ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter 3 : ภารกิจระดับ Dสุดโหดถึงจะแค่จับหมาก็เถอะ(2)
"ป้าหนองโพนะป้าหนองโพอะไรก็ไม่บอกมาซะอย่างให้มาแค่รูปเนี่ยนะ แล้วจะให้ตูไปหาที่ไหนฟะเนี่ย"โฮวาชิบ่น
"โห!~บ้านหลังใหญ่จัง เออ ลองเข้าไปถามเค้าดูดิเผื่อบางทีเค้าอาจจะเคยเห็นเจ้าหมานี่ก็ได้นะ"ฮิโตะพูดอย่างคิดขึ้นได้พลางชี้มือไปที่บ้านหลังโตที่หน้าบ้านสลักคำว่า "ฮิวงะ"
ติ๊ง......ต่อง ติ๊ง.......ต่อง
"เออ~คนบ้านนี้ท่าจะปกติดีวุ้ยไม่เหมือนยัยโฮวาชิ"ฮิโตะพูด
"ทำไมชั้นผิดปกติตรงไหนมิทราบยะ"อย่างโฮวาชิมีรึจะยอมใคร
"ก็ตรงที่ออดบ้านเธอดังติ๊งต๊องบ่งบอกความต๊องของเจ้าของมันไง แต่ออดบานเค้าดังติ๊งต๊องปกติอะดิ ฟาย~"
"นี่นายดูนิสัยคนจากเสียงออดรึไง ไอ้ฟายกว่า"
"เธอดิฟายกว่ามากๆ"
"นายดิฟายยกกำลัง2"
และแล้วก็เกิดศึกประชันน้ำลายของฟาย~ 2 ตัว
.............. 10 นาที....................ผ่านไปไวเหมือนโกหก(ก็เมิงโกหกอ่ะ)
"แฮ่กๆ"ฟายโฮวาชิหอบเพราะความเหนื่อย
"อ๋อย"ฟายฮิโตะหอบเพราะขาดน้ำ(ลาย)
"เค้าอาจจะยังไม่ตื่นก็ได้ไปกันเถอะ"โชซาเมะผู้ถูกหมากินไปแล้ว{?}ได้พูดอีกครั้งในท้องหมา(ล้อเล่ง)
"หึ!ไม่มีใครเค้าตื่นสายเหมือนยัยบ้านี่หรอก"ฮิโตะพูดพลางชี้นิ้วไปทางโฮวาชิ
"ไอ้ฮิโตะเดี๋ยวนายได้กินหมัดแน่"
"ฮู้ย~หมัดชั้นไม่กินหรอก ชั้นกินเป็นแต่เห็บอย่างเดียว"ฮิโตะกวนteenตอบ
โป๊ก ตุ้บๆ จ๊าก ว๊าก เหวอ โต้ดค้าบ ไอ้บ้า..............ฯลฯ นี่คือน้ำเสียงของนักมวยทั้ง 2 สู้กันอย่างดุเดือดตอนนี้ฝ่ายแดง(โฮวาชิ)ยังไม่บาดเจ็บ แต่ฝ่ายน้ำเงิน(ฮิโตะ)ตอนนี้โชกเลือดแล้วครับท่านผู้ชม จบข่าวภาคค่ำเพียงเท่านี้ รายงานข่าวโดย ทาเคมิซึ โชซาเมะ
"ว๊าย~ พี่ฮินาตะค๊ามีคนฆ่ากันอยู่หน้าบ้านเราค่า เด็กสาวผมดำดวงตาสีมุขวัยน่ารักน่าตื้บร้องตะโกนเรียกพี่สาวอย่างตกใจ
"อะไรกันจ้ะฮานาบิ โวยวายเชียว"เด็กสาวผมสีน้ำเงินดูท่าทางเรียบร้อยมือขวาถือฝักบัว(เอ้ย!บัวรดน้ำ)วิ่งออกมาจากหลังบ้าน
