ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 2 : ภารกิจระดับ Dสุดโหดถึงจะแค่จับหมาก็เถอะ
"นั่งประกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว เอ้ากลุ่ม12แยกตัวมาหาชั้นส่วนกลุ่มอื่นนั่งรออาจารย์พวกเธอมารับ"
อาจารย์ยามาอินุพล่ามยาว
//แล้วให้ตูนั่งทำซากไรฟะ//โฮวาชิคิด
................20 นาที...............ผ่านไป
"เอาละ ถึงสถานที่ฝึกแล้วทุกคนหยิบคุไน(มีดสั้น)ออกมาแล้วปาใส่เป้าตรงนั้น"อาจารย์ยามาอินุพูดแล้วชี้นิ้วไปที่หุ่นฟาง 3 ตัวที่มีเป้าแดงๆอยู่ตรงกลาง
//คุไนมันอะไรหว่าอันนี้ละมั้ง// โฮวาชิคิดพร้อมหยิบยันต์ระเบิดออกมาโดยที่ไม่มีใครสนใจเพราะทุกคนฝึกปากันอย่างขันแข็ง //ว่าแต่มันปายังไงวะไอ้เนี่ย อ๋อ~ชั้นว่าไอ้อาจารย์ตูดหมึกมันคงบอกผิดจากแปะเป็นปาแน่ๆเลยยิ่งไม่ค่อยจะเต็มอยู่//
"เย้ เข้าเป้าเป๊ะเลย" โฮวาชิร้องตะโกนออกมาอย่างดีใจที่แปะยันต์ระเบิดเข้าเป้าเป๊ะ
(กรี๊ดดดด แกตายแน่)
"โห!ไหนโฮวาชิ เก่งจังขนาดเพิ่งหัดนะเนี่ย"อาจารย์และเพื่อนๆรีบวิ่งเข้ามาดูเป็นญี่ปุ่นมุง
แต่...... "เฮ้ย!โฮวาชินี่มันยันต์ระเบิดนี่ไม่ใช่คุไน คุไนน่ะมันคือมีดสั้นว้อย"ฮิโตะร้องเสียงหลง
แต่นี่เสียงหลงกว่า "ว่าไงนะยันต์ระเบิด //แล้วตูจะอยู่ทำแมวอะไร ยังเด็กอยู่เลยตูยังไม่อยากตาย
แล้วเราจะมามัวคิดไมวะ ก็โกยก่อนละพี่น้อง บะบาย//"โฮวาชิรีบใส่เกียร์หมา 2 ตัว(8ขา)วิ่งแจ้นไปอย่างไว
ตูม!!! เสียงยันต์ระเบิดทำงาน
"เฮ้อ เกือบไปดีที่เราหนีมาทัน"โฮวาชิถอนหายใจอย่างโล่งอกแต่ก็ฉุนึกขึ้นได้ "แล้วพวกอาจารย์ล่ะ"
ว่าแล้วเธอก็รีบวิ่งแจ้นไปที่เกิดเหตุทันที(ก็เมิงมิช่ายรึที่เป็นคนทำ)
"ยัยโฮวาชิเธอต๊ายก่อเหตุแล้วรีบวิ่ง/ถึงเธอจะไม่ตายเพราะยันต์ระเบิดแต่เธอก็จะตายเพราะส้นพระบาทชั้นจะไปพาดอยู่ที่พระโอษฐ์บนพระพักตร์เธอ/โฮ~วา~ชิ"ผู้รับเคราะห์ทั้ง 3 ตะโกนออกมาคนละประโยคแต่พร้อมกันจึงจัดได้ว่าพูดพร้อมกัน
"แหะๆชั้นขอโต้ด*/\*"
"ไม่มีคำว่าขอโทษเธอต๊าย~" แล้วทุกคนก็วิ่งไล่จับกันอย่างสนุกสนาน(ตรงไหน)
โดยมีกบาลของโฮวาชิเป็นเดิมพัน(โฮวาชิ : ไม่อ้าววววว)
.....................แล้ววิชาวิ่งไล่จับที่จบลงเพียงเท่านี้..........................
............................
..................
...........
...
