ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันเเสนเศร้าเเละจุดเริ่มต้น
ตอนที่1วันเเสนเศร้าเเละจุดเร่มต้น
ณ หมู่บ้านในเมืองโรลเจอร์
"เย้ วันนี้ดีใจจังได้ไปเที่ยว เย้"
เสียงดีใจของเด็กคนหนึ่งเขาคือ ไนท์ หรือ ไนท์ ฟิลลิปเขามีผมเเตกปลายสีนำ้ตาลเเละนัยน์ตาสีนำ้ตาลเขาเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง ตอนนี้เขากำลังดีใจกับการที่กำลังจะได้ไปเที่ยวห้างสรรพสินค้าเเต่ที่น่าดีใจที่สุดสำหรับเขาน่าจะเป็นการที่ป้าของเขาจะซื้อหนังสือเป็นของขวัญวันเกิดเนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดของเขา
"เเต่งตัวเสร็จเเล้วหรอ งั้นไปกันเลยดีกว่า"
"เย้"
สักพักทั้งสองก็มาถึง
"ไปกินไอติมก่อนนะครับคุณป้า"
"ได้งั้นเราไปกินไอติมกัน"
หลังจากนั้นทั้งสองก็เที่ยวห้างเสร็จขณะกลับบ้าน
"วันนี้เป็นวันที่สนุกมากเลยครับเเถมได้หนังสือด้วย"
ไนท์พูดพร้อมหยิบหนังสือของเขามันคือหนังสือเล่มเเรกของเขา
"ปีหน้าไปเที่ยวดีไหมไนท"
"ดีครับอยากให้ปีหน้าเร็วๆจังเลยนะครับ"
ทั้งสองหัวเราะก่อนจะข้ามถนนได้มีรถม้ามาด้วยความเร็วตอนนั้นเป็นตอนที่ป้าของไนท์กำลังพาไนท์ข้ามไปอีกฝั่ง
"ป้า!"
"อะไรหรอไนท์"
ก่อนที่ไนท์จะดึงตัวป้าของเขารถม้าได้ชนป้า
"ป้าครับ!"
ไนท์พูดพร้อมรีบมาหาป้าคนที่ขับรถตกใจรีบขี่รถม้าไป
"ป้าครับอย่าเพิ่งตายนะเราต้องไปเที่ยวกันก่อนนะป้าครับ"
ไนท์พูดพร้อมรีบพาป้าไปโรงพยาบาล
"ป้าครับอย่าเพิ่งตายนะ ทำใจดีๆไว้ป้าครับ"
ผ่านมาซักพัก
หมอเดินออกมาพร้อมสีหน้าไม่สู้ดี
"หมอครับป้าผมรอดไหมครับ"
น้ำตาของไนท์ยังไหลออกมา
"หมอทำดีที่สุดเเล้วครับ เเต่ป้าของคุณเสียชีวิตเเล้วครับ
ไนท์ได้ยินคำพูดนั้นนำ้ตาต่างพลั่งพรูออกมา
"ป้าครับ!"
เขากลับบ้านพร้อมร้องไห้เขานึกถึงเรื่องดีๆที่เคยทำกับป้า
"ป้าครับถ้าไม่มีป้าเเล้วผมจะอยู่อย่างไง"
"อยู่ได้ซิ"
อยู่ดีๆก็มีคนๆหนึ่งมาขว้างหน้าเขา คนๆนี้น่าจะสูงประมาณ185ซม.เขามีเครายาวมากเเถมตัวก็ใหญ่ด้วย
"คุณจะไปรู้ได้ไงถ้าคุณเป็นผมถึงจะรู้"
"รู้ซิเพราะฉันก็เคยโดนเหมือนนาย ตอนนั้นฉันก็รู้สึกเหมือนนายทำให้ฉันรู้ไงยังไงคนเราก็ตายเเต่ถ้ายังไม่ตายก็ใช้ชีวิตที่เหลือเนี่ยให้ มันดีที่สุด"
ไนท์ฟังเเล้วก็เริ่มรู้สึกดีขึ้น
"ว่าเเต่คุณชื่ออะไรหรอ"
ไนท์ถามชื่อชายคนนี้
"ฉันชื่อโทเฟ ออล"
เเละในขณะที่ไนทก์ำลังจะพูดชื่อตัวเองชายที่ชื่อโทเฟก็พูดขึ้นว่า
"นายคือไนท์ ฟิลลิปใช่ไหมฉันมาหานายเเละ"
"หาผมทำไหมหรอ"
_______________________________________________
<ถ้าขาดตกบกพร่องตรงไหนก็เม้นกันหน่อนะครับ>
