[FIC INFINITE] Are you remember me? [MYUNGYEOL]

ลำดับตอนที่ #6 : ลักหลับ!!

      กลางดึกที่เงียบสงัดของค่ำคืนที่ยาวนาน แอลขยับตัวอย่างแผ่วเบาเพราะกลัวว่าร่างบางที่นอนอยู่ข้างๆเขาจะตื่น มือหนาเอื้อมไปหาร่างบางหวังจะกอด แต่แล้วก็พบกับความว่างเปล่า

….ซองยอลไปไหน?

แอลลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว เขาเหมือนคนเสียสติ เขาเดินไปทั่วห้องเพื่อหาซองยอล ในห้องน้ำ ไม่มี! แอลเดินลงมาที่บริเวรสวนหน้าบ้าน เขาเห็นหลังของใครคนนึง กำลังปีนรั้ว

“ซองยอล!” แอลร้องเรียกคนผู้นั้น แต่มันก็สายไป ซองยอลกระโดดข้ามรั้วไปได้ แอลวิ่งมาที่โรงรถ เขากระโดดขึ้นรถสปอร์ตสีดำ ประตูรั้วถูกเปิดออก เขาพุ่งทะยานไปในความมืด แอลผู้ที่ร้อนรนขับรถไปอย่างช้าๆเพื่อหาซองยอล เขาคงยังหนีไปได้ไม่ไกลหรอก

แอลขับรถไปเรื่อยๆด้วยใจที่ร้อนรุ่ม ผมไม่ปล่อยให้คุณหนีไปง่ายๆหรอก แอลเร่งความเร็ว รถคู่ใจทะยานไปในความมืด นั่งแสงอะไร? เขาสงสัยกับแสงไฟตรงหน้า รถอีกคัน? เขามองเห็นรถกระบะเก่าๆคันหนึ่ง คนขับอยู่ข้างหน้ารถ กำลังยืนดูอะไรบางอย่างอยู่ เมื่อเขาเห็นรถแอล คนขับตกใจ เขารีบขึ้นรถและขับออกไปด้วยความเร็ว แอลมองตามกระบะคันนั้น แล้วมองตรงไป ซองยอล!!! สิ่งที่แอลเห็น ซองยอล นอนจมกองเลือดอยู่ แขนขามีลักษณะบิดเบี้ยว    

   แอลกระโดดลงจากรถ แล้ววิ่งไปหาร่างบาง “ซองยอล!!!!!!!!!”

 เขาตะโกนลั่น หยาดน้ำตาไหลอาบแก้ม แขนแกร่งกอดร่างบางไว้ “ทำไม ทำไม!!! นายอย่าทิ้งฉันไป นายต้องอยู่กับฉัน ซองยอลลลลลลลลล!!!!!!! ไม่ นายต้องไม่ตายย นายลืมตาขึ้นมาสิ ซองยอล ลุกขึ้นมา นายอย่าทิ้งฉันไปแบบนี้ ซองยอลลล”

ซองยอล แฮ่กๆๆ  แอลลุกขึ้นมาจากเตียงเขาหอบหายใจ  เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นทั่วใบหน้า เสื้อของเขาเปียกโชก เขาหันไปมองข้างกายอย่างรวดเร็ว  

ซองยอล!! ร่างบางยังอยู่ ซองยอลหลับลึกด้วยฤทธิ์ยา แอลโล่งใจ เขาเอื้อมมือไปปัดเรือนผมสีช๊อกโกแลตอย่างแผ่วเบา

“นายยังอยู่ ขอบคุณ ขอบคุณมากนะ”   แอลก้มลงกระซิบเบาๆ เขารู้สึกอุ่นใจที่มันเป็นแค่ความฝัน เพราะถ้าเกิดขึ้นจริง เขาคงต้องตายไปกับซองยอลแน่

“อื้ออ ร้อนน” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นบนใบหน้าของร่างบาง ซองยอลพลิกตัวไปมาทั้งๆที่ตายังหลับอยู่

สองมือกระชากเสื้อยืดตัวบางที่แอลเปลี่ยนให้เมื่อหัวค่ำ ขายาวปัดป่ายไปมา ผ้าห่มเลื่อนลงไปกองที่ปลายเท้า เผยให้เห็นบ๊อกเซอร์ตัวน้อย แอลมองภาพนั้นแล้วเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ 

มันช่างปลุกอารมณ์ของเขาจริงๆ ซองยอลยังคงดิ้นอยู่อย่างนั้น เสื้อยืดย้วยลงมาเผยให้เห็นหัวไหล่ขาว  แอลกลืนน้ำลายเป็นครั้งที่สอง

