คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : : : . . Step [ 6 ] . . : :
เอาล่ะครับ หลังจากที่ผมกับมันตบตีกันอยู่นานแสนนาน ในที่สุดก็ยอมให้มันจับมือลงมากินข้าวด้วยกันจนได้ คนน่ารักก็เงี้ยครับ มักจะใจอ่อนได้ง่ายๆ โฮะๆๆ ^^
“น่ารักดีเนอะ” เสต็ปเดิมเป๊ะ มันนั่งมองหน้าผมอีกละ นี่มันกะจะเอาจนท้องเลยใช่มั๊ยเนี่ย - * -
“มองไร บ้าป้ะเนี่ย”
“มองแฟนตัวเอง ผิดรึไง” โห . . ถ้าให้ผมเป็นแฟนมันนะ ผมยอมเป็นแฟนกับตะไคร่น้ำดีกว่าอีก
“ไม่มีแฟนโว้ยยยย” ผมจ้องมันแทบจะทะลุ อารมณ์คนยิ่งเสียๆอยู่ เดี๋ยวพ่อซัดหน้าหงายเลยไอ่นี่ - -
“แล้วข้าวเนี่ยก็กินๆซักที มองหน้าชั้นอยู่ได้ เนี่ยๆๆ ไข่ดาวเนี่ย กินดิๆๆ” ผมเอาส้อมไปจิ้มๆไข่ดาวที่อยู่ในจานของไอ่กิมจิ พร้อมๆกับส้อมของไอ่กิมจิที่ถูกส่งลงมาเกี่ยวกับส้อมของผมทันที ชาติที่แล้วมันท่าจะเป็นปลาหมึกยักษ์จริงๆนะครับ ขนาดไม่ใช้มือมันยังจะอุตส่าห์ใช้ส้อมมายุ่งกับผมได้อีก
“เฮ้ย ทำไรเนี่ย คนจะกินข้าว อย่าแกล้งกันเซ่ . .” แล้วก็แก ไอ่ส้อมบ้า จะไปเกี่ยวกับเค้าทำไมล่ะนั่น เซ็งๆๆๆ
“ว้อยยยยยยย ไม่กงไม่กินมันแล้ว เบื่อแล้วนะ” ผมเดินออกมาจากห้องทานข้าวแล้วไปจอดอยู่ตรงโซฟาหน้าทีวี กดเปลี่ยนช่องนั้นช่องนี้ไปเรื่อย
“เป็นไรอะ ไม่หิวหรอ” ไอ่กิมจิที่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหนชะโงกอยู่เหนือตัวผมแล้วเอานิ้วมันมาจิ้มแก้มผม มันคงคิดว่าผมจะเคลิ้มอะนะ - -*
“ไม่ ไปกินสิ ชั้นไปนั่งกิน นายก็เอาแต่มองหน้าชั้นแล้วก็ไม่ยอมกินข้าว คราวนี้ชั้นไม่นั่งให้นายเห็นแล้วไง ไปกินข้าวซะที” ผมบอกเสียงเรียบ ไอ่กิมจิมันมองหน้าผมงงๆ
“นายไม่ไป ชั้นก็กินข้าวไม่ลงอยู่ดี” มันปีนข้ามโซฟามานั่งข้างๆผมแล้วจับตัวผมขึ้นไปนั่งบนตักมัน
“คิดว่าจะง้อชั้นได้รึไง” ผมนั่งกอดอกแล้วหันหน้าหนีมันไปอีกทาง
“ขี้งอน” มันพูดเบาๆ แต่ก็ดังพอที่ผมจะได้ยินเต็มสองรูหู
“ทีนายทำตัวหื่นกามชั้นยังไม่ว่านายซักกะคำ” อย่างน้อยผมก็ไม่เคยบอกมันตรงๆล่ะน่า ( - . - )
“แล้วที่นายว่าชั้นตอนที่ชั้นหลับล่ะ”
“ตอนที่นาย แกล้ง หลับ ต่างหากล่ะ” นี่คือการแก้ไขความเข้าใจที่ถูกต้องใช่มั๊ยเนี่ย - -
“ช่างมันเถอะๆๆ วันนี้นายพาชั้นไปเที่ยวหน่อยสิ” ไอ่กิมจิเน่าคยองฮุน (ยาวไปมั๊ย) พูดแล้วเอามือมันมาจับมือผมเบาๆ อ๊า . . ไม่ใช่ๆๆๆๆ ยี้ . . ถึงจะถูก
“ที่ไหน”
“ที่ไหนก็ได้ ชั้นอยากไปกับนาย” เหมือนคนจีบกันเลยเนอะ นี่มันไม่รู้ตัวเลยหรอว่าผมเกลียดมันน่ะ
“งั้นชั้นไปส่งนายกินหญ้าแถวบ้านตากับยายชั้นละกัน” ผมพูดออกไปแล้วอดขำไม่ได้ ยิ่งเห็นประกายตาวิ๊งๆจากมันแล้ว นี่มันไม่ได้เอาจริงหรอกนะ
“หญ้ากินได้หรอ?? ว้าวๆๆๆ คนไทยนี่เก่งเนอะ ที่เกาหลีไม่เห็นเค้าเอาหญ้ามากินเลยอะ” มันสมควรกินหญ้าจริงๆฟ่ะ - -
“จะบ้ารึไง ชั้นด่านายอยู่ นายไม่รู้ตัวเลยหรอเนี่ย” มันโง่หรือแกล้งโง่กันเนี่ย @.@
*-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-*
