(SF)(CHANBAEK) puppy-luv.♡หยุดน่ารักซักทีซิครับ

ลำดับตอนที่ #2 : [SF] puppy luv ♡ 1

   
              
- - - - - - - - - - - - - - - -
puppy luv♡ chapter1
- - - - - - - - - - - - - - - -

ผมพยายามโฟกัสศพ(คน)ที่นอนอยู่ตรงหน้าบ้านผม เขาหน้าตาใช้ได้ที่เดียว(' ' )..อ่า ผมว่าเขาคงไม่ใช่ทั้งลุงขี้เมาหรือโจรแล้วล่ะ(มองคนจากหน้าตา ห่ะๆ>__<) แล้วเขาก็ไม่ใช่ศพด้วยเพราะผมเห็นเขาหายใจ ผมสังเกจจากไอความเย็นตอนเข้าหายใจเข้า-ออกหน่ะ
งั้นผมควรจะเข้าไปทักเขาซินะ ไม่งั้นไม่เขาก็ผมอาจจะแข็งตายก็ได้เพราะอากาศเย็นบ้าๆนี่..

"คุณๆ คุณครับ" ผมเรียกแล้วสะกิดเขาเบาๆ แต่เขาไม่มีท่าทีจะขยับเลยแห้ะ

"คุณครับ คุณ!!" ผมจึงเริ่มเขย่าตัวเขา ผมจะเข้าบ้านนะเฟ้ย คนยิ่งขี้หนาวอยู่:( แล้วมันก็ได้ผลครับ เขาเปิดตาขึ้นมามองนิดนึง แล้วทำท่าเหมือนจะหลับต่อ และอยู่ๆก็ลืมตา ทำหน้าตาแบบดีใจจนผมงง นะ..น..นี่มันคนบ้ารึเปล่าเนี่ย

"เอ่อ.. นายแบคฮยอนใช่มั้ย" จู่เขาก็ถามผม เขารู้จักผมด้วยแหละหรือว่าเขาเป็นพวกทวงหนี้ แต่ผมไม่เคยติดหนี้ใครนะเฟ้ย

"อ่า..เอ่อ..ใช่ครั้บ"

"เราชานยอลไงจำไม่ได้หรอ ปาร์คชานยอลไง"

"เอ้ะอ้าวชานยอลเองหรอ แล้วนายมานอนอะไรหน้าบ้านเราเนี่ย"

"ขอเข้าบ้านก่อนค่อยเล่าได้มั้ยเนี่ย จะแข็งตายแล้วว"

"อ่า..ก็ดีเราก็จะแข็งตายแล้วเหมือนกัน ฟู่ว~" ผมพูดพร้อมกับเป่ามือ แล้วจึงรีบไขกุญแจเข้าบ้าน บ้านแสนอบอุ่นแพคฮยอนกลับมาแล้วนะครับ♥~

   หลายคนคงจะสงสัยละสิ ว่าปาร์คชานยอลเป็นใคร ฮ่ะๆ~ เขาเป็นเพื่อนสนิทที่สุดตอนสมัยเรียนม.ต้นของผมเองแหละ แต่พอขึ้นม.ปลายหมอนี่ดันทิ้งผมไปเรียนที่อื่นซะงั้น ก็เลยไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลย แต่บางทีเขาก็เมนชั่นทวิตมาคุยกันบ้าง แต่ไม่เห็นจะบอกว่าจะมาหาผมเลยนี่นา~

"นี่~ชานยอลเอ๋อ"

"ถ้านายเรียกแบบนั้นอีกนายจะโดนตีแน่ๆ แพคฮยอน☹"

"แหะๆ เมื่อก่อนยังเรียกได้เลยง่ะ" ผมบ่นอุบอิบกับตัวเองเง้อ-3- "ว่าแต่นายอยู่ๆก็มาที่นี่ทำไมเนี่ย ถ้าไม่บอกจะไล่ออกจากบ้านจริงๆด้วย"

"แหะๆ คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ !@#$%^&*() อย่างนู้น!@#$%^&"

   ผมจะสรุปจะที่มันพล่ามมาแสนยาวให้นะครับ คือมันพึ่งย้ายกลับมาที่นี่มาเรียนต่อแต่มันดันไม่มีที่พัก มันเลยขอมาอยู่กับผมจนกว่าจะหาบ้านพักได้นะเอง

"เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ(.__. ) ฉันจำที่อยู่บ้านนายได้คนเดียวนี่นา"

"อ่า..งั้นนายพักที่นี่ไปจนกว่าจะหาที่พักได้ละกัน"