เขาเขย่าตัวซองยอลให้ตื่น “ ซองยอล ซองยอล” เหมือนร่างเพรียวต้องการสัมผัสจากแอล ซองยอลจับแอลไว้แน่น “ร้อนน ร้อนนน” ซองยอลบอกว่าร้อนทั้งๆที่ตัวเย็นขนาดนี้ แอลเห็นท่าว่าจะไม่ดี

เลยนอนลงข้างซองยอลแล้วกอดเขาเอาไว้   กลิ่นอ่อนๆของซองยอลยิ่งทำให้สัญชาติญาณนักล่าลุกโชน แอลกดหน้าลงไปที่ซอกคอของซองยอลเพื่อสูดรับกลิ่นนั้น อื้ออ ร่างบางครางเบาๆ แอลได้ยินมัน เขาลุกขึ้นนั่งคุกเข่า แล้วช้อนร่างบางขึ้นมา ร่างบางยังไม่รู้สึกตั

ว เขาบรรจงถอดเสื้อตัวบางออก แล้วโยนมันลงไปข้างเตียงอย่างไม่ใยดี เขาจับซองยอลนอนลงอีกครั้งตอนนี้ซองยอลมีแค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเท่านั้น

ร่างกายที่เปลือยเปล่ากำลังสั่น “หนะ หนาวว หนาวเหลือเกิน หนาววว” มือเรียวโอบรอบคอแอลแล้วดึงเขามากอด ร่างบางเบียดเข้าหาเขาเหมือนลูกแมวที่ต้องการความอบอุ่น

แอลอดใจไม่ไหวอีกต่อไป ซองยอลตรงหน้ายั่วเขาเหลือเกิน “ซองยอล นายเป็นของฉันนะ”   



 

........................................................................................................................................................
 อยากไปฟินแลนด์ก็ Ctrl+C 

“ อื้ออ” รางบางที่ไม่รู้สึกตัวครางตอบอย่างว่าง่าย  “อื้ม ถือว่านายอนุญาตนะซองยอล งั้น…ฉันไม่ออมมือนะ” แอลกดร่างของซองยอลลงกับเตียง เขาซุกไซ้ไปที่ซอกคอขาว

กลิ่นนายหอมจัง แอลเริ่มเลียวนคอขาวอย่างโหยหา “อื้ออ” เสียงของซองยอลที่มีมาเป็นระยะทำให้เขาอยากมากขึ้น แอลดูดเนื้อตรงคอขาวขึ้นมาเบาๆ ก่อนจะถอนริมฝีปากออกเพื่อดูตราประทับ มืดไปมองไม่เห็น…เขาเอื้อมมือเปิดไฟ

ห้องสว่างจ้า แบบนี้ค่อยน่าตื่นเต้นหน่อย หึหึหึ ปากหนาบรรจงจูบทั่วร่าง ตอนนี้ร่างบางมีแต่รอยประทับเต็มไปหมด แอลรู้สึกพอใจในผลงานของเขา 

ร่างบางยังคงหลับใหลอยู่ ไม่รู้เลยว่าเวอร์จิ้นที่รักษามานานกำลังจะตกเป็นของซาตานอย่างแอล ลิ้นร้อนเลียไล่ไปจนถึงขอบบ๊อกเซอร์ แล้วไล่ขึ้นมาที่ยอดอก แอลตวัดลิ้นขึ้นลงอย่างช้าๆ แล้วค่อยๆเร็วขึ้น เร็วขึ้น “อื้ออ อือออ อะ อ๊าๆๆ”

ร่างบางแอ่นอกรับสัมผัสอย่างไม่รู้ตัว คิ้วเรียวย่นเข้าหากัน เปลือกตาปิดแน่น  แอลเลื่อนปากขึ้นมาประกบปากบางไว้
 

เขาดูดุนริมฝีปากหวานราวกับกำลังกินลูกอม ลิ้นร้อนดันแทรกเข้าไปในปาก ซองยอลเผยอปากโดยอัตโนมัติ แอลกวาดลิ้นไปทั่วเพื่อลิ้มลองรสชาติ หวานจัง แอลดูดดุนลิ้นซองยอลอยู่นาน

น่าแปลกที่ร่างบางก็ตอบสนองเขา ซองยอลดูดกลับอย่างแผ่วเบา เลือดสูบฉีดไปทั่วใบหน้า  หน้าสวยแดงระเรื่อ แม้ตาของซองยอลยังหลับอยู่แต่สัมผัสที่ตอบสนองมันช่างหอมหวานยิ่งนัก

