแก้วมั้ย เดี๋ยวป๋าจีเลี้ยงเอง"จีดียกแก้วชู
ให้คนที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่
"ไอ้ฟัด! ได้ข่าวว่านี้ก็ร้านกู"เทมตอบกลับทำเอาจีแทบตกเก้าอี้
"แหม่ๆ อารมณ์ไม่ดีแต่หัววันเลยนะ ว่าแต่ทำไมวันนี้มาเร็วจังวะ เพิ่งเที่ยงเอง
นะ"จีดีพูดพลาง ผายมือเป็นการเชิญให้เทมนั่ง
"กูว่าจะมาชวนมึงไปดูโรงงานหน่อย เห็นว่ามันมีปัญหา พวกตำรวจพยายามจะเข้า
มาดูว่ะ"เทมพูดและนั่งลงข้างจีดี
"วันไหน? วันนี้หรอ กูไม่ว่างวะ ติดธุระ"จีดีตอบแบบไม่มองหน้าเทม มือสองข้าง
พิมพ์อะไรสักอย่างในโทรศัพท์ แถมยังยิ้มกรุ่มกริ่มอย่างน่าสงสัย
"ธุระ? ธุระอะไรของมึงวะ มึงมีสาระด้วยหรอวันๆนึงเนี้ย"เทมชะโงกหน้าไปมองมือ
ถือของจีดี
"โหยย มันก็มีบ้างดิ๊ ธุระแห่งความสุขของกูไง อิอิ"จีดีพูดพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
" ม่อสาวสิมึง.."จึ้กกก!!! คำพูดแทงใจดำของจีดีชัดๆ
"เฟ่ดเฟ่! รู้ทันกูอีก เพื่อนรักจริงๆเลยมึงเนี้ย แต่ผิดว่ะฮะฮะฮ่าาาา "จีดียักคิ้วเป็น
เชิงเหนือกว่า
"ผิดยังไง มึงไม่ม่อสาว แล้วหันไปม่อหนุ่มหรือไง หึหึ "เทมพูดติดตลกแล้ว
หัวเราะในลำคอ ใครจะไปคิดว่าจีดีชายหนุ่มผู้หล่อเหลา มาดเท่ห์บาดใจสาวน้อยใหญ่จะ
ไปชอบผู้ชายกัน
"เออดิวะ!! กูเจอเด็กคนนึงเว้ย โคตรน่ารักเลย เด็กอะไรมุ้งมิ้งสุดๆอะ "ยิ้ม
กว้างปรากฎบนใบหน้าของจีดีอย่างไม่รู้ตัว
"เห้อ~ หันไปแดกเด็กผู้ชายซะแล้ว เพื่อนกู "
"กูไม่ได้แค่แดกนะเว้ย คนนี้กูรักจริงหวังแต่ง"
"หร๊าาาาาา ขอให้จริงเห๊อะ"เทมทำหน้าล้อเลียนจีดี
"มึงสนใจปะล้าาา เดี๋ยวกูหาให้สักคน"จียักคิ้วอีกครั้งการเชื้อเชิญแบบอ้อมๆ
"ไม่ดีกว่า ชีวิตกูไม่อยากหาเรื่องใส่ตัว ไม่มีความผูกพันธ์กะใครก็ดีแล้ว "เทมตอบ
กลับด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"มึงคิดจะโสดไปตลอด หาแค่ความสุขไปวันๆ ไม่ตั้งหลักปักฐานกับใครเลยหรอ
วะ"จีถามเทมด้วยสีหน้าจริงจัง