.................4 เดือน...............ผ่านไปไวเหมือนโกหก
ตอนนี้กลุ่ม 12 ได้เป็นนินจาเต็มตัวกันแล้ว(เดี๋ยวมีต่อในตอนพิเศษเน้อ~)
"กลุ่ม12เตรียมออกปฏิบัติภารกิจได้" "เย้~จบแล้วว้อยไม่ต้องมาเรียนแย้ว" "จบมาได้ยังไงเนี่ย" "หึ"เสียงบ่นปนความดีใจของกลุ่ม12ดังขึ้น
..........................2 วันผ่านไป...................................
กา....กา....เสียงอีกาขันต้อนรับเช้าอันสดใสของวันหยุด
วันนี้เป็นวันเสาร์วันที่ทุกคนรอคอย
ติ๊ง........ต๊อง ติ๊ง..........ต๊อง
"โหย!ดูออดบ้าน(ไม่ใช่บ้านหรอกแค่พักอยู่เฉยๆ)มันดิบอกนิสัยเจ้าของบ้านเลยว่ะ กร๊ากกกก กรั่กๆๆ"
ฮิโตะฟังเสียงออดแล้วขำกร๊ากออกมา แต่ความสุขของเค้าก็ต้องจบอยู่เพียงเท่านี้เพราะ.....
"หุบปาก"โชซาเมะพูดคำพูดเหี่ยมๆด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
//โว้ย!ขัดความสุขตูเจง ไอ้คนไร้สีสัน ไอ้ชีวิตล่มจม ไอ้อับจนปัญญา ไอ้ปลาร้าค้างปี ไอ้ผี 3 บาท
ไอ้หล่อลากดิน เอ้ย ตูไปชมมันทำไมว้าเนี่ย ไอ้ดำดีสีไม่ตก ไอ้ขาวสกปรกคบไม่ได้ ฯลฯ//ฮิโตะด่าทอดยาวเป็นกำแพงเมืองจีน(ยังไง)
ด้านโฮวาชิ
"ใครจะมาขัดขวางการนอนตูแต่เช้าเล๊ย"โฮวาชิที่เพิ่งลุกมาจากเตียงบรรทมและพยายามไหลลงบันไดมาจากชั้น 2บ่น
"ค่าๆ ใครคะ"ในที่สุดโฮวาชิก็ไหลมาหน้าประตูบ้านได้สำเร็จ
"พวกเราเองโฮวาชิท่านโฮคาเงะเรียกพวกเราให้ไปรับภารกิจน่ะ"ฮิโตะอธิบาย
"อะไรฟะแต่เช้าเลยหรอฟะ แล้วอีกอย่างชั้นก็ไม่ใช่นินจาด้วยอยู่ๆจะให้ไปทำภารกิจได้ไง"โฮวาชิโวยวายที่ไม่ได้หลับเต็มอิ่ม
"เธอมีที่คาดหน้าผากโคโนฮะแล้วนี่ เพราะฉะนั้นเธอก็เป็นนินจาแล้ว"ฮิโตะตอบ
"เออๆ"โฮวาชิยอมอย่างง่ายดายเพราะเธอสะลึมสะลือเต็มที่
"เร็วๆ เข้าล่ะ"โชซาเมะพูดส่งท้าย
.....................20 นาที.................ผ่านไป
"เฮ้อ~ยังไม่มาอีกทำอะไรอยู่วะยัยบ้านี่"ฮิโตะเริ่มโมโห
"นายอยากรู้เหรอ"โชซาเมะเห็นฮิโตะบ่นอยู่จึงถาม
"เออดิ"
"บุกเลย"
"ห๋า//ไอ้นี่เงียบอันตรายจริงวุ้ย//"ฮิโตะอุทาน
"คร่อก.....ฟี้.........zzzzz"โฮวาชิหลับในชุดนินจา
"น่าน ซู๊ดดดด~ตื่นได้แล้วโว้ย!!!~"ฮิโตะปล่อยเสียงลบกวนประสาทใส่กลางหูโฮวาชิ
"แว้กกกก"
"มาเลยรีบลุกเลย"ฮิโตะพยายามลากโฮวาชิออกจากเตียงมาหน้าบ้าน
"เจ็บบบบบบ อย่าลากดิก้นชั้นระบมหมดแล้ว"โฮวาชิร้องโวยวายตลอดทาง
หน้าบ้านโฮวาชิ
"อูย~เจ็บอิ๊บอ๋าย"โฮวาชิบ่น
"ไปกันเถอะ เดี๋ยวท่านโฮคาเงะโกรธเอา"โชซาเมะพูดเตือนสติเพื่อนๆก่อนที่พวกเขาจะลืมว่าต้องไปทำภารกิจแล้วก็เตรียมตั้งท่าวิ่งแบบฉบับนินจา
"เดี๋ยวเด้ ฉันไม่ใช่นินจาว้อย"
โครม!