"คือ หนูนอนเล่นอยู่ในบ้านจู่ๆก็มีเสียงร้องโหยหวน หนูเลยออกมาดูแล้วก็เจอคนฆ่ากันอยู่หน้าบ้านค่ะ"ผู้เป็นน้องสาวอธิบาย
"เอ๋~ฆ่ากัน"
"เปล่าครับ แค่ฟาย 2 ตัวขวิดกันอยู่เฉยๆครับ"โชซาเมะพูดแก้ตัวให้ฟายทั้ง 2 อย่างดี(เออ ดีจริงๆ)
"ฮิๆแล้วมีอะไรหรอคะ เห็นกดกริ่งตั้งหลายหนพอดีชั้นไปรดน้ำต้นไม้มาค่ะนึกว่าฮานาบิออกมาดูแล้ว ต้องขอโทษจริงๆนะคะ"
"คือว่า.....เค...อุ้บ"โชซาเมะถูกฮิโตะเอามืออุดปากแล้วสวมรอยพูดแทนด้วยน้ำเสียงหื่น+ชั่ว+เลว+ต่ำทรามทันที "ไม่เป็นไรมิได้ครับ
เหอๆว่าแต่คุณหนูชื่ออะไรอายุเท่าไหร่หรือครับ ผมชื่อชิโรกาเนะ ฮิโตะหนุ่มฮ็อตสาวติดตรึมอายุ 15 ชายแท้100%ครับ ส่วนอีระบุเพศไม่ได้ตัวนี้ชื่อคิโทระ โฮวาชิไม่ต้องไปสนใจมันนะครับ ส่วนไอ้บ้านี่ชื่อ.....//ไอ้หมอนี่มันยิ่งหล่อๆอยู่ด้วย เดี๋ยวมันแย่งเราจีบล่ะซวยเลย//ไม่ต้องไปรู้จักมันหรอกครับ มันยิ่งหื่นๆอยู่"ฮิโตะร่ายยาวโดยไม่สนใจตัวระบุเพศไม่ได้กับไอ้หื่นที่ยืนจ้องตาเขียวอยู่
"นายดิหื่นไอ้เวง"โชซาเมะพูดพร้อมกับมอบส้งพระบาทงามๆให้ฮิโตะ
"ชั้นเป็นผู้หญิงนะว้อยแถมลักษณนามชั้นก็ไม่ได้เรียกว่าตัวด้วย"โฮวาชิจ้องใบที่ที่สยบคาเท้าโชซาเมะแล้วมอบฝ่ามือให้
(ฮิโตะ : รู้สึกว่าจะมีคนมอบของให้ตูเยอะเหลือเกินนะ คร่อก)
"อะเอ่อชั้นชื่อฮิวงะ ฮินาตะค่ะ ส่วนนี่น้องสาวชั้นฮิวงะ ฮินาบิค่ะแล้วเมื่อกี้คุณจะพูดว่าอะไรนะคะ"
"คือคุณเคยเห็นหมาตัวนี่มั้ยครับ"โชซาเมะถามพร้อมยื่นรูปหมาร็อตไวเลอร์ให้ฮินาตะดู หลังจากดูเสร็จฮินาตะมีท่าทีเหมือนจะพอรู้บ้าง
"เอ่อ คือใช่ตัวนั้นรึเปล่าคะ"ฮินาตะชี้ไปทางข้างหลังศพฮิโตะ?ทีกำลังฝันว่า ผีปู่ผีย่ากวักมือเรียกให้ไปอยู่ด้วยเพราะถูกเพื่อนทั้ง 2 รุมฆ่า
"เฮ้ย!ใช่จริงด้วยว่ะ ไปเร็วฮิโตะ โชซาเมะขอบใจมากนะจ้ะฮินาตะจัง"โฮวาชิรีบวิ่งลิ่วด้วยความเร็วแต่ก็ไม่ลืมขอบคุณฮินาตะ
"ไปเร็วฮิโตะ"โชซาเมะดึงคอเสื้อฮิโตะให้ลุกขึ้น แล้ววิ่งนำไปก่อน