"ถามมากหวะ กูไปดีกว่า ฝากร้านด้วยละกัน"เทมรีบควงกุญแจรถออกไปด้วย
อารมณ์สบายใจ
"โห้ยไอ้เทม!! ฟังกูบ้างมั้ยเนี้ย มาไวไปไว ไม่เห็นว่าเป็นเพื่อนเตะคอหักแล้วนะ
โว้ยย! " จีดีตะโกนไล่หลัง
ขณะที่เทมกำลังขับรถพุ่งไปยังจุดหมายปลายทางด้วยความเร็วสูง มีรถคันดำ
ขับตีข้างขึ้นมา "ไอ้ควายเอ้ย! จะแซงก็ไม่แซง กวนตีนหรอ ด้ายยยยย" เทมเหยียบคันเร่ง
เพื่อให้แซงรถคันดำด้านข้าง แต่รถคันดำก็ยังคงขับตีข้างขึ้นมาเหมือนเดิม ระหว่างที่
เทมอารมณ์เสียสุดๆ รถคันนั้นเปิดกระจกรถลง พร้อมกับคนขับที่ถืออาวุธร้ายไว้
ปัง! ปัง! ปัง! ไม่ทันได้ตั้งตัว กระสุนถูกยิงผ่ากระจกรถเทมอย่างจัง ทันทีที่เสียง
กระสุนหยุดลง รถของเทมหักลงข้างทางพุ่งชนเข้ากับเสาไฟฟ้าข้างถนน ร่างหนาในรถ
บาดเจ็บที่หัวจากแรงกระแทกของรถ และบริเวณหัวไหล่จากการถูกลูกตะกั่วเข้าไปฝังใน
เนื้อ แม้จะบาดเจ็บสาหัสแต่ก็ยังพอมีสติอยู่บ้าง มือที่เปื้อนไปด้วยเลือด จึงพยายามควาน
หาโทรศัพท์เพื่อขอความช่วยเหลือ
"ฮะ...ฮัลโหล..ล..."เสียงแหบพร่าพูดกรอกลงไปในสายเมื่อมีคนรับโทรศัพท์
"ว่าไงวะเทม คิดถึงกูหรอ ฮ่าๆ"จีดีที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเทม ยังคงพูดด้วยน้ำ
เสียงติดตลก
"กะ...กูถูก..ก....ยิงว่ะ"ตี้ด ตี้ด ตี้ด ยังไม่ทันพูดจบ สติของเทมขาดลงทันที
"ไอ้เทม ไอ้เทมม!! เห้ยยย เทมมมม!! "จีดีหน้าซีดเหมือนขาดเลือด เมื่อตั้งสติได้
สักพักจีดีจึงรีบออกตามหาเพื่อน....
ตี้ด ตี้ด ตี้ด ตี้ด ตี้ด ความเงียบในโรงพยาบาล ทำให้ได้ยินเสียงน้ำเกลือหยด ร่าง
หนาที่นอนมานานเริ่มเคลื่อนไหว ศรีษะถูกพันไปด้วยผ้าก็อตอย่างหนาแน่น
ไหล่ด้านขวาก็เช่นกัน สายน้ำเกลือระโยงระยางเต็มไปหมด ใครมาเห็นสภาพนี้คงคิดว่า
ไม่รอดแน่ แต่เค้ารอด....
"ไงวะเพื่อน! ตายยากนะมึง นอนสลบไปตั้งสามวัน "ยังไม่ทันที่เทมจะลืมตาได้
เต็มที่ จีดีก็กล่าวทักทายเพื่อนรักอย่างสุภาพ...
