ห้องเก็บของฮันนาห์

ลำดับตอนที่ #13 : Application นักเรียน

 Application นักเรียน
{ ปล.เพลงนี่ความชอบส่วนตัวเฉยๆ๕๕๕๕๕+ }

รูป

 

" ...... "

บทที่ต้องการ : นักเรียนหอฟอลคอน

ชื่อ - นามสกุล :  Karisma Scarlett l คาริสม่า สกาเล็ต

ชื่อเล่น :  Hanah l ฮันนาห์

เพศ : หญิง

อายุ : 18

น้ำหนัก/ส่วนสูง : 158 : 40

รูปร่างหน้าตา : ฮันนาห์โดยแท้จริงแล้วมีสีผมดำเงา แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าทำให้เธอไปย้อมผมมาจนกลายเป็นสีม่วงเหลือบเทา และฮันนาห์มีตาสีฟ้าสวยแต่ดันใส่คอนแทคแลนส์สีม่วงด้วยเหตุผลเดียวกับที่ย้อมผม และชอบเอาผ้ามาปิดปาก เพราะเธอไม่ชอบที่จะพูด น้อยครั้งนักที่จะได้ยินเสียงเธอ ฮันนาห์ชอบแต่งตัวโดยใส่เสื้อกล้ามกางเกงขายาวและรองเท้าบูท ไม่ก็เสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นกุด กับรองเท้าผ้าใบ

 นิสัยตัวละคร : ฮันนาห์เป็นคนเงียบมากถึงมากที่สุด ไม่ชอบพูดแต่ไม่ได้เป็นใบ้ ไม่ชอบสุงสิงกับใครทั้งนั้น รักการอยู่คนเดียว เพราะเธอคิดว่ามันสบายและสงบ ฮันนาห์ไม่ใช่คนไม่มีหัวใจแค่ไม่ชอบแสดงออก น้อยคนนักที่จะได้เห็นใบหน้าสะสวยของเธอ เพราะฮันนาห์ชอบเอาผ้ามาปิดไปครึ่งหน้า เพราะมีปมด้อยบางอย่างในตัวเธอ ฮันนาห์เป็นคนเลือดเย็นแต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้ัสึกหากเจอคนตายตรงหน้า และก็น้อยคนเช่นกันที่จะเห็นน้ำตาของเธอไหลออกมา ฮันนาห์เป็นคนที่ไม่ต้องการเพื่อนและไม่ชอบให้คนมาเห็นใจ ถึงเห็นเธอไม่พูดไม่ใช่ว่าจะยอมคน เธอพร้อมจะสู้ขาดใจหากมีใครมาหาเรื่องก่อน เธอเป็นคนโมโหง่ายแต่ไม่แสดงออก และไม่ชอบให้ใครมาดูแล ถ้าใครมาตีสนิทจะตีตัวออกห่างเพราะไม่อยากให้ใครมาใกล้เธอ เธอคิดว่าคนแบบเธอนะอยู่คนเดียวก็ดีแล้ว ฮันนาห์เป็นคนใจเเข็งกับทุกเรื่อง ไม่ค่อยยอมฟังใครง่ายๆ เธอเป็นคนที่ดื้อแบบเปิดเผย เเละเป็นคนที่หัวแข็งไม่ยอมเปิดใจรับอะไรง่ายๆ ใครจะหาว่าเธอเลวเธอก็ไม่แคร์ เพราะเธอไม่ได้เลว เธอแค่ไม่ค่อยมีจิตสำนึก ทำอะไรไม่คิดแค่นั้นเอง และสำคัญสุด เชื่อได้เลยว่าน้อยคนนักที่จะได้เจอรอยยิ้มคนแบบเธอเพราะเธอยิ้มยาก