ทั้ง 3 วิ่งผ่าน หนองน้ำ ทุ่งนา เสาไฟฟ้า อึหมา ปลักและโค....ตูม!....ลน
โฮวาชิซึ่งตอนนี้วิ่งนำคนอื่นอยู่ไกลพอสมควร(เพราะเค้าวิ่งกันธรรมดา)จึงไม่รู้เหตุการณ์ที่เกี่ยวกับเพื่อนทั้ง 2
"เฮ้ย!~โชซาเมะ ฮิโตะนั่นไง อ้าวเฮ้ยมันไปไหนกันวะ"โฮวาชิซึ่งแอบดูหมาขี้อยู่หลังกำแพงพูดกับเพื่อนที่ไม่รู้ว่ามันไปตาย 5 ตัดไม้โทเติมไม้เอกกันที่ไหน
โฮวาชิจึงตัดสินใจนั่งรอซักพัก แล้วมันก็ซักพักจริงๆในการมีเสียงบุคคลที่ 2 โผล่มา
"เฮ้ย!โฮวาชิเจ้าฮิโตะมันจมโคลนอยู่ไปช่วยลากมันขึ้นมาหน่อย แรกชั้นคนเดียวไม่ไหวแฮ่กๆ"โชซาเมะรีบวิ่งมาแต่ไกล
"อะไรกันโชซาเมะ อุตส่าห์เจอหมาแล้วนาเดี๋ยวมันขี้เสร็จมันก็ไปที่อื่นแล้วอ่ะ"
"แต่เจ้าฮิโตะมันจะตายซากอยู่แล้วนะ"
"เออๆรู้แล้วงั้นรีบไปรีบมาเลยละกัน"
.......................................................................
หลังจากที่ดึงฮิโตะออกมาจากบ่อโคลนสำเร็จ
"โห!ฮิโตะนายอดใจไม่เล่นปลักเล่นโคลนไม่ไหวถึงขนาดกระโดดลงบ่อโคลนเชียวหรอ"โฮวาชิด้วยสายตาแปลกๆ
"บ้านป้าเมิงจิ ตูตกไปเองว้อยแค่กๆ"ฮิโตะที่เพิ่งถูกลากออกมาจากบ่อโคลนตะโกนด่า
"รีบไปเถอะป่านนี้หมามันขี้เสร็จแล้วมั้ง"โชซาเมะพูดเตือนสติเพื่อนทั้ง 2 (โชซามะ : เห็นชั้นเพื่อนเครื่องเตือนสติกันรึไง)
.......................................................................
กลับมาดงหมาขี้{?}อีกครั้ง สรุปว่า
"เจ้าหมาบ้านี่มันไปกินควายมากี่ตัวฟะ ขี้นานขนาดนี้"โฮวาชิเริ่มบ่นทันทีที่เห็นหมาตัวเดิมขี้ ณ จุดเดิม
"ชั้นว่ารูตู...ดมันตันมากกว่าขี้ได้ทีละนิด"ฮิโตะแสดงความคิดเห็นบ้าง
"พวกนายน่ะ เลิกพูดเรื่องขี้กับเรื่องตูดหมาซะทีเถอะ ชั้นจะอ้วก"โชซาเมะเอามือปิดปากกันอ้วกแตก
"เฮ้ย!มันขี้เสร็จแล้วว่ะ พวกนายไปจับเร็ว"โฮวาชิสั่ง
"อืม/รับทราบ"แล้วฮฺโตะกับโชซาเมะก็กระโดดไปฟัดกับหมาทันทีโดยที่มีโฮวาชิยืนมองอยู่ห่างๆด้วยเหตุผลที่ว่า "ขี้เกียจ"
.................10 นาทีผ่านไป.......................
