คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความลับของหมู่บ้านแสงจันทร์
ตอนที่ 2 ความลับของหมู่บ้านแสงจันทร์
แสงสุริยายามเช้าสาดส่องเท่าพื้นภิภพ เหล่าพฤกษาต่างพากันแย่งกันรับแสงแดดอันอบอุ่นๆ เพื่อสังเคราะห์แสง
" องค์หญิงเช้าแล้วครับตื่นได้แล้วครับ พวกเราต้องรีบไปกันต่อแล้วครับ"หญิงสาวผมยาวประมาณถึงเอวลืมตาขึ้นมาก็เห็นชายหนุ่มกำลังปลุกเธออยู่
"เคน! แล้วนี่พวกเราจะไปไหนกันเหรอ?"เธอลุกขึ้นนั่งแล้วถามอย่างสงสัย
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่แน่ๆพวกเราคงต้องหนีการตามล่าของเบลุฟ เพราะในเมื่อพระราชาอินาวูฟต้องการตัวพระองค์แล้วมันคงไม่จบแค่นี้หรอก แต่ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงต้องการตัวพระองค์ด้วยแต่อย่างไรก็ตามพวกเราก็จะต้องหนีไปเรื่อยๆ ครับ งั้นเรารีบไปกันเถิดครับ" ชายหนุ่มผู้มีดวงตาเป็นสีเพลิงกล่าวพร้อมกับยืนแล้วเดินนำองค์หญิงไป
การเดินทางขององค์หญิงวาเนีย เวนโดรนาร์ ได้เริ่มขึ้นแต่ทว่าจุดหมายปลายทางข้างหน้าจะพาไปที่ไหนก็ไม่มีใครทราบทั้งนั้น ทั้งสองเดินทางกันมาเรื่อยๆ จนถึงหมู่บ้านหนึ่ง ภายในหมู่บ้านนี้งดงามมากบ้านแต่ละหลังถูกสร้างด้วยหินสีขาวส่วนบริเวณบ้านนั้ก็ตกแต่งด้วยต้นไม้และดอกไม้อีกนับไม่ถ้วนเหล่าผีเสื้อมากมายต่างพากันบินว่อนทั่วทั้งหมู่บ้าน แต่มีสิ่งหนึ่งที่แปลกมากก็คือตั้งแต่ที่พวกเค้าก้าวเท้ามาในหมู่บ้านนี้ยังไม่เห็นชาวบ้านแม้แต่คนเดียว ก๊อก ก๊อก มีใครอยู่มั้ยครับ เสียงเคาะประตูดังขึ้นจากบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ใจกลางหมู่บ้านแต่ไม่มีเสียงใครตอบรับพวกเค้าแม้แต่สักคนเดียว
"แปลกจัง! ดูเหมือนหมู่บ้านนี้ไม่มีคนอยู่เลย มันเกิดอะไรขึ้นกับหมู่บ้านนี้กันแน่" เคนนำมือมากุมขมับเพื่อคิดอะไรบางอย่าง
"เคนดูนั่นสิ! มีควันอะไรลอยมาจากท้ายหมู่บ้านก็ไม่รู้ แสดงว่าต้องมีคนอยู่ตรงนั้นแน่รีบไปดูกันเถิด" สาวน้อยผู้มีนัยตาเป็นสีครามดั่งน้ำทะเลวิ่งไปยังจุดเกิดควันทันทีเมื่อเธอเห็นควันนั้นลอยขึ้นมา
เมื่อทั้งสองคนวิ่งมาถึงจุดเกิดเหตุนั้นก็ต้องตกใจเมื่อเห็นหญิงสาวสวมผ้าคลุมผมซอยสั้นกำลังใช้ไม้เท้าร่ายเวทย์ใส่ทหารของเบโอวูฟเกือบ 10 คน
ว๊ายยยยยย! เสียงสาวน้อยผมซอยร้องเมื่อกำลังจะถูกทหาร 1 นายโจมตีดังขึ้นมา
ชายหนุ่มผู้เห็นเหตุการณ์นั้นทนไม่ได้จึงหยิบดาบจากด้านหลังพร้อมกับกระโดดเข้าไปขวางการโจมตีนั้นทันที
Wind Blade พอสิ้นสุดคำพูดของเค้า เคนก็ตวัดดาบที่ถืออยู่ แล้วกระแสลมที่คมกริบดั่งใบมีก็พุ่งเข้าไปใส่ทหาร 3 นายเสียชีวิตทันที
