คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แบคต่างแดน | CHAPTER 2
“หาว เหว เหี้-ยไรของมึงล่ะ จะถึงอินชอนอยู่แล้ว เพิ่งมานอน โง่ป่ะควายยยย”
“아니... 아니오.” อานง อานิอะไรของมึง กูไม่รู้หรอกนะ รู้จักแต่ฮานิ EXID อ่ะ วีอาเร่ วี วีอาเร่ >.,<
“How to go to Choengsumdong-gu , yes?” หงึกๆ.. อ่าใช่ๆ ซัมดง กุ ๆ อะไรนั่นแหละ จะไปตรงนั้นแหละ ไปยังไง?
“You can go with me ‘cause I’ll go there too” สรุปกูไปกะมึงได้ใช่มั๊ย? ไม่มั่ว ไม่โม้ ไม่ได้หลอกกันใช่มั๊ย? ชวิ้งงงงงงค์ *-* #เสียงเอฟเฟคต์นี่แบบ สุดยอดด~ ใครจะไปรู้ว่าภาษาอังกฤษงูๆปลาๆขนาดนี้ ชาวต่างชาติจะรู้เรื่องด้วย เป็นพระคุณจริงๆ กลับไปจะตั้งใจเรียนเลยฮร้า~~
-สนามบินอินชอน-
และแล้วน้องแบคกะชายแปลกหน้าที่นั่งเครื่องมาด้วยกัน ก็ถึงสนามบินกันอย่างปลอดภัย ไร้ซึ่งอาการเจ็ทแล๊ค ฮิๆ ว่าแต่นายหมวกปีกกว้างนั่นชื่ออะไร ไม่ได้เป็นชาวต่างชาติที่โดนแบล็กลิสต์เข้าเกาหลีใช่มั๊ย แล้วหมอนั่นจะผ่าน ตม. รึเปล่า เอ๊ะ…! แล้วเราจะไปห่วงนายนั่นทำไมเนี่ย ฮน่อววววว –‘’-
“อ เอ่อ ยูว ยูว ว้อทอิสยัวร์เน้ม?”
“Me? , my name’s Chanyeol Park”
“กูไม่ได้ถามว่ามึงจะไปไหน ตอบมาทำไมว่า สวนชานยอล มั่วและมึง” เออ ว่าแต่ที่นี่ก็ตั้งชื่อสวนสาธารณะแปลกดีเนอะ ชื่อ ชานยง ชานยอล สงสัยจะเป็นชื่อคนสร้าง ไม่ก็ชื่อกรรมกรที่ตายระหว่างการสร้างแน่เลย เก๋ดีว่ะ เยี่ยม!
“Are you understand me?”
“น่าจะมั้งนะ”
“I will tell you again , listen” Say my name~ ผิด! นี่ไม่ใช่เวลามาร้องเพลงอะไรอย่างใด โอเค๋? เข้าใจที่แบคกี้พูดมั๊ยขร่ะ?
“My name’s Chanyeol Park. It’s like Park Chanyeol. You can call me Chanyeol , okay?”
อ๋ออออ~ ที่แท้มันก็ชื่อปาร์ค ชานยอล ไม่ใช่สวนสาธารณะของกรรมกรชื่อปาร์คอะไรแต่อย่างใด แหม่… บอกแบบนี้ตั้งแต่แรกก็จบแล้ว
“And you?” I’m fine too. ถรุ้ยยย เดียวแต่มีซิทดาวน์ แต้งกิ้วแน่ๆ หยุดแล้ววางไว้ตรงนั้นเลย
“อ่อ มายเนมอิส แบคฮยอน , พยอน แบคฮยอน”
“Korean people ?” โนวๆ ว่าแล้วก็ส่ายหัวตอบไป
“เป็นลูกครึ่ง ฮาฟๆ ยูวโน๋ว? ฮาฟไทย ฮาฟโคเรีย” หงึกๆ อ่า… นายชานยอลพยักหน้า แล้วที่พยักหน้านายเข้าใจใช่มั๊ย?
“Why did you come here?”
“มีทมายบราเธอร์ ฮีเวิร์คอินโคเรีย” เออ..พูดถึงว่าเฮียลู่ทำงานที่นี่ แล้วหมอนี่ทำงานอะไรว่ะ
“แอนด์ยูว? ว้อทอิสยัวร์จ็อบ?”