"อูย~หมาหรือกระทิงฟะแรงเยอะอิ๋บอ๋าย"ฮิโตะที่นั่งทำแผลรอยเขี้ยวหมาอยู่บ่นขึ้นมา
ส่วนโชซาเมะก็นั่งกดแผลเลือดซิบๆของตนเองอยู่
"พวกนายมันห่วยแตก ทุเรศ อุบาทส์ กระจอก แถมยังสร้างศัตรูไว้อีก"โฮวาชิด่าเพื่อนทั้ง 2 เป็นต่อยหอยพลางมองหมาที่ขู่แง่งๆตรงหน้า
"เธอไม่ได้ทำอะไรแล้วยังจะมาเห่าใส่พวกเราอีกหรือไง"ฮิโตะไม่พอใจ
"อืม ครั้งนี้ชั้นเห็นด้วยกับไอ้หื่นนี่นะ"โชซาเมะด่ากระทบกระทั่งเพื่อนทั้ง 2 คน
"หมายความว่าไง"ฮิโตะไม่พอใจเป็นครั้งที่ 2
"เปล่า"สั้นๆง่ายๆตามสไตล์โชซาเมะ
"เออๆ พอแล้วแล้วจะให้ชั้นทำอะไรล่ะ"โฮวาชิถามด้วยความเบื่อหน่าย
"ทำอะไรงั้นหรอ อืมเอางี้!ไปกล่อมให้มันเลิกขู่พวกเราให้ได้"ฮิโตะคิดจะแกล้งโฮวาชิ ทั้งๆที่รู้ว่ามันอาจสายเกินไปแค่รักคำเดียวไม่พอ...
(เย้ย!คนแต่งท่าจะเบลอแล้วง่า)เอาใหม่ ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
"กล่อมหมาเนี่ยนะบ้าป่ะเนอะโชซาเมะ"โฮวาชิหันไปถามโชซาเมะและก็ได้คำตอบที่น่าพึงพอใจ(รึเปล่า) "อืม"
"เย้!เห็นมะฮิโตะโชซาเมะยังไม่เห็นด้วยเลย"
"ชั้นหมายความว่า อืม เธอไปกล่อมมันล่ะดีแล้วปาก(หมา)เหมือนกัน"โชซาเมะขัดก่อนที่เพื่อนจะบ้าเข้าขั้นโคม่า
"กรี๊ด!อีตาบ้าให้ตูไปกล่อมหมาเนี่ยนะปัญญาอ่อนว่ะ"โฮวาชิโวยวาย
"แล้วเธอจะทำมั้ย"โชซาเมะพูดด้วยสีหน้าเหี้ยมๆ
"ทะทำก็ได้ฟะ"
โฮวาชิจึงค่อยๆเดินเข้าใกล้หมาทีละก้าว 2 ก้าวจนหยุดอยู่ตรงหน้าหมาโดยที่เพื่อน2คนขอตัวไปฉี่(ที่จริงกลัวโดนหมากัดอีก)
เธอจึงเริ่มกล่อม "แม่นกกาเหว่าเอย ไข่ไว้ให้แม่กาฟัก..........(จบ)"
..................................................................
ด้านโชซาเมะและฮิโตะที่แอบดูอยู่ห่างๆ(มาก)
"โห!ไม่น่าเชื่อดูการกล่อมมันดิยังกะกล่อมเด็ก"ฮิโตะพูด
"แต่ก็ทำสำเร็จจนได้ดูหมากับคนดิเหมือนกันเป๊ะเลย"โชซาเมะชี้ไปทางโฮวาชิที่กำลังนอนหนุนหมาที่กำลังหลับอีกทีอยู่
ฮิโตะกับโชซาเมะจึงจำเนต้องแบกทั้งคนและหมากลับไปรายงานท่านโฮคาเงะรุ่นที่ 5
............................ภารกิจครั้งนี้สำเร็จ................................
..............................................................................................................
