ศีล5คนกล้าท้าอธรรม (อันตรายต่างภาษา)

ลำดับตอนที่ #5 : ขีดเส้นดวงชะตา กับเวลา1นาที

ขีดเส้นดวงชะตา กับเวลา1นาที
 

ศีล
   อะไรกัน แค่ผมไม่ได้มองมันไปแค่เสี้ยววินาที เวลาของระเบิดมันก็เดินไปถึงไหนต่อไหนจน
   ตอนนี้ มันเหลือเวลาแค่50วิเท่านั้น ผมคิดอะไรไม่ออกเลย แล้วจู่ๆผมก็ลอยเข้าไปในกลุ่มควันสีขาวที่แสนอ่อนนุ่ม
   มันค่อยๆพยุงตัวผมเข้าไป ผมเข้าไปที่นั้น มันเป็นดินแดนสีขาวที่ดูสวยงาม ไร้ผู้คน ลมเย็นอ่อนๆพัดมากระทบกับหน้าผมอย่างแ่ผ่วเบา
   นั้น! ผู้หญิงชุดขาวอย่างกับเจ้าหญิงในเทพนิยาย เขาขี่เมฆที่ดูนุ่มละเอียดมาทางผม นี่ผมลืมอะไรไปรึเปล่า ใช่สิ!!! ผมมีงานต้องทำ ผมต้องเอาระเบิดไปทำลายที่ไหนซักแห่ง แต่ระหว่างที่ผมกำลังคิดอยู่นี้ ผู้หญิงคนนั้น ก็ปรี่เข้ามาหาผมจนถึงตัวแล้ว
   "คุณคือใคร แล้ว..ที่นี้ที่ไหน"ผมถามผูหญิงคนนั้นเผื่อว่าเธอจะสามารถบอกผมได้ แล้วเธอก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน
   "ที่นี้เป็นคนละมิติกับโลกของคุณ ฉันคือ เทพธิดา1องค์ใน10มีชื่อว่าเคียน่า"เขาแนะนำตัวอย่างเสร็จสับ
   "แล้ว ผมจะกลับไปได้ยังไง"ผมถามเธอ
   "ที่ฉันพาคุณมาที่นี้ เพราะองค์เคียวรินนางฟ้าผู้ค่อยดูแลสวรรค์เขตท้องฟ้าต้องการช่วยเหลือคุณ"เขาพุด
   "ช่วย แล้วท่านจะช่วยมยังไง?" 
   "แค่คุณโยนมันออกไปนอกตัวเครื่องบินแค่นั้นแล้วเราจะช่วยคุณ"เคียน่ากล่าว
   "แล้วสะเก็ตระเบิดมันจะไม่ตกไปโดนชาวเมืองข้างล่างหรอ"มถามอย่างสงสัย
   "เรารับรองว่า มนุษย์ทุกคนจะปลอดภัย"
    เคียน่าพูด พลางถอยออกไปแล้วผมก็หลุดออกมาจากกลุ่มควันนั้น

    ทันทีที่ศีลหลุดออกจากต่างมิติแล้วเขาก็ก้มหน้ามองที่หน้าปัดนาฬิกาปรากฎว่ามันยังเป็นเวบาเดิมอยู่เขาก็รีบตะโกนบอกนักบินพลางออกว่ิงไป
    "นักบินครับ ช่วยเปิดประตูหลังให้ที!!"
    "ห่ะ!!?"นักบินงง
    "เร็วเข้า"คราวนี้เป็นมาวินที่เป็นคนตะโกนแทน 
    ศีลวิ่งมาเกาะที่ประตูหลังมือที่ว่าง และอีกมือหนึ่งทีี่ถือระเบิดก็กำลังทำท่าปาออกไป
    "เฮ้ยศีล ถ้าแกปาออกไปสเก็ตระเบิดมันจะโดนบ้านข้างล่างนะ"มาวินค้าน
    "เชื่อฉัน มันคือวิธีเดียว"ศีลพูดจบก็ปาออกไปจากตัวเครื่องบิน
    มันเป็นเรื่องที่น่าแปลกมาก พอระเบิดถูกโยนออกไปเมฆก็เข้ามาคลมระเบิดจนมองไม่เห็นแม้เงา แล้วก็ไม่เห็นวี่แววมันเลย
    "เป็นไปได้ไง ลูกระเบิดหายเข้าไปในกลุ่มเมฆ"มาวินเอ่ย
    "อย่าเพิ่งสงสัยอะไรตอนนี้ รีบปิดประตูเครื่องก่อนไม่งั้นพวกเราโดนดูดออกไปตายกันหมดแน่!!"ผู้กองพูดพร้อมทำท่าเหมือนตัวจะลอยออกไปได้อยู่แล้ว
    "งั้นปิดประตูเลย!!"ดินแดนตะโกนไปที่ห้องเครื่อง
    
    "ฟือ...."

    "ปัง......"

    แล้วประตูเครื่องบินก็ปิดลง พร้อมกับเรื่องอันตรายที่ปิดฉากเช่นกัน...

.................................................................................................................................................................

เป็นไงบ้าง สนุกกันมั้ย ชอบรึเปล่า คุณสามารถติดตามตอนต่อไปต่อได้พรุ่งนี้ค่ะ อย่าลืมเม้นด้วยนะ>_<

ขอบคุณค๊าา ~_~