คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : CHAPTER 19
CHAPTER 19 :: ท้อง..
“มาพอดีเลยคยูฮยอน แม่กำลังจะให้คนไปตามพอดี” คุณนายโจมองลูกชายที่เดินเข้ามาพลางยิ้ม คยูฮยอนยิ้มเล็กน้อยก่อนจะนั่งลงตรงข้ามซอฮยอน
“แม่มีอะไรหรอครับ?”
“ไม่มีอะไร… ก็แค่จะบอกเราเรื่องน้องสาวของซอฮยอนจะมาอยู่กับเราชั่วคราวน่ะ”
“ซูจอง?” คยูฮยอนเลิกคิ้วมองก่อนจะหันหน้าไปหาซอฮยอน “ก็ตามใจคุณแม่เถอะครับผมทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว” คยูฮยอนยกน้ำตรงหน้าดื่มก่อนจะวางมันลง “ขอตัวนะครับ”
ซอฮยอนมองตามหลังผู้เป็นสามีก่อนจะหันไปยิ้มกับหญิงที่นั่งๆข้าง แต่ในใจกลับเจ็บปวดเพราะอาการของคนรัก
“พี่ซอฮยอน… ห้องนี้สวยจังเลยค่ะ” ซูจองบอกในขณะที่เดินไปมารอบๆห้อง ซอฮยอนได้แต่มองตามน้องสาวแล้วพลางอดยิ้มไม่ได้
“ห้องนี้จะเป็นห้องของเราตลอดเวลาที่พักอยู่ที่นี้นะ” ซอฮยอนบอกก่อนจะหยิบเสื้อผ้าของซูจองเข้าตู้เสื้อผ้า
“แล้วพี่นอนที่ไหนหรอคะ? นอนกับคุณคยูฮยอนหรือเปล่า?”
“เปล่าน่ะ พี่ก็นอนกับเราที่ห้องนี้นั้นแระ” ซอฮยอนยิ้มก่อนจะหันไปจัดข้าวของเครื่องใช้ให้น้องสาวตัวเอง ซูจองได้แต่มองตามหลังก่อนจะยิ้มออกมา
“ห้องของคุณคยูฮยอนอยู่ตรงไหนหรอคะ?” ซูจองถามพลางมองซอฮยอนตาแป๋ว หญิงสาวได้แต่ขมวดคิ้วอย่างสงสัย
“ก็อยู่ข้างๆห้องพี่…”
“อ่อ!! ถึงจะไม่ได้นอนด้วยกันแต่ก็อยู่ใกล้ๆกันนี่เอง” ซูจองยิ้มก่อนจะหันมองที่ประตู “เดี๋ยวฉันไปเปิดเองค่ะ”
ซูจองรีบวิ่งไปที่ประตูก่อนจะเปิดมันออกแล้วเธอก็พบกับคยูฮยอนที่ยืนอยู่ข้างนอก ซูจองยิ้มออกมาอย่างดีใจ
“มาหาฉันหรอคะ?” ซูจองยิ้ม
“พี่สาวเธอ” คยูฮยอนตอบเสียงเรียบ ก่อนจะพลักประตูเข้าไป แล้วไปยืนตรงหน้าซอฮยอน “เก็บข้าวของเสื้อผ้าของเธอแล้วเอาไปไว้ที่ของฉันให้เร็วที่สุด”
“คะ?” ซอฮยอนมองหน้าคยูฮยอนด้วยความงงงวย
“คุณแม่สั่ง ให้ไวด้วย” คยูฮยอนชายตามองซูจองที่ยืนส่งยิ้มมาให้เขาก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ถึงจะขัดใจที่อยู่ๆคนเป็นแม่บอกให้ซอฮยอนย้ายไปอยู่ห้องเดียวกับเขา แต่ลึกๆแล้วคยูฮยอนก็อดยิ้มไม่ได้
ซอฮยอนยืนมองกระจกในห้องน้ำภายในห้องของคยูฮยอน ก่อนจะยกมือทาบหน้าอกตัวเองแล้วต่อด้วยการตบแก้มตัวเองไปมาเพื่อย้ำให้ตัวเธอเองมั่นใจว่าไม่ได้ฝันไป
“จะนอนในห้องน้ำหรือยังไงกัน ห่ะ!?” เสียงคยูฮยอนดังขึ้น ซอฮยอนสะดุ้งก่อนจะค่อยๆรวบรวมความกล้าเปิดประตูห้องน้ำออกไป
“นึกว่าจะนอนในห้องน้ำจะได้เอาหมอนผ้าห่มไปให้ ท่าทางจะนอนเย็นสบาย” คยูฮยอนใช้สายตามองซอฮยอนที่เดินหน้างอไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง เธออยู่ในชุดนอนกระโปรงธรรมดาสีขาวกำลังนั่งหวีเส้นผมสีน้ำอ่อนอย่างนิ่มนวล ดูไม่แปลกตาตั้งแต่วันแรกที่ได้พบ เว้นเสียว่าร่างกายของเธอดูไม่ค่อยมีน้ำมีนวลเหมือนแต่ก่อน
“เธอผอมลงไปหรือเปล่า?” คยูฮยอนถามสิ่งที่ใจคิดกับเธอ หญิงสาวถึงกับเลิกคิ้วมองเขาในกระจกเพราะไม่คิดว่าคนอย่างเขาจะจดจำรายละเอียดของเธอได้ถึงเพียงนี้
“ก็นิดหน่อยค่ะ”
“ฉันว่าเธอควรทานเยอะๆนะ ทุกวันนี้จะเห็นแต่กระดูกอยู่แล้ว” คยูฮยอนร่ายยาว
“ค่ะ , ฉันจะทำตาม… อุ๊บ!” ซอฮยอนยกมือปิดปากทั้งที่ยังพูดไม่จบก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำไป คยูฮยอนดีดตัวเองขึ้นจากที่นอนก่อนจะลุกวิ่งไปที่หน้าห้องน้ำ
“เธอเป็นอะไรน่ะ?!” ชายหนุ่มพยายามฟังเสียงหญิงสาวจากในห้องน้ำ แต่ก็ได้ยินเพียงแต่เสียงโฮกฮากของซอฮยอนที่เล็ดลอดออกมา “ซอฮยอน!”