แฮ่ๆตอนนี้ยาวไปนิดมุขฝืดไปหน่อยแต่ก็ตั้งใจพิมพ์เน้อ~
ตอนนี้พวกนารูโตะออกมา 2 คนแย้ว 55+กว่าจะออกมาได้
ที่อัพนี่ก็เพราะถูกใครบางคนจิกล่ะ
ตอนต่อไป
chapter 4 : สะกดรอย เดทแรกของฮิโตะ
"โห!~บ้านหลังใหญ่จัง เออ ลองเข้าไปถามเค้าดูดิเผื่อบางทีเค้าอาจจะเคยเห็นเจ้าหมานี่ก็ได้นะ"ฮิโตะพูดอย่างคิดขึ้นได้พลางชี้มือไปที่บ้านหลังโตที่หน้าบ้านสลักคำว่า "ฮิวงะ"
ติ๊ง......ต่อง ติ๊ง.......ต่อง
"เออ~คนบ้านนี้ท่าจะปกติดีวุ้ยไม่เหมือนยัยโฮวาชิ"ฮิโตะพูด
"ทำไมชั้นผิดปกติตรงไหนมิทราบยะ"อย่างโฮวาชิมีรึจะยอมใคร
"ก็ตรงที่ออดบ้านเธอดังติ๊งต๊องบ่งบอกความต๊องของเจ้าของมันไง แต่ออดบานเค้าดังติ๊งต๊องปกติอะดิ ฟาย~"
"นี่นายดูนิสัยคนจากเสียงออดรึไง ไอ้ฟายกว่า"
"เธอดิฟายกว่ามากๆ"
"นายดิฟายยกกำลัง2"
และแล้วก็เกิดศึกประชันน้ำลายของฟาย~ 2 ตัว
.............. 10 นาที....................ผ่านไปไวเหมือนโกหก(ก็เมิงโกหกอ่ะ)
"แฮ่กๆ"ฟายโฮวาชิหอบเพราะความเหนื่อย
"อ๋อย"ฟายฮิโตะหอบเพราะขาดน้ำ(ลาย)
"เค้าอาจจะยังไม่ตื่นก็ได้ไปกันเถอะ"โชซาเมะผู้ถูกหมากินไปแล้ว{?}ได้พูดอีกครั้งในท้องหมา(ล้อเล่ง)
"หึ!ไม่มีใครเค้าตื่นสายเหมือนยัยบ้านี่หรอก"ฮิโตะพูดพลางชี้นิ้วไปทางโฮวาชิ
"ไอ้ฮิโตะเดี๋ยวนายได้กินหมัดแน่"
"ฮู้ย~หมัดชั้นไม่กินหรอก ชั้นกินเป็นแต่เห็บอย่างเดียว"ฮิโตะกวนteenตอบ
โป๊ก ตุ้บๆ จ๊าก ว๊าก เหวอ โต้ดค้าบ ไอ้บ้า..............ฯลฯ นี่คือน้ำเสียงของนักมวยทั้ง 2 สู้กันอย่างดุเดือดตอนนี้ฝ่ายแดง(โฮวาชิ)ยังไม่บาดเจ็บ แต่ฝ่ายน้ำเงิน(ฮิโตะ)ตอนนี้โชกเลือดแล้วครับท่านผู้ชม จบข่าวภาคค่ำเพียงเท่านี้ รายงานข่าวโดย ทาเคมิซึ โชซาเมะ
"ว๊าย~ พี่ฮินาตะค๊ามีคนฆ่ากันอยู่หน้าบ้านเราค่า เด็กสาวผมดำดวงตาสีมุขวัยน่ารักน่าตื้บร้องตะโกนเรียกพี่สาวอย่างตกใจ
"อะไรกันจ้ะฮานาบิ โวยวายเชียว"เด็กสาวผมสีน้ำเงินดูท่าทางเรียบร้อยมือขวาถือฝักบัว(เอ้ย!บัวรดน้ำ)วิ่งออกมาจากหลังบ้าน
