TATTO ขอโทษทีพอดีมีแฟนเป็นช่างสัก

- PROLOGUE -

"มึงยังไม่ปิดร้านอีกเหรอวะเกอร์"

"มีคิวตอนสองทุ่มอ่ะดิ"เกอร์ตอบพี่เสือที่เดินมาพร้อมกับถุงลูกชิ้นในมือของพี่แกเองตามสไตล์ของหนุ่มแกล่ะพร้อมกับมอไซค์คู่ใจ พี่เสือเดินมาพร้อมยื่นกระป๋องเบียร์ให้เกอร์ที่กำลังเตรียมของอยู่เขาเลิกคิ้วเล็กน้อยและมองพี่ชายตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ

"พี่จะให้ผมดื่มตอนที่ผมจะไปทำงานเนี่ยนะ"

"สุราจะเยียวยาเองไอ้น้อง เดี๋ยวก็หายเหนื่อย"

"ตรรกะนั้นใช้ได้กับพี่อ่ะดิ" เกอร์ถอนหายใจแต่กลับได้เสียงขำจากพี่คนโตของบ้านเขาเอง พี่เสือตบไหล่เขาและเข้าไปในบ้านเพื่อไปหาอะไรกิน เขาได้ยินเสียงรถมาจากไกล ๆ จอดอยู่หน้าร้านก็พบว่าเป็นลูกค้าคู่นึงที่มาที่ร้าน เคสคู่รักเขาก็ไม่อยากรับหรอกแต่หากไม่ใช่คนที่รู้จัดคนใกล้ตัวเขาด้วยแล้วอ่ะนะ เขามองทั้งคู่ที่คุยกันแต่เหมือนฝ่ายหญิงจะไม่ค่อยอยากจะสักนักเขาเลยเดินไปถามความสมัครใจเสียเอง

"น้อง ถ้าไม่พร้อมสักก็บอกได้นะ"

"เออ..คือ"

"มิ้งสรุปยังไงจะไม่สักคู่กับเราใช่ป่ะ"

"ไม่ใช่แบบนั้นนะนัทคือเค้า...."

เอาล่ะปัญหาครอบครัว...ทำเอาปวดหัวอีกแล้ว

คนที่ชื่อมิ้งดูจะตามใจแฟนจนเขาต้องขอพาเธอเข้าห้องสักก่อนและให้แฟนอยู่ข้างนอก เกอร์นั่งมองตัวมิ้งที่เริ่มหายใจเข้าและออกเล่าว่าทำไมถึงตัดสินใจนานเพราะมิ้งเป็นคนกลัวเข็มและกลัวเจ็บด้วย เกอร์บอกเลยว่ามิ้งไม่ใช่เคสเเรกที่กลัวเข็มเขาเลยบอกว่าไม่ต้องกังวลอะไร มิ้งเม้มปากและพยักหน้าอีกฝ่ายดูตัวเล็กนิดเดียวไปเลยแฟนของมิ้งเป็นผู้หญิงเหมือนกันไม่แปลกที่จะอยากให้มาสักคู่ อาจจะเพราะอยากแสดงเป็นเจ้าของด้วยล่ะมั้ง ตัวเขาเตรียมเข็มไซส์ปานกลางและเตรียมวาดตามที่แบบของแฟนมิ้งให้ไว้ ดีที่เป็นตัวอักษรย่อแค่ก็เล่นตัวหนาและใหญ่อยู่เหมือนกันไม่รู้ว่าคนที่นอนอยู่จะไหวรึเปล่า สักตรงที่ไหล่เสียด้วย

"พี่คะ ตอนสักมันเจ็บมั้ยอ่ะคือหนูพึ่งเคยสักครั้งแรก" 

 ฉันมองช่างสักที่จุ่มหมึกอยู่แมสสีดำที่ปิดครึ่งหน้ามองยังไงก็รู้ว่าหล่อมากแน่ ๆ

 " ไม่เจ็บหรอก..แค่มดกัด" สักพักนึงเลยรู้คำว่ามดกัดไม่มีอยู่จริง ตัวของมิ้งหลับตาปี๋และร้องโอดโอยไปสักพักใหญ่ เกอร์หยุดมือเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะเเย่เสียก่อน ใบหน้าหวานน้ำตาคลอเบาใบหน้าแดงจัดไปทั้งจมูกและขอบตาอย่างน่าสงสารแต่กลับดูน่ามองสำหรับเขาแปลก ๆ เสียงร้องหวาน ๆ จากคนที่โดนสักเจอมาหลายเคสก็เถอะ ยังไม่มีใครทำเขาอารมณ์ขึ้นเท่าเด็กนี่เลยด้วยซ้ำ

"ไหวป่าว?หรือจะต่อวันหลัง"

"ไหวค่ะพี่ ฮือถ้าไม่เสร็จวันนี้แฟนว่าแน่เลย"

"ถ้าเลิกกันขึ้นมาทำไง?"

"โห นั่นปากอ่อพี่"

"ขนาดแค่ถามยังดูเกี้ยวกราดขนาดนี้เลยนะ" เกอร์เอ่ยและมองสาวเจ้าที่หันมามองเขาเช่นกัน มิ้งคิดตามคำถามของอีกฝ่ายและตอบเจ้าตัวไป

"คงต้องลบล่ะมั้ง..."

"จะคอยดูว่าจะลบหรือจะกลบ"

"โห ถ้ากลบอ่ะเจ็บตายแน่เลยอ่ะ ไม่ยอมสักเพิ่มหรอก" มิ้งส่ายหน้าไปมายังไงก็ไม่มีทางจะสักกลบลบรอยแน่ ๆ ไม่มีทางเจ็บแน่นอนไม่ต้องบอกก็รู้ พอพูดไปคุยกับช่างสักเสร็จก็ต่อด้วยการสักต่อ มิ้งแทบกริ๊ดตอนใกล้จะสักเสร็จพอออกมาก็ให้แฟนดูร่างมิ้งแทบจะไร้วิญญาณอยู่แล้ว แลกกับความอยากของเเฟนที่อยากให้มิ้งสักด้วยแล้ว เกอร์มองคู่รักสาวทั้งสองที่ขับรถกลับไปก่อนจะเก็บเครื่องมือเข้าที่เขาทาง

ตึกตึกตึก

"เคสคู่รักเหรอวะ? ทำไมถึงสักให้อ่ะปกติมึงไม่สักชื่อให้คู่รักนิ"

"คนรู้จักอ่ะดิ หมายถึงแฟนเขาที่ชื่อนัทเคยเรียนอยู่คณะเดียวกับพี่เป็นรุ่นน้อง"

"แล้วอีกคนใคร" เสือเอ่ยถามน้องตัวเองเกอร์นิ่งไปเขาจำได้แต่หน้าของเด็กคนนั้นกับชื่อแค่นั้นเองเหมือนจะคุ้น ๆ หน้าแต่ไม่รู้ว่าไปคุ้นมาจากไหน

"แฟนเขาชื่อมิ้ง ไม่รู้ว่าคุ้น ๆ หน้าจากไหน"

"งั้นช่างแม่งล่ะกัน เก็บของแล้วไปกินข้าวได้แล้วไอ้สัสหิวว"

"พี่มึงทำกับข้าวเองไม่เป็นรึยังไงวะ เอออเดี๋ยวทำให้แดก รอแปบ!"

-แฟนช่างสัก-