"เยสส ต้องงี้สิแบคฮยอนมายเลิฟ♥~" ชานยอลเข้ามากอดจนเท้าผมลอยเหนือพื้นเลย เหวอออ

"ทำไมนายตัวเล็กจังเลยเนี่ย ตัวสูงเท่าเดิมเลยนะแพคฮยอนอา~" 

"หน็อยแหน่ะ เราสูงขึ้นตั้งเยอะนะ ตอนนีี้เรา 174 แล้วนะ☹ ปาร์คชานยอลพาโบบบ พาโบ พาโบ"

"คร้าบบ สูงจังเลยสูงที่สุดดดด"

"ฮึ้ย!! ขึ้นไปเก็บของเลยไปปปป ห้องตรงข้ามเรานะจำได้ใช่ม่ะ"

"คร้าบบ สุดสูง:)"

"ปาร์คชานยอล!!"

"ฮ่าๆๆ แบร่ๆ:p" ฮ่าๆ แบคฮยอนวิ่งไล่ผมครับ แต่วิ่งตามผมไม่ทันหรอกนะ เพราะขาผมนะยาว :p



(CHANYEOL-PART)
จริงๆแล้วผมไม่ได้ไม่มีที่พักหรอกนะครับ:p

ครอบครัวผมย้ายกลับมาที่นี่แล้วซักพักแล้วหล่ะ~ ทำไมผมถึงโกหกแบคฮยอนนั่นหรอครับ คิคิ 

ก็ผมคิดถึงเขานี่นา ผมไม่ได้เจอแบคฮยอนตั้งแต่จบม.ต้นแล้ว คนมันรักก็เลยต้องคิดถึงเป็นธรรมดาสิครับ

เอ้ะ นี่ผมเผลอบอกทุกคนไปแล้วใช่มั้ยเนี่ยย อ่า..ผมชอบแบคฮยอนมาตั้งนานแล้วล่ะครับ~ แต่ไม่เคยกล้าบอกซักที สมัยที่เป็นเพื่อนกันแบคฮยอนเหมือนเป็นนางฟ้าของผมเลย ยิ่งเวลาที่เห็นรอยยิ้มของเขาทีไรเป็นต้องหัวใจเต้นแรงทุกที  แบคฮยอนเป็นคนที่น่ารักมากสำหรับผมเลยละ(.__. )//

กลับมารอบที่ผมกะจะรุำกจีบเขาซักครั้ง ผมจะทำให้แบคฮยอนใจอ่อนให้ได้เลย คิคิ ว่าแต่เขาจะมีแฟนรึยังนะ? 

ยังไงก็เอาใจช่วยผมด้วยนะครับ

 

"แบคฮยอนอา~ เราซื้อนี่มาฝาก" ผมพูดพร้อมกับหยิบนมสตอเบอรี่ขึ้นมาแล้วโยนให้เขา

"Warmth.. เห? นี่มันร้านนมที่ขายแค่ 120 กล่องต่อวันไม่ใช่หรอ" แบคฮยอนพูดพร้อมกับทำตาเป็นประกายเหมือนเด็กได้ของเล่นเลยครับ ห่ะๆ:)

"ใช่แล้ว แล้วก็มีนี่ด้วยนะ" ผมพูดแล้วโยนให้เขาอีกครั้ง

"เอ้ะ!" รอบนี้เป็นตุ๊กตาอัลปาก้าครับ คิคิ ตอนที่ผมเดินเที่ยวอยู่ผมก็สะดุดตากับเจ้าตัวนี้ขึ้น ผมว่ามันหน้าเหมือนแบคฮยอนมากๆเลย ล่ะครับ เลยคิดว่าถ้าซื้อมาฝากคนตัวเล็กจะต้องดีใจมากๆแน่ๆเลย แล้วผมก็เดาไม่ผิดกับคนตัวเล็กกอดเล่นเจ้าตุ๊กตาบ้านั่นใหญ่เลย อ่า..ผมชักจะหึงนะครับเนี่ย คิดถูกหรือผิดเนี่ยที่ซื้อมันมาแย่งความรักจากผมเนี่ย:( 

"คิกๆ ตั้งชื่อให้นายว่าอะไรดีน้าาาา~" ดูซิครับมาตั้งช่งตั้งชื่อ เป็นตุ๊กตาไม่ต้องมีชื่อหรอกจะมีไปทำไมกันหึ้ย.