ซอฮยอนเปิดน้ำที่อ่างล่างหน้าก่อนจะล้างปากของเธอ ก่อนจะเปิดประตูออกไปแล้วพบคยูฮยอนที่มีสีหน้าร้อนรน
“เธอเป็นอะไรอยู่ดีๆก็วิ่งเข้าห้องน้ำ”
“คลื่นไส้นิดหน่อยนะค่ะ” ซอฮยอนเดินเบี่ยงตัวไปที่เตียงนอนก่อนจะนั่งลงแล้วหยิบน้ำขึ้นดื่ม คยูฮยอนมองเธอก่อนจะเดินตามไปที่เตียงแล้วคุกเข่าตรงหน้าเธอ
“เธอไปหาหมอมาหรือยัง?” เขาถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย ซอฮยอนได้แต่มองใบหน้าคมคายที่อยู่เบื้องหน้า
“ยังค่ะ… เดี๋ยวฉันก็หายค่ะ” เธอยิ้มน้อยๆ
“เป็นแบบนี้นานหรือยัง?”
“เมื่อสองสามวันก่อนเองค่ะ”
“แล้ว…” คยูฮยอนเงียบไป ก่อนจะถามเธออีกรอบ “แล้วประจำเดือนของเธอ…”
“คะ?” ซอฮยอนขมวดคิ้วมอง เธอไม่รู้ว่าผู้ชายตรงหน้ากำลังจะสื่ออะไร
“ประจำเดือนของเธอมาครบทุกเดือนหรือเปล่า , ซอฮยอน?”
ซอฮยอนมองคนตรงหน้าด้วยแววตาตกใจ นึกไม่ถึงว่าเขาจะถามแบบนี้ออกมา นึกไม่ถึงว่าเขาจะสงสัยว่าเธอท้อง… ทั้งๆที่เธอก็ทราบดีว่ามันเป็นไปไม่ได้
“ค่ะ , ประจำเดือนของฉันมาครบทุกเดือน” ซอฮยอนยิ้ม “นอนเถอะนะค่ะ ฉันง่วงแล้ว”
คยูฮยอนพยักหน้าอย่างผิดหวัง ก่อนจะลุกขึ้นแล้วล้มตัวนอนบนเตียง ซอฮยอนเองก็เช่นเดียวกัน
เช้าวันใหม่
“พี่คยูฮยอนค่ะๆ” ยุนอาเคาะประตูห้องของพี่ชายตัวเองรัว ก่อนจะประตูจะถูกเปิดออก ยุนอาจึงส่งยิ้มให้คนมาเปิดประตู “ซอฮยอน”
“คุณคยูฮยอนอาบน้ำอยู่นะค่ะ พี่ยุนอามีอะไรหรือคะ?”
“คุณแม่ให้มาตามนะ พอดีท่านกับคุณพ่อจะไปนิวซีแลนด์” ยุนอาบอก
“เมื่อวานไม่เห็นท่านบอกอะไรเลยนี่คะ” ซอฮยอนปิดประตูลงก่อนจะเดินคู่กับน้องสะไภ้ของเธอลงมาข้างล่าง
“กระทันหันน่ะซอฮยอน พอดีเพื่อนคุณแม่ที่อยู่ที่นั้นเสียชีวิต ท่านก็เลยต้องรีบไป”
“แล้วจะกลับวันไหนหรอคะ?”