แอลไล่ลิ้นลงมาที่ยอดอกร่างบางอีกครั้ง เขาเลียมันเป็นวงกลมและดูดมันอย่างแรง  “อ๊ะ อ๊าๆๆๆ”  ซองยอลแอ่นร่างขึ้นตามแรงขบของแอล มือหนาเล่นวนอยู่ที่ยอดอกอีกข้างหนึ่ง  ส่วนมืออีกข้างอยู่ใต้บ๊อกเซอร์ตัวบาง  

“หืม มันแข็งนี่ นายมีอารมณ์หรือยอลลี่?” เขาถามร่างที่กำลังหลับใหลอยู่  แอลหยุดยุ่งกับท่อนบนและหันไปสนใจท่อนล่างแทน เขาดึงบ๊อกเซอร์ที่แสนจะเกะกะออก

มือหนากำสิ่งนั้นไว้ เขาจับมันตั้งขึ้นแล้วเริ่มดูดอม อ๊าๆๆๆๆๆ ร่างบางกระตุกอย่างแรงน้ำใสพุ่งออกมา มันใสมากบ่งบอกว่านายยังเวอร์จิ้น

"เลอะเทอะจริงๆเลยนายนี่"
แอลเลือกที่จะทำความสะอาดให้ร่างบาง ซองยอลยังคงครางรับเมื่อแอลสัมผัสเขา

มือสองข้างกำผ้าปูที่นอนแน่น แอลจับขาของร่างเพรียวแยกออก เขาเห็นช่องทางที่เริ่มเปียก มันยังเป็นสีชมพูอ่อนๆอยู่  แอลแยกขาเรียวออกอีก เขาถ่มน้ำลายลง ไปที่ช่องทาง

 แล้วกดนิ้วตามลงไป ร่างบางสะดุ้งด้วยความเจ็บ เหงื่อเม็ดโตผุกขึ้นทั่วขา   “อื๊ออออออ จะ เจ็บบบบ อ๋าาาาาาา” ร่างบางแอ่นขึ้น ช่องทางตอดรัดนิ้วเขาแน่น แอลเริ่มขยับนิ้วเข้าออกเขามองหน้าซองยอล

ที่เหยเกด้วยความเจ็บ แต่เขาไม่สนใจ ตอนนี้เขาต้องการตอบสนองความใคร่ของตนเองเท่านั้น

แอลเพิ่มนิ้วเข้าไป จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม

 “อ๊าาาาาาาาาาาาา” ร่างบางโหยหวน สารหล่อลื่นสีแดงสดไหลออกมา แอลมองมันอย่างพอใจ เขาปลดกระดุมกางเกงของตัวเอง ดึงความเป็นชายออกมา

ตอนนี้มันพร้อมแล้ว แอลจ่อท่อนเอ็นไปที่ช่องทาง เขากดหัวมันลงไป มันเข้าไปค่อนข้างยาก แอลกระแทกเอวอย่างแรง  “อ๊ากกกกกก” ซองยอลเกร็งไปทั้งร่าง  ของเหลวสีแดงสดยังคงไหลออกมา ช่องทางตอดรัดสิ่งที่เพิ่งเข้าไป “อ่าาาาาา” แอลไม่สามารถกลั้นเสียงเอาไว้ได้

ซองยอลตอดรัดเขามากไป แอลเริ่มขยับเอวเข้าออก ร่างบางบิดงอ เขาจับขาของซองยอลแยกออกอีกครั้ง เขาเริ่มขยับเร็วขึ้น ซองยอลจิกเท้าลงบนเตียง มือกำแน่น สะโพกแอ่นรับแรงกระแทกจากแอล

 แอลกระแทกแรงขึ้น แรงขึ้น อ๊าาาาาาา อะ!! 

ของเหลวสีขาวขุ่นถูกปล่อยในตัวของซองยอล ร่างหนาโอบกอดซองยอลเอาไว้จากข้างหลัง มือแกร่งยกขาร่างเพรียวขึ้น แอลกระแทกอย่างแรง ร่างบางเผลอจิกเล็บลงไปที่ตัวของแอล

อ๊ะ อ๊าาาาาาาา เสียงครวญครางเพิ่มระดับดังขึ้น ซองยอลใกล้เสร็จแล้ว แอลซอยถี่ขึ้น ซองยอลเกร็งร่างและกระตุก ของเหลวพุ่งออกมาจากร่างซองยอล แอลก็เช่นกันเขาปล่อยน้ำกามเขาไปในร่างซองยอลเป็นรอบที่สอง

แฮ่กๆๆๆๆ แอลเหนื่อยหอบ อ้อมแขนแกร่งกอดรัดร่างบางแน่น ขอเถอะ อย่าหนีฉันไป…..

ปล. Nc ครั้งแรกของไรเตอร์-\\\- คอมเม้นบอกได้นะว่ามันสนุกมั้ย บรรยายไม่ค่อยเป็น