"ชื่ออัลชานละกันนะ อัลปาก้ารวมกันชานยอลเอ๋อ คิกๆ" หน็อยแน่เจ้าตุ๊กตาบ้านี่เป็นครึ่งนึงของผมงั้นหรอ ฉันมาก่อนแกตั้งนานนะเฟ้ยไอ้อัลชาน-___-+(แต่ก็เรียก)

 

"อ้ะ ชานยอลผมมีนัดกับคยองซูน่ะเย็นนี้ ไปด้วยกันมั้ย? พวกเราจะไปกินข้าวกันน่ะ" แพคฮยอนเงยหน้าจากตุ๊กตาตัวน้อย(?)ขนปุยของเขาแล้วถามผม

"ไปสิ!! ไม่ได้เจอคยองซูตั้งนานแล้วเจ้านั่นจะเป็นไงบ้างนะ"

"คิกๆ คยองซูยังน่ารักเหมือนเดิมเลยล่ะ แถมที่สำคัญ.."

"หือ? อะไรหรอ"

"เขามีแฟนแล้วด้วยล่ะ:) แฟนคยองซูน่ะหน้าตาดีมากๆเลยนะ คิกๆ จนผมอยากจะแย่งแฟนเขามาเลยหล่ะ♥~"

"หน้าตาดีสู้เราได้เปล่าเห่อะ:p" หน็อยยย บังอาจมาดูดีเกินหน้าเกินตาผม อยากรู้ตัวจริงจะแค่ไหนเชียว สู้ผมได้รึเปล่าโธ่..

"กินขาดเลยล่ะ~ นายเห็นแล้วจะต้องอึ้งแน่ๆ แฟนคยองซูหน่ะเซ็กซี่มากๆเลยหล่ะ" ผมชักจะอยากเห็นหน้าซะแล้วสิครับ ใครกันนะบังอาจมาแย่งหัวใจแพคฮยอนสุดเยิ้ปของผม:(

(END CHANYEOL-PART)













 

"ชานยอลเอ๋อออ~ เสร็จรึยังเราจะไปแล้วนะ(' ' )" แบคฮยอนตะโกนถามชานยอลขณะใส่รองเท้า

 

"เสร็จแล้วๆ" ชานยอลวิ่งลงจากบันได

 

"โอเคไปกันเลยย อยากเจอคยองซูจะแย่งแล้วว" แบคฮยอนพูดพร้อมควงกุญแจรถในมือ

 

"แบคฮยอนนายขับรถเป็นด้วยหรอO__o"

 

"ก็ต้องขับเป็นซิ ไม่งั้นจะมีรถไว้ทำไมล่ะ ชานยอลเอ๋อเอ้ย"

 

"เออนั่นสิ่เนอะ55 งั้นวันนี้เราขับให้แล้วกันนะ ตอบแทนที่ให้พักที่บ้านนะ~"

 

"อ่อ.. แห้ะๆ ก็ดีนะเราก็ขี้เกียจขับพอดีเลย>___<"

 

"หึๆ ไปกันเถอะเดี๋ยวดีโอรอนานนะ~ นายบอกทางละกันนะ" ชานยอลเอ๋อพูดพร้อมหัวเราะในลำคอเบาๆ แล้วลูบหัวแบคฮยอน(' ' )//

 

"ร้านที่เราจะไปนี่แฟนคยองซูเป็นคนแนะนำให้หน่ะ พอไปกินครั้งแรกก็ติดใจกันหมดเลยไปกินด้วยกันบ่อยๆ จนสนิทกับเจ้าของร้านเลย ห่ะๆ~" แบคฮยอนคุยกับชานยอลพร้อมกับบอกทางเขา

 

"หืมม อร่อยขนาดนั้นเชียว ชักหิวซะแล้วสิ"

 

"คิกๆ เดี๋ยวโทรถามพวกคยองซูก่อนนะว่าถึงไหนแล้ว" แบคฮยอนพูดพรางกดเบอร์โทรหาคยองซู

 

"ฮัลโหลคยองซูหรอ~ ถึงไหนแล้วล่ะ..อ้ะถึงแล้วหรอ อ่อเดี๋ยวเราก็ใกล้ถึงแล้วละ วันนี้เรามีเซอร์ไพรส์ด้วยนะ..คิกๆ ไม่บอกหรอก ไว้เจอกันนะ บาย:p"

 

"คยองซูอยากรู้ใหญ่เลยนะ พอคยองซูเจอนายจะเป็นยังไงน้า"

 

"นั่นสินะ อาจจะตกใจจนตาโตแบบนี้ก็ได้นะ O___O"

 

"อะไรนะ ปกติหมอนั่นก็ตาโตแบบนั้นอยู่แล้วนะ ฮ่าๆ"