"คือ หนูนอนเล่นอยู่ในบ้านจู่ๆก็มีเสียงร้องโหยหวน หนูเลยออกมาดูแล้วก็เจอคนฆ่ากันอยู่หน้าบ้านค่ะ"ผู้เป็นน้องสาวอธิบาย
"เอ๋~ฆ่ากัน"
"เปล่าครับ แค่ฟาย 2 ตัวขวิดกันอยู่เฉยๆครับ"โชซาเมะพูดแก้ตัวให้ฟายทั้ง 2 อย่างดี(เออ ดีจริงๆ)
"ฮิๆแล้วมีอะไรหรอคะ เห็นกดกริ่งตั้งหลายหนพอดีชั้นไปรดน้ำต้นไม้มาค่ะนึกว่าฮานาบิออกมาดูแล้ว ต้องขอโทษจริงๆนะคะ"
"คือว่า.....เค...อุ้บ"โชซาเมะถูกฮิโตะเอามืออุดปากแล้วสวมรอยพูดแทนด้วยน้ำเสียงหื่น+ชั่ว+เลว+ต่ำทรามทันที "ไม่เป็นไรมิได้ครับ
เหอๆว่าแต่คุณหนูชื่ออะไรอายุเท่าไหร่หรือครับ ผมชื่อชิโรกาเนะ ฮิโตะหนุ่มฮ็อตสาวติดตรึมอายุ 15 ชายแท้100%ครับ ส่วนอีระบุเพศไม่ได้ตัวนี้ชื่อคิโทระ โฮวาชิไม่ต้องไปสนใจมันนะครับ ส่วนไอ้บ้านี่ชื่อ.....//ไอ้หมอนี่มันยิ่งหล่อๆอยู่ด้วย เดี๋ยวมันแย่งเราจีบล่ะซวยเลย//ไม่ต้องไปรู้จักมันหรอกครับ มันยิ่งหื่นๆอยู่"ฮิโตะร่ายยาวโดยไม่สนใจตัวระบุเพศไม่ได้กับไอ้หื่นที่ยืนจ้องตาเขียวอยู่
"นายดิหื่นไอ้เวง"โชซาเมะพูดพร้อมกับมอบส้งพระบาทงามๆให้ฮิโตะ
"ชั้นเป็นผู้หญิงนะว้อยแถมลักษณนามชั้นก็ไม่ได้เรียกว่าตัวด้วย"โฮวาชิจ้องใบที่ที่สยบคาเท้าโชซาเมะแล้วมอบฝ่ามือให้
(ฮิโตะ : รู้สึกว่าจะมีคนมอบของให้ตูเยอะเหลือเกินนะ คร่อก)
"อะเอ่อชั้นชื่อฮิวงะ ฮินาตะค่ะ ส่วนนี่น้องสาวชั้นฮิวงะ ฮินาบิค่ะแล้วเมื่อกี้คุณจะพูดว่าอะไรนะคะ"
"คือคุณเคยเห็นหมาตัวนี่มั้ยครับ"โชซาเมะถามพร้อมยื่นรูปหมาร็อตไวเลอร์ให้ฮินาตะดู หลังจากดูเสร็จฮินาตะมีท่าทีเหมือนจะพอรู้บ้าง
"เอ่อ คือใช่ตัวนั้นรึเปล่าคะ"ฮินาตะชี้ไปทางข้างหลังศพฮิโตะ?ทีกำลังฝันว่า ผีปู่ผีย่ากวักมือเรียกให้ไปอยู่ด้วยเพราะถูกเพื่อนทั้ง 2 รุมฆ่า
"เฮ้ย!ใช่จริงด้วยว่ะ ไปเร็วฮิโตะ โชซาเมะขอบใจมากนะจ้ะฮินาตะจัง"โฮวาชิรีบวิ่งลิ่วด้วยความเร็วแต่ก็ไม่ลืมขอบคุณฮินาตะ
"ไปเร็วฮิโตะ"โชซาเมะดึงคอเสื้อฮิโตะให้ลุกขึ้น แล้ววิ่งนำไปก่อน