“อันนี้ไม่พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะเห็นท่านบอกว่า จะบินไปที่จีนต่อน่ะ ติดต่อเรื่องทำโรงแรมที่นั้นคงจะราวๆสองสามเดือนละมั่ง ….. แล้วอาทิตย์หน้าพี่ก็ต้องไปปูซานอีก เราอยู่ทางนี้จะรับมือกับพี่คยูฮยอนไหวมั้ยเนี่ย ?”
“สบายค่ะ ถ้าไม่ทำอะไรให้เขาโกรธฉันคิดว่าฉันอยู่ได้ค่ะ” ซอฮยอนยิ้ม
“แล้วนี่แต่งตัวซะสวยเลยจะออกไปไหนหรอ?”
“โรงพยาบาลนะค่ะ” ซอฮยอนยิ้มแหยๆ “คุณคยูฮยอนบังคับเมื่อเช้านะค่ะ”
“แล้วทำไมต้องไปโรงพยาบาล… ฝากท้องหรอ?”
“ไม่ใช่ค่ะ! เอ่อ… เมื่อคืนฉันอาเจียนหนักไปหน่อย คุณคยูฮยอนเขาเลยจะพาฉันไปตรวจนะค่ะ”
“อ่ออ…” ยุนอาลากเสียงยาวก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ “ขอให้กลับมาพร้อมเรื่องดีๆนะ”
ซอฮยอนยิ้มน้อยๆก่อนจะมองตามยุนอาที่วิ่งเข้าไปกอดผู้เป็นแม่ จะว่าไปสองพี่น้องก็ถอดแบบนิสัยกันมาเหมือนกันแทบไม่มีผิด เพียงแต่ว่า ยุนอาร่าเริงและอ่อนไหวกว่า แต่เรื่องเจ้าเล่ห์ก็คงจะไม่มีใครยอมใคร
“พี่ซอฮยอนนนน! พี่จะไปไหนน่ะ?” ซูจองวิ่งโร่เข้ามาเกาะแขนพี่สาว ก่อนจะเล่ห์มองคยูฮยอนที่ยืนหัวเสียเพราะเสียงแปร๋นของซูจอง
“ไปธุระนะ เรามีอะไรหรือเปล่า?”
“ฉันไปด้วย! ไม่มีใครอยู่บ้านเลย ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว” ซูจองเขย่าแขนซอฮยอนเป็นเชิงอ้อน ในขณะที่ซอฮยอนหันไปมองชายหนุ่มด้วยความหนักใจ “นะค่ะ… ให้ฉันไปด้วยนะ นะค่ะพี่คยูฮยอน”
“นี่! ใครพี่เธอกันยัยจิ้งหรีด?”
“ฉันไม่ได้ชื่อจิ้งหรีดนะ! ฉันชื่อซูจอง ข้อหาที่พี่เรียกชื่อฉันไม่เพราะ เอาเป็นว่าฉันไปด้วยแล้วกัน!” พูดจบซูจองก็เปิดประตูขึ้นไปนั่งหลังรถทันที ซอฮยอนจึงหันไปหาคยูฮยอน
“ขอโทษด้วยนะค่ะ , เราไปกันวันหลังดีไหมคะ?”
“ชั่งเถอะ ฉันนัดหมอไว้แล้ว ขึ้นรถเถอะ” คยูฮยอนเปิดประตูรถให้ซอฮยอนก่อนจะเดินไปประจำที่คนขับแล้วออกรถด้วยความเร็ว
คยูฮยอนจอดรถหน้าโรงพยาบาลชื่อดังก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
“โชคดีชะมัด…”
“โชคดีอะไรกันคะ?”
“โชคดีที่น้องเธอไม่ตามมาด้วยไง ดีนะที่เพื่อนโทรตามไม่อย่างนั้นฉันคงระแวงไปทั้งวัน”
“ซูจองก็แบบนี้แระค่ะ แกยังเด็ก น้าจียอนก็ตามใจแกมากด้วย” ซอฮยอนบอกเสียงเรียบ “ถ้าซูจองทำอะไรให้ไม่พอใจ ฉันขอโทษแทนน้องด้วยนะค่ะ”
“ชั่งมันเถอะน๊า~” คยูฮยอนส่ายหน้า “เธอเข้าไปก่อนนะ บอกว่านัดคุณหมอลีเอาไว้ แล้วถ้าเขาถามว่าใครนัดก็บอกว่า โจคยูฮยอน”
“แล้วคุณจะไปไหนหรอคะ?”
“ไปทำธุระแถวนี้ เดี๋ยวจะตามเข้าไป” ชายหนุ่มหันหน้ามามองเธอก่อนจะยกมือลูบผมอย่างอ่อนโยน “ไม่ต้องกลัว ฉันไปไม่นานเดี๋ยวจะตามเข้าไป” เขายิ้มน้อยๆ
ซอฮยอนมองคนตรงหน้าด้วยหัวใจเต้นถี่ คยูฮยอนทำแบบนี้ครั้งแรกตั้งแต่แต่งงาน ซอฮยอนพยักหน้าพลางยิ้มน้อยๆ “ค่ะ”
ความคิดเห็น