ฮิโตะล้มโครม"ยัยโฮวาชิเธอขัดทำไมเห็นมะ ชั้นล้มเลย"
"ชั้นพึ่งรู้นะว่านอกจากนายจะชอบเล่นปลักเล่นโคลนแล้วยังชอบคลุกขี้ดินอีก"โฮวาชิพูดเหน็บแนม
"พอๆไปเหอะ"
แล้วทุกคนต้องวิ่งธรรมดาไปเพราะโฮวาชิไม่ใช่นินจา
................ระหว่างวิ่ง..................
"นี่ๆไอ้โฮคาเงะนี่มันใครหรอ ทำไมทุกคนต้องเรียกว่าท่านโฮคาเงะด้วยล่ะ"โฮวาชิเปิดประเด็น
"ไม่ใช่ โฮคาเงะน่ะตำแหน่งไม่ใช่ชื่อคน แล้วที่ต้องเรียกว่าท่านโฮคาเงะน่ะเพราะโฮคาเงะน่ะเป็นผู้ที่ต้องปกป้องหมู่บ้านและชิวิตของทุกคนแม้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ตามไง ทุกคนจึงเทิดทูนท่านมากไง"
ฮิโตะร่ายยาว
//ปกป้องทุกคนแม้ต้องแรกด้วยชีวิตงั้นหรอ เท่ชะมัดชั้นชักอยากจะเป็นโฮคาเงะบ้างแล้วสิ//โฮวาชิคิดอย่างเพ้อฝัน "นี่พวกนายคิดว่าอย่างชั้นจะเป็นโฮคาเงะได้มั้ย"โฮวาชิถามทุกคน
"ฮู้ยย อย่างเธอไปเป็นแค่เด็กส่งราเมงร้านอิจิราคุยังจะโดนเค้าถีบออกจากร้านเล้ย"ฮิโตะพูดให้กำลังใจเพื่อนอย่างสุดซึ้ง(หรอ)
"โครตให้กำลังใจตูเยยไม่รู้เว้ยอย่างน้อยชื่อชั้นก็มีคำว่า โฮ นำหน้าน่าจะมีความหวังมั่ง"โฮวาชิตะโกนอย่างมุ่งมั่น
"ปัญญาอ่อน"โชซาเมะผู้ถูกลืมได้กลับมาพูดอีกครั้ง
อีกด้านหนึ่ง
"ย๊าก!~ไอ้พวกเด็กบ้าเมื่อไหร่จะมาวะ"
"ท่านซึนาเดะคะ เดี๋ยวเค้าก็มาค่ะรอหน่อยนะคะ//เสียดายค่าโต๊ะอ่านี่ตัวที่ 6แล้ว//"ชิสึเนะพูดด้วยความเสียดาย(ค่าโต๊ะ)
ก็อกๆ
"นั่นไงคะมาแล้ว"ชิสึเนะพูดก่อนที่ซึนาเดะจะพังโต๊ะเป็นตัวที่ 7
"ไหนๆโฮคาเงะ"โฮวาชิร้องด้วยความตื่นเต้น
"นั่นไง"โชซาเมะพูดพลางนี้นิ้งไปที่ซึนาเดะ
"ว่าไงนะยัยป้าหนองโพเนี่ยนะ โฮคาเงะ"โฮวาชิร้องอย่างไม่อยากเชื่อ
"ทำไมหน้าชั้นมันไม่น่าเป็นโฮคาเงะนักรึไง"ซึนาเดะเริ่มโมโห(หิวป่าว)
"ว่าแต่พวกเธอเถอะทำไมช้ากันจังวะ"ซึนาเดะถาม
"ยัยนี่ไม่ใช่นินจาวิ่งอย่างพวกเราไม่ได้"โชซาเมะและฮิโตะพูดพร้อมกัน
"เออๆ เอาเหอะภารกิจวันนี้คือ จับหมา"
"จับหมา"กลุ่ม12พูดพร้อมกัน
"นี่มันภารกิจระดับ D เองไม่ใช่หรอคับ"ฮิโตะโวยวาย