 

"อะไรน่ะแบคฮยอนล้อเพื่อนตัวเองเนี่ยนะ ฮ่าๆ"

 

"คิก ก็มันจริงนี่นา~ อ้ะๆ ร้านนั้นๆ ร้านสีฟ้าๆอ่ะ จอดเลยยย"

 

"ป้ะ ไปหาคยองซูกัน>___<" แบคฮยอนพูดหลังจากลงรถแล้วพร้อมจับมือชานยอลให้เดินไป

 

 

"*กริ้งๆ* ยินดีต้อนรับครับ~ อ้าวแบคฮยอนน้อยมากับใครหน่ะ"

 

"อ้อเพื่อนเก่านะครับ สนิทกันมากเลย~"

 

"อ่ออ สงสารเวลาเพื่อนคุยกับนายนะ คงก้มจนปวดคอเลย55"

 

"ลู่ฮานฮยองก็!! 3:(" แบคฮยอนพูดพร้อมทำแก้มป่องใส่

 

"พี่ล้อเล่นน่า คยองซูรออยู่ที่โต๊ะเดิมนะ ไปได้แล้ว"

 

"ฮึ้ยเชอะ ไปกันเถอะชานยอล" แบคฮยอนพูดจบก็ลาก(?)ชานยอลไปที่โต๊ะประจำทันที

 

"เฮ้ คยองงงงซซซซู~ เซอร์ไพรสส์:p"

 

"เห? หมอนี่ใครนะแฟนใหม่นายหรอO__O? แต่หมอนี่หน้าคุ้นๆนะเนี่ย" คิกผมเดาผิดซะที่ไหนคยองซูต้องตกใจจนตาโตแบบนี้O__Oจริงๆด้วย

 

"จะบ้ารึไง นี่ชานยอลเอ๋อไงจำไม่ได้หรอ" แบคฮยอนพูดพร้อมเขย่งแล้วเอานิ้วไปจิ้มแก้มชานยอลเอ๋อ

 

"เห.. ชานยอลเอ๋อคนนิสัยไม่ดีที่ทิ้งพวกเราไปตอนมปลายอ่ะนะ:("

 

"คยองซูว่าเพื่อนไม่ดีเลยนะ" ไคดุดีโอเบาๆ

 

"หึ้ยจงอินก็ดูสิ หมอนี่ไงคนที่เคยเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนเราสนิททกันจะตาย อยู่ดีๆหมอนี่ก็ทิ้งเราไป แถมนานๆทีจะติดต่อกลับมาที ไปนู่นคนอื่นเขาเป็นห่วง!@#$%^&*()" คยองซูพ่นลมหายใจแสดงความไม่พอใจแถมยังบ่นอุบอิบมาเป็นชุดอีกต่างหาก

 

"เฮ้ๆพอแล้วน่าคยองซู ใจคอจะไม่ชวนนั่งบ้างรึไงห้ะ"

 

"หึ้ยให้นั่งแค่แบคฮยอนคนเดียวนะ ส่วนอีกคนห้ามนั่ง! 3:("

 

"อีกแล้วนะคยองซูอา.. ไม่ต้องสนใจเขาหรอกครับ นั่งไปเถอะ"

 

"จงอินอ่ะ=3=" คยองซูบ่นอุบอิบ

 

"เป็นไงล่ะแฟนคยองซูดูดีมากเลยใช่มั้ยล่ะ ฟีโรโมนของจงอินกระจายไปทั่วเลยเนอะว่ามั้ย>__< ผิวสีแทน ผมเซ็ตที่ดูเซอร์ๆ ดวงตาที่ดูหลงไหลอ่าห์อยากให้เขามองแค่เราคนเดียวจังแถมคยองซูบอกว่าจงอินมีซิกแพคด้วยนะ~" แพคฮยอนหันมากระซิบคุยกับชานยอล

 

"เห่อะก็มีดีแค่นี้เอง เรามีดีกว่านั้นอีกเชอะ:("

 

"เออ..นายชื่อจงอินใช่มั้ยเรา ปาร์ค ชานยอลนะ" ชานยอลไม่สนใจแบคฮยอนที่กำลังเพ้อฝันแล้วหันมาแนะนำตัวกับจงอินศัตรูหัวใจ(?)แทน

 

"ครับ ผมคิม จงอิน เรียกว่าไคก็ได้นะ จริงๆผมก็รู้จักชานยอลแล้วล่ะคยองซูพูดถึงคุณบ่อยมาเลย(' ' )"

 

