ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FNAF 3]ยามคนให่มมาเยือน

    ลำดับตอนที่ #3 : คืนที่สาม3FNAF

    • อัปเดตล่าสุด 17 ต.ค. 58


                           ค่ำคืนต่อมาโซดาก็มาทำงานเหมือนเดิมอีกครั้ง . . . 

               เพื่อรออะไรบางอย่างก็ไม่รู้. . หรือเพราะเธอต้องการอยากรู้ความจริงที่เกิดขึ้นในร้านนี้กันแน่?


               เมื่อวานที่เธอได้ลองคุยกับสปิงแทพดูเธอสงเกตว่ามีบางอย่งแปลกไป


             คืนนี้ เธอตั้งใจจะ ถามเขาให้รู้เรื่องว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับที่นี่กันแน่. . 



                   ไม่รอช้าโซดาหันไปมองตุ๊กตาผีสิงที่มายืนเกาะอยู่ตรงขอบประตูเป็นเวลานาน โดนที่ไม่รู้เลยว่าเธอเห็นเขาตั้งนานแล้ว




               "เข้ามา. . ." 



               ตุ๊กตากระต่าย สีทองเดินเข้ามาพร้อมกับยิ้มแหยๆให้กับเธอ โดยโบกมือทักทายเล้กน้อยหลังจากตนแอบมองเธออยุ่เป็นเวลานาน



             "ฉันมีเรื่องอยากจะถาม" 




             ตุ๊กตาหนุ่มทำหน้าแปลกใจก่อนจะ นั่งลงและพูดอะไรบางอย่างออกไป. . 




              " อืม . . .ว่ามาสิ" 



          เสียงทุ้มต่ำดังขึ้น ดวงตาเป็นประกายจ้องหน้าเด็กสาวไม่ยอมละสายตา. . . 

                   พร้อมกับเอามือไขว้หลังเล็กน้อย 



                " ที่นี่เคยเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ฮึ?." 

            ตุ๊กตาหนุ่มก้มหน้าต่ำลงก่อนจะ เผยยิ้มออกช้าๆ อย่างน่าสยดสยอง. . .



               "นี่. . .อยากจะรู้ใช่ไหมล่ะ ฉันละเบื่อไอเจ้าพวกชอบขุดคุ้ยจริงๆ . . ."


             ตุ๊กตาหนุ่มลุกขึ้นก่อนจะจ้องเขม็งไปทางเด็กสาวที่ทำหน้านิ่ง. . . 



                   " เล่ามา. . ." 


              เสียงของเด็กสาวดังขึ้นอย่างน่าเกรงขาม พร้อม กับลุกขึ้นยืนละสายตาจากจอแทปเลตเล็กๆ


                  ตุ๊กตาหนุ่มสบถอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะเดินไปนั่งบนโต๊ะทำงานของโซดาและนั่งด้วยท่าทางแสนสบาย

        พร้อมกับแสยะยิ้มอย่างน่าสยดสยอง. . . 


                   "เอาล่ะๆ . . .กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว. . .มีร้านอาหารเล็กๆแห่งหนึ่งอยู่ และมีเด็กคนหนึ่งเป็นเด็กขี้กลัว. . . .  .เขากลัวเจ้าเหล่ามาสคอตเอาเสียมากๆ แต่เขามีคนรู้จักที่นั่น ชื่อว่าวินเซนต์     ซึ่งวินเซนต์เอ็นดูเขามากๆ

    แต่และแล้วครั้งหนึ่งในวันเกิดของเขาเขาโดนเพื่อนของเขาแกล้งไปแหย่เลยกันเจ้าหุ่นรุ่นเก่า. . แต่เกิดเหตุการณ์ผิดพลาด  หัวของเด็กคนนั้นถูกกัดไป. . . . . .เป็นไงน่ากลัวดีใช่มั้ยล่ะ?" 


               เขาแกว่งมือไปมาในเชิงเล่านิทาน 


              โซดาได้แต่มองท่าทีของตุ๊กตาน่าสงสัย ร้านเล็กๆงั้นเหรอ . . .คงจะหมาถึงร้านในปี1987ที่เกิดเรื่องการกัดสินะ 


                    "เล่าต่อสิ"
           
                เด็กสาวจ้องหน้าเขาอย่างคาดคั้นคำตอบ พร้อมกับเดินเข้าไปหาสปิงแทพช้าๆ 


                            "ไม่เด็ดขาด ฉันจะไม่ยอมให้เรื่องราวจบก่อนคืนที่ห้า. . ." 


