Diadolik Lovers กลลับจับ(หัวใจ)นายเเวมไพร์

ลำดับตอนที่ #4 : ราตรีที่สอง...

                          ราตรีที่สิอง
ในห้องโถงใหญ่ มีชายหนุ่มรูปงามทั้งหกคนกำลังยืนเรียงรายกันด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
"ให้ตายสิ เอาเหยื่อมาให้เราอย่างนี้เเต่ห้ามฆ่าเนี้ยนะ"
อายาโตะบ่นพึมพัม
"ก็ช่วยไม่ได้นะครับ..เนอะ..เเท้ดดี้.."
ชายหนุ่มร่างเล็กพูดพึมพัมพร้อมกอดตุ๊กตาหมีคู่ใจอย่างหวงๆในสิ่งของที่ตนมี
"น่ารำคาญชะมัด ให้ตายสิ"
"หุบปากไป สุบารุ"
เรย์จิพูดด้วยสายตาดุๆที่พี่น้องเเต่ละคนทำตัวไร้มารยาท เขาน่าจะสั่งสอนให้ไอ้พวกนี้อย่าง เคร่งครัดซะเเล้ว แต่ไม่มีทางที่พวกนั้นจะยอมหรอก ไม่-มี-ทาง
"เจ้านั้น..บอกไว้อย่างนั้นนี่..ช่วยไม่ได้.."
'ชู'พูดพร้อมกดเลือกเพลงใน sb(เอิ่ม..ฉันเองก็ไม่รู้อ่ะ=_=..) 
"หึ ยัยชิชินาชิต้องเป็นของฉัน"
"อย่าหวงสิ อายาโตะคุง"
ไรโตะยิ้มแล้วปรายตามองอายาโตะ
"นั้นสิครับ..อย่าหวงสิ.."
'คานาโตะ'ขยับตุ๊กตาในอ้อมกอดไปมาเเล้วเเสยะยิ้ม
"น่าเบื่อ!!"
สุบารุพูดเเล้วเดินจากไป
"นั้นสิ..น่าเบื่อ"
เรย์จิพูดอย่างเห็นด้วยพร้อมรินชายกขึ้นมาจิบ
"หึ"


   งึมงัม~~

ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาด้วยความเหนื่อยอ่อน
"จะว่าไป..ที่นี้มัน.."
หันซ้ายเจอตุ๊กตา
หันขวาเจอตุ๊กตา
หันหน้าหันหลังเจอเเต่ตุ๊กตาทั้งนั้นเลย!!
"ฉันไม่มีรสนิยมตุ๊กตาT^T"
บอกได้เลยนะว่าเกลียดสุดๆไปเลย!!
"ตื่นเเล้วหรอ..บิชจัง~"
"!!!"
"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ~~"
"ค..คุณ..เข้ามาตอนไหน?"
"เมื้อกี้นี่เอง ตอยที่บิชจังบ่นงึมงัมน่ะ"
"ตื่นเเล้วเรอะ! ชิชินาชิ!!"
"อ๊ะ!!!!  อายาโตะคุง?"
อายาโตะคุงโดดลงมาบนเตียงจนเตียงยุบเลยล่ะ หวา
"มาให้ฉันกินเดี่ยวนี่.."
"อ๊า ถ้าฉันเจาะลงไปในส่วนใดส่วนหนึ่งจ
ะเป็นไงน๊า.."
"ว.ว้าย!!."
อายาโตะคุงโดดขึ้นมาคร่อมร่างของฉัน พร้อมๆกับไรโตะที่ลูบขาฉันไปมา(อ๊าก ฉันฟินตายกันพอดี!//ไรท์)
"จ..จะทำอะไรน่ะค่ะ?"
"ถามมาได้.."
อายาโตะคุงเอียงหน้าเเล้วก้มลงเลียคอของฉันพร้อมๆกับไรโตะที่กำลังเลียขาอ่อนของฉันไปมา
"อ..อึก..?"
"พวกคุณ...เสียมารยาทจังเลยนะครับ"
"ชิ..เรย์จิเรอะ"
อายาโตะชะงัทเเล้วสบถด้วยอารมณ์เสียเเล้วลุกขึ้นหนีพร้อมๆไรโตะ
"แหม..เรย?จิคุงนี้..ชอบขัดขวางจังเลยนะ"
ไรโตะพูดหลังจากลุกขึ้นไปแล้วเรียบร้อย
ฉันรีบลุกขึ้นวิ่งหนีไปอยู่หลังเรย์จิคุงทันที
"ช..ช่วยด้วยค่ะ!!!"