“I’m K-POP singer. My office was in Choengsumdong-gu” ที่แท้ก็เป็นนักร้องเคป๊อปนี่เอง ถึงว่าหมวกนี่จัดเต็ม ชนิดที่ว่าแสงUVไม่มีโอกาสได้สัมผัสหน้ากันเลยที่เดียว
“Oh my car is arriving , come on”
ตลอดทางที่อยู่บนรถของนายชานยอลอะไรนั่น ก็คุยกันไปเรื่อยเปื่อย เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง ปนๆกันไป ที่จับใจความได้ก็คือ เดี๋ยวนายนี่จะไปที่บริษัทของมัน แถวๆซองซัมดงนั่นแหละ แล้วมันก็บอกว่า พอถึงที่นั้นก็ให้โทรให้พี่มารับที่บริษัทมัน ชื่อบริษัท SM Ent. อะไรนั่นแหละ นั้นก็แสดงว่ารถที่นั่งมานี่ รถของบริษัท คนขับรถของบริษัท ถึงว่าแค่ขับรถต้องสูท แหม่~~~
“We arrived , come out” นั่งรถมาสักพัก ประมาณเกือบชั่วโมงได้มั้ง ก็มาถึงตึกขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง ด้านหน้านี่มีแต่รูปโปสเตอร์ศิลปินแผ่นบั้กเอิ้มมากมายก่ายกอง ด้านหน้ามีตัวหนังสือใหญ่ SM แหม่..นี่กลัวไม่รู้ใช่มั๊ย ว่าที่นี่ที่ไหน –‘’-
นายชานยอลอะไรนั่นฟพาเดินเข้ามาในตัวตึก โอ่โหวววววว… ถามจริงๆจ้างอินทิเรียบริษัทไหน หมดงบไปเท่าไร ทำไมมันอลังการอะไรขนาดนี้ ยังตะลึงไม่ทันจะหาย เสียงนายชานยอลนั่นก็ดังขึ้นมาก่อน
“Call and wait your bro here” อ่าฮะ เข้าใจแล้ว ให้โทรหาเฮียแล้วให้เฮียมารับที่นี่ใช่มั๊ย เข้าใจๆ พอดีเก่ง อิอิ ^^
-ตู้ดดดดด ตู้ดดดดดด-
“A Yo what’s up man~~” สไตล์เดิมเลยนะ มง แมน อะไรนี่ ได้ยินทุกครั้งเวลาโทรหา
“เฮียลู่คือตอนนี้แบคมาถึงเกาหลีแล้วนะ ลงจากเครื่องประมาณหนึ่งชั่วโมงแล้ว…”
“ลงตั้งนานแล้ว แล้วทำไมเพิ่งโทรมาหาเฮีย!” นั่นไง.. – นิสัยเดิมเลย ไม่ฟังให้จบก่อน งานโวยวายนี่มันเป็นสไตล์ไปแล้วใช่มั๊ย
“ฟังแล้วอย่าพูดแทรกนะเฮีย.. คือแบคถามคนแปลกหน้าบนเครื่องที่ตอนนี้รู้จักกันแล้วว่า ซองซัมดงมันอยู่ตรงไหนของโซล แล้วเขาก็บอกว่าเขากำลังมาพอดี เลยให้ติดรถมาด้วย”
“อ่า แล้วตอนนี้อยู่ไหน”
“อยู่ตึก SM อะไรนั่นแหละ ที่ทำงานเฮียอยู่ไหนนะ”
“ตึก SM” ก็ใช่ไง ตอนนี้อยู่ตึก SM ถามอีกรอบทำไม ทำงานหนักหูหนวก หูอื้อ รึไงน่อ - -
“ใช่ๆ อยู่ตึก SM มารับด้วย เร็วๆเลยนะ แค่นี้นะเฮีย” วางสายเฮียลู่แล้ว กระเพราะน้อยๆของแบคเลยส่งเสียงโครมครามครึกครื้นกันใหญ่ ไปหานายชานยอลดีกว่า เพื่อจะพาไปอะไรอร่อยๆกินได้
“ยูวๆ แอมเวรี่ฮังกรี้ โซโซมัช” บอกนายนั่นไปเหมือนจะเข้าใจนะ ก็พากันเดินออกมาจากบริเวณล๊อบบี้ แต่นายนั่นดันหยุดเดินซะก่อน อะไรว่ะ กูหิวเว้ยยยยย
“오!.. 안녕하세요 루한형 ”
ความคิดเห็น