"นี่เธอร่ายเวทย์ต่อไปเรื่อยๆ อย่าหยุดเดี๋ยวผมจะป้องกันให้" เคน อิลัสการ์หันไปพูดกับหญิงสาวผู้สวมผ้าคลุมที่กำลังจ้องมองเค้าอยู่
"ดะ ดะ ดะ ได้" เธอตอบอย่างตะกุกตะกักแล้วจึงทำสมาธิเพือ่ร่ายเวทย์โจมตีใส่ทหารเหล่านั้นอีกครั้ง จาก1 เป็น2 จาก 2 เป็น3 เหล่าทหารของเบโอวูฟถูกลูกบอลไฟจนแล้วจนเล่า ส่วนทางฝ่ายของเคนก็ใช้ดาบฟาดฟันทหารที่เหลือจนตายหมด
"ขอบใจมากนะ ที่ช่วยเราไว้" หญิงสาวสวมผ้าคลุมผู้มีนัยตาเป็นสีน้ำตาลกล่าวขอบคุณ
"อือ! ไม่เป็นไร เราชื่อเคน อิลัสการ์นะส่วนผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงนั้นชื่อวาเนีย เวนโดรนาร์ แล้วเธอเป็นใครมจากไหนหละถึงได้ถูกทหารของอาณาจักรเบโอวูฟทำร้ายเอา"เคนพูดพร้อมกับเก็บดาบของตนที่ถืออยู่ไว้ด้านหลังของเค้าเช่นเคย
"เราชื่อ ลีซ่า มาร์ริน อายุ 18 ปีเป็นคนในหมู่บ้านนี้" สาวน้อยผู้เคยร่ายเวทย์แนะนำตัวกลับ
"ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง เธอก็ต้องรู้สิว่าที่นี่คือที่ไหนแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับที่นี่กันเพราะตั้งแต่พวกเราเข้ามายังไม่เห็นใครเลยนอกจากเธอกับทหารพวกนั้น" หญิงสาวผู้ที่มีผมยาวประมาณเอวเดินมายังตรงหน้าหญิงสาวอีกคนนั้น
"อืม! ชั้นต้องรู้แน่นอน ที่นี่คือหมู่บ้านแสงจันทร์ ใครก็ตามที่มีสายเลือดของชาวแสงจันทร์จะสามารถยืมพลังจากธรรมชาติได้ โดยจะนำมาใช้ในรู้แบบของเวทย์มนต์ แต่ตอนนี้ทุกคนไม่อยู่แล้วรวมถึงพี่สาวคนเดียวของชั้นด้วยเพราะเมื่อ 3 วันก่อนทุกคนถูกเจ้าสุนัขรับใช้เบลุฟทหารเอกของพระราชาอินาวูฟพาทหารมาจำนวนหนึ่งมาจับตัวทุกคนไปแต่ทว่าวันนั้นเราออกไปหาผลไม้ในป่าที่อยู่ใกล้นี้ๆ พอเรากับมาทุกคนก็กำลังถูกพาตัวไปยังที่ใดก็ไม่ทราบ เรารู้ตัวดีว่าหากเราไปช่วยก็คงถูกจับไปอีกคนแน่ๆ เราจึงหนีเพื่อที่สักวันนึงเราจะได้ช่วยทุกคนให้ได้ ไม่สิต้องช่วยได้แน่ๆ" ลีซ่าเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับหมู่บ้านแสงจันทร์ให้ทุกคนฟัง
"ที่แท้เรื่องราวก็เป็นอย่างนี้นี่เอง" เสียงของชายหนุ่มผู้มีดวงตาสีเพลิงดังขึ้นมา
"เราเชื่อว่าเธอจะต้องช่วยทุกคนได้แน่นอน เราเชื่ออย่างนั้น"องค์หญิงผู้แสนงามสง่านำมืออันนุ่มๆของเธอไปกุมมือจอมเวทย์สาวผู้นั้นเพื่อเป็นการให้กำลังใจ
"ขอบใจมากนะที่ให้กำลังใจเรา เอ่อ...........นี่ ถ้าพวกเธอยังไม่มีที่พักก็ไปพักที่บ้านของเราก่อนก็แล้วกัน เราจะได้ทำอาหารเป็นการตอบแทนพวกเธอที่ช่วยเราด้วย" ลีซ่าไม่รอฟังคำตอบเธอเดินไปจับมือของทั้งสองคนแล้วเดินนำทางไปยังบ้านของเธอบนถนนสีขาวที่ทอดยาวแลดูงามตาทันที
ความคิดเห็น