Secret ✕ Naoki ♥

ลำดับตอนที่ #18 : ออริ AU KHR } Manageable Your พี่ว้ากตัวร้ายกับยัยตัวแสบ

A P P L I C A T I O N }

คู่ . เอ.. เนื้อคู่เค้าคือใครน่อ~? ถ้าไม่ใช่จีอ็อตโต้ของเรา (???)

1 | 2 | 3

รูปร่างลักษณะ . หญิงสาวผู้มีเรือนผมสีชมพูคล้ำยาวลงมาเลยบ่าเล็กน้อย มักจัดทรงเป็นทวินเทลแบบกิ๊บเก๋ตามสไตล์ของเธอแองและทรงผมของเธอนั้นขาดโบว์ลายแมวปาก X ไม่ได้ (???) นอกจากมันจะไม่เข้ากับเสื้อผ้าเธอจริงๆจึงจะยอมเปลี่ยน (?) ใบหน้าหวานของเธอนั้นมีดวงตาสีเขียวน้ำทะเลฉายแววตาแห่งความซุกซนของเด็กออกมายามใดที่มันได้เห็นสิ่งที่ชอบดวงตานั้นก็จะเป็นประกายขึ้นมาทันที จมูกสันโด่งได้รูป พวงแก้มสีชมพูระเรื่อที่เป็นสีนี้โดยธรรมชาติปราศจากการแต่งเติมสีสันใดๆทั้งสิ้นแต่จะมีที่ผิดแปลกจากธรรมชาติคือลายหัวใจเล็กๆบริเวณแก้มซ้ายที่เธอเติมขึ้นมาเอง (?) ริมฝีปากเรียวบาง จากส่วนใบหน้าไล่ลงมาดูส่วนลำตัวของหล่อนกันบ้าง เธอมีผิวกายสีขาวอมชมพูเนียนนุ่มน่าสัมผัส มีร่างกายเล็กและแลดูบอบบางเท่ากับเด็กอายุ 13-14 ปีซึ่งจริงๆแล้วเธอมีอายุ 17 ปีแล้วต่างหาก!แต่ก็ยังคงถูกทักเป็นเด็กจากร่างกายที่เล็กเกินมาตรฐานเด็กอายุเท่ากันนี้.. โดยมีความสูงอยู่ที่ 153 ซม.เพียงเท่านั้น ส่วนน้ำหนักอยู่ที่ 46 กก. แถมเธอยังมีจุดด้อยที่ตัวเล็กไม่พอยังมีอกคัพ A อีกรันทดซะไม่มี (?)

______________________________________________________________

ชื่อ-สกุล . ราเวนน่า เมลาเนียร์ อิกนาซิโอ ( Ravenna Melania Ignazio )

ชื่อเล่น . ราเวน ( Raven )

ความหมาย . นกกาเหว่าที่นำพามาซึ่งความมืดมิดอันโง่เขลา ( ราเวนน่า มีความหมายว่า นกกาเหว่า , เมลาเนียร์ มีความหมายว่า สีดำ หรือ ความมืด , อิกนาซิโอ มีความหมายว่า ความไม่รู้ หรือ ความโง่เขลา ผสมกับสกิลของนาโอะก็มาเป็นความหมายดังกล่าว (?) )

