คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 วันเปิดเทอม (ที่ดันไปสาย)
บทที่ 1 วันเปิดเทอม (ที่ดันไปสาย)
"เอริ....เอริกะ...เอริกะ!" เสียงปลุกยามเช้าดังขึ้นตามอารมณ์ของผู้พูด ฉันค่อยๆแงะตัวเองออกจากเตียงแสนสบายอย่างยากเย็น เป็นการพิสูจน์ทฤษฎีแรงโน้มถ่วงได้เป็นอย่างดี "เอริกะ!นี่แม่ขอเตือนครั้งสุดท้ายนะ" บุพการีผู้มีพระคุณของฉันเริ่มที่จะขึ้นเสียงเสียแล้ว อ๋อย...=_= และแล้วก็ขอฟันธงทฤษฎีใหม่ว่า คำสั่งของแม่มีพลังมากกว่าแรงดึงดูดของโลกสำหรับดิฉันค่า ท่านผู้ชม
ฉัน "คิตาจิมะ เอริกะ" อายุ 16 เด็กสาววัยกำลังสวย (เอ่อ...น้อย - -^) เจ้าของผมสีน้ำตาลเข้มยาวสลวย (ที่ค่อนข้างยุ่งเล็กน้อยเพราะเพิ่งตื่น - -^^)และดวงตาสีเดียวกัน และในขณะนี้คน(ไม่ค่อย)สวย อย่างฉันก็กำลังนั่งเซ็งอยู่ที่โต๊ะทานข้าวก็เพราะ
เขา "คิตาจิมะ เอคิจิ" พี่ชายสุดห่วยแตก แต่ดันเกิดมาหน้าตาดีของตนเอง พูดตามตรงหมอนี่ไม่เห็นมีดีตรงไหน ก็แค่เป็นเด็กป็อปประจำโรงเรียน หนุ่มในฝันของสาวๆ และ
"อรุณสวัสดิ์ นอนสบายไหม เอรี่^w^"หมอนั่นพูดพลางฉีกยิ้มกวนๆ
"สบายดีสิ ไม่งั้นจะนอนได้ไงล่ะ แล้วนี่จะเรียก เอรี่ ไปอีกนานไหม- -*"
ฉันเริ่มหงุดหงิด เอรี่เป็นชื่อที่ใช้เรียกฉันตอนเด็กๆ เมื่อก่อนก็ชอบอยู่หรอกแต่นั่นมันตอนอายุ 5 ขวบ!!!
"แหมที่ ร.ร. สอนให้ทักพี่ชายแบบนี้รึไง เอรี่"
"นี่! ก็......."
"เอคิจิ! เอริกะ! นี่มันกี่โมงแล้วหา?เดี๋ยวก็ไปสายหรอก!"
ก่อนจะได้ด่าอะไรตอบแม่ก็ดันแทรกได้ทันซะนี่ เอคิจิรีบวิ่งแจ้นไปทันทีในขณะที่ฉันยังคงนั่งอยู่ที่เดิมอย่างเสียดาย (5 วินาทีผ่านไป...)
"เอ๋?-*-เปิดเทอมงั้นเหรอ? อะแจ้ก!!!!สายแล้ว0-0!!!"
และแล้วยัยความรู้สึกช้าก็วิ่งตามพี่ชายไปทันที -_-^^^^ (เพิ่งรู้ตัวเรอะ)
***************************************************
หน้า ร.ร.เอกชนซึบารุ
"แฮ่กๆๆ....เย้! ถึงแล้ว ^0^" สองพี่น้องแทบจะเฮออกมาพร้อมกันแต่แล้ว
"ทานโทษ คนที่มาสายต้องไปเข้าที่แถวพิเศษก่อนนะคะ อุ้ย!!"
เสียงของสารวัตรนักเรียนทำให้พวกเราต้องหันไปมองก่อนฉันจะสังเกตว่าคุณเธอมองพี่ชายฉันตาไม่กะพริบ
แหม...ว่าไปหมอนี่ก็มีประโยชน์นะ^w^ (คนละโหมดกะตอนแรกเชียวนะยะ: คนแต่ง)
"เอ่อ..พวกผมมาสายน่ะครับต้องไปแถวพิเศษใช่มั้ยครับ?*w*"
พี่ชายเริ่มทำตาหวานเล่นเอาสารวัตรนักเรียน เริ่มหน้าแดงกำ
"จริงๆไม่ต้องก็ได้ค่ะ ...ยังไงก็เชิญเข้าไปได้ค่ะ" ว่าแล้วคุณเธอก็เปิดประตูให้เข้าไป
ฉันค่อยก้าวที่จะเข้าไปแต่ทว่า....
"ฉันหมายถึงเขาแค่คนเดียวต่างหาก!!"
ฉันหันรีบหันไปขอความช่วยเหลือจากพี่ชายแต่หมอนั่นก็ส่งแต่รอยยิ้มกวนๆมาให้ก่อนจะเดินเข้าตัวอาคารเรียนไป....อ้าก!!ฝากไว้ก่อนเถอะกลับไปจะแก้แค้นให้ดู สำหรับค่าที่นายปล่อยน้องสาวคนนี้ผจญกรรมอยู่คนเดียว!!!ToT
เอ่อ.....ฆ่าพี่ชายตัวเองตายน่ะติดคุกกี่ปีกันเนี่ย เฮ่อ....
***************************************
ก็จบไปแล้วนะคะสำหรับตอนแรกพระเอกยังไม่โผล่เลยแต่ตัวเราก็ขออภัยอย่างอัพแต่ละรอบช้าเป็นบ้า อย่าถือสานะคะเราจะพยายามอัพให้จบเต็มที่คะ จะพยายาม
ความคิดเห็น