"ก็ต้องพูดถึงบ่อยสิก็ชานยอล..-x-" ขณะที่ดีโอกำลังจะอ้าปากพูดต่อ จงอินก็ส่งสายตาเฉียบคมมาบอกประมาณว่า'อีกแล้วนะคยองซู' ดีโอก็เลยต้องหุบปากทันที

 

"เช้อะ มาสั่งอาหารกินเถอะ หิวจะแย่แล้ว! ลู่ฮานฮยอง ฮยองงงขอเมนูหน่อยย"

 

"อ่ะ! มาบ่อยขนาดนี้ยังจะต้องดูเมนูอีกนะพวกนายเนี่ย" ลู่ฮานพูดพร้อมยื่นเมนูให้ทั้ง4คน

 

"ผมอยากกินเนื้อย่างงงง วันนี้อากาศหนาวกินเนื้อย่างกันเถอะแบคฮยอน"

 

"อื้อออเอาสิ สั่งมาเยอะๆเลยนะ>__< กินด้วยกัน4คนนี่แหละเนอะ"

 

"อืมสรุปเอาเนื้อย่างอย่างเดียวนะ" ลู่ฮานพูดพร้อมกับเดินเข้าไปบอกออเดอร์ในครัว

 

"เดี๋ยวมื้อนี้เราเลี้ยงแล้วกันนะ เจอกันครั้งแรกทั้งที(' ')"

 

"ไม่ต้องหรอกชานยอลเดี๋ยวเราเลี้ยงเองน่าวันนี้ เจอกันครั้งแรกจะให้เลี้ยงได้ไงกัน ฮ่าๆ"

 

"อ่าใช่ให้จงอินจ่ายไปเถอะ บ้านไอ้บ้านี่รวยจะตาย แทบจะเอาเงินมาสร้างบ้านล่ะ-3-" แบคฮยอนพูด

 

"หึ" จงอินหัวเราะในลำคอเบาๆ

 

"เนื้อย่างมาแล้ววว~ ระวังร้อนด้วยนะ"

 

"ขอบคุณครับ"

 

"เนื้อ เนื้อ เนื้อ ~ เนื้อน่ากินจังเลย ฮือ~" แบคฮยอนพูดพลางย่างเนื้อไปด้วย~

 

"คยองซูกินเยอะๆนะ" จงอินวางเนื้อที่ย่างแล้วบนจานให้คยองซู

 

"รู้แล้วน่า กินอยู่นี่ไงจงดำ ง่ำๆ ( - o 3 o -)"

 

"แบคฮยอนกับชานยอลก็รีบกินล่ะ ไม่งั้นคยองซูแย่งนายกินหมดแน่ๆ"

 

"คิกรู้แล้วละน่า อ่ะชานยอลห่อให้แล้ว อ้าปากสิเร็ว~นายกินผักได้ใช่มั้ย(' ' )" แบคฮยอนพูดพร้อมยื่นหมูห่อผักจ่อปากชานยอล

 

"เอ่อ.. "

 

"อึกอักอะไรอยู่นั่นแหละ จะกินไม่กินเมื่อยแขนแล้วนะเมื่อก่อนนี่กินเอากินเอา-3-"

 

"แต่ว่า.."

 

"เช้อะ กินเองก็ได้ ง่ำ=3=" แบคฮยอนบ่นไปแล้วเคี้ยวแก้มตุ่ย

 

 

 

(CHANYEOL-PART)

    ตึกตักๆ ให้ตายเถอะครับผมโดนแบคฮยอนแอคแทคเข้าเต็มๆเลยครับ..

คนตัวเล็กเขาคิดอะไรของเขาอยู่นะพอลงจากรถเขาก็จับมือผม อ่าห์จับมือผม(//////) มือแบคฮยอนเหมือนมือผู้หญิงเลยละครับทั้งเล็กทั้งเรียว แถมมือยังนุ่มมากเลยละครับ(.__. ) 

แค่เขาจับมือผมผมยังหายใจผิดจังหวะเป็นพักนึงเลยละครับ ให้ตายเถอะปาร์คชานยอลทำไมแกมันกระจอกแบบนี้เนี่ย..

