คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 คำสาบาน
บทที่ 2 ำสาบาน
สำหรับลีโอรัสัวน้อยวามรู้สึที่เาเผิราวับพึ่ื่นาวามฝันอันแสนยาวนาน หลัาเสร็พิธีเถลิราย์ เา็รีบวิ่ไปหาเส็แม่ทันที หมสิ้นภาพลัษ์อันส่าามึ่แสเมื่อสัรู่
ราินีมาเรีย...ไม่สิ พระรานนีมาเรียำลัรอ้อนรับเาอยู่ ทั้สอสวมอันแน่นราวับหวัพึ่ันและัน
“้าะปป้อท่านแม่เอ” ลีโอรัสสาบาน
ภายในห้อบรรทมลีโอรัสำลัเรียบเรียวามทรำที่ผ่านมา ทั้วามทรำอัวเอและวามทรำแปลประหลาอนที่ื่อสิห์
สัเไ้ว่าสถานที่ ผู้น เทโนโลยีอวามทรำที่ผุึ้นมานั้นไม่มีอยู่บนทวีปนี้ เพราะแม้แ่ัรวรริปาัสอันยิ่ให่ ็ไม่สามารถเริรุ่เรือเทียบเท่าที่ปราในวามทรำเหล่านั้น
หาเปรียบเทียบสิ่ที่อยู่ในวามทรำ สภาพแวล้อมที่เาอยู่้อเป็นสิ่ที่เรียว่ายุลาอยุโรปอย่าแน่นอน หรือนั่นะเป็นวามทรำแห่อนาันนะ ลีโอรัสิในใ่อนะเผลอหลับไป
ภายในท้อพระโร วันนี้เป็นรั้แรที่ัรพรริลีโอรัส ออว่าราารพร้อมพระรานนีมาเรีย
มีเรื่อราวมามายที่้อัาร หลัาราไปออ์ัรพรริเนอส ะรัมนรีัวแทนฝ่ายบริหาร่าเสนอวาระประุม่าๆ เพื่อเร่ัาร
ัรพรริลีโอรัสทรนิ่ัน ะฟัเหล่าุนนาทูลถวายรายาน แม้ะพยายามั้สมาธิ แ่หลายรั้วามหมายอำพูเหล่านั้น็่อยเลือนราไป แม้ะมีบาวลีทีุ่้นเยาวามทรำประหลาโผล่มาบ้า แ่พระอ์็ยัสับสนและไร้ึ่ำอบใๆ โยส่วนให่ึเป็นพระนามาเรีย ผู้ทรนั่บนบัลลั์ถัไปเป็นนำเนินารประุมทั้หม
“วาระสุท้ายเป็นเรื่อที่เี่ยวับพันธมิรแห่ฝ่ายใ้ที่เราทำสราม้วย ผลาัยนะอนายพลวาลาโและนายพล้ายโอา บันี้ทูผู้แทนาพันธมิรแห่ฝ่ายใ้ ไ้อเสนอเินสินไหมทแทนสรามเป็นำนวน 3 ล้านเหรียทอ และเมือลูนาและฟาเรียที่มีอาาเิับัรวรริปาัส แลับวามเป็นเอราอพวเา” ะรัมนรีล่าว
“้าเห็น้วย!” ัรพรริลีโอรัสเอ่ยออมา หลัาเห็นสัาาพระรานนีมาเรีย
“หาไม่มีอะไรเพิ่มเิม ้าอประาศปิารประุมในบันี้” เสียัวานอสมเ็พระรานนีมาเรียั้อไปทั่วท้อพระโร เหล่าุนนาและ้าราบริพาร่าทยอยลุึ้นยืนและเินออาห้อไปอย่าเป็นระเบียบ ท่ามลาบรรยาาศที่เริ่มลายัวล พระอ์เหลือบสายพระเนรไปเห็นนายพลลาโและนายพลโยายัยืนนิ่อยู่ ึรัสเรียทั้สอท่านเ้าใล้
“ท่านนายพลลาโ ท่านนายพลโอา โปริาม้ามาที่พระราวั้านหลั้วย”
“รับทราบพะยะ่ะ” นายพลลาโและนายพลโอาโ้ำนับรับพระบัา ่อนะเินามพระรานนีมาเรียออาท้อพระโรไปอย่าเียบสั