โอ้ . . พระเจ้า ในที่สุดเราก็มาจบกันที่บ้านตากับยายของผมจนได้ ม่ายจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง นี่ผมจะเอามันมาทำไมเนี่ย
“อากาศดีเนอะ” ไอ่คยองฮุนหันมาพูดกับผมหลังจากที่ลงจากรถไปแล้วซักพัก มันคงไม่คิดจะให้ผมยกข้าวของของมันลงหรอกนะ
“มาช่วยกันยกของสิ จะยืนอยู่ตรงนั้นทำไมล่ะนั่น” ผมหันไปพูดกับมัน ความจริงของก็ไม่ได้เยอะอะไรหรอกครับ เสื้อผ้าก็เตรียมมาแค่ 2 ชุด เพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าก็กลับแล้ว แต่ของที่ถ้าผมมาหาตากับยายแล้วขาดไม่ได้เลยคือ . . ปี๊ป กล่อง และถุงพลาสติกครับ แน่นอนว่าเราต้องเอาของฝากกลับไปด้วยแน่นอนครับ เพื่อเป็นการประหยัดเงิน และเพื่อให้คุ้มกับค่าน้ำมันรถที่เสียไปครับ หุๆๆ
“ประหยัดจังนะ นายเนี่ย” ไอ่กิมจิที่เดินถือปี๊ปตามหลังผมมาพูดลอยๆ ก็เพราะพ่อแกไม่ใช่รึไง ที่ทำให้ครอบครัวชั้นก็มาประหยัดอยู่อย่างเนี้ย
“อืม ชั้นไม่ฟุ่มเฟือยเหมือนนายหรอกน่า” ผมหันไปตอบ แต่มันก็ทำหน้างงๆแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ หลังจากวางของแล้ว มันก็ได้หยิบเอาบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาจากกระเป๋าที่ผมไม่เคยเห็นมันเอาห่างตัว สิ่งนั้นก็คือออออออออออออออออ - - พจนานุกรมเกาหลี – ไทย ไทย – เกาหลี รวมวลีและคำศัพท์มากกว่า 5000 คำ พร้อมทั้งการเทียบเสียง - - -- - - - บลาๆๆๆ ประเด็นคือ มันจะเอามาด้วยทำไมเนี่ย
“เอามาไมอ้ะ” ผมถามมันแล้วยื่นหน้าไปดู
“ก็ไม่รู้จักคำว่า ฟุ่มเฟือย นี่นา” โห . . มันเตรียมพร้อมทุกสถานการณ์จริงๆเลยแฮะ - -
*-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-**-*
ผมกับไอ่กิมจิมาเดินที่สวนหลังบ้านของตากับยายเพราะว่าทั้งสองคนยังไม่กลับจากไปช่วยงานที่วัดเมื่อเช้า เฮ้อออออออออออ . . อากาศดีจริงๆเลยแฮะ
“มีความสุขมั๊ย” ไอ่กิมจิหันมาถามผมที่ไม่ทันได้ตั้งตัว
“อืม มากๆเลยล่ะ” เหอะๆ ถ้าในสถานการณ์ปกติคงไม่ตอบอย่างนี้หรอกครับ แต่ตอนนี้อารมณ์ดี หยวนๆให้ก็ได้
“งั้นเรามากันบ่อยๆนะ ครั้งหน้าเอาพ่อตากับแม่ยายชั้นมาด้วย เนอะๆๆ” โครม . . ! ! เสียงแผ่นตกร่องครับ ร่องลึกมากซะด้วยนะ ไอ่กิมจิแผลงฤทธิ์จนได้ นึกว่าจะดีได้นาน ที่ไหนได้ - -
“บ้า พ่อตาแม่ยายอะไรของนายล่ะ มีแต่พ่อแม่ชั้น กับพ่อแม่นาย แค่นั้นแหละ ชิ . . ” ผมพูดจบแล้วรีบเดินหนี เดี๋ยวความบ้ามันจะกระเด็นมาติดน่ะสิครับ
“แต่นายเป็นแฟนชั้นแล้วนี่นา ต่อไปก็ต้องเป็นลูกสะใภ้พ่อแม่ชั้น อ๊า . . ไม่ใช่สิ พ่อผัว แม่ผัว นายไงล่ะ” มันพูดแล้วยักคิ้วให้ผมที่ตั้งท่าจะกระโดดไปตะกุยหน้ามันให้เละเป็นโจ๊ก เฮ้ออออ . . คนน่ารักอย่างผมมักจะมีคนอยากได้ทั้งนั้นแหละครับ แต่ครั้งนี้ขอเถอะนะ ใครก็ได้ ไม่เอาไอ่กิมจิบ้านี่หรอกกกกกกกกกกกกก อ๊า . . TT^TT
+ + + + +
วันนี้เอามาลง 2 ตอนเลย
อารมณ์ดีขึ้นมานิดนึง ^^
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ . . ^^
" เอิง - รัก - ทงบัง - อะ 5 5 5 5 5 + + + + + "
ความคิดเห็น