ยิ่งตอนมาถึงเจอไคผมถึงกับรู้สึกว่าตัวเองอ่อนด๋อยขึ้นมาทันทีเลยล่ะครับ ไคหน่ะดีกว่าผมทุกอย่าง

เลยให้ตายเถอะ คนบ้าอะไรจะเพอร์เฟคงี้ว่ะครับ!! ไอจงดำเอ้ย*พาลอีกล่ะ* ผมหึงแบคฮยอนนะครับ:( 

พอเจอไคเขาก็เอาแต่ชมจงอินอย่างนู้นจงอินอย่างนี้ แถมยังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เดี๋ยวผมก็ฟ้องคยองซูซะเลยนะ ผมก็หล่อ(?)นะ ว่าแต่ผมไปเซ็ตผมให้มันเซอร์บ้างดีมั้ยอ่ะ ตาผมก็มีเสน่ห์จะตายกลมโตออกO__O ซิกแพคผมก็มี(นิดนึง)นะ ทำไมคนตัวเล็กถึงมองข้ามผมไปได้เนี่ย บอกผมทีสิครับ

แถมตอนเนื้อย่างผมยิ่งอิจฉาจงอินเลยครับ ผมเห็นมันย่างเนื้อแล้วตักให้แฟนมันกินผมก็อยากทำบ้างนะ 

แต่ดูสิครับแบคฮยอนมาทำตัดหน้าผมอีก แล้วทำหน้าตาน่ารักตอนป้อนผมใครมันจะกล้ากินครับ เขินจนตัวผมจะระเบิดแล้วนะ(//////) 

แล้วผมก็โชว์โง่อีกแล้วครับโอกาสมาก็ไม่รีบคว้ามาอึกๆอักๆอยู่นั่นแหละ นางฟ้าของผมจะป้อนผมทั้งทีนะนั่นน่ะ ผมทำตัวเหมือนพวกไม่ประสีประสาไปได้ ให้ตายเถอะนายมันโง่จริงๆเลยนะปาร์คชานยอล..

หลังจากกินเนื้อย่างกันเสร็จ พวกผมก็แยกกับพวกคยองซูแยกย้ายกันกลับบ้าน อ่าห์แยกกันแล้วผมก็จะมีโมเม้น2คนแล้วสินะครับ ผมเริ่มรู้สึกประหม่าแล้วแห้ะ555555 ระหว่างที่ผมกำลังขับรถกลับบ้านกับแบคฮยอนก็หันมาพูดกับผม

 

"ชานยอลอา เราอยากกินชานมอ่ะ ทางกลับบ้านนี้ผ่านอ่ะ เดี๋ยวแวะจอดให้หน่อยน้า"

 

"อื้อหึ บอกด้วยนะว่าร้านไหน เดี๋ยวเลยอดกินไม่รู้นะ"

 

"ถ้าชานยอลขับเลยจะให้ชานยอลเดินไปซื้อเลยแบร่:p"

 

"ใจร้ายแบบนี้เดี๋ยวก็ขับกลับบ้านไปเลยซะหรอก"

 

"หู่ว-3- นายจะกินไรเปล่าเดี๋ยวซื้อมาให้"

 

"ไม่เอาอะ คนโตแล้วเขาไม่กินหรอกนะแพคฮยอนอา~" ผมแซวแบคฮยอนพร้อมเอื้อมมืออีกข้างไปยีหัว

 

"เรา2คนก็อายุเท่าๆกันนั่นแหละน่า นู่นร้านนู้นๆ ป้ายที่เขียนว่า97oz.อ่ะ" แบคฮยอนพูดพร้อมชี้ทางไปข้างหน้า เห้อหมอนี่นี่เหมือนเด็กน้อยจริงๆเลยน้าผมเบี่ยงจอดรถหน้าร้านพร้อมกับดับรถ

 

"นายดับรถทำไมง่ะ นายไม่ต้องลงก็ได้แค่เดินไปเข้าร้านก็ถึงแล้ว"

 

"ไปด้วยกันนี่แหละดึกแล้วมันอันตราย นายยิ่งตัวเล็กๆอยู่นะ(' ')" ใครจะยอมให้เขาไปคนเดียวละครับใกล้แค่ไหนผมก็เป็นห่วงอยู่ดีนั่นแหละ~

 

"หึ้ยตัวเล็กๆอยู่นั่นแหละ" แบคฮยอนบ่นเสียงอู้อี้

 

"อ้าวแบคฮยอน มากับใครหน่ะ"

 

"เพื่อนเก่าผมเองฮะพี่ซูโฮ ชื่อชานยอล"

 

"ครับ ปาร์คชานยอลครับ" ผมยิ้มและแนะนำตัว นี่วันนี้จะต้องแนะนำตัวอีกกี่รอบฟร่ะ

 

"คร้าบบบพี่ซูโฮนะ(: แบคฮยอนวันนี้เอาเหมือนเดิมรึเปล่า"

 

"อื้อฮึ.ใช่แล้ว" ไอ้ตัวเล็กนี่จะเป็นลูกค้าประจำทุกร้านเลยรึไงเนี่ยฮ้ะ!?