"เออ เอานี่รูปเอาไปดูซะ"ซึนาเดะโยนรูปให้โชซาเมะที่ดูเป็นผู้เป็นคนที่สุดในกลุ่ม 12
(โฮวาชิ/ฮิโตะ : อ้าวไหงงั้น)
"โหย~ตัวยังกะควาย"ฮิโตะตะโกน
"กรี๊ดดดด พันธุ์พุดเดิ้ลด้วยน่ากลัวจัง"โฮวาชิตะโกนแสดงความบ้านนอกออกมา
"เดิ้ลบ้านพร่องเธอจิ"ฮิโตะด่า "นี่มันพันธุ์ร็อตไวเลอร์เฟ้ย ฟาย~"
"นายดิฟาย~"
"หยุดๆหนวกหูไป๊ไปจับหมาเลยไป๊"ซึนาเดะแหวเข้าให้
"โฮวาชิอ้าปากดิ๊"ฮิโตะสั่ง
"อ้าไมวะ"
"ชั้นจะดูว่าเจ้าตัวนี้มันเข้าไปอยู่ในปากเธอรึเปล่า"
"เฮ้ย!ไอ้บ้านายว่าชั้นปากหมาหรอ"โฮวาชิทำท่าจะกระโดดถีบฮิโตะ 2 ขาคู่ แต่โชซาเมะจับไว้ทัน
ฮิโตะจึงรอดตัวไป
"ออกป๊าย"ซึนาเดะอดทนไม่ไหวทุบโต๊ะพังเป็นตัวที่ 8
//แงค่าโต๊ะชั้นออกทุกที ท่านซึนาเดะก็พังเอ๊าพังเอา เท่าไหร่เนี่ย 1000 2000.....3//ชิสึเนะคิดพลางหยิบกระเป๋าตังค์อันเบาหวิวมานับเงินดู
"555+ไปแล้วค่า"โฮวาชิพูดก่อนจะวิ่งแจ้นตามเพื่อน 2 คนไป
............................................................................................................
ตอนนี้ยาวมั้ยคะเดี๋ยวมีตอนต่อไปอีกค่ะ
ตอนต่อไป
chapter 3 : ภารกิจระดับ Dสุดโหดถึงจะแค่จับหมาก็เถอะ(2)
ช่วยเม้นหน่อยน๊า เดี๋ยวเค้าหมดกำลังใจจะแต่งต่อ
อาจารย์ยามาอินุพล่ามยาว
//แล้วให้ตูนั่งทำซากไรฟะ//โฮวาชิคิด
................20 นาที...............ผ่านไป
"เอาละ ถึงสถานที่ฝึกแล้วทุกคนหยิบคุไน(มีดสั้น)ออกมาแล้วปาใส่เป้าตรงนั้น"อาจารย์ยามาอินุพูดแล้วชี้นิ้วไปที่หุ่นฟาง 3 ตัวที่มีเป้าแดงๆอยู่ตรงกลาง
//คุไนมันอะไรหว่าอันนี้ละมั้ง// โฮวาชิคิดพร้อมหยิบยันต์ระเบิดออกมาโดยที่ไม่มีใครสนใจเพราะทุกคนฝึกปากันอย่างขันแข็ง //ว่าแต่มันปายังไงวะไอ้เนี่ย อ๋อ~ชั้นว่าไอ้อาจารย์ตูดหมึกมันคงบอกผิดจากแปะเป็นปาแน่ๆเลยยิ่งไม่ค่อยจะเต็มอยู่//
"เย้ เข้าเป้าเป๊ะเลย" โฮวาชิร้องตะโกนออกมาอย่างดีใจที่แปะยันต์ระเบิดเข้าเป้าเป๊ะ
(กรี๊ดดดด แกตายแน่)
"โห!ไหนโฮวาชิ เก่งจังขนาดเพิ่งหัดนะเนี่ย"อาจารย์และเพื่อนๆรีบวิ่งเข้ามาดูเป็นญี่ปุ่นมุง
