สวัสดีค่าาาา
นี่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นนิยายเรื่องเเรกเลยที่คิดจะเขียนจริงๆจังๆ เรียกได้ว่าเป็นนักเขียนฝึกหัดเลยก็ว่าได้ค่ะ ยังไงก็ฝากด้วยนะ คำไหนพิมพ์ผิดพิมพ์ตกรบกวนบอกด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ปล.ชื่อตัวละครอาจจะซ้ำกับชื่อบุคคลในชีวิตจริง ผู้เขียนมิได้มีเจตนาจะกล่าวหาหรือทำให้เสียชื่อเสียง จึงใคร่กราบขออภัยมา ณ ที่ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
คำเตื่อน: เรื่องนี้'มี'การใช้คำหยาบบ้าง กรุณาอ่านอย่างมีวิจารณญาณด้วยนะคะ
เอาล่ะค่ะ มาเริ่มกันเลยดีกว่า น้องๆมาเเนะนำตัวกันหน่อยเร๊ววว
ฉัตรเกล้า ใจภัก
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฉัตรเกล้า เรียกสั้นๆว่าฉัตรก็ได้ ฉันมีเรื่องเศร้าจะมาเล่าให้ฟัง... ฉันมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งค่ะ ชื่อ อิเเพตตี้ จุ๊ๆ... รู้เเล้วอย่าไปบอกมันนะคะ มันมีเพศสภาพเป็นผู้ชายเเต่ใจเป็นหญิงไปเเล้ว มันเป็นคนที่จะเรียกว่าหล่อก็ไม่ใช่ สวยก็ไม่เชิง เเบบหน้าหวานๆได้รูป ผิวขาว ริมฝีปากเหมือนเยลลี่ที่ชวนน่าลิ้มลอง เฮ้อออ พูดไปก็รู้สึกละอายตัวเองที่ไม่ได้สวยครึ่งนึงของมันเลย เข้าเรื่องๆ เรื่องน่าเศร้าที่สุดก็คือ ฉัน... อาจจะชอบเพื่อนตัวเองค่ะ
พัตร ตัญติญากุล
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ เเพตตี้ (ใครเรียกพัตรเเม่จะตบให้) ฉันมีเรื่องเเปลกจะมาเล่าให้ฟัง... ฉันมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งค่ะ ชื่อ อิช้อย นางเป็นชะนีประเภทขี้มโนขั้นสุดคนนึงเลยก็ว่าได้ เลเวลความมโนของนางน่าจะตันที่ Lv.99 เเล้ว เเต่ความเเปลกของนางคือช่วงนี้นางชอบทำตาเยิ้มๆใส่ฉันค่ะ ไม่รู้ว่าไปได้ตัวไหนมาหรือไปพี้กับใครมา (มึงก็นั่งอยู่กับกูเนี่ย จะให้พี้กับใครล่ะ : อิช้อย) เออๆ ไม่เเกล้งเเล้วๆ อย่างไรก้ตามนะคะ ใครที่พบเห็นอิช้อยก็สามารถนำส่งที่โรงพยาบาลจิตเวชได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ (อีเเพตตตตตตตตตตตตตต: อิช้อย) //วิ่งไล่กันไปเเล้ว
เราได้รู้จักกันคร่าวๆไปเเล้วนะคะ ต้องขอตัวไปห้ามทัพซะก่อน ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องราวของน้องๆทั้งสองคนด้วยนะคะ
ปล. เชอร์รี่นี่มันรสชาติเป็นยังไงนะ ?
#สวนเชอร์รี่
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น