ทั้ง 3 วิ่งผ่าน หนองน้ำ ทุ่งนา เสาไฟฟ้า อึหมา ปลักและโค....ตูม!....ลน
โฮวาชิซึ่งตอนนี้วิ่งนำคนอื่นอยู่ไกลพอสมควร(เพราะเค้าวิ่งกันธรรมดา)จึงไม่รู้เหตุการณ์ที่เกี่ยวกับเพื่อนทั้ง 2
"เฮ้ย!~โชซาเมะ ฮิโตะนั่นไง อ้าวเฮ้ยมันไปไหนกันวะ"โฮวาชิซึ่งแอบดูหมาขี้อยู่หลังกำแพงพูดกับเพื่อนที่ไม่รู้ว่ามันไปตาย 5 ตัดไม้โทเติมไม้เอกกันที่ไหน
โฮวาชิจึงตัดสินใจนั่งรอซักพัก แล้วมันก็ซักพักจริงๆในการมีเสียงบุคคลที่ 2 โผล่มา
"เฮ้ย!โฮวาชิเจ้าฮิโตะมันจมโคลนอยู่ไปช่วยลากมันขึ้นมาหน่อย แรกชั้นคนเดียวไม่ไหวแฮ่กๆ"โชซาเมะรีบวิ่งมาแต่ไกล
"อะไรกันโชซาเมะ อุตส่าห์เจอหมาแล้วนาเดี๋ยวมันขี้เสร็จมันก็ไปที่อื่นแล้วอ่ะ"
"แต่เจ้าฮิโตะมันจะตายซากอยู่แล้วนะ"
"เออๆรู้แล้วงั้นรีบไปรีบมาเลยละกัน"
.......................................................................
หลังจากที่ดึงฮิโตะออกมาจากบ่อโคลนสำเร็จ
"โห!ฮิโตะนายอดใจไม่เล่นปลักเล่นโคลนไม่ไหวถึงขนาดกระโดดลงบ่อโคลนเชียวหรอ"โฮวาชิด้วยสายตาแปลกๆ
"บ้านป้าเมิงจิ ตูตกไปเองว้อยแค่กๆ"ฮิโตะที่เพิ่งถูกลากออกมาจากบ่อโคลนตะโกนด่า
"รีบไปเถอะป่านนี้หมามันขี้เสร็จแล้วมั้ง"โชซาเมะพูดเตือนสติเพื่อนทั้ง 2 (โชซามะ : เห็นชั้นเพื่อนเครื่องเตือนสติกันรึไง)
.......................................................................
กลับมาดงหมาขี้{?}อีกครั้ง สรุปว่า
"เจ้าหมาบ้านี่มันไปกินควายมากี่ตัวฟะ ขี้นานขนาดนี้"โฮวาชิเริ่มบ่นทันทีที่เห็นหมาตัวเดิมขี้ ณ จุดเดิม
"ชั้นว่ารูตู...ดมันตันมากกว่าขี้ได้ทีละนิด"ฮิโตะแสดงความคิดเห็นบ้าง
"พวกนายน่ะ เลิกพูดเรื่องขี้กับเรื่องตูดหมาซะทีเถอะ ชั้นจะอ้วก"โชซาเมะเอามือปิดปากกันอ้วกแตก
"เฮ้ย!มันขี้เสร็จแล้วว่ะ พวกนายไปจับเร็ว"โฮวาชิสั่ง
"อืม/รับทราบ"แล้วฮฺโตะกับโชซาเมะก็กระโดดไปฟัดกับหมาทันทีโดยที่มีโฮวาชิยืนมองอยู่ห่างๆด้วยเหตุผลที่ว่า "ขี้เกียจ"
.................10 นาทีผ่านไป.......................