แต่...... "เฮ้ย!โฮวาชินี่มันยันต์ระเบิดนี่ไม่ใช่คุไน คุไนน่ะมันคือมีดสั้นว้อย"ฮิโตะร้องเสียงหลง
แต่นี่เสียงหลงกว่า "ว่าไงนะยันต์ระเบิด //แล้วตูจะอยู่ทำแมวอะไร ยังเด็กอยู่เลยตูยังไม่อยากตาย
แล้วเราจะมามัวคิดไมวะ ก็โกยก่อนละพี่น้อง บะบาย//"โฮวาชิรีบใส่เกียร์หมา 2 ตัว(8ขา)วิ่งแจ้นไปอย่างไว
ตูม!!! เสียงยันต์ระเบิดทำงาน
"เฮ้อ เกือบไปดีที่เราหนีมาทัน"โฮวาชิถอนหายใจอย่างโล่งอกแต่ก็ฉุนึกขึ้นได้ "แล้วพวกอาจารย์ล่ะ"
ว่าแล้วเธอก็รีบวิ่งแจ้นไปที่เกิดเหตุทันที(ก็เมิงมิช่ายรึที่เป็นคนทำ)
"ยัยโฮวาชิเธอต๊ายก่อเหตุแล้วรีบวิ่ง/ถึงเธอจะไม่ตายเพราะยันต์ระเบิดแต่เธอก็จะตายเพราะส้นพระบาทชั้นจะไปพาดอยู่ที่พระโอษฐ์บนพระพักตร์เธอ/โฮ~วา~ชิ"ผู้รับเคราะห์ทั้ง 3 ตะโกนออกมาคนละประโยคแต่พร้อมกันจึงจัดได้ว่าพูดพร้อมกัน
"แหะๆชั้นขอโต้ด*/\*"
"ไม่มีคำว่าขอโทษเธอต๊าย~" แล้วทุกคนก็วิ่งไล่จับกันอย่างสนุกสนาน(ตรงไหน)
โดยมีกบาลของโฮวาชิเป็นเดิมพัน(โฮวาชิ : ไม่อ้าววววว)
.....................แล้ววิชาวิ่งไล่จับที่จบลงเพียงเท่านี้..........................
............................
..................
...........
...
.................4 เดือน...............ผ่านไปไวเหมือนโกหก
ตอนนี้กลุ่ม 12 ได้เป็นนินจาเต็มตัวกันแล้ว(เดี๋ยวมีต่อในตอนพิเศษเน้อ~)
"กลุ่ม12เตรียมออกปฏิบัติภารกิจได้" "เย้~จบแล้วว้อยไม่ต้องมาเรียนแย้ว" "จบมาได้ยังไงเนี่ย" "หึ"เสียงบ่นปนความดีใจของกลุ่ม12ดังขึ้น
..........................2 วันผ่านไป...................................
กา....กา....เสียงอีกาขันต้อนรับเช้าอันสดใสของวันหยุด
วันนี้เป็นวันเสาร์วันที่ทุกคนรอคอย
ติ๊ง........ต๊อง ติ๊ง..........ต๊อง
"โหย!ดูออดบ้าน(ไม่ใช่บ้านหรอกแค่พักอยู่เฉยๆ)มันดิบอกนิสัยเจ้าของบ้านเลยว่ะ กร๊ากกกก กรั่กๆๆ"
ฮิโตะฟังเสียงออดแล้วขำกร๊ากออกมา แต่ความสุขของเค้าก็ต้องจบอยู่เพียงเท่านี้เพราะ.....