 

"แล้วชานยอลล่ะ?" เห..ผมควรจะสั่งมั้ยนะ ผมควรจะสั่งตามมารยาทไปดีมั้ย แต่ผมไม่อยากกินนี่นา-_-

 

"เอาชานมช็อกโกแลตแล้วกันครับ" สุดท้ายก็สั่งไปครับเพื่อดูเป็นคนดี;_;

 

"โอเคงั้นรอแปปนึงนะ"

 

"หือออ~ ใครบอกน้าคนโตกันแล้วเขาไม่กินกัน~ ใครน้า~"

 

"นั่นสิ่นะใครบอกกันนะ"

 

"ก็นายไงล่ะ:p" แบคฮยอนพูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้แถมยังจิ้มหน้าผากผมอีกต่างหาก 

แบคฮยอนครับอย่ายื่นหน้าเข้ามาสิครับ เดี๋ยวปาร์คชานยอลคนนี้จะไม่ทนนะครับ u__u

 

"คิกเขินหรอ หูแดงหมดแล้วนะนั่น~ นายไปอยู่ที่นู่นเป็นยังไงบ้างอ่ะ สนุกมั้ย?" แบคฮยอนนั่งเท้าคางพลางเอียงคอถามผมอย่างสงสัย.. น่ารักจัง

 

"อืมม ก็โอเคนะ แต่เหงาไปหน่อยเมื่อก่อนมีเสียงนายกับคยองซูพูดแจ้วๆ ตลอดเวลา ฮ่าๆ"

 

"หึ้ยเขาเรียกว่าสร้างบรรยากาศดีๆ พอนายไปพวกเราก็เหงาเหมือนกันนั่นแหละ.." พูดพร้อมมองตาผมพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปาก หัวใจผมเต้นผิดจังหวะไปพักหนึ่ง เมื่อได้สบตากับแบคฮยอนเต็มๆ

 

"..เพราะไม่มีใครมาคอยทำหน้าหงุดหงิดเวลาที่เราพูดกันไม่หยุดหน่ะนะ ฮ่าๆ" แป่วผมมีค่าแค่นั้นเองหรอครับเนี่ย..

 

"ขำอะไรกันนะ ชาเสร็จแล้วนะไม่สนใจชากันเลยนะ" พี่ซูโฮบ่นพร้อมกับทำแก้มป่อง

 

"โห่น่ารักตายแหละพี่ แก่ขนาดนี้แล้วยังไม่ทำแก้มป่องอีก คิก ป่ะไปกันเถอะชานยอล" ผมจ่ายเงินทั้งสองแก้ว(แน่นอนครับว่าผมจะเลี้ยง แม้แบคฮยอนเขาจะไม่ยอมก็เถอะ) พร้อมกับหยิบชานมทั้ง2แก้วแล้วเดินกลับไปที่รถ

 

"หืม หื้ม หือ~ อร่อยจังเลย นายลองชิมชานมช็อกโกแลตของนายดูสิว่าเป็นไงบ้าง เร็ว>__<"

 

"ฮ่ะๆ ครับคุณแพคฮยอน" ผมตอบกลับพร้อมกับดูดชานมช็อกโกแลต

 

"เป็นไงบ้างงง" แบคฮยอนถามพร้อมกับทำตาปริบๆใส่ผม น่ารัก..

 

"..น่ารัก" ผมพึมพำเบาๆ

 

"หือ?นายว่าไงนะ"

 

"พูดว่าก็อร่อยนะสิ"

 

"อื้อฮึ ขอชิมหน่อยได้มั้ยอ่ะ เรายังไม่เคยกินชานมช็อคโกแลตของร้านนี้เลย เราเคยกินแต่ชานมอ่ะ~" อ่าให้ตายเถอะถามพร้อมกับเอียงคอแบบนี้ใครๆก็ใจอ่อนหมดและครับ

 

"ได้สิ.."

