ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [AU Fic KHR]Cursed...ปลดล็อคหัวใจยัยสาวต้องสาป

    ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 4 [100%]

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ค. 56


    Chapter 4

     

    มีอะไรที่มัน...จะน่าเบื่อไปกว่านี้ไหม?

     

              ณ เมืองนามิโมริ ประเทศญี่ปุ่น

             นี่ๆได้ข่าวไหม?

             ข่าว?...ข่าวอะไรเหรอ?

             ก็ข่าวที่ว่าเรื่อง...ปีศาจไงล่ะ?อย่าบอกนะว่าไม่รู้?

             รู้สิ คุณแม่น่ะกวดขันฉันมากๆให้เข้าบ้านเร็วไม่งั้นล่ะก็...

             ฟิ้ว ~ ฟึ่บ !

             เสียงสายลมแรงพัดมาปะทะเข้ากับหน้า ขัดจังหวะบทสนทนาของสองสาวที่กำลังพูดคุยกันอยู่ นี่ก็เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าๆแล้วเป็นเวลาช่วงเดียวกับที่ข่าวลือนั้นเกิดขึ้น...

             หยึย ... ลมแปลกๆน่าขนลุกชะมัดหญิงสาวคนแรกเอ่ยขึ้นพร้อมลูบแขนตัวเองป้อยๆ เรารีบกลับกันเถอะ มันเป็นเวลาเดียวกันที่...

             หืม~ เวลาเดียวกับอะไรงั้นเหรอคะ ~ ?ฉับพลันนั้น...ได้ปรากฎเงาของบางสิ่งที่มีลักษณะคล้ายมนุษย์ แต่เพียงมีหูและหางโผล่ออกมาทำให้มันไม่ใช่มนุษย์อย่างแน่นอน

             น...นั่นไง ปีศาจจิ้งจอกที่เขาลือกัน หนีเร็ว !!!” หญิงสาวคนที่สองว่าก่อนที่จะคว้าข้อมือบางๆของเพื่อนเธอแล้วจ้ำอ้าวด้วยความรวดเร็ว

             เห~ อยากเล่นวิ่งไล่จับหรอกเหรอคะ ก็ไม่บอกกันนะแสงจันทราส่องลงบนใบหน้าของปีศาจจิ้งจอกตัวนั้น และที่แน่มันกำลังแสยะยิ้มอย่างนึกสนุกอยู่ งั้นฉันจะเป็นคนวิ่งไล่ก็ได้คะว่าแล้วร่างนั้นก็พลันหายไปกับตา ...

     

             แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก ...

             หญิงสาวสองคนหอบหายใจถี่ หลังจากที่วิ่งจากการไล่ล่าของปีศาจตนนั้นมาได้ซักระยะ คงหยุดตามแล้วล่ะมั้ง? ทั้งสองสาวคิดอย่างนั้น

             โอ๊ะ!จับได้แล้วล่ะคะและเสียงหวานที่คุ้นเคยทำให้สองสาวต้องหันไปทางต้นเสียง ร่างนั้นที่อยู่ใต้เงาแสงจันทร์เป็นโครงสร้างของมนุษย์ผู้หญิงผู้มีเรือนผมสี มันมีใบหน้าที่งดงามทีเดียวแต่ตอนนี้พวกเธอหาสนใจใบหน้าของสิ่งนั้นซะที่ไหนกันล่ะ !