"หุบปาก"โชซาเมะพูดคำพูดเหี่ยมๆด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
//โว้ย!ขัดความสุขตูเจง ไอ้คนไร้สีสัน ไอ้ชีวิตล่มจม ไอ้อับจนปัญญา ไอ้ปลาร้าค้างปี ไอ้ผี 3 บาท
ไอ้หล่อลากดิน เอ้ย ตูไปชมมันทำไมว้าเนี่ย ไอ้ดำดีสีไม่ตก ไอ้ขาวสกปรกคบไม่ได้ ฯลฯ//ฮิโตะด่าทอดยาวเป็นกำแพงเมืองจีน(ยังไง)
ด้านโฮวาชิ
"ใครจะมาขัดขวางการนอนตูแต่เช้าเล๊ย"โฮวาชิที่เพิ่งลุกมาจากเตียงบรรทมและพยายามไหลลงบันไดมาจากชั้น 2บ่น
"ค่าๆ ใครคะ"ในที่สุดโฮวาชิก็ไหลมาหน้าประตูบ้านได้สำเร็จ
"พวกเราเองโฮวาชิท่านโฮคาเงะเรียกพวกเราให้ไปรับภารกิจน่ะ"ฮิโตะอธิบาย
"อะไรฟะแต่เช้าเลยหรอฟะ แล้วอีกอย่างชั้นก็ไม่ใช่นินจาด้วยอยู่ๆจะให้ไปทำภารกิจได้ไง"โฮวาชิโวยวายที่ไม่ได้หลับเต็มอิ่ม
"เธอมีที่คาดหน้าผากโคโนฮะแล้วนี่ เพราะฉะนั้นเธอก็เป็นนินจาแล้ว"ฮิโตะตอบ
"เออๆ"โฮวาชิยอมอย่างง่ายดายเพราะเธอสะลึมสะลือเต็มที่
"เร็วๆ เข้าล่ะ"โชซาเมะพูดส่งท้าย
.....................20 นาที.................ผ่านไป
"เฮ้อ~ยังไม่มาอีกทำอะไรอยู่วะยัยบ้านี่"ฮิโตะเริ่มโมโห
"นายอยากรู้เหรอ"โชซาเมะเห็นฮิโตะบ่นอยู่จึงถาม
"เออดิ"
"บุกเลย"
"ห๋า//ไอ้นี่เงียบอันตรายจริงวุ้ย//"ฮิโตะอุทาน
"คร่อก.....ฟี้.........zzzzz"โฮวาชิหลับในชุดนินจา
"น่าน ซู๊ดดดด~ตื่นได้แล้วโว้ย!!!~"ฮิโตะปล่อยเสียงลบกวนประสาทใส่กลางหูโฮวาชิ
"แว้กกกก"
"มาเลยรีบลุกเลย"ฮิโตะพยายามลากโฮวาชิออกจากเตียงมาหน้าบ้าน
"เจ็บบบบบบ อย่าลากดิก้นชั้นระบมหมดแล้ว"โฮวาชิร้องโวยวายตลอดทาง
หน้าบ้านโฮวาชิ
"อูย~เจ็บอิ๊บอ๋าย"โฮวาชิบ่น
"ไปกันเถอะ เดี๋ยวท่านโฮคาเงะโกรธเอา"โชซาเมะพูดเตือนสติเพื่อนๆก่อนที่พวกเขาจะลืมว่าต้องไปทำภารกิจแล้วก็เตรียมตั้งท่าวิ่งแบบฉบับนินจา
"เดี๋ยวเด้ ฉันไม่ใช่นินจาว้อย"
โครม!
ฮิโตะล้มโครม"ยัยโฮวาชิเธอขัดทำไมเห็นมะ ชั้นล้มเลย"
"ชั้นพึ่งรู้นะว่านอกจากนายจะชอบเล่นปลักเล่นโคลนแล้วยังชอบคลุกขี้ดินอีก"โฮวาชิพูดเหน็บแนม
"พอๆไปเหอะ"
แล้วทุกคนต้องวิ่งธรรมดาไปเพราะโฮวาชิไม่ใช่นินจา
................ระหว่างวิ่ง..................
"นี่ๆไอ้โฮคาเงะนี่มันใครหรอ ทำไมทุกคนต้องเรียกว่าท่านโฮคาเงะด้วยล่ะ"โฮวาชิเปิดประเด็น
"ไม่ใช่ โฮคาเงะน่ะตำแหน่งไม่ใช่ชื่อคน แล้วที่ต้องเรียกว่าท่านโฮคาเงะน่ะเพราะโฮคาเงะน่ะเป็นผู้ที่ต้องปกป้องหมู่บ้านและชิวิตของทุกคนแม้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ตามไง ทุกคนจึงเทิดทูนท่านมากไง"
ฮิโตะร่ายยาว