ณ หมู่บ้านในเมืองโรลเจอร์
"เย้ วันนี้ดีใจจังได้ไปเที่ยว เย้"
เสียงดีใจของเด็กคนหนึ่งเขาคือ ไนท์ หรือ ไนท์ ฟิลลิปเขามีผมเเตกปลายสีนำ้ตาลเเละนัยน์ตาสีนำ้ตาลเขาเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง ตอนนี้เขากำลังดีใจกับการที่กำลังจะได้ไปเที่ยวห้างสรรพสินค้าเเต่ที่น่าดีใจที่สุดสำหรับเขาน่าจะเป็นการที่ป้าของเขาจะซื้อหนังสือเป็นของขวัญวันเกิดเนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดของเขา
"เเต่งตัวเสร็จเเล้วหรอ งั้นไปกันเลยดีกว่า"
"เย้"
สักพักทั้งสองก็มาถึง
"ไปกินไอติมก่อนนะครับคุณป้า"
"ได้งั้นเราไปกินไอติมกัน"
หลังจากนั้นทั้งสองก็เที่ยวห้างเสร็จขณะกลับบ้าน
"วันนี้เป็นวันที่สนุกมากเลยครับเเถมได้หนังสือด้วย"
ไนท์พูดพร้อมหยิบหนังสือของเขามันคือหนังสือเล่มเเรกของเขา
"ปีหน้าไปเที่ยวดีไหมไนท"
"ดีครับอยากให้ปีหน้าเร็วๆจังเลยนะครับ"
ทั้งสองหัวเราะก่อนจะข้ามถนนได้มีรถม้ามาด้วยความเร็วตอนนั้นเป็นตอนที่ป้าของไนท์กำลังพาไนท์ข้ามไปอีกฝั่ง
"ป้า!"
"อะไรหรอไนท์"
ก่อนที่ไนท์จะดึงตัวป้าของเขารถม้าได้ชนป้า
"ป้าครับ!"
ไนท์พูดพร้อมรีบมาหาป้าคนที่ขับรถตกใจรีบขี่รถม้าไป
"ป้าครับอย่าเพิ่งตายนะเราต้องไปเที่ยวกันก่อนนะป้าครับ"
ไนท์พูดพร้อมรีบพาป้าไปโรงพยาบาล
"ป้าครับอย่าเพิ่งตายนะ ทำใจดีๆไว้ป้าครับ"
ผ่านมาซักพัก
หมอเดินออกมาพร้อมสีหน้าไม่สู้ดี
"หมอครับป้าผมรอดไหมครับ"
น้ำตาของไนท์ยังไหลออกมา
"หมอทำดีที่สุดเเล้วครับ เเต่ป้าของคุณเสียชีวิตเเล้วครับ
ไนท์ได้ยินคำพูดนั้นนำ้ตาต่างพลั่งพรูออกมา
"ป้าครับ!"
เขากลับบ้านพร้อมร้องไห้เขานึกถึงเรื่องดีๆที่เคยทำกับป้า
"ป้าครับถ้าไม่มีป้าเเล้วผมจะอยู่อย่างไง"
"อยู่ได้ซิ"
อยู่ดีๆก็มีคนๆหนึ่งมาขว้างหน้าเขา คนๆนี้น่าจะสูงประมาณ185ซม.เขามีเครายาวมากเเถมตัวก็ใหญ่ด้วย
"คุณจะไปรู้ได้ไงถ้าคุณเป็นผมถึงจะรู้"
"รู้ซิเพราะฉันก็เคยโดนเหมือนนาย ตอนนั้นฉันก็รู้สึกเหมือนนายทำให้ฉันรู้ไงยังไงคนเราก็ตายเเต่ถ้ายังไม่ตายก็ใช้ชีวิตที่เหลือเนี่ยให้ มันดีที่สุด"
ไนท์ฟังเเล้วก็เริ่มรู้สึกดีขึ้น
"ว่าเเต่คุณชื่ออะไรหรอ"
ไนท์ถามชื่อชายคนนี้
"ฉันชื่อโทเฟ ออล"
เเละในขณะที่ไนทก์ำลังจะพูดชื่อตัวเองชายที่ชื่อโทเฟก็พูดขึ้นว่า
"นายคือไนท์ ฟิลลิปใช่ไหมฉันมาหานายเเละ"
"หาผมทำไหมหรอ"
_______________________________________________
<ถ้าขาดตกบกพร่องตรงไหนก็เม้นกันหน่อนะครับ>
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น