             ป...ปล่อยฉันไปเถอะนะ !” หญิงสาวคนหนึ่งกล่าวขึ้นเธอประหนมมือหมายจะขอชีวิตแต่ปีศาจตนนั้นก็ยังก้าวเท้ามาหาเธอเรื่อยๆ เรื่อยๆ และเรื่อยๆ จนกระทั่งหญิงสาวสามารถรับความรู้สึกของเสียงลมหายใจที่แผ่วเบาของมันได้

             ฮะๆ สร้อยเส้นนี้ฉันขอล่ะกันนะปีศาจจิ้งจอกตนนั้นกระฉากสร้อยคอออกมาจากคอของหญิงสาวซึ่งสร้างความตื่นตกใจให้เธอไม่น้อย มันเป็นของตอบแทนของผู้ชนะน่ะ งั้นฉันไปนะปีศาจสาวตนนั้นยิ้มพร้อมโบกมือเหมือนไม่แยแสอะไร ปล่อยให้สองเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายยืนงงอยู่ตรงนั้น ...

     

             ณ ป่าส่วนลึกในเมืองนามิโมริ

             สวยชะมัดเลยน้า~ปีศาจสาวตนนั้นกล่าวกับตนเองพลางแกว่งไกวล็อคเกตอันแสนเลอค่าสำหรับผู้เป็นเจ้าของตัวจริงอยู่ ภายในนั้นมีรูปของหญิงสาวกับผู้ชายอีกคนที่น่าจะเป็นแฟนของเธออยู่ แหม~ หวังว่าเด็กคนนั้นจะไม่โกรธนะ คิกๆ

            “เป็นเด็กไม่ดีเอาเสียจริงเลยนะครับ ขโมยของสำคัญของคนอื่นมาน่ะเสียงลึกลับดังขึ้นทำให้ปีศาจสาวตนนั้นแลซ้ายและขวาหาเจ้าของเสียงแต่ก็ไม่เจอใครเลย

             ใครน่ะ!?” หญิงสาวตะโกนถามออกไปโดยที่ไม่เว้นช่องว่างให้คนที่เธอคิดว่าเป็นศัตรูหรือผู้มีอันตรายต่อเธอด้วยการมองไปรอบๆอย่างไม่ลดละ

             ไม่ต้องห่วงหรอก ผมไม่ทำร้ายคุณฉะนั้นไม่ต้องเป็นกังวลครับเสียงนั้นว่าพลางส่งเสียงหัวเราะในลำคอเล็กน้อย คุณนี่น่ารักจริงๆนะครับ เหมือนลูกจิ้งจอกตัวน้อยเลยน้า~มันทำเสียงทะเล้นซึ่งสร้างความไม่พอใจให้กับเธอเป็นอย่างมาก

             แน่จริงก็ออกมาสิ!” เธอท้าด้วยความบันดาลโทสะ

             ไม่เอาดีกว่าครับ ผมไม่อยากมีปัญหากับปีศาจจิ้งจอกแปดหางอย่างคุณหรอกครับ

             หึย!แกต้องการอะไรจากฉันกันย่ะ!”

             หึหึหึ อ่านนี่แล้วจะรู้เองครับ ผมรู้ว่าคุณน่ะเบื่ออยู่เลยหาอะไรแก้เซ็งให้ เอาล่ะ หวังว่าเราจะได้ผมกันอีกนะครับว่าแล้วเสียงนั้นก็หายไปพร้อมกับบางสิ่งที่ล่วงลงมาจากท้องฟ้า

             วิธีแก้คำสาปงั้นเหรอ...ปีศาจสาวคว้ามันไว้ก่อนจะอ่านด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา น่าสนใจดีนิ ฉันจะไปแก้คำสาปร่างบางนั้นแสยะยิ้มก่อนจะพลันหายตัวไปอีกครั้งหนึ่ง...

     

    TALK 14/5/2556

    โฮก...ห่างหายจากการอัพไปนานมากคะ วันนี้ไถ่โทษจะปั่น 2 ตอนคะ ! แต่อาจไม่เต็ม #ผิดส์ ตอนนี้เน็ตเน่ามากคะ ไม่รู้เพราะอะไรกัน เลยอาจจะจำคาแรคตัวละครไม่ค่อยได้... Orz และก็จะเปิดเทอมแล้วคงดองอีกนานมากมาย //โดนตบกระจาย (?)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×