ประวัติตัวละคร : ฮันนาห์เป็นเชื้อสายอิตาลี-ไทยและยังเป็นคุณหนูตระกูลดังและหน้าตาจัดได้ว่าสวยมากถึงขั้นมีคนมาแย่งจีบเธอไม่เว้นในเเต่ละวันเธอเป็นคนดังที่สุดของโรงเรียนในตอนนั้น เธอมีเพื่อนมีแฟนมีพ่อแม่และพี่ชายต่างพ่อที่เมืองไทยที่รักและเอาใจใส่เธอเสมอ แต่แล้วเมื่่อเธออายุได้12ปีทุกอย่างกลับเปลี่ยนไป แฟนของเธอกลับนอกใจไปนอนกับเพื่อนของเธอและทั้งคู่ได้หักหลังทรยศ ฮันนาห์นั้นเสียเป็นอย่างมาก แต่ก็เลือกที่จะไม่ฟูมฟายแล้วทำตัวปกติ ทั้งๆที่ถูกเพื่อนในกลุ่มแบนออกจากกลุ่มไปด้วยความที่เข้าใจเธอผิดว่าเธอนั้นไปแย่งแฟนเพื่อนสนิทตัวเองทั้งๆที่เธอเองนั้นแหละที่โดนแย่งไป แฟนของเธอก็ได้เริ่มห่างออกไปและไปคบกับคนนั้นเพราะเข้าใจว่าฝ่ายหญิงท้อง ฮันนาห์เลยเลือกที่จะดร็อปไปทั้งๆที่มันเป็นกลางเทอมและอยู่ในช่วงสอบปลายภาค ทำให้เธอต้องทะเลาะกับพ่อและบวกกับที่แม่เธอจากไปด้วยโรคมะเร็งทำให้เธอเสียใจเข้าขั้นเกือบบ้า และยังไม่พอ พ่อเธอดันไปได้กับโสเภณีและพลาดจนทำให้ทั้งท้อง เธอถึงกับเครียดมากไม่ออกไปไหนเลยหลายอาทิตย์และคิดที่จะฆ่าตัวตายให้พ้นปัญหาพวกนี้ไปเสียทีแต่ก็ทำไม่ได้ ถึงช่วงนั้นจะมีปัญหาถาโถมเข้ามาแต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีอะไรดี เธอยังโชคดีที่แม่เลี้ยง(โสเภณี)ยังพอจะไม่ได้ร้ายมากถึงขนาดไม่เห็นหัวเพราะผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ยุ่งและคอยเข้ามาห้ามเสมอเวลาเธอทะเลาะกับพ่อ แต่เธอหารู้ไม่ว่าสุดท้ายผญ.คนนั้นกลับแทงข้างหลังเธอเสียเอง ในช่วงก่อนวันเกิดเธอไม่กี่วัน ผญ.คนนั้นต้องการทรัพย์สมบัติทั้งหมดของพ่อเธอ เลยลอบเข้าไปวางยา และเธอดันไปเห็นพอดีแต่พอไปบอกเรื่องนี้กับพ่อ พ่อกลับไม่เชื่อ และต่อว่าเธออย่างรุงแรง ที่เธอเนรคุณผู้มีพระคุณ เธอเลยเงียบไปแล้วรอดูตอนดึกที่ผญ.คนนั้นผสมยาลงในน้ำใส่ให้ผู้เป็นพ่อกัน และกะจะหนีออกไปจากบ้าน แต่แม่เลี้ยงดันซัดเรื่องนี้ใส่เธอหาว่าเธอเป็นคนทำ และคิดจะหุบสมบัติทั้งหมด ทำให้ทางกรมตำรวจกุมตัวเธอไปดำเนินคดี เธอเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรเพราะเธอไม่ได้ทำ... แต่ถึงกระนั้น เธอก็โดนให้ติดคุกเด็กร่วม 5ปี จนเธอ อายุ 17 ได้ถูกปล่อยตัวออกมา เธอเลยกลับไปแก้แค้นผญ.คนนั้นที่ฆ่าพ่อเธอ โดยร่วมหัวกับพี่ชายที่อยู่เมืองไทย โดยที่เพิ่งมารู้ว่าน้องสาวตัวเองต้องเจอกับอะไรบ้าง เขาเลยวางเเผนกับเธอว่าจะลอบไปฆ่าผญ.คนนั้น โดยที่เธอลงมือเองเพราะไม่อยากให้พี่ชายต้องมารับผิดเเทน เธอเลยลักลอบเข้าไปในบ้านและฆ่าปาดคอแม่เลี้ยงด้วยสีหน้าเหี้ยมโหดเลือดสาดกระเด็นมาติดหน้าและผมของเธอ จนสุดท้ายเธอถูกดำเนิดคดีและจะถูกจำคุกอีกรอบ แต่พี่ชายขอไว้เธอจึงถูกส่งมาดัดสันดารที่โรงเรียนอาร์ตฟอร์ด และถูกส่งตัวไปอยู่หอฟอลคอน เธอที่เกลียดชาติตระกูลของตัวเองและเกลียดการพูดจากับเพื่อนพวกพ้องหรือแม้แต่คนที่เข้ามาจีบ ทำให้เธอไปย้อมผมเป็นสีม่วงเหลือบเทา และเลือกที่จะใส่คอนแทคแลนส์ อีกทั้งยังหาผ้ามาปิดปากและไม่อ้าปากพูดกับใครหรือยิ้มให้ใครเลย จนทุกคนหาว่าเธอเป็นใบ้ และเธอได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้จากพี่ชายมาบ้างเธอเลยสู้ขาดใจหากใครเข้ามาทำร้าย ถึงเธอจะเป็นสาวร่างบางน่าถนุถนอมแต่ทุกคนก็ยังเกรงกลัวเเละไม่กล้าเข้าใกล้อยู่ดี