 

"อื้อ.." ร่างเล็กของแบคฮยอนเขย่งเล็กน้อยเพื่อจะจับแก้วชานมช็อกโกแลตที่ผมถืออยู่ มือเรียวเล็กของแบคฮยอนเอื้อมมาซ้อนทับมือผมเพื่อจับแก้ว

ริมฝีปากเรียวเล็กสีชมพูได้รูปจรดลงบนหลอดชานมของผม อ่า..นี่เขาจงใจจะยั่วผมใช่มั๊ยเนี่ย

 

"อร่อยจริงๆด้วยแห้ะ แต่เราชอบชานมธรรมดามากกว่า ชิมของเราดูมั้ย?" แบคฮยอนหันมาส่งยิ้มให้ผม พร้อมกับชูแก้วชานมของตัวเองเป็นเชิงถาม

 

"ไม่ล่ะ เดี๋ยวนายก็ไม่พอกินพอดี ฮ่าๆ"

 

"อะไรกันนะเราไม่ใช่คนกินจุซักหน่อย" แบคฮยอนบ่นพร้อมยู่ปาก

 

"คร้าบบๆ กลับบ้านกันได้แล้ว ไปถึงช้าไม่ให้ขึ้นรถนะ" ผมพูดพลางเร่งก้าวขายาวๆของผม ทำให้ทิ้งระยะห่างกันแบคฮยอนน้อย

 

"โหยชานยอลขี้โกงอ่ะ เราจะก้าวทันนายได้ไงเล่า!!" แบคฮยอนบ่นออกมาพร้อมกับวิ่งตามผมมา มันตลกมากๆเลยละครับ55

 

เฮ้อ..ผมตกหลุมรักแบคฮยอนอีกครั้งแล้วละครับ..

(END CHANYEOL-PART)

 

 

 

     เมื่อกลับถึงบ้านแบคฮยอนจึงให้ผมไปอาบน้ำก่อนเพราะหมอนั่นบอกว่ายังหนาวอยู่จากการออกไปนอกบ้านมายังไม่อยากอาบ ผมจึงต้องเข้ามาอาบน้ำก่อนตามที่เจ้าของบ้านสั่ง ห้องน้ำของเขาน่ารักมากจนผมเผลอหลุดขำและนึกว่านี่ใช่ห้องน้ำของผู้ชายจริงๆเปล่าเนี่ย เมื่อผมเดินเข้าไปอย่างแรกก็สดุดตากับที่เก็บแปรงสีฟันของเขา มันเป็นตุ๊กตาคนกางแขนทั้งสองข้างเพื่อไว้สำหรับแขวนแปรงสีฟันสองด้าน* บนหัวของมันมีหลอดยาสีฟันปักอยู่แถมยังยืนอ้าปากอีกต่างหาก ไอนี่มันใช้ยังไงครับเนี่ย.. ผมละสายตาจากที่เก็บแปรงสีฟันเขาสิ่งต่อไปที่สะดุดตาผมก็คือถาดวางสบู่รูปกระต่ายสีครีม ผมส่ายหน้าเบาๆ แล้วหัวเราะเล็กน้อยกับรสนิยมของคนตัวเล็กที่เมื่อก่อนเป็นยังไงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน..

 

    ขณะที่ผมกำลังจะสระผม ผมเหลือบมองหาขวดแชมพูบริเวณอ่างอาบน้ำ แต่ผมกลับไม่พบวี่แววของมันผมกลับเจอแต่ขวดหน้ากบน้อย เป็ดตัวกลมและหมาที่หน้าตาและสีคล้ายกับพุดดิ้ง ให้ตายสิครับแล้วผมจะรู้ได้ยังไงว่าตัวไหนคือขวดอะไร.. ผมจึงต้องจำใจลุกออกจากอ่างอาบน้ำ แล้วพันผ้าเช็ดตัวรอบช่วงล่างเพื่อปิดบังชานยอลน้อยของผมไม่ให้ออกไปโลดแล่นพจญโลกกว้าง หลังจากที่ผมพันผ้าเช็ดตัวเสร็จผมก็เอื้อมมือไปจับลูกบิดประตู แต่ก็มีความคิดนึงแล่นเข้ามาก่อนว่า

.

.

.

.

.

.

.

ถ้าผมออกไปแบบนี้แบคฮยอนเขาจะว่าอะไรมั๊ยนะ(' ' )..

- - - - - to be continued - - - - -
 

*นี่คือหน้าตาของเครื่องใช้ในห้องน้ำของหมาน้อยแบคฮยอนค่า>__<
กลัน่ารักมั้ยล่าา~
http://i.imgur.com/rax5Z45.jpg

เยิ้ปคนอ่าน ยิ่งเม้นยิ่งเยิ้ปยิ่งกว่า - 22july013

 ANS.

ความคิดเห็นที่36 (KKD)

หลังจากนีี้ไรท์จะเว้นให้นะค่ะ>O< 

ตอนนี้กลับไปแก้ไขตอนเดิมๆแล้ว ขอบคุณสำหรับข้อแนะนำค่า♥~

© Tenpoints!