//ปกป้องทุกคนแม้ต้องแรกด้วยชีวิตงั้นหรอ เท่ชะมัดชั้นชักอยากจะเป็นโฮคาเงะบ้างแล้วสิ//โฮวาชิคิดอย่างเพ้อฝัน "นี่พวกนายคิดว่าอย่างชั้นจะเป็นโฮคาเงะได้มั้ย"โฮวาชิถามทุกคน
"ฮู้ยย อย่างเธอไปเป็นแค่เด็กส่งราเมงร้านอิจิราคุยังจะโดนเค้าถีบออกจากร้านเล้ย"ฮิโตะพูดให้กำลังใจเพื่อนอย่างสุดซึ้ง(หรอ)
"โครตให้กำลังใจตูเยยไม่รู้เว้ยอย่างน้อยชื่อชั้นก็มีคำว่า โฮ นำหน้าน่าจะมีความหวังมั่ง"โฮวาชิตะโกนอย่างมุ่งมั่น
"ปัญญาอ่อน"โชซาเมะผู้ถูกลืมได้กลับมาพูดอีกครั้ง
อีกด้านหนึ่ง
"ย๊าก!~ไอ้พวกเด็กบ้าเมื่อไหร่จะมาวะ"
"ท่านซึนาเดะคะ เดี๋ยวเค้าก็มาค่ะรอหน่อยนะคะ//เสียดายค่าโต๊ะอ่านี่ตัวที่ 6แล้ว//"ชิสึเนะพูดด้วยความเสียดาย(ค่าโต๊ะ)
ก็อกๆ
"นั่นไงคะมาแล้ว"ชิสึเนะพูดก่อนที่ซึนาเดะจะพังโต๊ะเป็นตัวที่ 7
"ไหนๆโฮคาเงะ"โฮวาชิร้องด้วยความตื่นเต้น
"นั่นไง"โชซาเมะพูดพลางนี้นิ้งไปที่ซึนาเดะ
"ว่าไงนะยัยป้าหนองโพเนี่ยนะ โฮคาเงะ"โฮวาชิร้องอย่างไม่อยากเชื่อ
"ทำไมหน้าชั้นมันไม่น่าเป็นโฮคาเงะนักรึไง"ซึนาเดะเริ่มโมโห(หิวป่าว)
"ว่าแต่พวกเธอเถอะทำไมช้ากันจังวะ"ซึนาเดะถาม
"ยัยนี่ไม่ใช่นินจาวิ่งอย่างพวกเราไม่ได้"โชซาเมะและฮิโตะพูดพร้อมกัน
"เออๆ เอาเหอะภารกิจวันนี้คือ จับหมา"
"จับหมา"กลุ่ม12พูดพร้อมกัน
"นี่มันภารกิจระดับ D เองไม่ใช่หรอคับ"ฮิโตะโวยวาย
"เออ เอานี่รูปเอาไปดูซะ"ซึนาเดะโยนรูปให้โชซาเมะที่ดูเป็นผู้เป็นคนที่สุดในกลุ่ม 12
(โฮวาชิ/ฮิโตะ : อ้าวไหงงั้น)
"โหย~ตัวยังกะควาย"ฮิโตะตะโกน
"กรี๊ดดดด พันธุ์พุดเดิ้ลด้วยน่ากลัวจัง"โฮวาชิตะโกนแสดงความบ้านนอกออกมา
"เดิ้ลบ้านพร่องเธอจิ"ฮิโตะด่า "นี่มันพันธุ์ร็อตไวเลอร์เฟ้ย ฟาย~"
"นายดิฟาย~"
"หยุดๆหนวกหูไป๊ไปจับหมาเลยไป๊"ซึนาเดะแหวเข้าให้
"โฮวาชิอ้าปากดิ๊"ฮิโตะสั่ง
"อ้าไมวะ"
"ชั้นจะดูว่าเจ้าตัวนี้มันเข้าไปอยู่ในปากเธอรึเปล่า"
"เฮ้ย!ไอ้บ้านายว่าชั้นปากหมาหรอ"โฮวาชิทำท่าจะกระโดดถีบฮิโตะ 2 ขาคู่ แต่โชซาเมะจับไว้ทัน
ฮิโตะจึงรอดตัวไป
"ออกป๊าย"ซึนาเดะอดทนไม่ไหวทุบโต๊ะพังเป็นตัวที่ 8
//แงค่าโต๊ะชั้นออกทุกที ท่านซึนาเดะก็พังเอ๊าพังเอา เท่าไหร่เนี่ย 1000 2000.....3//ชิสึเนะคิดพลางหยิบกระเป๋าตังค์อันเบาหวิวมานับเงินดู
"555+ไปแล้วค่า"โฮวาชิพูดก่อนจะวิ่งแจ้นตามเพื่อน 2 คนไป
............................................................................................................
ตอนนี้ยาวมั้ยคะเดี๋ยวมีตอนต่อไปอีกค่ะ
ตอนต่อไป
chapter 3 : ภารกิจระดับ Dสุดโหดถึงจะแค่จับหมาก็เถอะ(2)
ช่วยเม้นหน่อยน๊า เดี๋ยวเค้าหมดกำลังใจจะแต่งต่อ
sei ryo+.+
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น