อายุ . 17 ปี

______________________________________________________________

นิสัย . สาวจุนนิเบียวอายุ 17 ผู้มีนามอันแสนศักดิ์สิทธิ์ว่า ราเวนน่า เมลาเนียร์ อิกนาซิโอ หรือในอีกนามที่กล่าวขานคือ ราเวน #อิชั้นว่าผู้ปกครองของหล่อนเป็นจุนนิเบียวซะมากกว่าอีกนะ.. เธอเป็นหญิงสาวผู้มีความเกรียนแตกในแบบที่คุณคาดไม่ถึง! เห็นหน้าตาน่ารักขนาดนี้แต่ความเกรียนนี่พอๆกับความน่ารักในหน้าตาเชียวนะตัวเธอว์ #เกี่ยว? เธอมีพลังพิเศษอยู่หลายอย่างเช่น จับของแล้วมลายหายไป ในที่นี้คือเวลาเธอได้หยิบจับ สัมผัส หรือแตะของสิ่งใดมันจะ.. พังทันทีเพราะหล่อนเป็นพวกเหงื่อในมือเยอะหรืออะไรก็ไม่รู้มันลื่นหลุดมือทุกทีที่จับเลยเพราะฉะนั้นของมีค่าก็อย่าคิดจะฝากให้เธอถือไว้เด็ดขาดนะ แต่อันนี้มีข้อยกเว้นว่าถ้ามันเป็นของกินมันจะไม่หล่นล่ะ แต่ก็อย่าฝากเธอไว้ล่ะไม่งั้นกลับมาอาจไม่เหลือ (?) เพราะชีเป็นพวกกินเก่ง กินได้ตลอด กินได้เรื่อยๆ ไม่เบื่อ ไม่อิ่มไม่เลิก เห็นตัวเล็กงี้แต่กินอย่างกับพายุเชียว.. แต่อาจจะเพราะชีเป็นพวกป่วนไปทั่วก็เป็นได้จึงต้องใช้พลังงานมากกว่าคนอื่น เวลาเธอไปป่วนคนอื่นเขาก็จะเปิดตัวอย่างอลังการชนิดที่ว่า เซเลอร์มูนยังอาย มาร์คไรเดอร์ยังต้องหนี !(?) ไม่ว่าจะมุดขึ้นมาจากดินแล้วพุ่งขึ้นมาตีลังกาสองตลบแล้วแอคท่าแบบดาร์คเฟรมมาสเตอร์ (?) พร้อมกับแนะนำตัวเธอก็ทำมาแล้ว !(?) ราเวนออกจะเป็นคนรั่วๆสักนิดหน่อย #เหรอ? ก็เพราะเธอเป็นจุนนิเบียวนิ เธอมักจะคิดว่าตัวเองเป็นสาวน้อยเวทย์มนตร์ที่สามารถควบคุมเหล่านกกาและแมวได้ !? แต่บางทีก็เหมือนเธอควบคุมได้จริงๆนั่นแหละเพราะเธอสามารถสั่งให้มันทำร้ายคนที่ทำให้เธอไม่พอใจได้ !!! ( จริงๆเธอก็แค่ปาแมวใส่บ้าง.. ทำให้นกตกใจบ้างก็เท่านั้นแหละ (?) ) เป็นพวกพูดจากวนประสาทและพูดไม่ค่อยคิดเท่าไหร่นักเพราะเธอเป็นพวกไม่ชอบคิดและใช้ชีวิตอย่างสนุกไปวันๆเท่านั้น #เหมือนมันจะคล้องจองนิดๆ (?) ถึงจะบอกว่าไม่ชอบคิดแต่เธอก็ไม่ใช่คนโง่นะออกจะอัจฉริยะแต่ไม่ชอบใช้สมอง (?) เป็นสาวน้อยธรรมดา ( ที่เป็นจุนนิเบียว ? ) ผู้มาพร้อมกับความสดใส ร่าเริง และความซุกซนจนถึงขีดสุด ! ซุกซนไม่ซุกซนก็อ่านนิสัยช่วงแรกๆสิ (?) แถมเธอยังไม่ชอบที่จะอยู่เฉยๆด้วย ไฮเปอร์สุดๆ แล้วยังไปไหนมาไหนเร็วเหมือนมีเทเลพอร์ต โกส และแฟลชติดตัว #เอ๊ะ?นี่อิชั้นว่าหล่อนพาไปเรื่องเกมแล้วนะ.. จึงเป็นคนที่หาตัวจับยาก เธอเป็นผู้ที่มีรอยยิ้มติด ( ชนิดที่ว่าติดหนึบ ? ) อยู่บนใบหน้าเสมอ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็จะยิ้มสู้ ! ( ออกแนวพระแม่มาโปรด (?) ) เป็นคนรักสัตว์โลก ( บอกแล้วว่าพระแม่ (?) )  ราเวนเป็นสาวน้อยที่ไม่ชอบให้ใครมาพูดเกี่ยวกับร่างกายตัวเองเพราะมันเป็นปม (?) และก็ไม่ชอบให้ใครมาทักว่าเป็นเด็กด้วยไม่งั้นจะอารมณ์เสียสุดๆ #นิสัยอย่างนี้ก็ไม่แปลกหรอกเจ๊ ตัวก็เล็ก อกก็แบ--- #โดนแมวตะกายหน้า ? เป็นพวกชอบคิดเองเออเองแบบไม่ถงไม่ถามให้รู้ความจริงสักคำ ซึ่งถ้าเธอเข้าใจอะไรผิดล่ะก็กว่าจะอธิบายให้คุณเธอเข้าใจได้นี่กินเวลาไปทั้งวัน ไหนจะต้องหาตัว.. ไหนจะต้องอธิบายให้เธอเข้าใจอีก.. เอาล่ะ จบนิสัยเธอก่อนเถอะ เดี๋ยวจะรั่วไปมากกว่านี้ (?)

ชอบ . สีดำ , ความมืด , ดวงจันทร์ , เวทมนตร์ , สิ่งเหนือธรรมชาติ , เรื่องลึกลับ , แมว (ชอบแบบเป็นพิเศษกว่าสัตว์ชนิดอื่นน่ะ (?) ) , สัตว์ทุกชนิด , ของกิน , รอยยิ้ม

ไม่ชอบ . คนที่คิดว่าตัวเองเป็นเด็ก , คนที่พูดอะไรเกี่ยวกับร่างกายของเธอ , คนไม่รักษาสัญญา , ความร้อน ( เธอจะบ่นออกมาด้วยว่า ‘ความร้อนจากแสงแดดได้แผดเผาพลังในตัวข้า..’ )