ภายในพระราวั้านหลัอันเป็นที่ประทับและทรานออ์ัรพรริ พระนามาเรียนั่อยู่บนเ้าอี้ะทรอุ้มัรพรริอ์น้อยที่หลับไป้วยวามเหนื่อยล้า นัยน์าอพระอ์ับ้อไปที่บุรายอย่าอ่อนโยน พลาใ้ปลายนิ้วลูบไล้ไปบนแ้มอัรพรริอ์น้อยอย่าเบามือ รอยยิ้มอันอบอุ่นปราบนพระโอษ์อพระอ์
“่อนอื่น้าออบุท่านทั้สอเป็นอย่ายิ่ที่่วยให้บุราย้าสามารถึ้นรอบัลลั์ไ้อย่าราบรื่น”
“นับเป็นหน้าที่อพวระหม่อมอยู่แล้วพะยะ่ะ”
“้ารู้ีว่าารึ้นรอบัลลั์รั้นี้ ยัมีอุปสรรอีมามายที่้อเผิ แ่้า็หวัว่าท่านทั้สอะยัรัภัี และ่วยเหลือบุราย้า่อไป”
“้าไ้ยินว่านายพลลาโมีบุรายวัย 5 วบอยู่ 1 น หาเป็นไปไ้้าอยาให้บุรายท่านมาเป็นพระสหายออ์ัรพรริ ไม่ทราบท่านั้อหรือไม่”
“ระหม่อมรู้สึเป็นเียริอย่ายิ่ ที่บุรายอระหม่อม ะไ้มีโอาสไ้เป็นพระสหายออ์ัรพรริ พะยะ่ะ” นายพลลาโอบพร้อมุเ่าำนับ้วยสำนึถึพระรุาธิุอพระรานนี
“ีแล้ว!” พระนามาเรียรัสพลาับ้อไปที่นายพลโยา
“ส่วนนายพลโยา ้าไ้ยินว่าบุรสาวท่านพึ่ลอเมื่อวานนี้ ไม่ทราบท่านไ้ั้ื่อไว้หรือยั?”
“ยัเลยพะยะ่ะ”
“ถ้าอย่านั้น ้าอประทานนามว่า อัสเทรีย ให้ลูสาวอท่าน ้าหวัเป็นอย่ายิ่ให้นาเป็นวาวที่ส่อนำทาัรวรริปาัสในอนา และ้าอหมั้นหมายอ์ัรพรริับนา ไม่ทราบว่าท่านเห็น้วยหรือไม่?”
“ระหม่อม...ระหม่อม…” นายพลโยาะลึับำพูอพระนามาเรีย
“ไม่้อัวล ้าิว่านี่เป็นารับู่ที่เหมาะสม รอบรัวท่านล้วนเป็นุนนาที่รัภัี่อัรวรริมาหลายั่วอายุน และ้าเื่อว่าบุรสาวอท่านะเิบโึ้นมาเป็นหิสาวที่มีเสน่ห์และเปี่ยมไป้วยวามสามารถอย่าแน่นอน”
“ระหม่อมรู้สึาบึ้ในพระมหารุาธิุอพระอ์เป็นอย่ายิ่ ระหม่อมอสัาว่าะเลี้ยูบุรสาว ให้เิบโเป็นหิสาวทีู่่วรับอ์ัรพรริ พะยะ่ะ”
“เอาละ! ้ารู้สึอบุท่านทั้สอที่ให้วามร่วมมือ และหวัว่าเราะร่วมมือันสร้าอนาที่สใสให้ับัรวรริปาัส่อไป”
“ระหม่อมอสาบานว่าะปป้ออ์ัรพรริ และัรวรริปาัสสุีวิ พะยะ่ะ” นายพลทั้สอให้สัย์ปิาอย่าเ้มแ็ ่อนที่ะถอยออาพระราวั้านหลั
ะที่มอทั้สอาไป ัรพรริอ์น้อยในอ้อมออพระนามาเรีย็ยับัวเล็น้อย พระนา้มลมอบุราย้วยวามรัและห่วใย ทรระิบเบาๆ
“ไม่้อัวลนะลู แม่ะปป้อเ้าเอ”
ออบุ ุ GODm.ยูฮิโระ และุ Gun2763 รวมถึนัอ่านเาทุท่านที่เ้ามาให้ำลัใ นัเียนมือใหม่นนี้ ผมหวัเป็นอย่ายิ่ว่าทุนะสนุับเรื่อราวที่ผมเียนในรันี้
ความคิดเห็น