              จู่ๆเขาก็ทำหน้ากระวนกระวาย . . .ก่อนจะผลักเด็กสาวออกไปให้พ้นทาง และเดินออกไปโดยทิ้งเรื่องราวให้เด็กสาวงง

              
             "อ้อ แล้วระวังด้วยล่ะฉันจะดุร้ายขึ้นทุกๆคืน . . . ไม่งั้นศพไม่สวยแน่หึๆ"


          เขาพูดพร้อมกับเอามือยันประตู ก่อนจะเดินหายไปในที่นึงของบ้านผีสิงแห่งนี้



                    โซดาไม่ได้พูดอะไรตอบกลับ. . . . เพียงแค่ปรายตามองประตูห้องเล้กน้อยก่อนจะ เปิดจอแทพเลทมาดูอีกครั้ง



                   " ฉันต้องรู้ให้ได้ . . ."


            พูดจบเธอก็เดินออกไปจากห้องของยาม . . . .



    .......................................................................................................................................................


               โถงทางเดินที่เงียบสงบสกปรกเล็กน้อย มีเพียงเสียงฝีเท้าของเด็กสาวเท่านั้น  เธอเดินวนหาข้อมูลมาเกือบทุกห้องแล้ว . . .แต่กลับทำให้เธองงมากกว่าเดิมปรินาเพิ่มขึ้นเป็นพันเท่า


              แต่ระหว่างทางนั้นเธอเจอเศษ หนังสือพิมพ์เก่าๆ เธอก้มลงไปเก็บมันขึ้นมาดู  . . . . .



            'ยินดีต้อนรับ. . .สู่ fazbear dinor . . .เพื่อทุกครอบครัว เด็กและผู้ใหญ่ โดยมีตุ๊กตาfazbear และหุ่น มาสคอสกระต่ายอีกหนึ่งตัว . . . . . .  .'


           เธอไล่อ่านข้อความมาเรื่อยๆ แต่กับสะดุด ตากับข้อความสั้นๆ


             'เปิดให่มในปี1983 '


                   1983. . . .แล้วร้านแรกไม่ใช่ในปี1987รึไง? 
                
            
               โซดาได้แต่คิดในใจ พร้อมกับจ้อไปที่รูปภาพมีตุ๊กตาหมีสีเหลืองผูกโบว์สีม่วง  พร้อมกับมองกระต่ายสีเหลือง. . . . ก่อนจะมองว่ามันคุ้นมากๆ


              สปริงแทพ!!??

          ถึงแม้ตอนนี้เจ้าหุ่นสปิงแทพจะเก่ามากแต่ไม่ผิดแน่ๆ . . . .บวกกับรูปในหนังสือพิมพ์ที่ดูเก่ากึกภาพที่ไม่ชัดแต่ยังไงก็ ดูเเป็นสปิงแทพอยู่ดี



               งั้นเรื่องที่เขาเล่าคืดร้านfazbear dinor งั้นเองสินะ  แล้วการกัดปี87ล่ะ? 

        คำถามมากมายปะปนเข้ามาในหัวของเด็กสาว 


       
                   แต่เธอไม่เคยเห็นเจ้าหุ่นเฟซแบร์เลยนี่? . . . 

           หรือว่าโดนทำลายทิ้งไปแล้วกันนะ? 


                 ยังไม่ทันจะได้หาข้อมูลอะไรต่อ เสียงนาฬิกาดังสนั่นทั่วร้าน . . .


                     "6โมงแล้วสินะ " 

            เด็กสาวเอ่ยอย่างอารมณ์เสียก่อนกลับไป ที่ห้องยามโดยไม่ลืมหยิบหนังสือพิมพ์ติดมือมาด้วย


               
                 " เอาล่ะ . . .วันนี้คงจะต้องไปรื้อเทปกล้องวงจรปิดเก่าๆซะหน่อย " 


                เธอพูดพร้อมกับเดินออกจากร้านไปหาใครบางคน. . . .






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×