[Fiction Reborn] My Love Story [1827]

ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 7 :: ทูน่าถูกรถชน !! = = (คิดชื่อตอนไม่ออก)

เป็นฟิคเรื่องที่ สอง ที่เราแต่งขึ้นแล้ว ฝีมืออาจจะยังไม่ดีเท่าไหร่ ก็ขอฝากฟิคเรื่องนี้ไว้อีกเรื่องด้วยนะงับ ฟิคเรื่องนี้บางตอนจะมีเพลงมาประกอบด้วย ก็ขอฝากฟิคนี้ไว้ด้วยนะงับ นิสัยตัวละครอาจจะเปลี่ยนไปจะมากแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับแต่ละตอนล่ะนะ เราแต่ง NC ไม่เป็นนะ เราถนัดไปทางด้าน PG มากกว่าฟิคนี้ขอเน้น หวานแหวว ละกันนะ ต้องขอโทษคนที่ชอบอ่าน NC ไว้ล่วงหน้าด้วย TT ^ TT


Chapter 7
Pairing : 1827[Hibari x Tsuna]
Rate : PG – 13
Song : ตอนนี้ไม่มีเพลงประกอบจ้ะ


คนเรารักกันต้องมีความบาดหมาง..กันบ้าง มันก็ปกติไม่ใช่เหรอ ?


[MODE : TSUNAYOSHI]

" วันนี้เหนื่อยจังเลยน้า .. " ผมบ่นหลังจากเรียนเสร็จ
" ลำบากแย่เลยนะ สึนะ.. " ร่างสูงเพื่อนสินทของผมที่ชอบเล่เบสบอลเป็นชีวิตจิตใจทักขึ้น
" ยามาโมโตะ..แล้วโกคุเทระคุงละ ? " ผมถามหาโกคุเทระเพราะเห็นปกติจะอยู่ด้วยกันเสมอๆ
" ไปเข้าห้องน้ำแน่ะ..เดี๋ยวก็กลับมามั้งนะ ว่าแต่วันนี้ไม่ไปหาฮิบาริเหรอ ? " ยามาโมโตะถาม
" วันนี้คุณฮิบาริมีประชุมน่ะ เขาก็เลยให้ฉันกลับก่อนน่ะ " ผมยิ้มให้ยามาโมโตะเล็กน้อย
" วันนี้จะกลับด้วยกันรึเปล่าล่ะ " ยามาโมโตะถามผม
" ไม่ล่ะ..ฉันให้พวกนายสองคนสวีทกันจะดีกว่าเนอะ งั้นฉันไปล่ะ " ผมพูดจบก็ลุกขึ้นออกจากห้อง

ผมเดินออกจากโรงเรียนตามปกติ แต่วันนี้เดินคนเดียวรู้สึกเหมือนกับเมื่อก่อนเลยแหะ ?
' เมื่อก่อน ' ก็ คือ ' เมื่อก่อน '
' ตอนนี้ ' เขามีทั้งคนที่บ้าน เพื่อนที่โรงเรียน มีเพือนสนิท มีคนรัก

เราไม่ได้อยู่คนเดียวแล้ว...

" สึนะโยชิคุง " เสียงๆนึงดังมาจากข้างหลัง
" รุ่นพี่มุคุโร่ สวัสดีครับ " ผมหันไปเรียกชื่อเจ้าของเสียง
" วันนี้อยู่คนเดียวเหรอครับ..แหม.. "
" รุ่นพี่...ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นละครับ " ผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะซวย = = ยังไงก็ไม่รู้สิ ใบหน้าในตอนนี้ของมุคุโร่ดูเศร้ามาก
" ไม่รู้สิครับ..มันเป็นเองนี่น่า.. "
" รุ่นพี่เป็นอะไรก็บอกผม..ได้มั้ยครับ ผมอยากตอบแทนที่รุ่นพี่ช่วยผมเสมอมาไม่ว่าจะเป็นเวลาไหนน่ะ .. "
" ผม..ชอบสึนะโยชิน่ะครับ..คุณได้ยินที่ผมพูดรึเปล่า.. "
" รุ่นพี่.. " ผมแทบช็อกทันทีกับคำพูดของมุคุโร่

" ผมชอบคุณ คุณได้ยินผมใช่มั้ย ผมชอบคุณ "

" ผมดีใจนะครับที่รุ่นพี่รู้สึกดีกับผม แต่..ผมไม่อาจตอบความรู้สึกของรุ่นพี่ได้ "
" ผมเข้าใจดีครับ..แต่ผมก็จะดูแลคุณต่อไป เผื่อสักวันคุณจะหันมามองผมบ้าง "
" รุ่นพี่.. " ผมน้ำตาคลอ
" อ่อนโยนจังนะครับ สึนะโยชิคุง " มุคุโร่เช็ดน้ำตาให้ผม

" อะไรกัน..พอฉันไม่อยู่ ก็มาหาชู้เลยงั้นเหรอ ? สึนะโยชิ .. " เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นทำให้ผมตกใจ
" คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง ฮิบาริ เคียวยะ..ผมกับสึนะโยชิคุงเราเป็นแค่พี่น้องกันเท่านั้น.. " มุคุโร่หันไปตอบคุณฮิบาริ
" นายชอบสึนะโยชิ เมื่อกี้ฉันได้ยินมาหมดละ " คุณฮิบาริพูดพร้อมถือทอนฟาพร้อมที่จะขย้ำมุคุโร่
" แล้วไง.. " มุคุโร่พูดเสร็จทั้งสองคนก็เกิดการปะทะ และ ต่อสู้กันอย่างดุเดือด
' ถ้าไม่ดีแล้วไงนั้น ต้องรีบไปห้ามแล้ว '
" ทั้งสองคนหยุดเดี๋ยวนี้นะครับ.. " ผมเดินเข้าไปจับแขนของคุณฮิบาริ
" อย่ายุ่งนะ สึนะโยชิ " คุณฮิบาริใช้แขนปัดจนผมกระเด็นลงไปนอนกองกับกลางถนน

' เจ็บนะครับเนี่ย... '
ผมลุกขึ้นมาอย่างลำบาก .. เมื่อลุกขึ้นผมก็พบว่า

มีรถคันนึงขับมาด้วยความเร็วสูงมาก ...
' หลบไม่ทันแล้วละ..แค่ขยับตัวยังลำบากเลย '

หลังจากนั้น....
....
....

โครมมม !!!

รถคันนั้นชนร่างผมจนทำให้ล้มตัวลงไปกองกับพื้นอีกครั้ง

" สึนะโยชิคุง... "
" สึนะโยชิ .... "

ตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าใครเป็นใคร แต่มันเจ็บมาก ไม่ไหวแล้วล่ะ
แล้วผมก็รู้สึกว่าโลกมันมืดลง

TBC

สั้นจ่ะๆ จะเป็นไงต่อไปก็ลุ้นกันเอาเองนะ อิๆ ช่วงนี้ติดเกมด้วยอ่ะ - -''