ลักษณะการพูด : ฮันนาห์จะไม่ค่อยพูดกับใครเลย นอกจากพิมพ์ใส่โทรศัพท์แล้วเดินหนี เธอจะไม่ยอมพูดกับใครหรือแม้แต่คนที่มาทักทาย ฮันนาห์จะเปิดปากพูดต่อเมื่อคนคนนั้นเป็นพี่ชายเธอเท่านั้น
"....... อย่ามายุ่งกับฉัน " ฮันนาห์ก้มลงไปพิมพ์ข้อความในไอโฟนรุ่นบางเฉียบก่อนจะยืนไปแปะหน้าอีกฝ่ายที่มาทักทายแล้วเดินหลีกไป
" เธออย่าไปใส่ใจเลย " ฮันนาห์เห็นคนในหอกำลังเศร้าเลยยื่นโทรศัพท์ไปตรงหน้าแล้วมองนิ่ง
" ........ " เมื่อเจอคนมาหาเรื่องเธอจะเง่ียบแล้วพุ่งเข้าชก
" ....... " หากมีคนมาถามความเห็นเธอก็จะเงียบใส่แล้วเดินผ่านเหมือนเข้าเป็นอากาศ
" คิดถึงพี่นะคะ " เธอมักจะเเอบไปหาที่เงียบคุยกับพี่ชายทุกครั้งเพราะเวลาพูดเธอต้องเอาผ้าออกเลยไปแอบคุย
" ........ " เมื่อเห็นคนในหอหรือเด็กที่ไม่มีทางสู้โดนรุมฮันนาห์จะปาของใกล้มือทุ่มไปกลางวงเพราะตอนที่พ่ออยู่เธอกลับไม่ได้ช่วยอะไร เธอเลยชดใช้ด้วยการช่วยคนไม่มีทางสู้เเทน
สิ่งที่ชอบ : -

สิ่งที่เกลียด : คนหลอกหลวง , คนรักแกคนไม่มีทางสู้

กลัว/แพ้ : เลือด

เพิ่มเติม : -

--------------------------------------------------------------------------------------------------

บทของตัวละครขึ้นอยู่กับการติดตามของผู้ปกครองนะคะ โอเคไหม?

:: โอเคเบย ><

 ขอบคุณที่เข้ามาสมัครค่า