"ปากหรอนั้น เดี๋ยวถีบโครมเลย"เทมเอามือจับศรีษะคล้ายๆกับจะเวียนหัว
"แหม่ เพิ่งฟื้นก็เก่งเชียวนะ แล้วคราวนี้ใครเป็นคนทำมึงวะ"จีดีถามหาตัวคนร้าย
อย่างกับว่าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยๆ ก็ใช่สิ พ่อค้ายามาเฟียจะมีศัตรูเยอะเป็นธรรมดา
"กูไม่รู้....แต่กูจำหน้ามันได้...."เทมส่ายหัวเบาๆ
"เออดี จำหน้าได้ก็ดี เดี๋ยวกูให้ลูกน้องจัดการให้"
"ไม่ต้อง! เดี๋ยวกูจัดการเอง ใครทำกูเจ็บ มันต้องเจ็บกว่ากูล้านเท่า!"จีดีกำลังจะ
ล้วงมือถือจากกระเป๋าก็ต้องชะงัก เมื่อเทมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว เป็นอันรู้ดีว่า
ความแค้นครั้งนี้มันไม่จบลงง่ายๆแน่
"ก็แล้วแต่.. กูไปละมีธุระ บาย "หลังจากจีดีออกไป เทมก็หลับลงไป คงเพราะพิษ
จากบาดแผลที่ได้รับ มันทำให้ร่างหนาที่แม้จะแข็งแกร่งเพียงใด ก็ต้องยอมจำนนต่อความ
เจ็บปวด
ผ่านไปสามสัปดาห์เทมกลับมาอยู่บ้านได้แล้ว แต่คนอย่างเทมไม่ยอมนั่งเป็นง่อย
อยู่ที่บ้านหรอก แค่อยู่โรงพยาบาลก็เบื่อจะตายอยู่แล้ว ไปสุมหัวกันอยู่ที่ผับหนะดีสุด
"เห้ยไอ่จี!! "เทมตะโกนทักจีดี
"หะ... เห้ย! ตกใจหมดไอ่ฟัด เล่นเป็นเด็กไปได้"
"ไรของมึงว้าาาาาา กูออกจากโรงพยาบาลทั้งที นั่งคุยกะเด็กมึงอยู่ได้"เทมนั่งลง
ข้างจีดี สีหน้าอารมณ์ดีสุด คงดีใจที่ได้ออกมาเที่ยวข้างนอกสินะ
"ทำเป็นงอน ถรุ้ยยย! แล้วแผลสนิทละหรือไง ถึงได้ออกมาเดินหาอาหารเนี้ย
เดี๋ยวเจ้าหน้าที่สวนสัตว์ก็จับเข้าไปขังหรอก"
"กวนตีนนะมึง กูไม่ใช่ลิงนะ" เทมว่า แล้วหันไปหยิบแก้วไวน์รสที่เค้าชอบจาก
พนักงานของร้าน
"ว่าแต่มึงเจอคนที่ลอบฆ่ามึงยังวะ"จีดีละมือจากโทรศัพท์แล้วหันไปถามเทม เทม
ชะงักทันที สีหน้าที่ปรากฎรอยยิ้มสดใสเมื่อกี้ แปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มแห่งความสะใจ
"กูรู้แล้ว....."เทมว่า แล้วแสยะยิ้มข้างนึง
"รู้แล้ว? ... แล้วฆ่ามันยังวะ"จีดีคิ้วขมวด ทำหน้าแกมสงสัย
"ยังหรอก... มันจะตายง่ายไป.....ถ้ามันตายมันก็ทรมานไม่พอสิวะ"เทมยังคงแสยะ
ยิ้มไม่เลิก มือข้างซ้ายยกแก้วไวน์ขึ้นมามองวนไปวนมา สายตาดูมีแผนร้าย
"อย่างงั้นหรอ คงเจอของสนุกสินะ ตามใจละกัน หึหึ มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ"จีดี
ยิ้มให้เพื่อนของเค้า แล้วก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ต่อไป ก็อย่างนี้ละนะคนมีความรัก
"ขอบใจว่ะเพื่อน "เทมตบไหลจีเบาๆแล้วนั่งจิบไวน์ต่อไป แต่สายตาเทมเต็มไป
ด้วยความแค้น ความชั่วร้ายที่พร้อมจะปะทุขึ้นมาเต็มที
ใครทำกูเจ็บ....มันต้องเจ็บกว่าเป็นล้านเท่า......
ปล.เย้!! อัพตอน 2 แล้ว แหะๆ คือ คห.1บอกว่า งงใช่ม้า เราก็สงสัยว่างงอะไร งงเนื้อเรื่อง งงภาษาที่เราใช้ หรือแบบไหน ขอคอมเม้นท์แบบละเอียดนะอิอิ แล้วถ้ามีอะไรสงสัยแปลกใจ หรือแนะนำอะไรเพิ่มบอกได้นะคะ ยินดีทุกความเห็นค่ะ
คนเขียนผู้นี้สัญญาว่าจะศึกษาและพัฒนาฝีมือต่อไปนะคะ ขอบคุณค่าาาาาาา :D
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น