"อูย~หมาหรือกระทิงฟะแรงเยอะอิ๋บอ๋าย"ฮิโตะที่นั่งทำแผลรอยเขี้ยวหมาอยู่บ่นขึ้นมา
ส่วนโชซาเมะก็นั่งกดแผลเลือดซิบๆของตนเองอยู่
"พวกนายมันห่วยแตก ทุเรศ อุบาทส์ กระจอก แถมยังสร้างศัตรูไว้อีก"โฮวาชิด่าเพื่อนทั้ง 2 เป็นต่อยหอยพลางมองหมาที่ขู่แง่งๆตรงหน้า
"เธอไม่ได้ทำอะไรแล้วยังจะมาเห่าใส่พวกเราอีกหรือไง"ฮิโตะไม่พอใจ
"อืม ครั้งนี้ชั้นเห็นด้วยกับไอ้หื่นนี่นะ"โชซาเมะด่ากระทบกระทั่งเพื่อนทั้ง 2 คน
"หมายความว่าไง"ฮิโตะไม่พอใจเป็นครั้งที่ 2
"เปล่า"สั้นๆง่ายๆตามสไตล์โชซาเมะ
"เออๆ พอแล้วแล้วจะให้ชั้นทำอะไรล่ะ"โฮวาชิถามด้วยความเบื่อหน่าย
"ทำอะไรงั้นหรอ อืมเอางี้!ไปกล่อมให้มันเลิกขู่พวกเราให้ได้"ฮิโตะคิดจะแกล้งโฮวาชิ ทั้งๆที่รู้ว่ามันอาจสายเกินไปแค่รักคำเดียวไม่พอ...
(เย้ย!คนแต่งท่าจะเบลอแล้วง่า)เอาใหม่ ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
"กล่อมหมาเนี่ยนะบ้าป่ะเนอะโชซาเมะ"โฮวาชิหันไปถามโชซาเมะและก็ได้คำตอบที่น่าพึงพอใจ(รึเปล่า) "อืม"
"เย้!เห็นมะฮิโตะโชซาเมะยังไม่เห็นด้วยเลย"
"ชั้นหมายความว่า อืม เธอไปกล่อมมันล่ะดีแล้วปาก(หมา)เหมือนกัน"โชซาเมะขัดก่อนที่เพื่อนจะบ้าเข้าขั้นโคม่า
"กรี๊ด!อีตาบ้าให้ตูไปกล่อมหมาเนี่ยนะปัญญาอ่อนว่ะ"โฮวาชิโวยวาย
"แล้วเธอจะทำมั้ย"โชซาเมะพูดด้วยสีหน้าเหี้ยมๆ
"ทะทำก็ได้ฟะ"
โฮวาชิจึงค่อยๆเดินเข้าใกล้หมาทีละก้าว 2 ก้าวจนหยุดอยู่ตรงหน้าหมาโดยที่เพื่อน2คนขอตัวไปฉี่(ที่จริงกลัวโดนหมากัดอีก)
เธอจึงเริ่มกล่อม "แม่นกกาเหว่าเอย ไข่ไว้ให้แม่กาฟัก..........(จบ)"
..................................................................
ด้านโชซาเมะและฮิโตะที่แอบดูอยู่ห่างๆ(มาก)
"โห!ไม่น่าเชื่อดูการกล่อมมันดิยังกะกล่อมเด็ก"ฮิโตะพูด
"แต่ก็ทำสำเร็จจนได้ดูหมากับคนดิเหมือนกันเป๊ะเลย"โชซาเมะชี้ไปทางโฮวาชิที่กำลังนอนหนุนหมาที่กำลังหลับอีกทีอยู่
ฮิโตะกับโชซาเมะจึงจำเนต้องแบกทั้งคนและหมากลับไปรายงานท่านโฮคาเงะรุ่นที่ 5
............................ภารกิจครั้งนี้สำเร็จ................................
..............................................................................................................
แฮ่ๆตอนนี้ยาวไปนิดมุขฝืดไปหน่อยแต่ก็ตั้งใจพิมพ์เน้อ~
ตอนนี้พวกนารูโตะออกมา 2 คนแย้ว 55+กว่าจะออกมาได้
ที่อัพนี่ก็เพราะถูกใครบางคนจิกล่ะ
ตอนต่อไป
chapter 4 : สะกดรอย เดทแรกของฮิโตะ
Sei ryo+.+
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น