กลัว . คางคก ( เธอจะช็อค ตัวซีด แถมตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าด้วย แต่ปากก็จะแอคว่าไม่กลัวแล้วพูดว่า  ‘เจ้านี่มันร้ายนัก ! สูบพลังของข้าไปหมดเลย ! ช่วยนำมันออกไปที’ อะไรทำนองนี้.. เหตุผลที่กลัวน่ะเหรอเพราะเธอเคยเหยียบมันจนแบะตายคาเท้าในตอนเด็กๆน่ะสิ (?) เวลาเห็นก็ทำให้นึกถึงภาพชวนสยองนั่นทุกที.. )

______________________________________________________________

.แด่นักเรียนที่รัก }

-          “ สวัสดีค่ะนักเรียนใหม่ ” เบื้องหน้าของคุณคือหญิงสาวแลดูมีอายุ “ ฉันคือครูใหญ่ของโรงเรียนนี้มีชื่อว่า ลีอาร์ ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ ” หญิงสาวพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม “ ว่าแต่คุณชื่ออะไรบอกฉันหน่อยได้หรือเปล่า ? ” เธอพูดพลางยิ้มอีกครั้ง

-           หญิงสาวผู้มีเรือนผมสีชมพูคล้ำที่กำลังทำท่าทางลับๆล่อๆอะไรสักอย่าง (?) สะดุ้งตัวนิดๆและหันไปมองเจ้าของเสียง “อ...เอ่อ คือ..” เธอยังไม่สบสายตาเจ้าของเสียงก่อนเพราะกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ ‘บ้าจริง!โดนเจอตัวจนได้ กำลังจะหาทางออกจากที่นี่ได้แท้ๆ! แต่ถ้าทำตัวมีพิรุธอาจจะโดนจับไปทารุณ (?) แน่เพราะยัยนี่เป็นถึงผู้บังคับบัญชาเชียว..’ ก่อนเธอจะหันไปสบตากับหญิงสาวคนนั้นและสะบัดผมตัวเองแล้วหมุนตัว 360 องศา (?) และกล่าวว่า “ตัวข้าคือ ราเวน ... ราเวนน่า เมลาเนียร์ อิกนาซิโอ เป็นเด็กสาวผู้มาพร้อมกับพรสวรรค์ที่ถูกประทานมาโดยพระเจ้าแห่งความตายที่มีนามว่า ฮาเดส ทำให้ตัวข้าเป็นสาวน้อยเวทย์มนตร์ที่ควบคุมเหล่านกกาและแมวได้ (?) จงรับรู้ไว้ซะ! ”

-          “ หืม ? ชื่อเพราะดีนี้...แต่ถึงเธอไม่บอกฉันก็รู้อยู่แล้วล่ะ ” เธอพูดพลางหัวเราะพลางหยิบแฟ้มขึ้นมา “ เอาล่ะ...ขอถามความรู้สึกเกี่ยวกับโรงเรียนนี้หน่อยแล้วกัน ” เธอพูดพลางเอาปากกาแตะปาก

-           “อยากรู้งั้นเหรอ?” เธอเอ่ย “ถ้าอยากรู้ข้าก็จะบอกก็ได้นะ ข้าก็ไม่ได้สนใจที่นี่หรอกจึงไม่มีความรู้สึกอะไรกับที่นี่แต่ข้าถูกลงทัณฑ์จากพระบิดาของข้าจึงทำให้ถูกส่งตัวมาที่คุมขั— ไม่ใช่สิ ข้าหมายถึงถูกส่งตัวมาที่นี่เฉยๆน่ะ”

-          “ หืม...? เพราะเหตุผลนั้นนะหรอ ” เธอพูดพลางเขียนอะไรบางอย่างลงในแฟ้มนั้น “ อืม...แล้วคิดบังไงกับพี่รหัสของเธอล่ะ ? ” เธอพูดพลางยิ้มอีกครั้ง

-           “พี่รหัส..?มันคืออะไรล่ะนั่น” เธอครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนจะดีดนิ้วเป็นการแสดงออกว่าคิดออกแล้ว “เจ้าหมายถึงผู้คุมของข้าน่ะเหรอ?ถ้าเป็นเขาล่ะก็.. ข้าไม่ชอบหน้าเขานักแต่เขาก็ตามมาคุมข้าเรื่อยเลย -*-” เธอทำท่าอารมณ์เสียนิดๆก่อนจะนึกถึงเรื่องราวที่พบเจอกับเขาครั้งแรกซึ่งไม่สบอารมณ์เธอเท่าไหร่นัก..

-          “ งั้น...พอแค่นี้แล้วกัน ” เธอพูดพลางปิดแฟ้ม “ ไว้เจอกันตอนประถมนิเทศนะจ๊ะ ! ”

-           “ก็ได้.. ถ้าคิดว่าจะได้เจอน่ะนะ” เธอเหยียดยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ (?) และเมื่อพบว่าหญิงคนนั้นไปแล้วเธอก็ลงมือจัดการสิ่งที่ตั้งใจทำในตอนแรกให้สำเร็จ...

G  Minor!